8 voedingsmiddelen om te proberen in Zuid-Afrika

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:58

Zuid-Afrika is een ongelooflijk divers land. Sommige mensen behoren tot inheemse etnische groepen zoals de Xhosa, de Zulu of de Venda, terwijl anderen afstammen van Nederlandse of Britse kolonisten. Toch kunnen anderen hun wortels terugvoeren naar Indiase en Indonesische immigranten die in de afgelopen eeuwen als arbeiders zijn overgebracht. Elk van deze culturen heeft zijn eigen unieke culinaire tradities, die in de loop der jaren zijn aangepast om het meeste uit Zuid-Afrika's overvloedige natuurlijke producten te halen. Beide kusten zijn rijke bronnen van zeevruchten, van Knysna-oesters tot Kaapsnoek. In het binnenland variëren de klimatologische regio's van het land van halfwoestijn tot subtropisch en leveren ze een weelde aan fruit, groenten en vee.

Vlees staat centraal in veel Zuid-Afrikaanse keukens, en toch wordt er steeds meer rekening gehouden met vegetariërs en zelfs veganisten (vooral in grotere steden zoals Kaapstad en Johannesburg). Er zijn veel manieren om de culinaire cultuur van het land te ontdekken. Breng een ochtend door met het bekijken van ambachtelijke eetstalletjes op een boerenmarkt in de West-Kaap. Neem deel aan een Kaap-Maleis kookles in Bo-Kaap, of ga zitten in een township shisa nyama in Soweto of Khayelitsha. De wijngaarden van Stellenbosch en Franschhoek staan bekend om hun wijnen van wereldklasse en verfijnde restaurants, terwijl Durban zichzelf een reputatie heeft verworven als de curryhoofdstad van Zuid-Amerika. Afrika.

Hier zijn acht iconische gerechten om te proberen in Zuid-Afrika.

Braai

Een zelfstandig naamwoord en een werkwoord, het woord "braai" betekent barbecue, maar het is meer dan een manier van koken in Zuid-Afrika. Hier is het een manier van leven die raciale en sociale grenzen overstijgt en elk weekend mensen in het hele land samenbrengt. Het standaard braai-tarief omvat steaks, hamburgers (gemaakt van rundvlees of wild zoals springbokken en impala's) en boerewors of boerenworst. De laatste is gemaakt van rundvlees en rijkelijk gekruid met kruiden en specerijen. Andere unieke Zuid-Afrikaanse specialiteiten die je op de braai kunt zien, zijn skilpadjies (lamslever gewikkeld in caulvet) en sosaties (de Kaap-Maleisische versie van een vleesspies). In kustgebieden wordt vaak vis gebraaid, terwijl walkietalkies (kippenpoten en -koppen) populair zijn in de townships.

Biltong

Biltong kan op het eerste gezicht worden aangezien voor een soort beef jerky, maar Zuid-Afrikanen verwerpen ronduit vergelijkingen tussen de twee. De traditie van het genezen en drogen van rauw vlees gaat terug tot de tijd van de vroegste jager-verzamelaars van Zuid-Afrika en werd door de Nederlandse Voortrekkers tot een kunstvorm gemaakt. Nu omvat het proces het snijden van vlees in reepjes, het marineren in azijn en het op smaak brengen met kruiden. De stukken worden vervolgens enkele dagen gedroogd voordat ze klaar zijn om te eten. Biltong wordt meestal gemaakt van rundvlees of wild, hoewel er ook soorten kip en spek bestaan. Je vindt het overalje loopt achter de bar, in benzinestations, supermarkten en huizen, en zelfs als ingrediënt in gastronomische restaurants.

Umngqusho

Umngqusho is een traditioneel Xhosa-gerecht en een nietje in townships en landelijke dorpen in het hele land. Het is vooral populair in de Transkei, een regio in de Oost-Kaap die tijdens de apartheid een Xhosa-thuisland diende en de geboorteplaats was van Nelson Mandela. De legendarische voormalige president noemde ooit umngqusho als zijn favoriete gerecht. Het is een vullende, geruststellende stoofpot van samp en bonen, die een nacht moet worden geweekt en vervolgens enkele uren op een laag vuur moet worden gestoofd voordat ze zacht genoeg worden om te eten. Traditioneel wordt het gerecht eenvoudig geserveerd met een klontje boter en zout voor de smaak; aangepaste of opnieuw uitgevonden recepten voegen echter ingrediënten toe zoals vleesbouillon, kerriepoeder of gehakte groenten. De juiste uitspraak gebruikt een Xhosa-klik gevolgd door het woord 'nush'.

