De meest indrukwekkende architectuur in Seattle

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:21

Seattle is een stad met een beetje van alles, en dit blijkt ook uit de architectonische invloeden. Seattle, opgericht in 1869, is nog steeds de thuisbasis van veel oudere gebouwen en huizen gebouwd in de late jaren 1800 en vroege jaren 1900, evenals opvallende, nieuwere gebouwen die de grenzen van ontwerp en functie verleggen. Van torenhoge wolkenkrabbers zoals het Columbia Center tot ongewone bouwwerken zoals MoPop, hier zijn enkele van de meest opmerkelijke gebouwen van Seattle.

Columbia Center

Columbia Center is het hoogste gebouw van Seattle, met een hoogte van 943 voet en 76 verdiepingen. De structuur is strak en modern en strak, en net zo indrukwekkend aan de binnenkant als aan de buitenkant. Op de 73e verdieping bevindt zich het Skyview Observatory, een van de beste uitzichtpunten in heel Seattle en hoog aangeschreven bij alle observatoria wereldwijd. En op de eerste verdieping is een atrium van drie verdiepingen gevuld met winkelruimtes. Digital signage leidt bezoekers door het gebouw. Het Columbia Center is het hoogste LEED Platinum-gecertificeerde gebouw ter wereld, met meer dan 50 procent van het afval van het gebouw gerecycled of gecomposteerd, en inspanningen om regelmatig energie-efficiënte upgrades te installeren. Het Columbia Centerheeft ook kroonverlichting aan de buitenkant die verandert om feestdagen, speciale gelegenheden en zelfs Seahawks-touchdowns weer te geven!

1201 3rd Avenue

Voorheen de Washington Mutual Tower genoemd, 1201 3rd Avenue is een van de mooiste gebouwen in het centrum van Seattle. Het ontwerp is klassiek en lijkt vaag op het Empire State Building in New York, hoewel deze toren in 1988 werd gebouwd door Kohn Pedersen Fox Associates en The McKinley Architects. Het staat op 772 voet lang, is het op een na hoogste gebouw in Seattle en het achtste hoogste aan de westkust. Het gebouw herbergt een conferentiecentrum, een fitnesscentrum, een Starbucks (natuurlijk) en een markt, een bloemist en een restaurant.

De ruimtenaald

De Space Needle is een uitkijktoren waar je uitzicht hebt over de stad, de Puget Sound en de bergen in de verte, en het is ook de thuisbasis van het SkyCity-restaurant. Het is gemakkelijk om de Space Needle als vanzelfsprekend te beschouwen, omdat we hem de hele tijd zien, maar dit stukje architectuur is zo onderscheidend dat het een symbool van de stad is geworden en het wijd en zijd herkenbaar is. Het ontwerp is het resultaat van de gecombineerde ideeën van Edward E. Carlson (die wilde dat de toren eruitzag als een gigantische ballon) en John Graham, Jr. (die een vliegende schotel wilde gebruiken), en de constructie werd in 1962 voltooid voor de Wereldtentoonstelling. Maar de Space Needle is meer dan alleen een mooi gezicht. Het is ook structureel sterk en kan wind aan tot 200 mph, tot categorie 5 winden met orkaankracht en blijven staan bij aardbevingen tot een kracht van 9,1.

Smith Tower

De Smith Tower is een klassieker uit Seattle. Het is niet het hoogste gebouw in de stad en ook niet het meest opvallende. Maar de toren met driehoekige top is uniek en wordt goed herkend omdat het een van de oudere gebouwen in de binnenstad is. Toen Smith Tower op 4 juli 1914 voor het publiek werd geopend, bood het onderdak aan twee telegraafkantoren, winkels, een openbaar telefoonstation en kantoorruimte. Het gebouw is ontworpen door een New Yorkse firma genaamd Gaggin & Gaggin, die nooit iets meer dan vijf verdiepingen hoog had ontworpen - en ze ontwierpen ook nooit een andere wolkenkrabber na de Smith Tower. Wat de toren zo charmant maakt, is dat er nog zo veel van zijn geschiedenis bewaard is gebleven - een van zijn liften wordt nog steeds bediend door zijn originele gelijkstroommotor, de "Wishing Chair" die al sinds de start in de toren staat, staat er nog steeds op de 35e verdieping, en het uitkijkplatform op diezelfde 35e verdieping is nog steeds open voor bezoekers, net zoals het sinds 1914 is geweest.

Centrale Bibliotheek van Seattle

Het is zeldzaam dat je een bibliotheek ziet op een lijst met geweldige architectuur, maar de hoofdbibliotheek van Seattle is geen architectonisch traag. In feite ziet het er op zijn zachtst gezegd nogal vreemd uit - alle hoeken en glas en staal. Maar als je beter kijkt, zul je zien dat dit gebouw een wonder is van zowel creativiteit als functie. Ontworpen door Rem Koolhaas en Joshua Prince-Ramus van OMA/LMN, en geopend in 2004, de Seattle Central Library piekt op362, 987 vierkante voet en kan ongeveer 1,45 miljoen boeken in zijn muren bevatten. Het interieur heeft alle gebruikelijke bibliotheekgerechten, evenals kleurrijke gangen en roltrappen, een mooi uitzicht vanaf de bovenste verdieping en een licht en luchtig gevoel dankzij de kamerhoge ramen rondom. Het ontwerp is zo uniek dat het werd gestemd op de lijst van 150 favoriete bouwwerken van het American Institute of Architects in de VS.

