San Andreas-fout in Californië: hoe het te zien

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:46

De San Andreas-breuklijn is gemakkelijk te volgen door Californië. Vanaf de S alton Sea loopt het 800 mijl naar het noordwesten voordat het onder de Stille Oceaan eindigt. De San Andreas-breuk staat bekend als een transformatiefout, dat is waar twee van de aardplaten samenkomen. In dit geval komen de Pacifische plaat en de Noord-Amerikaanse plaat samen.

Geologen verdelen de San Andreas-breuk in drie delen: de zuidelijke San Andreas-breuk, de centrale San Andreas-breuk en de Noord-San Andreas-breuk. Er zijn genoeg plaatsen om ze allemaal te zien.

San Andreas-fout in de buurt van Palm Springs

De San Andreas Fault begint bij de S alton Sea, loopt noordwaarts langs de San Bernardino Mountains, steekt Cajon Pass over en loopt dan langs de San Gabriel Mountains ten oosten van Los Angeles. De modderpoelen in de buurt van de S alton Sea zijn het resultaat van de actie, maar je kunt het beste de Southern San Andreas Fault zien in Palm Springs.

In de buurt van Palm Springs is de San Andreas-breuklijn minder goed gedefinieerd dan verder naar het noorden. Het monolithische geologische kenmerk viel uiteen in vele kleinere die in verschillende richtingen liepen. Ondergrondse scheuren veroorzaakt door de foutengeven ondergronds water een gemakkelijke route naar de oppervlakte en zijn verantwoordelijk voor de vele woestijnoases langs de oostkant van de Coachella-vallei. Je kunt een oase zien (en direct boven de breuklijn staan) bij 1000 Palms Canyon in het Coachella Valley Preserve in de stad Thousand Palms.

Al die kleine scheurtjes geven ook aanleiding tot hete minerale bronnen. De meeste bevinden zich rond de stad Desert Hot Springs.

Een nog betere manier om dicht bij de breuk in de buurt van Palm Springs te komen, is door een jeeptour te maken met een deskundige gids. Desert Adventures' San Andreas Fault Adventure neemt je mee door de woestijn en in de canyons en oases langs de breuklijn, tot aan een plek waar de geologische platen van de Stille Oceaan en Noord-Amerika elkaar kruisen. In de zomer kun je het Nightwatch Adventure nemen, dat een groot deel van hetzelfde terrein beslaat en eindigt met een spectaculaire blik op de avondlucht.

San Andreas-fout in de Carrizo-vlakte

Het Carrizo Plain National Monument, gelegen tussen I-5 en US Highway 101, is een van de minst bezochte bezienswaardigheden van Californië, en veel inwoners van de staat zijn zich niet bewust van het bestaan ervan. Toch heeft bijna iedereen het klassieke beeld van de San Andreas-breuk gezien vanuit de lucht op Carrizo Plain. Bij Soda Lake loopt de breuk net onder aan de heuvel voorbij het water.

Geologen zwijmelen over dit stukje Californische geologie. Naast de dramatische fout zelf, onthult een vogelperspectief stroombeddingen die zijn gecompenseerd door de foutbeweging, heuvels die in het midden worden verscheurd, en verzakkende stukjes van het aardoppervlak. Deze kenmerken zijn subtiel en moeilijker te zien op de grond. Desalniettemin is het gebied buitengewoon mooi, vooral tijdens een goed bloemenjaar in de lente en zomer. De gratis, zelfgeleide geologische reisbrochure is online of in het bezoekerscentrum beschikbaar en zal u helpen het meeste uit uw bezoek te halen. Het omvat een wandeling naar een punt bovenop de breuk.

De Carrizo-vlakte ligt dichter bij Los Angeles dan bij San Francisco, maar je kunt het bezoeken als onderdeel van een lange dagtrip vanuit beide steden.

Carrizo Plain is erg geïsoleerd en heeft geen plaats om voedsel, water of benzine te krijgen voor vele kilometers in welke richting dan ook. Het is er in de zomer erg heet en onherbergzaam en het bezoekerscentrum is alleen open van begin december tot eind mei. En als klap op de vuurpijl is er ook geen mobiele telefoonontvangst in de buurt. Het is aan jou om voorbereid te zijn.

Dit gebied is ook populair bij vogelaars en fotografen. Na een regenachtige winter behoren de wilde bloemen tot de beste van de staat. Docenten leiden speciale rondleidingen om ze te zien. De dichtstbijzijnde accommodatie ligt langs de grote snelwegen, maar er is een camping.

San Andreas-fout in Parkfield

Een bocht in de San Andreas-breuklijn ten noorden van Frazier Park veroorzaakt ongeveer elke 150 jaar een aardbeving. In Parkfield zie je de resultaten in een gebogen brug. Parkfield is leuk om te bezoeken en is de thuisbasis van een diepe put die is gegraven om de San Andreas-breuk te verkennen.

Deze kleinestad ligt bijna bovenop de San Andreas-breuk en werd behoorlijk beroemd toen de United States Geological Survey opmerkte dat het tussen 1857 en 1966 zes aardbevingen had meegemaakt met tussenpozen van ongeveer 22 jaar. Op basis van die gegevens werd een nieuwe aardbeving voorspeld voor het begin van de jaren negentig. De Geological Survey installeerde instrumenten om het vast te leggen en in 2004 boorden ze het San Andreas Fault Observatory op diepte, een gat van bijna drie kilometer diep om dichter bij de bron van de beweging te komen. Begin jaren negentig stond op een bord in het plaatselijke café: "Als je een aardbeving of een schok voelt, ga dan onder de tafel en eet je biefstuk", maar de jaren negentig kwamen en gingen en de belangstelling nam af. Ten slotte vond er op 28 september 2004 een aardbeving met een kracht van 6,0 plaats.

