Iron Rattler - Six Flags Fiesta Texas Coaster Review

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:22

Vroeger was het een houten achtbaan die gewoon bekend stond als de Rattler - en dat is niet zo'n goede.

In 2013 werkte Six Flags Fiesta Texas samen met een fabrikant van attracties om de traditionele houten baan eruit te halen, een hippe oranje IBox-stalen baan aan te passen (daarover later meer) en een aantal wijzigingen aan de structuur aan te brengen (inclusief een veel langere eerste val en, aanzienlijk, een inversie van de looprol - daarover later ook meer). En nu? Het park heeft niet alleen de achtbaan drastisch verbeterd, het heeft op zichzelf ook een prachtige, opmerkelijk soepele, ontzettend leuke en plezierige rit gecreëerd.

• Type onderzetter: Hybride hout en staal; ook een terreinachtbaan.
• Topsnelheid: 70 mph
• Hoogte: 179 voet
• Verval: 171 voet
• Daalhoek: 81 graden
• Ride fabrikant: Rocky Mountain Construction

Slangen in een trein

Een van zijn unieke kenmerken is Six Flags Fiesta Texas, gebouwd op de plaats van een voormalige kalksteengroeve en wordt omgeven door een ongeveer 30 meter hoge steengroevemuur. Net als sommige attracties van het park, bevindt Iron Rattler zich langs de muur, en de nevenschikking van de knappe, imposante houten structuur, nu versierd met zijn feloranje baan, tegen de veelkleurigekalkstenen rotswand is visueel verbluffend.

Rijders komen in de rij tussen twee sculpturen van een slangenkop en zijn ratelstaart en komen een voertuig tegen dat is uitgerust met slangenwrangler-parafernalia terwijl ze door de rij kronkelen. Om bij het laadstation te komen, gaan ze de trap op met leuningen die dezelfde elektrisch oranje tint hebben als de baan van de achtbaan.

De treinen, gemaakt door de bekende fabrikant van houten achtbaanauto's Gerstlauer Amusement Rides, gebruiken polyurethaanwielen (het soort dat doorgaans wordt gebruikt op traditionele stalen onderzetters) om plaats te bieden aan de volledig stalen baan. Een ratelslang siert de voorkant van elke trein, en - je snapt het - een ratelstaart is aan de achterkant bevestigd.

De stoelen, die twee overdwars zijn gerangschikt, zijn redelijk comfortabel. Een enkele stang, die tegen de ronden van de passagiers rust en scheenbeschermers bevat, is de enige beperking. Hoewel de achtbaan een inversie heeft, heeft deze geen over-de-schouder harnassen. Een enkele knop op de schootstang van elke passagier, die er bijna uitziet als de claxon op een zadel, geeft rijders die hun handen niet omhoog houden (zoals ik), iets om aan vast te grijpen.

I [vul hier een hartteken in] IBox

De trein verlaat het station, maakt een bocht en begint aan de beklimming van de 45 meter hoge liftheuvel. Hoewel niet zo snel als de liftkabelliften op die onderzetters die ze bevatten (zoals El Toro bij Six Flags Great Adventure), leek de kettinglift vlotter dan een standaardachtbaan. Naarmate de trein de top nadert, vertraagt de lift echter tot bijna kruipen, wat dramatische flair toevoegt en de verwachting verhoogt voorde waanzin die op het punt staat te volgen. Rijders in het midden en achter in de trein krijgen een milde adrenalinestoot als de trein bijna stopt, maar die voorin de trein krijgen het volledige effect als ze gevaarlijk over de rand van de heuvel hangen en in het steengroevebekken ver beneden staren.

Wanneer de trein eindelijk vrijkomt, is de eerste druppel een uitzinnig genot. De baan loopt schuin af en buigt iets naar links terwijl de rijders bijna recht naar beneden duiken en een topsnelheid van 70 mph bereiken.

Toen het voor het eerst werd geopend in 1992, viel de originele Rattler 166 voet, waardoor het destijds de langste val voor een houten achtbaan was. Maar toen het snel een reputatie verwierf vanwege zijn extreem ruige rit, verminderde Six Flags de lengte van de eerste val tot 124 voet om te proberen deze te verbeteren. Na het afkappen van de druppel had de achtbaan nog steeds een giftige beet en een waardeloze reputatie.

De mensen achter de make-over moeten echt vertrouwen hebben gehad in de stalen IBox-baan. Ze herstelden niet alleen de lengte van de druppel, ze voegden een paar voet toe. Dit met hoektanden ontblote monster stort nu 50 meter naar beneden. En de afdalingshoek van 81 graden zorgt voor een bijzonder hachelijke val. Godzijdank voor de hang-on-for-dear-life-post op de schootbalk.

