Een bezoek aan de gletsjers van Argentinië

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:58

Toen de natuur de prachtige gletsjers van Argentinië vormde, waren er geen politieke grenzen in het zuiden van Zuid-Amerika, noch in een gebied dat Patagonië heette. Nu verwijzen we natuurlijk naar deze landmassa als Chili, Argentinië en Patagonië. Er zijn gletsjers aan beide zijden van de Andes, die het Patagonische ijsveld vormen, de tweede alleen in grootte na Antarctica.

Gletsjers en meer

Aan de zuidwestelijke Argentijnse kant zijn er meer dan 300 gletsjers, waarvan sommige in het Parque Nacional Los Glaciares, Glacier National Park, zich over 350 km langs de Andes uitstrekken. Los Glaciares staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en omvat ijsvelden die ongeveer 40% van het oppervlak beslaan, twee meren en 47 grote gletsjers.

Dertien gletsjers reiken naar de Atlantische Oceaan, terwijl de gletsjers Perito Moreno, Mayo, Spegazzini, Upsala, Agassiz, Oneill en Ameghino de meren in het park voeden. Onder hen is Lago Argentina, het grootste meer van Argentinië, en al 15.000 jaar oud. Lago Viedma en Lago Argentina stromen in de río Santa Cruz die in oostelijke richting de Atlantische Oceaan in loopt.

Glaciar Upsala is de grootste gletsjer van Zuid-Amerika. Het is 37 mijl (60 km) lang en 6 mijl (10 km) lang. Je kunt het alleen per boot bereiken, ontwijken met de ijsbergen of ijseilanden,drijvend in Lago Argentina.

Het park omvat ook bergen, rivieren, meren en bossen en reikt tot in de dorre Patagonische steppen in het oosten. Tussen de steile, grillige granieten bergtoppen Cerro Fitz Roy, ook bekend als Ch altén op 3405 m en Cerro Torre op 3102 m.

Flora en fauna omvatten stands van beuken, struiken, mossen, orchideeën, rode vuurborstel en guanaco's, grote Patagonische hazen, haviken, rode vossen, Magellan ganzen, zwarthalszwanen, flamingo's, spechten, stinkdieren, poema's, condors en de bijna uitgestorven huemul-herten. De huemul is nu beschermd als nationaal monument.

In het Los Glaciares-park is het Parque Nacional Perito Moreno een eigen entiteit en een must op elke bezoekerslijst. Perito Moreno onderscheidt zich door de enige gletsjer ter wereld te zijn die nog groeit. Net als de andere gletsjers in de regio, wordt Moreno gevormd omdat vallende sneeuw zich sneller ophoopt dan hij smelt.

Na verloop van tijd wordt de sneeuw samengedrukt en de zwaartekracht en de ijsophoping achter de gletsjer dwingen hem van de berg af. De kenmerkende blauwe kleur komt van de zuurstof die vastzit in de sneeuw, en het vuil en de modder komen van de grond en de rotsen die de gletsjer verzamelt terwijl hij zich een weg naar beneden baant.

Deze twee uitzichten op de Perito Moreno-gletsjer bieden een idee van de grootte en het wonder ervan. De gletsjer slingert zich 80 km door de Cordillera totdat hij eindigt in Lago Argentina in een muur van blauw ijs van 3 km breed en 50 m hoog, de snuit.

De gletsjer kijkt uit op het schiereiland Magallanes over een smalwaterkanaal, en terwijl het over het kanaal beweegt en een ijsdam bouwt, hoopt het water zich op in een inham genaamd Brazo Rico totdat de druk te hoog wordt. De muur stort in. Dit gebeurde voor het laatst in 1986 toen het instorten van de dam op video werd vastgelegd. Niemand weet zeker wanneer het weer zal gebeuren, maar bezoekers wachten vol spanning af.

Perito Moreno is genoemd naar Francisco Pascasio Moreno, wiens bijnaam Perito was. Meer formeel bekend als Dr. Francisco P. Moreno, Honoris Causa, (1852-1919), was hij de eerste Argentijn die door het gebied reisde en zijn zoon stelde later zijn Reminiscencias Del Perito Moreno samen.

Moreno gaf de Argentijnse natie het land dat Nahuel Huapi National Park werd. Veel plaatsen in het zuidwesten van Argentinië zijn naar hem vernoemd. Hij was het die Cerro Fitzroy noemde naar de kapitein van HMS Beagle.

Wat is er te zien en te doen

Dingen om te doen en te zien in Parque Nacional Los Glaciares draaien om de natuurlijke pracht. Deze zijn afhankelijk van in welk deel van het park u zich bevindt.

Aan de zuidkant, aan het Lago Argentina, is ijstrekking een van de meest populaire activiteiten. Je hoeft geen liefhebber van extreme sporten te zijn om hiervan te genieten, maar je moet wel fit genoeg zijn om de technieken van lopen en klimmen op ijs, soms heel steil ijs, met stijgijzers aan te kunnen. Je krijgt de uitrusting die je nodig hebt van je reisbureau of gids. Dit is iets wat je moet plannen om te doen. Het is een ervaring die je nooit zult vergeten.

Je kunt desgewenst een mini-trektocht kiezen, die beperkt is tot een klein, veilig deel van de gletsjer. Als je liever wat verder weg bent vanuw ervaring met het ijs, kunt u de loopbrug gebruiken op minder dan 300 m van de snuit. Misschien zie je een stuk ijs met een enorme plons wegslaan. Kijk uit voor de vloedgolf; voordat de loopbrug werd gebouwd, kwamen mensen heel dicht bij de kust en werden ze door de golf gevangen en gedood.