Bobotie

Beschouwd door velen als het onofficiële nationale gerecht van Zuid-Afrika, bobotie (uitgesproken als ba-boor-ti) bestaat uit gecurryd gehakt met een hartige custard en vervolgens gebakken in de oven. De meest voorkomende vleessoorten zijn rund- en lamsvlees, hoewel varkensvlees soms wordt gebruikt, en vegetarische versies zijn ook relatief gebruikelijk. Traditioneel wordt het vlees gemengd met exotische kruiden, gedroogd fruit en noten, waardoor het een aangename aromatische geur en een rijk complexe smaak krijgt. Hoewel de oorsprong ervan wordt betwist, zijn de vroegste bobotie-recepten:hoogstwaarschijnlijk naar Zuid-Afrika gebracht door arbeiders uit Zuidoost-Azië, die door Nederlandse kolonisten werden geïmporteerd en zich vestigden om het Kaap-Maleisische volk te worden. Bobotie wordt traditioneel geserveerd met gele rijst, gesneden banaan en chutney.

Bunny Chow

Tijdens het Britse koloniale tijdperk werden Indiase immigranten naar Zuid-Afrika overgebracht om te werken op de suikerrietplantages van KwaZulu-Natal. Velen bleven, en nu heeft Durban de grootste Indiase bevolking in Afrika bezuiden de Sahara en een schat aan uitstekende curryrestaurants. Meestal serveren deze restaurants traditionele Indiase gerechten, maar er is één gerecht dat uniek Zuid-Afrikaans is, en dat is de bunny chow. Konijntjes zijn halve of kwart broden die zijn uitgehold en gevuld met kerrie. Volgens de legende is het gerecht ontstaan als een manier om arbeiders in staat te stellen hun curry's naar de suikerrietvelden te brengen, waarbij het brood ook dienst deed als bak en bord. Schapenvlees is de klassieke smaak, maar rundvlees, kip en bonen komen ook veel voor.

Potjiekos

Van het Afrikaanse woord dat 'voedsel in kleine potten' betekent, bestaat potjiekos (uitgesproken als poi-key-kos) uit vlees, groenten en zetmeel die samen gekookt zijn in een gietijzeren pot met drie poten. Het resulterende gerecht lijkt op een stoofpot, maar met een paar belangrijke verschillen. Ten eerste gebruikt potjiekos heel weinig water. Olie wordt in eerste instantie gebruikt om het vlees te koken, daarna wordt wijn of bouillon toegevoegd om de ingrediënten te voorkomentegen plakken tijdens het kookproces. Een goede kok roert nooit een potjie. In plaats daarvan kookt het enkele uren op zijn eigen boven de kolen, waarbij de individuele smaken van elk ingrediënt behouden blijven. Een potjie is een gezellig samenzijn met een goed gesprek en veel Zuid-Afrikaans bier. Recepten verschillen van familie tot familie en worden als erfstukken van generatie op generatie doorgegeven.

Pap

Hoewel het geen gerecht op zich is, moet iedereen die de inheemse Afrikaanse keuken wil proeven, pap proberen. Een soort pap gemaakt van meelmeel, het is een hoofdbestanddeel van Bantu-culturen en komt in verschillende vormen. Deze omvatten stywe pap, slap pap en putu pap. Stywe pap is dik en taai en kan worden gebruikt om de stoofpot met je vingers op te dweilen. Slap pap is zacht en wordt meestal geserveerd als ontbijtpap met melk, suiker en soms boter. Kruimelig putu pap is een populair bijgerecht. Het wordt vaak geserveerd met andere Afrikaanse gerechten, waaronder umfino (een mengsel van meel en spinazie) en chakalaka (een pittige smaak gemaakt met tomaten en uien). Mealies worden ook gebruikt in traditionele drankjes zoals mageu en umqombothi.

Malva Pudding

De Zuid-Afrikaanse keuken heeft meer dan genoeg heerlijke desserts, waaronder koeksisters (met siroop doordrenkte vlechten van gefrituurd deeg) en hertzoggies (koekjes gevuld met jam en gegarneerd met kokosnoot). Malva-pudding is echter waarschijnlijk het populairst in alle culturen en is te vinden ophet menu van de meeste Zuid-Afrikaanse restaurants. Een soort biscuitgebak, men denkt dat het door de Nederlanders is meegebracht en vernoemd naar het Afrikaanse woord 'malvalekker', wat marshmallow betekent. Het is gemaakt met abrikozenjam, gegarneerd met een plakkerige, gekarameliseerde saus en wordt meestal warm geserveerd. In de winter past hij het beste bij vla en in de zomer bij room- of vanille-ijs. Veel Zuid-Afrikaanse families hebben malva pudding als hun traditionele kerstdessert geadopteerd.