12 Top historische plaatsen in India die je moet bezoeken

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:06

India is een divers land met een rijke geschiedenis. Het verleden heeft een smeltkroes van verschillende religies, heersers en rijken gekend - die allemaal hun stempel op het platteland hebben gedrukt. Veel historische plaatsen in India staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO vanwege hun culturele belang.

Taj Mahal

Een van de zeven wereldwonderen, de Taj Mahal is ongetwijfeld het beroemdste monument van India. Het doemt suggestief op vanaf de oevers van de Yamuna-rivier. Mughal-keizer Shah Jahan liet het bouwen als mausoleum voor de derde vrouw, Mumtaz Mahal, die stierf in 1631. De bouw duurde 16 jaar, van 1632 tot 1648.

De Taj Mahal is gemaakt van wit marmer, maar de kleur lijkt op boeiende wijze geleidelijk te veranderen in het veranderende licht van de dag.

Hampi

Nu een relaxed dorp in het noorden van Karnataka, was Hampi ooit de laatste hoofdstad van Vijayanagar, een van de grootste hindoeïstische rijken in de geschiedenis van India. Islamitische indringers veroverden de stad in 1565, richtten verwoesting aan en reduceerden het tot ruïnes. Het werd geplunderd en vervolgens achtergelaten.

Hampi heeft een aantal boeiende ruïnes, intrigerend vermengd met grote rotsblokken die overal in het landschap oprijzen. De ruïnes dateren uit de 14e eeuw en strekken zich uit overiets meer dan 25 kilometer (10 mijl). Ze omvatten meer dan 500 monumenten, waaronder prachtige Dravidische tempels en paleizen. Een ongelooflijke energie kan worden gevoeld op deze oude plek.

Fatehpur Sikri

Fatehpur Sikri, in de buurt van Agra in Uttar Pradesh, was ooit de trotse maar kortstondige hoofdstad van het Mughal-rijk in de 16e eeuw. Keizer Akbar stichtte de stad vanuit de tweelingdorpen Fatehpur en Sikri in 1569, als eerbetoon aan de beroemde soefi-heilige Sheikh Salim Chishti. De heilige voorspelde nauwkeurig de geboorte van de zoon van keizer Akbar waar zo naar verlangd werd.

Niet lang nadat Fatehpur Sikri was voltooid, moest het helaas worden verlaten door de bewoners omdat de watervoorziening onvoldoende was. Tegenwoordig is de stad een verlaten spookstad (zij het overspoeld met bedelaars en sjacheraars) met goed bewaarde Mughal-architectuur. Monumenten zijn onder meer een imposante toegangspoort, een van de grootste moskeeën van India en een paleiscomplex.

Jallianwala Bagh

Jallianwala Bagh, in de buurt van de Gouden Tempel in Amritsar, is de plaats van een triest maar bepalend moment in de geschiedenis van India en de strijd voor vrijheid. Op 13 april 1919 openden Britse troepen het vuur op een grote groep van meer dan 10.000 ongewapende demonstranten, in wat bekend staat als het bloedbad van Amritsar.

De Britten hebben niet gewaarschuwd voor de schietpartij. Officiële gegevens geven aan dat ongeveer 400 mensen werden gedood en nog eens 1.200 gewond. de onofficiëlehet totaal is echter veel hoger. Veel mensen stierven in stormloop en door in een put te springen om te ontsnappen aan een schot.

Het gruwelijke bloedbad was een keerpunt in de betrekkingen van India met de Britten en een drijvende factor in Gandhi's beweging om onafhankelijkheid van de Britse overheersing te zoeken.

In 1951 bouwde de Indiase regering een gedenkteken bij Jallianwala Bagh met een Eeuwige Vrijheidsvlam. De muren van de tuin dragen nog steeds kogelsporen, en ook de plaats waar het bevel werd gegeven, is te zien. Een galerij met foto's van Indiase vrijheidsstrijders en historische memorabiliteit is daar een andere attractie.

Poort van India

Mumbai's meest herkenbare monument, de Gateway of India, heeft een indrukwekkende positie met uitzicht op de Arabische Zee in de haven van Colaba. Het werd gebouwd ter herdenking van het bezoek van koning George V en koningin Mary aan de stad in 1911. Het werd echter pas in 1924 voltooid.

The Gateway of India speelde vervolgens een belangrijke rol in de geschiedenis van India. De laatste Britse troepen vertrokken er doorheen in 1948, toen India de onafhankelijkheid verkreeg.

Rood Fort

Verwaarloosd en in delen in verval, Delhi's Rode Fort is misschien niet zo indrukwekkend als sommige forten in India, maar het heeft zeker een voorname geschiedenis.

Het fort werd gebouwd als een paleis door de vijfde Mughal-keizer, Shah Jahan, toen hij zijn hoofdstad in 1638 van Agra naar Delhi verplaatste. De hoofdstad, bekend als Shahjahanabad, was waar Old Delhi vandaag de dag is. Veel van deontwikkeling vond plaats rond Chandni Chowk, het chaotische en afbrokkelende marktgebied grenzend aan het Rode Fort.

De Mughals bezetten het fort bijna 200 jaar, totdat het in 1857 voor de Britten werd verloren. Toen India op 15 augustus 1947 de onafhankelijkheid verkreeg, ontvouwde de eerste premier van India (Jawahar Lal Nehru) de Indiase vlag van de wallen van het fort. Deze praktijk wordt nog steeds elke Onafhankelijkheidsdag voortgezet, wanneer de premier van India de Indiase vlag hijst en daar een toespraak houdt.

