10 van de beste traditionele gerechten om te proberen in Egypte

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:19

Met een geschiedenis zo lang als die van zijn oude monumenten, is de Egyptische keuken sterk afhankelijk van de rijke overvloed aan groenten en fruit die elk jaar in de vruchtbare Nijldelta worden geoogst. De moeilijkheid en de kosten van het fokken van vee in Egypte betekent dat traditioneel veel gerechten vegetarisch zijn; hoewel tegenwoordig vlees aan de meeste recepten kan worden toegevoegd. Rundvlees, lamsvlees en slachtafval worden allemaal veel gebruikt, terwijl zeevruchten populair zijn aan de kust. Omdat de meerderheid van de bevolking moslim is, komt varkensvlees niet voor in de traditionele keuken. Nietjes zijn onder meer aish baladi, of Egyptisch platbrood, tuinbonen en een hele reeks exotische kruiden.

Volledige medames

Een eenvoudig gerecht van gestoofde tuinbonen, ful medames is het archetypische Egyptische hoofdbestanddeel. Het oudste bewijs dat tuinbonen voor menselijke consumptie worden gebruikt, is afkomstig van een neolithische vindplaats in de buurt van Nazareth, Israël; en in Egypte is het waarschijnlijk dat het gerecht dateert uit de tijd van de farao's. Tegenwoordig wordt ful medames (of ful zoals het in de volksmond wordt genoemd) de hele dag door geserveerd, maar het is vooral populair bij het ontbijt. Je vindt het te koop op straat, of in veel restaurants als traditionele mezze. De bonen worden een nacht in een grote pan gestoofd en vervolgens op smaak gebracht met olijfolie en kruiden. Meestal wordt ful medames geserveerd met aish baladien ingemaakte groenten.

Ta'meya

Nog een enorm populair straatvoedsel, ta'meya is het antwoord van Egypte op de felafel. In tegenstelling tot hun neven uit het Midden-Oosten, worden ta'meya echter gemaakt van gemalen tuinbonen in plaats van kikkererwten. De bonenpasta wordt meestal gemengd met gehakte uien en kruiden zoals peterselie, koriander, komijn en verse dille; vervolgens tot een bal gerold en gebakken. Ta'meya worden vaak bedekt met sesamzaadjes voordat ze worden gebakken, waardoor ze een extra knapperige textuur krijgen. Ze zijn veganistisch, goedkoop en buitengewoon lekker - of je ze nu bij het ontbijt eet zoals de meeste Egyptenaren, of als tussendoortje later op de dag. Ta'meya wordt meestal geserveerd met tahinisaus, salade en aish baladi, en wordt vaak geserveerd met een bijgerecht.

Mulukhiya

Van restaurant tot restaurant anders gespeld (met variaties zoals molokhia, molokhiya en moroheiya), is mulukhiya een Egyptisch hoofdbestanddeel genoemd naar de plant met dezelfde naam. Mulukhiya, in het Engels jute genoemd, is een groene bladgroente die bijna nooit rauw wordt geserveerd. In plaats daarvan worden de bladeren fijngehakt en gekookt met knoflook, citroensap en kruiden tot ze op een dikke stoofpot lijken. Van nature viscose, de gestoofde bladeren hebben een wat slijmerige textuur; maar hun smaak is rijk, aromatisch en aangenaam bitter. Mulukhiya kan op zichzelf worden geserveerd met rijst of brood, of met stukjes vlees (meestal rundvlees, kip of konijn). Zeevruchten zijn een populaire toevoeging aan de kust.

Fattah

Populair in het Midden-Oosten, wordt de Egyptische versie van fattah meestal geassocieerd met vieringen en religieuze festivals. Het wordt met name geserveerd tijdens Eid al-Adha, het offerfeest dat het einde van het vasten tijdens de Ramadan markeert; en om de komst van een nieuwe baby te vieren. Het bestaat uit laagjes rijst en gebakken aish baladi, afgewisseld met stukjes vlees en overgoten met een saus van azijn en tomaten. Het gebruikte vlees verschilt van recept tot recept, maar is meestal rund-, kalfs- of lamsvlees, waarbij lamsvlees het meest traditioneel is. Je zou fattah moeten kunnen vinden buiten religieuze festivaldata. Weight-watchers wees echter gewaarschuwd - dit gerecht is beroemd calorisch!

