Danny Trejo over His Taco Empire, Restaurant Pet Foppe en Los Angeles voeren

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

We wijden onze september-features aan eten en drinken. Een van onze favoriete onderdelen van reizen is het plezier om een nieuwe cocktail te proberen, een reservering te maken bij een geweldig restaurant of een lokale wijnregio te steunen. Om de smaken te vieren die ons over de wereld leren, hebben we een verzameling smakelijke functies samengesteld, waaronder de beste tips van chef-koks om onderweg goed te eten, hoe u een ethische voedseltour kiest, de wonderen van oude inheemse kooktradities, en een praatje met Hollywood-taco-impresario Danny Trejo. Sommige acteurs hebben gewoon een onvergetelijke aanwezigheid over zich, en Danny Trejo past daar zeker bij. Zelfs degenen die sinds het einde van de jaren '80 slechts een handvol films of televisieseries hebben gezien, zouden onmiddellijk Trejo's griezelig besnorde gezicht, zwaar getatoeëerde frame en lange zwarte haar herkennen. Vooral als het vanaf de andere kant van je kijkgaatje naar je staarde.

"Soms, als we een bestelling krijgen, en het is dichtbij, in plaats van Grubhub te sturen, neem ik het gewoon zelf in mijn '65 Buick Riviera. Ik heb mensen de deur voor me dichtgooien. Ik denk dat ik te veel slechteriken heb gespeeld', zegt de acteur die bekend staat om 'Spy Kids', 'Machete', 'Breaking Bad', 'From Dusk Till Dawn," en "Sons of Anarchy", die in 2016 op 72-jarige leeftijd besloot zichzelf opnieuw uit te vinden als restauranthouder. "Ze kunnen het meestal niet geloven. Ze zeggen: 'Ben jij het echt?' Als ze eindelijk open gaan de deur, ik bedank ze voor het bedrijf en ontdek wat ze leuk vinden, wat we beter kunnen doen.”

De persoonlijke touch houdt ook niet op bij af en toe een bezorging. De enthousiaste frontman van wat een gerespecteerd eet- en drinkimperium in Los Angeles is geworden, doet veel meer dan enkele kostuums toestaan om zijn naam en beeltenis op de zijkanten van gebouwen te plakken. Trejo, 77 jaar oud zonder interesse om met pensioen te gaan, heeft de reputatie een of twee keer per week naar de verschillende locaties van de fast-casual Trejo's Tacos of de full-service Trejo's Cantina in Hollywood te gaan als hij niet op de set of niet aanwezig is. dorp. Hij staat erom bekend dat hij zich onder de fans begeeft, voor de deur werkt, de keuken induikt om het personeel te motiveren, en het eten proeft voor kwaliteit. Hij komt maandelijks samen met partners om nieuwe menu-items, uitbreidingsplannen (er zijn spookkeukens in Noord-Californië, Miami en Chicago) en potentiële productlijnen te bespreken. De toewijding heeft zeker zijn vruchten afgeworpen: Trejo's Cerveza werd een paar jaar geleden gelanceerd, een Trejo's Hard Seltzer zal naar verwachting volgende maand verschijnen, en zowel een energiedrank als een tweede kookboek zijn in de maak.

Hij geniet vooral van de dagen dat hij langskomt bij Trejo's Coffee & Donuts, waar veel gebakjes, waaronder de Quinceañera, Margarita, Lowrider en Abuelita, geïnspireerd zijn door zijn Mexicaanse afkomst en opvoeding in Oost-LA. "Behalve dat ze nu weten dat ik maar één ananasbeignet mag," lacht Trejo. "Ik heb geprobeerd om om zeven uur 's ochtends te gaan en dan nog een keer vlak voor bijna om er nog een te sluipen, maar ze zeiden: 'Je bent hier vandaag al geweest.'"

“De goede God heeft gevoel voor humor. Hij geeft me een donutwinkel en dan vertellen ze me dat ik een borderline-diabeticus ben,' grapt de zoetekauw Trejo. 'Maar ik ben veel dichter bij het einde dan bij het begin, dus ik ga genieten van de hel eruit. Ik hou van lekker eten. Ik hou ervan om mensen te voeden. Ik vind het heerlijk om te leven. Zo is het nu eenmaal.”

