Wanneer en waar Engelse oesters eten in Engeland

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:06

Als Engelse oesters in het seizoen zijn, zijn enkele van de beste plaatsen om ze te eten langs de oostkust van het VK. Wanneer en waar moet je ze proberen?

De Engelse kust, gewassen door koud water en bezaaid met ondiepe baaien en inhammen, is ideaal voor oesterbanken, zowel natuurlijke als gekweekte. Maar ooit werd deze natuurlijke schat ongeschikt geacht voor de beste tafels. Hoe de dingen zijn veranderd.

Hoewel het eten van oesters tegenwoordig een relatief dure seizoensgebonden traktatie is, waren ze in de 19e eeuw zo overvloedig en goedkoop dat ze het voedsel van de armen waren. Uiteindelijk haalden de Engelsen hun neus op voor de tweekleppige afrodisiacum en verloren ze de smaak voor hen. In de moderne tijd werd het grootste deel van de inheemse oesteroogst zelfs naar Frankrijk verscheept.

Volgens Natural England werden in 1864 in Londen meer dan 700 miljoen oesters gegeten. Honderd jaar later had overbevissing het totaal in het hele land teruggebracht tot slechts 3 miljoen.

Tegenwoordig zijn er weer volop oesters te vinden. In de herfst- en wintermaanden zijn inheemse oesters overal verkrijgbaar - hoewel nog steeds een dure delicatesse. In sommige delen van Engeland, waar niet-inheemse Pacifische oesters en rotsoesters worden gekweekt, zijn ze het hele jaar door verkrijgbaar.

Oestermythen

Heb ik gezegddoor het jaar heen? Hoe zit het met het eten van oesters in maanden met een "R" in hun naam? Jarenlang hebben mensen geloofd dat oesters onveilig zijn om te eten in mei, juni, juli en augustus. Maar dat is eigenlijk een mythe die is ontstaan uit het feit dat die maanden de heetste zijn op het noordelijk halfrond en dus de maanden waarin oesters het meest waarschijnlijk bederven. Tegenwoordig kunnen rauwe oesters die goed worden bewaard en snel op ijs worden geserveerd, het hele jaar door worden gegeten.

Maar er is nog een reden om van mei tot en met augustus de inheemse oesters van Engeland niet te eten - het is tegen de wet. Inheemse oesters, die ongeveer 5 jaar nodig hebben om te rijpen, paaien tijdens die niet-R-maanden en ze worden tijdens het paaiseizoen beschermd door een wet van het Parlement. Als het warm weer is geweest, wil je misschien in april (wanneer de inboorlingen zijn begonnen met paaien) en september (wanneer het paaiseizoen misschien nog niet helemaal is afgelopen) bij de gekweekte, niet-inheemse soorten blijven. Als ze aan het paaien zijn, zijn inheemse oesters melkachtig en niet erg lekker.

Als je vastbesloten bent om oesters te eten, bel dan van tevoren om er zeker van te zijn dat deze restaurants ze serveren. Hoewel er het hele jaar door niet-inheemse oesters zijn, zullen ze niet altijd op het menu staan als de chef denkt dat ze niet klaar zijn.