T-Mobile Park

T-Mobile Park, voorheen bekend als Safeco Field, is waar het honkb alteam van de Seattle Mariners Major League speelt. Het is zichtbaar vanaf de I-5 richting Seattle en is sinds de voltooiing in 1999 een mijlpaal in Seattle. Architectonische kenmerken die het tot een hoogtepunt maken, zijn onder meer de retro-aantrekkingskracht - de bakstenen façade en het natuurlijke grasveld. Maar vergis u niet: T-Mobile Park is een technisch hoogstandje met zijn intrekbare dak dat is ontworpen om Mariners-fans op regenachtige dagen te beschermen en hen op zonnige dagen van de zonnestralen te laten genieten. Het stadion is ook volledig ADA toegankelijk.

MoPop

MoPop, voorheen het Experience Music Project, lijkt veel op de Seattle Central Library omdat de buitenkant iets is dat voorbijgangers gewoon niet kunnen negeren. In tegenstelling tot de bibliotheek is MoPop niet gemaakt van glas en staal, maar een explosie van kleurrijke rondingen. Het gebouw, ontworpen door Frank O. Gehry, is bedoeld om de rock-'n-roll-ervaring over te brengen en bevat vaag de rondingen van Stratocaster-gitaren. Maar de architectuur is zeker onconventioneel en het gebouw heeft veel kritiek gehad. echter, deronde, glinsterende structuur die MoPop is, is ook een herkenbaar stuk van het Seattle Center geworden en herbergt een heel cool museum binnenin.

Suzzallo-bibliotheek aan de Universiteit van Washington

De Suzzallo-bibliotheek is vernoemd naar de president van de universiteit ten tijde van de oprichting, Henry Suzzallo. Het gebouw, geopend in 1926, ziet er veel ouder uit dan het is en voelt aan als iets uit een Harry Potter-film. De buitenkant is allemaal zandsteen, terracotta en leisteen. Maar het interieur is waar het ontzag echt begint. Ga naar de leeszaal en je wordt begroet door torenhoge gotische bogen en even torenhoge glas-in-loodramen. Boekenplanken langs de muren en zijn bekroond met handgesneden friezen van inheemse planten uit Washington. Uitgebreide verlichtingsarmaturen hangen naar beneden aan het hoge plafond.

Bullitt Center

The Bullitt Center beweert het "groenste commerciële gebouw ter wereld" te zijn en het ontwerp maakt de claim waar met innovatieve architectuur die allemaal een functioneel en groen doel dient. Het dak heeft maar liefst 575 zonnepanelen, wat betekent dat de constructie evenveel elektriciteit opwekt als gebruikt; en heeft eveneens een netto nul waterverbruik, aangezien het gebouw regenwater opvangt, gebruikt en water terug in de grond recyclet. De toiletten zijn allemaal composterend en maken deel uit van 's werelds enige composttoiletsysteem met zes verdiepingen (daardoor is er ook zo goed als geen water in de toiletten). Vrijwel elk systeem binnen dit gebouw en elk facet van het ontwerp wordt gevoedterug in het groen houden.

Ward House

Als je een fan bent van architectuur uit een ander tijdperk, bekijk dan het oudste, nog steeds bestaande gebouw van Seattle - Ward House. Ward House, gebouwd in 1882, is een zeldzaam voorbeeld van de Italiaanse stijl van het Victoriaanse tijdperk. Hoewel het huis niet langer op de oorspronkelijke locatie staat (waar het gesloopt moest worden omdat het te dicht bij de Washington State Convention and Trade Center-site was) en het in 1986 werd gerestaureerd om te voorkomen dat het uit elkaar viel, staat het nog steeds als een bewijs van een ander tijdperk van Seattle.

Pacific Science Center

Hoewel de Space Needle de neiging heeft om alle architecturale aandacht te krijgen voor zover het Seattle Center gaat, is het Pacific Science Center niet traag. Terwijl het centrum op een 7 hectare grote campus ligt, zijn de meest opvallende kenmerken de kanten bogen op de binnenplaats in de open lucht, terwijl het Science Center zelf is gebouwd van betonnen platen die worden benadrukt door delicate bogen die in het ontwerp zijn ingebouwd. Het Pacific Science Center is ontworpen door Minoru Yamasaki en werd in 1962 voor het publiek geopend, net als de Space Needle, voor de Wereldtentoonstelling. Tijdens de Wereldtentoonstelling heette het de World of Science, maar nadat de beurs was gesloten, veranderde de naam en is sindsdien hetzelfde gebleven.