Alfred Hitchcock's Vertigo Movie Tour door San Francisco

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:13

In 1957 filmde de 58-jarige regisseur Alfred Hitchcock, die toen meer dan 40 films op zijn naam had staan, zijn film Vertigo in San Francisco.

De filmsterren James Stewart als Johnny (Scottie) Ferguson, Kim Novak als Madeleine Elster/Judy Barton en de stad San Francisco als zichzelf.

Volgens Herbert Coleman, associate producer van Vertigo, koos Hitchcock vaak een locatie en ontwikkelde vervolgens een verhaal om daar te worden gefilmd. Hij liet graag een bekende plek zien en introduceerde een vleugje boosaardigheid. Toen hij San Francisco voor het eerst zag, zei hij dat het een goede plek zou zijn voor een moordmysterie, en hij koos een Franse roman, D'Entre les Morts (From Among the Dead). Het is een verhaal van bedrog en obsessie, van verloren en herwonnen liefde, en het eindigt natuurlijk met Hitchcocks kenmerkende plotwending.

De film werd niet goed ontvangen toen hij in 1958 werd uitgebracht, maar hij heeft veel fans gekregen. Martin Scorsese wordt geciteerd als zeggend dat Vertigo is "alsof je wordt meegezogen in een heel, heel mooie comfortabele, bijna nachtmerrieachtige obsessie." Klassieke filmexpert Brad Lang, zegt: "Ik ben nog steeds niet helemaal tot een conclusie over de film gekomen, maar of je nu denkt dat de film Hitchcocks meesterwerk is, of een verwarrende trip door zijn verwrongen psyche, je moet toegeven dat hetpronkt met veel bezienswaardigheden van San Francisco."

Sommige locaties van de film waren echt, maar er waren ook 50 studiosets. Van de echte locaties overleven de meeste relatief onveranderd. Jesse Warr van A Friend in Town, die een Vertigo Tour aanbiedt, beschrijft ze als volgt: "Vertigo's locaties verbinden de tijdperken, stijlen en tijden van San Francisco". Het zal het grootste deel van de dag in beslag nemen om ze allemaal te bezoeken en je hebt een voertuig (of een reservering bij Jesse) nodig om ze allemaal te bereiken.

Vertigo-filmlocaties in San Francisco

Mission Dolores: (3321 Sixteenth Street) Madeleine bezoekt hier het graf van Carlotta Valdes (ook een studio-rekwisiet). Opgericht in 1776, was het de derde in een reeks van 21 Californische missies en diende het de oorspronkelijke bewoners van het gebied, de Ohlone-indianen.
Paleis van het Legioen van Eer: (Lincoln Park nabij 34th Avenue en Clement) Madeleine staart naar het schilderij van Carlotta Valdes binnenin (het schilderij was een filmrekwisiet). Opgericht door Alma de Bretteville Spreckels en haar echtgenoot Adolph B. Spreckels (de suikermagnaat), werd het gebouwd voor de Panama Pacific International Exposition van 1915, maar het was vanaf het begin ontworpen als een museum voor schone kunsten.
Fort Point: (onder de zuidelijke ankerplaats van de Golden Gate Bridge) Madeleine springt hier in het water. Ga niet op zoek naar de treden die Scotty haar naar boven draagt; ze werden gebouwd voor de film. Fort Point is begonnen in het midden van de 19e eeuw en raakte verouderd voordat het voltooid was. Joseph Strauss, vader van deGolden Gate Bridge, drong erop aan dat de ankerplaats van de brug het historische fort niet verstoort.
Paleis voor Schone Kunsten: (3301 Lyon Street) Scotty en Madeleine wandelen in de buurt van het eenzame overblijfsel van de Pan-Pacific Exposition uit 1915, dat nog steeds een populaire plek is voor geliefden.
Scottie's appartement: (900 Lombard Street at Jones) Het is net de heuvel af van de beroemde "meest kromme" straat.
Ernie's: (847 Montgomery) Scottie ontmoet hier Madeleine voor het eerst, maar de bar is nu gesloten en het gebouw wordt omgebouwd tot appartementen.
Nob Hill: U vindt het appartementengebouw van Madeleine, The Brocklebank Apartments, op 1000 Mason tegenover het Fairmont Hotel en het Empire Hotel waar Judy woonde op 940 Sutter Street, vlakbij Hyde. De naam is veranderd, maar het gebouw staat er nog steeds.

In een scène die uit de film is geknipt, zegt Gavin Elster, de echtgenoot van Madeleine: "Je weet wat San Francisco doet met mensen die het nog nooit eerder hebben gezien… de heuvels, verken de rand van de oceaan, zie alle oude huizen en dwaal door de oude straten; en toen ze iets onveranderds tegenkwam, iets dat was zoals het was, was haar vreugde zo sterk, zo fel bezitterig! die van haar." Misschien zul je een beetje van Madeleine's liefde voor de stad krijgen tegen de tijd dat je de tour hebt voltooid.

In een vroege scène zegt Scottie: "Ik kan niet naar de bar aan de Top of the Mark, maar er zijn genoeg bars op straatniveau in dezestad." Als je geen last hebt van Scottie's aandoening, zou een drankje aan de Top of the Mark in het Mark Hopkins Hotel (1 Nob Hill, Californië in Mason) en een toast op Scottie en Madeleine een geweldige manier zijn om de dag.