De beste nationale parken in Italië

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:37

Italië is veel meer dan oude ruïnes, paleizen uit de Renaissance, grote pleinen en geweldige pizza's. Het heeft ook open, natuurlijke ruimtes, bestaande uit ongerepte of teruggewonnen bossen, zeekusten en bergketens. De 24 nationale parken van het land beslaan ongeveer vijf procent van de totale landmassa en bieden een enorme verscheidenheid aan activiteiten, van wandelen en duiken naar scheepswrakken tot peddelen en paardrijden.

In tegenstelling tot veel nationale parken elders in de wereld - die slechts een hoofdkwartier van het park en een paar restaurants of picknickplaatsen bevatten - maken Italië's vaak deel uit van lang bewoonde gebieden. Dat betekent dat bezoekers een scala aan ervaringen kunnen opdoen in de parken, waaronder contact maken met de natuur, historische steden verkennen en dineren met authentieke lokale gerechten.

Hoewel elk van de nationale parken van Italië iets speciaals heeft, hebben we 11 van onze favorieten uitgekozen die de verbazingwekkende diversiteit van het nationale parksysteem van het land benadrukken.

Toscaanse Archipel Nationaal Park

De zeven eilanden die deel uitmaken van het Toscaanse Archipelago National Park, of Parco Nazionale Arcipelago Toscano, zijn enkele van de mooiste plekken in Italië om een paar dagen bij dezee. Elba, Giglio en (in mindere mate) Capraia zijn het meest ontwikkeld voor het ontvangen van toeristen, terwijl Pianosa, Gorgona en Giannutri alleen toegankelijk zijn voor een beperkt aantal dagjesmensen (hoewel er een paar vakantiewoningen zijn op Giannutri). Montecristo, ooit de eilandgevangenis van de beroemde graaf van Dumas, is nog steeds grotendeels verboden terrein - slechts 1.000 mensen per jaar kunnen het bezoeken, en alleen tijdens rondleidingen. Behalve een kleine luchthaven op Elba, zijn alle eilanden alleen bereikbaar per veerboot of privéboot.

Om de eilanden ligt de 56,766 hectare grote Tyrrheense Zee, die een zeereservaat vormt dat rijk is aan vissen, zeevogels en walvisachtigen, koralen, rotsformaties en scheepswrakken. Alle eilanden hebben uitstekende duik- en snorkelplekken.

Archipel van La Maddalena National Park

De archipel van La Maddalena ligt op de noordoostelijke punt van Sardinië, het op een na grootste Italiaanse eiland (na Sicilië). Hoewel delen van La Maddalena goed ontwikkeld zijn en lange tijd een speeltuin zijn geweest voor internationale jetsetters, is het nationale park Arcipelago di La Maddalena, of Parco Nazionale dell'Arcipelago di La Maddalena, zelf een beschermd zeegebied. Het park bestaat uit Isola Maddelena (eiland Maddelena), Caprera, Budelli, Sparghi en andere kleine eilandjes en staat bekend om zijn ongerepte stranden, inheemse soorten flora en fauna en een overvloed aan zeeleven. Toegang tot het park is per auto, boot, fiets of te voet, afhankelijk van de locatie. Tenzij u toevallig een zeilboot of megajacht bezit, kunt u net zoveel bezoekers doen, en bezoeken met eenbegeleide boottocht, die stopt bij verschillende stranden. Als je van plan bent om het gebied in het hoogseizoen (juli en augustus) te bezoeken, reserveer dan ruim van tevoren. Vergunningen zijn vereist.