Nadat ze naar de steengroeve zijn gereden, stijgen de renners op en raken de eerste en meest krachtige van een paar zendtijdmomenten. (Een beetje meer zendtijd van de rit in het algemeen zou zelfs nog beter zijn.) Hoewel veel (de meeste?) onderzetters de neiging hebben om een meer wilde en met zendtijd gevulde rit achterin de trein te leveren, vonden we de voorkant intenser een goedemanier. (Het midden en de achterkant van de trein zorgen ook voor mooie zendtijd, ze zijn alleen niet zo intens.)

Acrobatische genade

Voor mensen die van achtbanen houden, is intens op een goede manier een goede zaak, en Iron Rattler zit vol met intense, zeer goede dingen. Het kost zijn 279 voet opgehoopte energie, de eerste val van 171 voet, de 70-mph race naar de hemel met zijn slechte golf van zendtijd, en al het andere dat volgt. Er is geen huivering, geen geslinger, geen gekrijs, geen schokkerige, kneuzingen op het lichaam. Niets anders dan een prachtige (mits intens op een goede manier) rit.

Daarvoor moet een pluim komen voor Rocky Mountain Construction, de ritfabrikant en technische tovenaars die zowel de herboren rit hebben gebouwd als de IBox-stalen baan hebben ontwikkeld die het ook zijn "Iron Horse" -baan noemt. Zoals de naam al doet vermoeden, bestaat het spoor uit I-vormige balken van staal met kanalen die zijn gecreëerd door de boven- en onderkant van de "I" waarin de up-stop-wielen van de treinen precies passen. Dankzij de voodoo achter de ontwerpdoorbraak van de IBox-baan, is wat vroeger een berucht ruige rit was, nu een beroemde vlotte rit. Fiesta Texas Park-president Jeffrey Siebert noemt Iron Rattler een rit van 'museumkwaliteit'.

Het is een opmerkelijke make-over en vertegenwoordigt de tweede installatie van Rocky Mountain Construction van zijn baanbrekende baan. De eerste werd in 2012 voltooid voor de upgrade van de volledig houten Texas Giant naar de hybride New Texas Giant bij Six Flags Over Texas. Sinds die vernieuwde thrillmachine ook kreeglovende recensies, het is geen wonder dat de parkketen echt vertrouwen had in de IBox-stalen baan voor de herstart van de Fiesta Texas-achtbaan. (Sinds de opening van Iron Rattler heeft RMC een aantal "woodies" omgezet in hybride onderzetters.)

Maar Iron Rattler doet zijn gigantische zus uit Texas nog beter: het gaat ondersteboven. Natuurlijk hebben stalen onderzetters al lang inversies, maar ze kunnen soms notoir ruw zijn. Gezien de bijna-hypercoaster-statistieken van Iron Rattler, is de zijdezachte soepelheid van de inversie van de looprol op deze IBox-verbeterde rit des te opmerkelijker. Na zijn eerste airtime-pop met ongeveer 70 mph te hebben gescheurd, blijft de achtbaan dicht bij de top van de steengroeve, buigt rond en gaat met acrobatische gratie de looprol in. Als achtbaaninversies een Olympische sport waren, zouden de juryleden allemaal "10" kaarten omhoog houden nadat de rit het verwrongen element met zelfvertrouwen had ontrold.

Vergeet conventionele wijsheid

De trein komt met de goede kant naar boven uit de inversie en racet omhoog en over de bovenkant van de steengroevemuur. Het levert een aantal krachtige (maar, nogmaals, soepele) laterale g-krachten op, aangezien de baan sterk naar rechts en naar links loopt. Er zijn ook nog een paar zendtijduitbarstingen dankzij enkele kleine heuvels. De rit begint hier wat snelheid te verliezen, en in de verwarring van het moment kunnen passagiers denken dat de achtbaan bijna zijn dieptepunt heeft bereikt en binnenkort naar het station zou moeten terugkeren.

Maar terwijl het over de rand van de muur racet, worden ze eraan herinnerd: "Oh ja. We hebben de afgelopen ogenblikken op de top van een 30 meter hoge steengroeve gestaan, en… wacht even!" De finalevallen in de steengroeve is onverwacht, lang en krachtig. Een gesynchroniseerde watergeiser barst uit op de steengroevevloer (wanneer het werkt) om de druppel te accentueren.

De trein racet naar de muur van de steengroeve en een tunnel in die in de zijkant is geboord voor een paar desoriënterende momenten van halfduister en flitsende lichteffecten. Rijders komen weer in het daglicht en razen in een assertieve rem die de actie abrupt stopt. Iron Rattler glijdt dan terug het station in.

Heb je ooit een slang geaaid? Ondanks conventionele wijsheid hebben de geschubde wezens geen ruwe huid en zijn ze eigenlijk vrij glad. Vergeet het verleden en de conventionele wijsheid dat een houten thrillmachine van zulke enorme proporties een straffende, ruige rit moet geven. Intens op een goede manier? Zeker. Bereid je voor om verrast en weggeblazen te worden door de heerlijk soepele rit van deze hybride.