Paardritten brengen je rond Lago Argentina, door de diepgroene bossen voor een geweldig uitzicht op de gletsjers, weiden, meren en rivieren. Je hoeft geen ervaren ruiter te zijn, want de paarden zijn tam en de zadels zijn breed en comfortabel opgevuld met schapenvacht. Je reist ook met de bus en per boot en met een 4X4. Mountainbikers hebben veel routes om uit te kiezen.

Je kunt ook een schapen-estancia bezoeken, waarvan sommige nu open zijn voor overnachtingen. Deze zijn niet goedkoop, maar ze bevatten wel een ma altijd en de ervaring deel uit te maken van een werkende ranch.

Aan de noordkant, bij Lago Viedma, bevinden de activiteiten zich rond het meer, de Upsala-gletsjer en de bergen. Upsala is alleen per boot te bereiken en u kunt ervoor kiezen om een catamaran te nemen vanaf Punto Bandera over het meer naar de observatiepunten op Canal Upsala. De boot laat je hier vertrekken om een pad te volgen naar Lago Onelli om daar de gletsjers van Onelli, Bolado en Agassiz te bekijken. Je zult veel ijsbergen in het meer zien drijven.

Klimmers, kampeerders en trekkers komen samen in de stad El Ch altén. El Ch altén is in de jaren tachtig ontwikkeld om aan hun behoeften te voldoen en is een uitvalsbasis voor klimmen, wandelen of wandelen. Wees voorbereid op constante wind. Cerro Torre is berucht vanwege het slechte weer, en het is niet ongewoon om te zienmensen die weken of langer wachten op goede klimomstandigheden.

Gemakkelijker te bereiken bij alle weersomstandigheden is de Chorillo del S alto-waterval, waar u Cerro FitzRoy en Cerro Poincenot (3002 m) kunt zien. Andere paden leiden naar Laguna Torre en het basiskamp voor het beklimmen van Cerro Torre, naar Laguna Capri en verder naar Río Blanco, het basiskamp voor FitzRoy en vervolgens naar Laguna de Los Tres, genoemd naar drie leden van een Franse expeditie.

Cerros FitzRoy en Torre zijn niet voor de onervaren klimmers.

Uitstapjes

Ga naar de grotten van Punta Walichu om de foto's van mensen, dieren en handafdrukken te zien die zijn gemaakt door indianenstammen van lang geleden. Perito Moreno vond de grotten en een mummie in 1877. Je kunt een deel van de weg met een 4x4 nemen en dan te voet of te paard naar de grotten gaan.

Laguna del Desierto, of Desert Lake, is een beetje een verkeerde benaming omdat het wordt omgeven door bos. Het is een mooie tocht ten noorden van El Ch altén.

Wanneer te gaan en wat in te pakken

Je kunt het hele jaar door gaan, maar van oktober tot april is het hoogseizoen. Wees voorbereid op drukte en maak van tevoren uw reserveringen en reisarrangementen. De lente is een goede tijd om te gaan. Het weer wordt warmer, de flora bloeit en er zijn nog niet zoveel toeristen.

Elke tijd van het jaar kun je de wind ervaren, dus je hebt warme kleding nodig. Je hoeft je niet te kleden voor een poolexpeditie, maar je hebt wel een winddichte jas, muts, handschoenen en stevige wandelschoenen nodig.

Als je van plan bent te kamperen, heb je je uitrusting nodig met een slaapzak, een draagbaar fornuis en kookbrandstof. Neem veel water. Als u van plan bent om eenonderdak, een refugio, je hebt alleen je slaapzak nodig.

Neem een rugzak mee voor je incidentele zaken en zorg voor water en snacks. Hoge energie zijn goed. U vindt er tal van levensmiddelenwinkels en restaurants, maar wees voorbereid op de kosten. Alles moet van kilometers ver worden aangevoerd.

Hoe er te komen

Het is gemakkelijker dan vroeger om naar het Parque Nacional Los Glaciares te gaan, met vluchten op LADE of Líneas Aéreas Kaikén van Río Gallegos en andere Argentijnse steden naar de grotten van Punta Walichu aan de zuidkust van Lago Argentina. Maar zelfs met de reconstructie van de luchthaven in El Calafate om grotere vliegtuigen te kunnen huisvesten, zorgt de wind voor grote problemen met vluchten en kunt u onverwachte vertragingen oplopen.

Veel mensen vliegen liever naar Río Gallegos en nemen dan de bus voor de vier tot zes uur durende rit naar El Calafate. De bussen zijn comfortabel, en als je op deze manier reist, heb je een uitstekend zicht op het landschap, de steppen en de schapen, met af en toe een guanaco of Patagonische haas als opluchting.

Hoe dan ook, je komt aan, wacht minstens drie tot vier dagen voor het park. De weersomstandigheden zijn misschien niet optimaal en het kan zijn dat u moet wachten op de juiste foto of gletsjerbezichtiging.

El Calafate is gericht op de bezoeker, met restaurants, markten, logies, reisbureaus en het Ranger-hoofdkwartier voor het park. Veel bezoekers gebruiken de stad als basiskamp voor Perito Moreno en uitstapjes, en blijven dan een dag of twee in El Ch altén voordat ze verder reizen.

Kamperen is beschikbaar en niet duur. Er zijn campingsop het schiereiland Magallanes. Je moet je uitrusting meenemen, maar de benodigdheden zijn aanwezig. Vanuit het park kunnen bezoekers verder naar het zuiden naar Patagonië om Ushuaia en Tierra del Fuego te bezoeken, naar het westen naar Chili om Chileens Patagonië te zien of naar het noorden. De kans is groot dat als je in of uit Argentinië vliegt, je door Buenos Aires gaat.