Trejo ging onlangs zitten met TripSavvy om te praten over zijn tweede act, zijn favoriete plekken in de geboorteplaats, zijn favoriete foodiebestemmingen, het belang van een rolmodel en de kardinale restaurantzonde die hij niet zal vergeven of vergeten.

Je verhaal was al inspirerend. Je hebt een leven van drugs, misdaad en gevangenis achter je gelaten om een stabiel, lang en bevredigend optreden in Hollywood te scoren in samenwerking met mensen als Robert Rodriguez, Michael Mann, Quentin Tarantino en Mike Judge. Je hebt toen de beslissing genomen op laat in je leven om in een notoir riskante industrie te springen. Hoe? Waarom?

Al het goede dat mij in het leven is overkomen, is gebeurd als een direct gevolg van het helpen van iemand anders. Het is waar van acteren en dit. Mijn agent Gloria wilde dat ik deze low-budget film, "Bad Ass", zou doen als een gunst aan een regisseur. Ik dacht dat ik mijn quotum had gehaald, en ik was op zoek naar een goede betaaldag. Niet om chauvinistisch te zijn, maar vrouwen hebben een manier om je te vertellen dat je rechtstreeks naar de hel moet gaan zonder te zeggen wanneerze weten wat goed voor je is en je bezorgt ze verdriet. Dus ik stortte in. En ze had natuurlijk gelijk, want het werd een trilogie en ik verdiende acht keer zoveel geld.

Ik heb er ook producer Ash Shah op ontmoet. Ik was toen ongeveer 70. Ik at geen fastfood of bewerkt voedsel. Hij vroeg ernaar en ik vertelde hem dat ik gewoon heel erg van eten hield. Hij zei: "Je zou een restaurant moeten openen." Gekscherend zei ik: "Natuurlijk. Trejo's taco's." Twee films later bracht hij me een businessplan. Er was geen moord op de eerste pagina, dus het voelde niet als mijn soort lezing. Ik gaf het aan Gloria en ze keek me weer aan. Dus ik zou niet in de restaurantbusiness zitten als we die directeur niet die gunst hadden bewezen. Luister naar uw agent.

Maar het is één ding om te zeggen dat je het gaat doen en een ander om open te zijn en vijf jaar later nog steeds uit te breiden. Wat is het geheim?

Je moet lekker eten. Of mensen komen niet terug. Mijn naam zou ons alleen zo ver brengen.

Heb je altijd graag gekookt?

Nee, niet altijd. Toen mijn kinderen opgroeiden, kocht ik de Hungry Man-pannenkoeken, het soort dat je in de magnetron kookt. Ik zou ze in de woonkamer laten zitten. Ik zou meel in de lucht gooien en tegen de pannen slaan. Toen kwam ik met deze prachtige, perfecte stapel en ze dachten dat ik de beste chef-kok ter wereld was, totdat ze de doos vonden.

Met de pandemie was het afgelopen anderhalf jaar notoir uitdagend voor restaurants, vooral in L. A., waar restaurants gesloten waren om te dineren.er doorheen?

Eerlijk gezegd denk ik dat de goede heer ons tijdens deze pandemie open heeft laten blijven terwijl zoveel plaatsen gesloten zijn, sommige vlak naast ons omdat we nooit zijn gestopt met het voeden van de daklozen of het gaan naar ziekenhuizen. Ik zette mijn maskers op en ging naar de gemeenschappen waarin ik opgroeide en probeerde zoveel mogelijk mensen te voeden. En praat gewoon met mensen. Gelukkig houden mensen van ons eten en konden we het ons veroorloven om te helpen. Ik weet dat we geluk hebben. Mensen die ons en andere restaurants steunden en ons een pauze gaven als dingen niet perfect waren, waren een zegen. Er is nog niemand uit het bos, dus blijf naar je favoriete plekken gaan.

Is het belangrijk voor je om een rolmodel te zijn?