Kushari

Kushari, een betaalbaar en uniek Egyptisch gerecht, is een soort cultfenomeen geworden met hele restaurants in Caïro en andere steden die het exclusief serveren. Het bestaat uit een mix van rijst, spaghetti, ronde macaroni en zwarte linzen, overgoten met een dikke tomatensaus, knoflookazijn en chili. Deze ware mengelmoes van ingrediënten wordt vervolgens verder gegarneerd met krokant gebakken uien en hele kikkererwten. Hoe vreemd dit gerecht ook mag klinken, kushari biedt een ongelooflijke mix van smaken en texturen die de lokale bevolking en toeristen even verslavend vinden. Het is ook vegetarisch (en inderdaad veganistisch, zolang er maar plantaardige olie wordt gebruikt om de uien te bakken in plaats van boter).

Hamam Mahshi

Squab, of jonge duif, is misschien geen conventioneel vlees in de westerse cultuur, maar het is een delicatesse in Egypte. Duiven worden speciaal voor het bord in duiventillen gefokt in het hele land, wat een donker vlees oplevert met zijn eigen unieke smaak. Hamam Mahshi is een populaire keuze voor bruiloftsbanketten, deels vanwege zijn status als delicatesse en deels omdat het als een afrodisiacum wordt beschouwd. Om het gerecht te maken, wordt een hele squab gevuld met freekeh (een gekraakte groene tarwe met een nootachtige smaak), gehakte uien, ingewanden en kruiden. De vogel wordt vervolgens gegrild boven een houtvuur of aan het spit tot de schil goudbruin en heerlijk krokant is.

Hawawshi

Hoewel het wordt geserveerd als bijgerecht in restaurants en als een populaire meeneemoptie voor straatvoedsel, is hawawshi misschien het best bekend als een hoofdbestanddeel van goed Egyptisch thuiskoken. In wezen is het Egypte's kijk op een broodje gevuld vlees. Het gaat om gekruid rundergehakt of lamsgehakt, gekookt in een hele zak aish baladibrood in een traditionele houtoven. Tegen de tijd dat het klaar is, is het brood zo krokant dat het bijna gefrituurd smaakt. Recepten verschillen van huis tot huis, waarbij het vleesmengsel soms naast diverse kruiden ook gesnipperde ui, paprika of tomaat bevat. Probeer voor een extra kick hawawshi gemaakt met gemalen chilipeper.

Sandwiches met lever

Lever is een veelgebruikt ingrediënt in veel Egyptische gerechten. In de historische havenstad Alexandrië zijn broodjes levereen bepaalde specialiteit en bezoekers reizen van heinde en verre om ze te kopen bij straatvoedselverkopers of fastfoodwinkels. Recepten gebruiken meestal gehakte kalfslever, tot in de perfectie geroerbakt samen met knoflook, paprika en limoen of citroen. Kruiden zijn de sleutel, maar variëren van chef tot chef. Naast komijn, kaneel, gember, kruidnagel en/of kardemom, moet elk Alexandriaans leverrecept dat zijn zout waard is, een stevige dosis chili bevatten. Eenmaal gekookt, wordt de lever gevuld in een vers Egyptisch stokbrood of broodje en geserveerd met ingemaakte groenten (plaatselijk bekend als torshi).

Sayadeya

Een voor de liefhebbers van zeevruchten, Sayadeya is een andere delicatesse aan de kust die het best wordt geproefd in kuststeden zoals Alexandrië, Suez en Port Said, waar de vangst gegarandeerd vers is. Het gebruikt filets van witte vis (traditioneel bas, blauwbaars of harder) die worden gemarineerd in citroensap en kruiden voordat ze licht gebakken worden. Daarna worden de filets op een bedje van gele rijst gelegd, overgoten met een rijke tomaten- en uiensaus en gebakken in een aardewerken pot (vergelijkbaar met een Marokkaanse tajine). Het resultaat? Heerlijk zachte en geurige vis die bij aanraking van een vork smelt. Sayadeya wordt vaak gegarneerd met gebakken uien en/of chilivlokken.

Kunafa

Geen lijst met gerechten die je moet proberen zou compleet zijn zonder dessert, en kunafa is een van de populairste van Egypte. Traditioneel geserveerd tijdens de ramadan om mensen vol te houden tijdens de vastenuren, de originele versie bestaat uit twee lagen extra dun griesmeelnoedels. Deze worden knapperig gebakken, gerangschikt rond een centrale vulling van zachte kaas (meestal ricotta) en gedrenkt in siroop. Als alternatief kunnen de noedels worden vervangen door dunne reepjes filodeeg of gesponnen tarwesnippers, terwijl de vulling varieert van gemengde noten tot vla. Sommige Egyptische bakkerijen zijn steeds avontuurlijker geworden met hun kunafa-vullingen, met moderne interpretaties van mango, chocolade en zelfs avocado.