Cinque Terre Nationaal Park

De Cinque Terre ("Vijf Landen") is een perfect voorbeeld van hoeveel van de nationale parken van Italië organisch gevormd zijn rond bestaande, eeuwenoude nederzettingen. De vijf steden van de Cinque Terre, bestaande uit Riomaggiore, Manarola, Corniglia, Monterosso al Mare en Vernazza, bevinden zich allemaal in het Parco Nazionale delle Cinque Terre, een terrein van 3 868 hectare dat grenst aan een beschermd zeegebied. De kleurrijke steden lijken naar beneden te tuimelen naar de glinsterende zee beneden, en de terrasvormige wijngaarden, droge stenen muren en lokale producten en gastronomische specialiteiten maken een bezoek aan de Cinque Terre tot een ervaring die het beste van Italië vastlegt. Het park beschermt niet alleen de natuurlijke aspecten van de Cinque Terre, maar ook de historische landbouwtradities en cultuur. Wandelen tussen de steden is een favoriete bezigheid van bezoekers, die ofwel het hele parcours in één keer afleggen of de reis onderbreken met een overnachting in een van de steden. Dagelijkse toegang is beperkt tot een bepaald aantal wandelaars/wandelaars en vereist een Cinque Terre-kaart.

Nationaal Park Vesuvius

De opdoemende reus die de skyline van Napels, Sorrento en de eilanden van de baai van Napels domineert, de Vesuvius is eenbeschermd gebied van bijna 8.500 hectare dat Parco Nazionale del Vesuvio (Nationaal Park Vesuvius) vormt. Niet alleen is de vulkaan zelf - nog steeds actief en wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste ter wereld - een deel van het park, de archeologische vindplaats Herculaneum, de ruïnes van villa's en andere locaties aan de voet van de Vesuvius liggen ook binnen zijn grenzen.. De geologie, mineralogie, flora en fauna in het park trekken de aandacht van onderzoekers uit verschillende disciplines. Bezoekers kunnen wandelen naar de krater van de vulkaan, natuurpaden doorkruisen langs de hellingen, of historische en archeologische musea en bezienswaardigheden bezoeken.

Pollino Nationaal Park

Met meer dan 1.900 vierkante kilometer is Pollino National Park, of Parco Nazionale del Pollino, het grootste beschermde gebied in Italië. Dit UNESCO Global Geopark bevindt zich in de boog van de voet van de Italiaanse laars, ingeklemd tussen de Tyrrheense en Ionische Zee en strekt zich uit over de regio's Basilicata en Calabrië. De beroemdste bewoner van het park is een zeldzame, schrale Heldreich-den die naar men aanneemt minstens 1200 jaar oud is en daarmee de oudste boom van Europa is. Om het beboste, hooggelegen terrein van het park te verkennen, kunnen bezoekers de vele paden bewandelen; kijk uit voor dieren in het wild zoals herten, wilde katten, roofvogels en wolven; en verken de talrijke historische steden die binnen de parkgrenzen liggen.

Nationaal Park Stelvio

Stelvio National Park, of Parco Nazionale dello Stelvio, is een enorm, bergachtig park dat aan de Zwitserse grens ligt en zich uitstrekt over de regio's Lombardije en Trentino-Alto Adige. Stelvio, een van de hoogste nationale parken in Italië, ligt in de Centrale Alpen en heeft grillige bergtoppen, gletsjers, meren op grote hoogte, rivieren, watervallen en dichte bossen. Grote fauna, waaronder steenbokken, marmotten, lynxen, bruine beren en wolven, noemen het park hun thuis. Kleine, historische steden dienen als uitvalsbasis voor het hele jaar door vakanties van wandelen en mountainbiken, en in de winter, skiën en snowboarden. De Stelviopas, een cruciaal kruispunt in de menselijke geschiedenis in de Alpen, wordt vandaag doorkruist via een dramatische zijweg.