Khajuraho-tempels

Als je bewijs wilt dat de Kama Sutra zijn oorsprong vindt in India, dan is Khajuraho de plek om te zien. Erotica is hier in overvloed met meer dan 20 tempels gewijd aan seksualiteit en seks. De tempels werden meestal tussen 950 en 1050 gebouwd door heersers van de Chandela-dynastie van Rajputs, waardoor Khajuraho hun eerste hoofdstad werd. Ze waren eeuwenlang verborgen, omringd door dichte jungle, totdat de Britten ze in het begin van de 19e eeuw herontdekten.

De tempels staan vooral bekend om hun erotische sculpturen. Maar meer dan dat, ze tonen een viering van liefde, leven en aanbidding. Ze bieden ook een onbevangen en ongebruikelijk kijkje in het oude hindoeïstische geloof en tantrische praktijken.

Blijkbaar werden de tempels actief gebruikt tot het einde van de 12e eeuw, waarna Khajuraho werd aangevallen en ingenomen door islamitische indringers. De overgebleven tempels staan nu op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Ajanta en Ellora-grotten

De grotten van Ajanta en Ellora zijn verbazingwekkend uitgehouwen in rots op een heuvel in het midden van nergens in Maharashtra.

Er zijn 34 grotten in Ellora, die dateren uit de 6e tot 11e eeuw na Christus. Ze zijn een interessante en opmerkelijke mix van boeddhistische, hindoeïstische en jaïnistische religies. Dit komt door hun constructie in een tijd dat het boeddhisme in India tanende en het hindoeïsme zich opnieuw begon te manifesteren. Het meeste werk in Ellora, inclusief de verbazingwekkende Kailasa-tempel, stond onder toezicht van de koningen Chalukya en Rashtrakuta. Tegen het einde van de bouwperiode veranderden lokale heersers hun loyaliteit aan de Digambara-sekte van het jaïnisme.

De 30 grotten van Ajanta zijn boeddhistische grotten die in twee fasen zijn gebouwd, in de 2e eeuw voor Christus en de 6e eeuw na Christus.

Terwijl de Ajanta-grotten rijk zijn aan schilderijen en beeldhouwwerken, staan de Ellora-grotten bekend om hun buitengewone architectuur. Het meest ongelooflijke aan deze grotten is dat ze met de hand zijn gemaakt, met alleen een hamer en beitel.

Konark Zonnetempel

De 13e-eeuwse Konark-zonnetempel staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en is de grootste en bekendste zonnetempel in India. Deze prachtige tempel werd gebouwd door koning Narasimhadeva I van de Oostelijke Ganga-dynastie. Het werd gemaakt als een gigantische strijdwagen voor Surya de Zonnegod, met 12 paar wielen getrokken door zeven paarden.

Helaas kreeg de tempel te maken met een mysterieuze ondergang die resulteerde in de verwoesting van veel belangrijke onderdelen, waaronder het torenhoge achterste heiligdom. Bovendien, wanneer de tempelin de 18e eeuw niet meer voor aanbidding werd gebruikt, werd de pilaar van Aruna, de wagenmenner, overgebracht naar de Jagannath-tempel in Puri, om het te redden van indringers.

Rani ki Vav (The Queen's Stepwell)

Een verrassend recente archeologische vondst in Patan, Gujarat, Rani ki Vav werd overstroomd door de nabijgelegen Saraswati-rivier en dichtgeslibd tot eind jaren tachtig. De trapput, die ongetwijfeld de meest ontzagwekkende van India is, dateert uit de 11e eeuw tijdens het bewind van de Solanki-dynastie. Blijkbaar heeft de weduwe van heerser Bhimdev I het ter nagedachtenis aan hem laten bouwen.

De trapput is ontworpen als een omgekeerde tempel. De panelen zijn suggestief bedekt met meer dan 500 hoofdsculpturen en 1.000 kleinere. Ongelooflijk, geen steen blijft onbehouwen!

Brihadisvara-tempel

Brihadisvara-tempel (ook bekend als de Grote Tempel - om voor de hand liggende redenen!) in Thanjavur, Tamil Nadu, is een van de drie Great Living Chola-tempels. Het werd voltooid door Chola-koning Raja Raja I in 1010 om een militaire overwinning te vieren, en is een van de oudste tempels gewijd aan Lord Shiva in India.

De tempel is een symbool van de buitengewone kracht van de Chola-dynastie. De architectuur is verbluffend. De toren is uitsluitend gemaakt van graniet, de toren is 216 voet hoog en de koepel is gemaakt van steen met een gewicht van ongeveer 80 ton!

Oude Goa

Gelegen op 10 kilometervan Panjim was de historische stad Old Goa de hoofdstad van Portugees India van de 16e tot de 18e eeuw. Het had een aanzienlijke bevolking van meer dan 200.000 mensen, maar werd verlaten vanwege de pest. De Portugezen verhuisden naar Panjim, dat bekend staat om zijn Quartier Latin vol met kleurrijke Portugese huizen.

Old Goa werd eigenlijk gesticht in de 15e eeuw, vóór de Portugezen, door heersers van het Bijapur-sultanaat. Nadat de Portugezen het veroverden, bouwden ze veel kerken. De meest opvallende die vandaag staan, zijn de basiliek van Bom Jesus (die de stoffelijke resten van Sint Franciscus Xavier bevat), de kathedraal van Se (de zetel van de aartsbisschop van Goa) en de kerk van Sint Franciscus van Assisi.