Elk eten dat je moet proberen in Marokko

2025 Auteur: Cyrus Reynolds | reynolds@liveinmidwest.com. Laatst gewijzigd: 2025-01-23 16:00

Marokko staat bekend om veel dingen. Het staat bekend om de bruisende soeks van Marrakesh, de blauwgekalkte straten van Chefchaouen en de met sneeuw bedekte hellingen van Oukaïmeden. Het is ook over de hele wereld bekend om de diversiteit en kwaliteit van zijn keuken. Specerijen zoals saffraan en kaneel zijn lokaal geproduceerd en worden veelvuldig gebruikt om unieke smaken te geven aan stoofschotels en soepen. Kuststeden zoals Essaouira en Asilah stromen over van vers gevangen vis, terwijl de bazaars van de keizerlijke steden een toevluchtsoord zijn voor liefhebbers van streetfood. In dit artikel bekijken we vijf gerechten die je echt moet proberen, die allemaal kunnen worden weggespoeld met de kenmerkende drank van het land - muntthee.

Tagine

Tagine is de meest iconische van alle Marokkaanse gerechten, zozeer zelfs dat het moeilijk zou zijn om het niet te proberen. Van voedselverkopers op de stoep tot chique restaurants, het staat op menu's in het hele land. Tajine is in wezen een stoofpot die zijn oorsprong vindt bij de Berbers in Noord-Afrika. Het is vernoemd naar de speciale beschilderde aarden pot waarin het wordt gekookt, de tajine. De tajine heeft twee helften: een brede, ronde bodem en een kegelvormig deksel dat stoom vasthoudt en vocht terugvoert naar de stoofpot. Deze unieke kookmethode zorgt ervoor dat tajine heel weinig water nodig heeft - agroot voordeel in het droge Marokko.

De meeste tajine-recepten bevatten vlees en groenten die langzaam op een laag vuur worden gekookt om maximale malsheid en smaak te bereiken. Specerijen zijn een belangrijk onderdeel van het kookproces, waarbij kaneel, kurkuma, gember, komijn en saffraan het populairst zijn. Sommige recepten vragen ook om gedroogd fruit of noten. Er zijn veel verschillende soorten tajine. Misschien wel de meest voorkomende zijn kip en groente, of kefta tajine. De laatste omvat gehaktballen gekookt met kruiden en gegarneerd met gebakken ei. Voor een echt decadente ma altijd, probeer lamstajine gemaakt met amandelen, pruimen, pruimen of vijgen. Veel restaurants bieden ook vegetarische versies aan.

Couscous

Couscous is een Noord-Afrikaans hoofdbestanddeel dat zijn status heeft verdiend vanwege zijn gemak en veelzijdigheid. Het is goedkoop, gemakkelijk te bewaren en niet-bederfelijk. Het is voedzaam en zeer aanpasbaar, afhankelijk van hoe het wordt bereid. Deze kleine balletjes gestoomd griesmeel zijn vernoemd naar het Berberse woord Keskes. Sommige historici geloven dat de Berbers al duizenden jaren couscous maken. Het wordt traditioneel gekookt in een stoompan die boven een grote metalen pot wordt geplaatst, waarin een begeleidende stoofpot wordt bereid.

Hierdoor kan de stoom van de stoofpot opstijgen en de couscous op smaak brengen naarmate deze zachter wordt. In Marokko (en veel andere Noord-Afrikaanse landen, waaronder Algerije en Tunesië) wordt couscous als hoofdma altijd geserveerd naast een vlees- en/of groentestoofpot. Het kan ook worden geserveerd als een dessert dat bekend staat als seffa. In dit geval is de couscousop smaak gebracht met amandelen, suiker en kaneel en vaak geserveerd met een speciale melk doordrenkt met sinaasappelbloesemessence. Beide varianten van het gerecht zijn heerlijk.

Bastilla

Bastilla is een hartige taart van gemengde Arabische en Andalusische oorsprong. De naam is een Arabische vertaling van het Spaanse woord pastilla, wat zich ruwweg verta alt als 'klein gebak'. Hoewel dit specifieke gerecht niet meer in Spanje wordt gevonden, is het waarschijnlijk dat de Bastilla een overblijfsel is uit een tijd waarin Spanje en Marokko beide werden geregeerd door de Moren. In die tijd vloeiden cultuur en traditie vrijelijk tussen de twee landen. Bastilla is gemaakt van zorgvuldig gelaagde vellen werqadeeg, een flinterdunne variëteit die lijkt op filodeeg.

De vulling die tussen de werqa-lagen wordt geplaatst, is gemaakt van vlees, uien, peterselie en kruiden, samengebonden door een losgeklopt ei. Na het bakken wordt de bovenste laag deeg bestrooid met poedersuiker en kaneel, en vaak gemalen amandelen. Traditioneel werd Bastilla gemaakt met het vlees van jonge duiven of squabs. Vanwege de kosten van squabvlees werd het gerecht gereserveerd voor speciale vieringen. Tegenwoordig komt Bastilla, gemaakt van goedkopere kip (en soms rundvlees, vis of zelfs slachtafval) vaker voor.

Zaalouk

Aubergine is een belangrijk ingrediënt in veel traditionele Marokkaanse gerechten. Populair bijgerecht zaalouk is geen uitzondering, met gekookte aubergine en tomaten als hoofdbestanddelen. Andere ingrediënten zijn knoflook, olijfolie en gehakte koriander, terwijl paprika enkomijn geeft het mengsel zijn unieke rooksmaak. Het wordt vaak geserveerd als hartige dip of salade, of als bijgerecht bij kebab en tajines. Het is vooral heerlijk als het op traditioneel Marokkaans platbrood wordt gesmeerd. Hoewel het precieze recept van regio tot regio verschilt, blijft zaalouk een hoofdbestanddeel van de Marokkaanse keuken.

Harira

Deze Berbersoep ontleent zijn naam aan het Arabische woord harir, wat 'zijdeachtig' betekent. Het is populair in de Maghreb-regio van Noord-Afrika en wordt traditioneel geserveerd in de schemering om het vasten tijdens de ramadan te verbreken. Moderne reizigers vinden het ook in veel Marokkaanse restaurants, geserveerd als voorgerecht of lichte snack. De recepten verschillen per regio, maar de basisingrediënten zijn onder meer tomaten, linzen, kikkererwten en kruiden, naast een kleine portie vlees. Citroensap en kurkuma worden gebruikt als garnering, terwijl een verdikkingsmiddel, tadouira genaamd, de soep zijn textuur geeft.