Ja. Het is een verantwoordelijkheid die we allemaal serieus moeten nemen, vooral als je beroemd bent. Ik geloof in tweede kansen. Ik zou niet zijn waar ik ben zonder hen. Het ding dat de relaties van onze gemeenschap, onze families en onze kinderen doodt, is machismo. Ik spreek in gevangenissen en jeugdinrichtingen en probeer ze te laten beseffen dat de reden waarom velen van hen daar zijn, is dat ergens langs de lijn iemand hen vertelde dat ze stoere jongens zouden moeten zijn. Ik wil ze laten zien dat ze het kunnen omdraaien en dat ze niet bang zijn om hulp te vragen. Of huilen. Of zoals kittens.

Is L. A. de beste plek buiten Mexico voor Mexicaans eten?

Mexicaans eten is hier een manier van leven. Je vindt maar heel weinig mensen die niet zeggen dat het hun favoriete eten is. Ten eerste zijn we zo dicht bij de grens. Ten tweede komen veel van de chef-koks hier uit Mexico, of hun familie komt uit Mexico. Dat geldt zelfs buiten de Mexicaanse restaurants. Ik vind het heerlijk om een sushi-restaurant binnen te gaan en alle Mexicanen achter de bar te zien. We hebben toegang tot de beste ingrediënten en we hebben ook veel koks die Mexicaans op gezondere manieren bereiden, zoals zonder reuzel en met Beyond-vlees.

Wat zou je mensen aanraden om te bestellen als ze voor het eerst naar Trejo's gaan?

Niemand kan tippen aan onze nacho's of onze guacamole. We hebben biefstuk, carnitas en garnalen. Ik krijg een halve bestelling omdat het bord zo groot is, en ik leg er gemakkelijk eieren op om samen te ontbijten en lunchen. We nemen verzoeken aan. Ons standaardantwoord is ja, dat kunnen we. Ik vind het leuk om mensen het gevoel te geven dat ze bij mij thuis zijn. En we zijn hondvriendelijk. Mensen in L. A. zijn daar dol op.

Mexicaans eten is hier een manier van leven. Je vindt maar heel weinig mensen die niet zeggen dat het hun favoriete eten is.

Waar breng je mensen van buiten de stad mee als ze op bezoek komen?

De eerste plaats is altijd The Pantry downtown. Grote porties, het is 24 uur per dag geopend, geweldig ontbijt. Klassiek LA. Als ze willen dineren, breng ik ze naar Musso en Frank. Het is een van de oudste restaurants in de stad, en het is waar alle grote filmjongens elkaar ontmoetten. Je kunt Marilyn Monroe nog steeds op die plek voelen.

Heeft u naast L. A. nog andere favoriete eetsteden?

Ga niet naar Italië en probeer af te vallen. Dat is een van de beste gerechten ter wereld. En de porties. De hors d'oeuvres alleen zijn een ma altijd. Dan komt pasta en brood en dan het hoofdgerecht. Het brood is zo goed dat je de boter vergeet. De man zou zeggen: "Dessert?" Ik dacht: "Nee, geef me een kussen en een bank."

Mexico-Stad is om veel redenen geweldig, waaronder het eten. Maar ook de cultuur en de gebouwen. Er heen gaan is alsof je teruggaat in de geschiedenis.

Ik hou van sushi. Waar ik ook ben, ik vraag waar de beste sushi in de stad is. Het is grappig dat enkele van de beste sushi die ik ooit heb gehad in Arizona was, van alle plaatsen. Het kwam dagelijks binnen en ze gaven me grote porties omdat ze het niet konden bewaren.

Heb je een ergernis in een restaurant, iets waardoor je nooit meer ergens zou eten?

Ik moet een schoon toilet hebben. Ik zal nooit meer teruggaan naar een plek als het toilet vies was, want ik kan me niet inhouden dat de chef-kok daar rondhangt. Als dat erg is, wat gebeurt er dan in de keuken? In mijn restaurants gaat er elke 30 minuten iemand langs om te controleren of het brandschoon is. En er kan maar beter zeep zijn.