Waar kun je geweldige Engelse oesters eten

• Whitby aan de oostkust van Yorkshire is een mooie badplaats met verschillende goede restaurants. De verwoeste abdij op een heuvel boven de stad is waar graaf Dracula in de roman van Bram Stoker aan land kwam naar Engeland. Het was ook de plaats waar de synode van Whitby tussen deRomeinse en Keltische kerken bepaalden in 664 de data van Pasen. Het koude water van de Noordzee zorgt voor goede oesters in ondiepe baaien. Eet ze in het seizoen in Whitby op:
• Moon and Sixpence waar ze in 2019 rauwe rotsoesters van Lindisfarne op ijs of hete gebakken oesters met Sriracha-saus serveren.
• The Marine waar ze ook lokale kreeft en krab serveren.
• Thornham Het dorp Thornham bij de kust van North Norfolk was ooit het trefpunt van smokkelaars. Nu zijn de kreken die vanuit de Noordzee door de kwelders lopen bedekt met rotsoesters op schragen, die in het zoute getijdenwater tot rijpheid komen. Je kunt ze, in het seizoen, proberen op:
• The Orange Tree - sinds 2013 elk jaar door de Good Pub Guide verkozen tot Norfolk Dining Pub of the Year - inclusief, meest recentelijk, 2018.
• Orford. Bezoek dit dorp naast de Suffolk Heritage Coast en maak kans op een van het beperkte aantal tickets voor een bezoek aan het Orford Ness National Nature Reserve van de National Trust. De langste grindspits van Europa met, volgens de National Trust, 15% van 's werelds reserve aan begroeide grind. Dit zeldzame en kwetsbare landschap kan alleen worden bereikt met de eigen veerboot van de Trust en verkend langs aangewezen paden. Het geheim is meer dan een verborgen natuurlijke wereld. Tijdens de Koude Oorlog was het een verborgen militair testgebied en de overblijfselen van dat gebruik liggen verspreid over het strand. Stop bij Orford Castle, een compleet en ongewoon middeleeuws kasteel gebouwd door Hendrik II. Eet na het verkennen oesters bij:
• The ButleyOrford Oysterage, onderdeel van een bedrijf dat al meer dan 60 jaar oesters kweekt op Butley Creek.
• Mersea Island voor de kust van Essex in de buurt van Colchester wordt bereikt via een oude verhoogde weg over kwelders die bij vloed onder water komt te staan. Het eiland is omgeven door oesterrijk water en levert al sinds de Romeinse tijd de beroemde Colchester-oesters (de reden voor de oude verhoogde weg). Oesters uit de rivier Blackwater, ten westen van het eiland, worden sinds het midden van de 18e eeuw zeven generaties lang door de familie Haward gekweekt en geoogst. Hun oesters zijn een mengsel van inheemse (in het seizoen) en wilde rotsoesters die het hele jaar door verkrijgbaar zijn. De rivier de Colne en de monding van de Colne, ten oosten van het eiland, is de bron van inheemse en rotsoesters van The Colchester Oyster Fishery, die de huidige pacht hebben op bedden die in 1189 door koning Richard I aan de lokale autoriteiten werden verleend, The Lionheart. Eet Colchester-oesters bij:
• The Company Shed, gerund door de Hawards als een combinatie van viswinkel en eetgelegenheid, dit is een eenvoudige kleine plaats die regelmatig geweldige lof ontvangt van alle grote voedselcritici. Breng je eigen brood en wijn mee.
• The Coast Inn, een restaurant en bar aan de rivier de Mersea aan de Blackwater, gespecialiseerd in lokale zeevruchten en mosselen. Controleer eerst, want oesters staan mogelijk niet op het menu als je langskomt.
• Mistley naast de rivier de Stour aan de grens van Essex/Suffolk, was ooit het huis van de kwaadaardige Witchfinder-generaal. Volgens de legende was hij ooit eigenaar van - of woonde hij tenminste in The Mistley Thorn. Tegenwoordig is het een hotel en restaurant ongeveer 16 kilometer ten noordoosten van Colchester. De in Amerika geboren chef-kok serveert het hele jaar door oesters en inboorlingen van Colchester in het seizoen.
• Whitstable in Kent is een van de eeuwenoude oestervisserijen van Engeland. Oesterschelpen gevonden in het Colosseum in Rome zijn geïdentificeerd als afkomstig uit Whitstable. Whitstable ligt dicht bij Canterbury en is gemakkelijk te bereiken op een dagtrip vanuit Londen. Het heeft een zilte charme en enkele 17e- en 18e-eeuwse straten die het ontdekken waard zijn. De stad heeft een oesterfestival, maar verwacht dan geen inboorlingen te eten - ze houden het in juli, wanneer het oesterseizoen voorbij is en de vissers tijd hebben om het te vieren. Eet oesters bij:
• The Royal Naval Oyster Stores, eigendom van de Whitstable Oyster Company die de visserij in de stad nieuw leven inblies na de Tweede Wereldoorlog.
• The Sportsman, een gastropub met een Michelinster in Seas alter, ongeveer anderhalve kilometer van Whitstable. Maar verwacht hier pas eind oktober of begin november oesters. De chef-kok zal er geen serveren totdat de inboorlingen echt op hun best zijn.
• Wheelers Oyster Bar, een klein restaurant met een roze voorkant dat teruggaat naar de Victoriaanse hoogtijdagen van de stad. Alles is direct van de boot. Alleen contant en BYOB.
• The Crab and Winkle, een restaurant en vismarkt met uitzicht op de werkende vissershaven.
• Falmouth, aan de zuidkust van Cornwall, organiseert elk jaar in oktober het 4-daagse Falmouth Oyster Festival, een viering van zeevruchten uit Cornwall en lokale oesters waarmee het begin van de oester begint visseizoen aldaar. Als je een echte oesterliefhebber bent, is er geenbetere manier om oesters te eten dan vers gepeld, uit een kraam aan zee. Maar als je liever aan een tafel zit, probeer dan eens een van deze lokale restaurants:
• Het Harbourside Restaurant maakt deel uit van het Greenbank Hotel. Het heeft heerlijk grote ramen met uitzicht op de monding van de Fal en een terras om bij mooi weer te dineren.
• Rick Stein's Fish - De vis- en frietkraam van de beroemde chef-kok serveert in het seizoen oesters en schaaldieren in een bar op de bovenverdieping.