Parkfield ligt net aan de oostkant van de fout. Sinds de eerste brug daar in 1936 werd gebouwd, is de Pacifische plaat meer dan anderhalve meter verschoven ten opzichte van de Noord-Amerikaanse plaat. De brug is meerdere malen verbouwd. Deze nieuwste structuur is gebouwd om bovenop betonnen pilaren te schuiven terwijl de breuk voorspelbaar beweegt. Bronnen zeggen dat de bocht in de metalen reling er niet was toen deze voor het eerst werd gebouwd. In de stad vind je een café en een kleine herberg die pronkt met: "Be here when it happen."

San Andreas-fout bij de Pinnacles

Je kunt de resultaten van de beweging van de San Andreas-breuk zien in het Pinnacles National Park. Hier gevonden stenen zijn vanuit Los Angeles op de Pacifische plaat meegelift en daar gestort. Vanwege unieke rotsformaties gevonden in slechts tweeplaatsen, wordt aangenomen dat ze deel uitmaken van de Neenach-vulkaan die 23 miljoen jaar geleden plaatsvond in de buurt van het huidige Lancaster, Californië. De San Andreas-breuk scheurde de oude vulkaan doormidden en ze hebben zo'n 195 mijl afgelegd om hun huidige locatie te bereiken.

San Andreas-fout in San Juan Bautista

In San Juan Bautista vind je een oude Spaanse missie die net boven de San Andreas-breuk ligt. De oude Spaanse missiepost in San Juan Bautista ligt net naast een kleine helling, en als je niet beter zou weten, zou je waarschijnlijk niet beseffen dat de San Andreas-breuk de kleine verhoging in de aardkorst veroorzaakte. Een historische markering en geologische tentoonstelling vestigen de aandacht op wat zich onder het geploegde veld in de buurt bevindt. Verrassend genoeg is het oude Spaanse missiegebouw van adobe-bakstenen sinds 1812 onafgebroken in gebruik geweest en is het nooit omvergeworpen door een aardbeving. In oktober 1798 was het schudden echter zo erg dat de missionarissen de hele maand buiten sliepen. Er waren maar liefst zes trillingen op één dag, die enorme scheuren veroorzaakten in gebouwen en in de grond.

San Andreas-fout langs Trancos Ridge

De breuk gaat verder door het Santa Cruz-gebergte, dat het epicentrum was van de Loma Prieta-aardbeving in 1989 op het schiereiland San Francisco, waar je een kleine wandeling kunt maken om het te zien bij Los Trancos Open Space Preserve.

Op het schiereiland ten zuiden van San Francisco en in de buurt van Palo Alto in de Los Trancos Open SpacePreserve, u kunt een zelfgeleide wandeling maken die over de San Andreas-breuk loopt. Het is een gemakkelijke wandeling door een aangenaam terrein. De kenmerken van de breuk zijn subtiel in dit gebied: depressies die eruitzien als wegbeddingen, ondiepe verzakkingsvijvers en geulen die de verkeerde kant op lopen. Je kunt de zelfgeleide wandelgids hier downloaden.

San Andreas-fout in San Francisco

De breuk draait offshore nabij Mussel Rock, het epicentrum van de aardbeving in San Francisco in 1906. Verschillende plekken in San Francisco herinneren aan die gebeurtenis. Het komt terug aan land ten noorden van Stinson Beach, gaat onder water onder Tomales Bay en steekt Point Reyes over. Het komt aan land in de buurt van Fort Ross, gaat naar zee in de buurt van Point Arena, loopt naar Kaap Mendocino, buigt naar het westen en eindigt uiteindelijk.

Verreweg het bekendste slachtoffer van de San Andreas-breuk was San Francisco, dat werd opgeschrikt door twee grote aardbevingen in 1906 en 1989.

De grotere en destructiever van de twee was de beving die op woensdag 18 april 1906 om 05.12 uur plaatsvond. Met een geschatte magnitude van ongeveer 8 op de schaal van Richter, was het bijna 10 keer groter dan de aardbeving met een kracht van 7,1 op de schaal van Richter in 1989. Gecentreerd op ongeveer twee mijl uit de kust, scheurde het de San Andreas-breuk bijna 300 mijl lang en werd gevoeld van Oregon tot Los Angeles. Verwoestende branden ontstonden in de nasleep ervan. Meer dan 3.000 mensen stierven, wat het grootste verlies aan mensenlevens was door een natuurramp in de geschiedenis van Californië.

De statistieken zijn oogverblindend: 200.000 mensen waren dakloos uit de410.000 van de stad. Ongeveer 25.000 gebouwen werden vernietigd en er was $ 400 miljoen aan verliezen (een equivalent van $ 11,4 miljard in 2020-dollars). Verrassend genoeg kwam de stad binnen een paar jaar weer op de been, op tijd om de Panama-Pacific International Exposition in 1915 te organiseren. Tegenwoordig zijn er nog maar weinig oriëntatiepunten waar je het bewijs van de aardbeving van 1906 kunt zien.

San Andreas-fout op Point Reyes

De aardbeving van 1906 veroorzaakte meer schade in San Francisco, maar in de buurt van Point Reyes veroorzaakte het de grootste oppervlakteverplaatsing die ooit door een aardbeving is geregistreerd: 24 voet. Een meer geleidelijke beweging langs de breuklijn verplaatst het schiereiland Point Reyes elk jaar een beetje verder naar het noorden en scheidt het verder van het Tehachapi-gebergte, dat nu 310 mijl verder is dan waar het ooit was vastgemaakt.

San Andreas-foutkaart

Deze kaart toont de San Andreas-breuklijn terwijl deze door de staat Californië loopt. U kunt ook een interactieve versie van de kaart vinden.