Gargano Nationaal Park

Gelegen op de wantvormige Gargano-kaap van Puglia, Gargano National Park of Parco Nazionale del Gargano, omvat een combinatie van struikgewas aan de kust en dennenbossen, wetlands die rijk zijn aan dieren in het wild, dramatische kustlijnen en de kleine Tremiti-eilanden in de buurt. Zoals zoveel van de nationale parken van Italië, is de Gargano bezaaid met steden aan zee en in het binnenland, waarvan vele dienen als bestemmingen voor zomerse strandvakanties. Interessant is dat het park niet alleen een toevluchtsoord is voor trekvogels en ander dierenleven, maar ook de hoogste concentraties orchideeën in Europa heeft - hier worden meer dan 55 soorten gevonden.

Monti Sibillini Nationaal Park

Gekenmerkt door glooiende vlaktes, glooiende heuvels,en ruige bergtoppen, Monti Sibillini National Park, of Parco Nazionale dei Monti Sibillini, overspant de regio's Umbrië en Marche. Uw ervaring zal anders zijn, afhankelijk van aan welke kant u het park nadert. Vanuit het historische en gastronomische stadje Norcia, binnen de parkgrenzen, begint het terrein te stijgen. Als u van eind mei tot begin juli komt, mag u de bloei van de Pian Grande (Grote Laagvlakte) van Castelluccio di Norcia niet missen, een ongelooflijk veelkleurig extravaganza. Vanaf de kant van Marche gaat het landschap abrupter over in bergachtig terrein. In het hele park vind je charmante stadjes, historische abdijen en Romeinse ruïnes in het landschap.

Cilento, Vallo di Diano en Alburni National Park

Het Parco Nazionale del Cilento, Vallo di Diano e Alburni lijkt bijna een oneerlijk voordeel te hebben ten opzichte van andere nationale parken in Italië. Gewoonlijk gewoon de Cilento genoemd, ligt het bergachtige voorgebergte in de zuidelijke regio Campania, ten zuiden van Napels en Salerno en grenzend aan Basilicata. Het ruige binnenland is ideaal om te wandelen en wilde dieren te spotten, terwijl de ongerepte stranden van het park de moeite waard zijn om te bereiken. De archeologische vindplaats Paestum, die enkele van de best bewaarde Griekse ruïnes ter wereld bevat, werpt een schitterend licht op de pre-Romeinse geschiedenis van Italië.

Nationaal Park Gran Sasso en Monti della Laga

Het Parco. ligt bijna volledig in de regio van AbruzzoNazionale del Gran Sasso e Monti della Laga is de thuisbasis van de hoogste top van Zuid-Italië: de bijna 3.000 meter hoge Corno Grande. Het maakt deel uit van de Apennijnen, de bergketen die over het hele Italiaanse schiereiland loopt. Het park is ook de locatie van de Calderone-gletsjer, die wordt beschouwd als de meest zuidelijke gletsjer van Europa, maar die de komende jaren waarschijnlijk niet zal overleven. Het park ligt aan de hoofdweg die Rome met de oostkust van Italië verbindt, dus het wilde, dramatische terrein is eigenlijk gemakkelijk toegankelijk. Wandelen, klimmen, fietsen en paardrijden zijn populaire zomeractiviteiten, terwijl het park verschillende skistations heeft die in de winter geopend zijn. Lokale herdertradities, waaronder de tweejaarlijkse transhumance (overdracht van kuddes), houden hier stand. De bergen zijn een toevluchtsoord voor beren, wolven, gemzen en andere dieren in het wild.

Ga door naar 11 van 11 hieronder. >

Aspromonte Nationaal Park

Het meest zuidelijke park van het vasteland van Italië, Aspromonte National Park, of Parco Nazionale dell'Aspromonte, ligt helemaal aan het einde van de Apennijnen, in Calabrië. Het bergachtige binnenland van het park wordt gekenmerkt door dorre landschappen en schrale vegetatie, onderbroken door hoge, ruisende watervallen die in heldere poelen stromen. Oude heuvelsteden lijken zich vast te klampen aan de rand van de bergen, terwijl aan de kust slaperige vissersdorpjes en rustige badplaatsen grenzen aan zachte zandstranden.