Death Valley Tour: foto's en routebeschrijving

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:14

Deze Death Valley-foto's nemen je mee op een fototour langs de meest voorkomende bezienswaardigheden in het grootste nationale park van het land. Als je daar niet heen kunt, of als je wilt zien hoe het eruit ziet voordat je gaat, veel plezier!

Het is ook een zelfgeleide autorit. Na een beetje informatie over Death Valley-wildflowers, begint het bij Badwater bij Furnace Creek. Van daaruit gaat het noordwaarts naar Scotty's Castle, langs de zandduinen bij Stovepipe Wells en terug naar Harmony Borax Works

Death Valley ligt aan de zuidoostelijke grens van Californië, eigenlijk dichter bij Las Vegas dan bij een van de grote steden van Californië. Het maakt niet uit waar je vandaan komt om te bezoeken, onze fototour begint in Baker, bij de I-15, 154 mijl ten westen van Las Vegas en 177 mijl ten oosten van Los Angeles. Verlaat de I-15 naar het noorden op CA Hwy 127.

Op weg naar Death Valley passeer je de steden Tecopa en Shoshone. Neem bij Shoshone CA Hwy 127 richting Furnace Creek en Death Valley en rijd ongeveer 30 mijl naar het westen voordat de weg naar het noorden draait.

Welke route je ook kiest om Death Valley binnen te komen, je klimt naar bijna 5000 voet voordat je naar beneden v alt in de vallei. We denken dat deze route over Salsberry Pass de mooiste is - en hij is gemakkelijk te berijden, zolang je geen echt lang voertuig of voertuig/aanhangercombinatie hebt. Nu de temperatuur 14 graden stijgtterwijl de weg 3, 200 voet da alt van Salsberry Pass tot onder de zeespiegel, is het moeilijk om vergelijkingen met Dante's Inferno te weerstaan.

Op weg naar Furnace Creek passeer je de ruïnes van Ashford Mill en Lake Manly, een seizoensmeer dat alleen water heeft na hevige regenval, en zelfs dan maar voor een korte tijd. De laatste 15 mijl van de rit zijn het meest met zicht gevuld, beginnend bij Badwater, waar de hoogte 292 voet onder zeeniveau zakt.

In een goed jaar is het zuidelijke deel van deze rit ook de beste plek om wilde bloemen te zien in Death Valley.

Wilde bloemen in Death Valley

De sleutel tot een geweldige wilde bloemenshow in Death Valley is voldoende winterregen. De beste bloei vindt plaats wanneer de eerste regen in september of oktober v alt, gevolgd door bovengemiddelde regen in de winter. Water is echter niet genoeg. Het heeft ook warmte nodig - en de wind kan niet te veel waaien, anders droogt alles uit.

Als er een jaar komt waarin alles goed komt, zijn de bloemen van Death Valley-wildflowers spectaculair, maar de bloemen zijn vluchtig. De meeste opzichtige wilde bloemen in de woestijn hebben haast om te ontkiemen, te groeien en te zaaien voordat de hitte en droogte terugkeren. De bloei van Death Valley-wildflowers begint in de lagere delen - meestal - van half februari tot half april. In de hoogste hoogten van Death Valley (meer dan 5000 voet) kunnen tot in juli nog wilde bloemen bloeien.

In 2005 en 2016 beleefde Death Valley perfecte omstandigheden die leidden tot een seizoen met wilde bloemen dat zo spectaculair was dat het in het hele land het nieuws haalde. Niet elk jaar zie je zoveel wilde bloemen, maar je zult bijna elk jaar een aantal mooie bloemen vinden.

Je vindt updates over wilde bloemen die zijn gelinkt vanaf de Death Valley-website, die meestal in de late winter begint en het vaakst eenmaal per week wordt uitgegeven.

Naar Death Valley gaan voor de wilde bloemen

Ik besluip de Death Valley-bloei met wilde bloemen al jaren en ik waarschuw je van tevoren dat Moeder Natuur op zijn best wispelturig is. Proberen in Death Valley te zijn op het hoogtepunt van de bloei van de wilde bloemen kan net zo ongrijpbaar zijn als proberen de aandelenmarkt te timen.

Dit is wat ik in 2010 heb geprobeerd: De capaciteit van het hotel is beperkt, dus op basis van vroege informatie en algemene piekbloeidata heb ik een paar maanden van tevoren een kamer gereserveerd in de Furnace Creek Inn. Met de laatste datum om de reservering te annuleren in aantocht, raadpleegde ik het laatste rapport van de website en concludeerde dat we ongeveer twee weken te vroeg zouden zijn voor de wilde bloemen. Ik heb de reservering geannuleerd en zoals verwacht vond ik een datum twee weken later uitverkocht.

Ironisch genoeg werd het weer onverwacht warm en de piekbloei vond plaats tijdens de periode van onze geannuleerde reservering. We zullen het niet hebben over de driftbui van de fotograaf…

Als je tijdens de algemene bloeitijd gaat, zie je waarschijnlijk iets - en heb je meer kans om je gezond verstand (en kalmte) te behouden in het proces.

De bovenstaande foto is gemaakt tijdens het bloeiseizoen van de Death Valley-bloei van 2016 in Death Valley.

Badwater

Voordat u aan deze tour begint, leest u hier hoe u eraan komtnaar Death Valley. Als je in de buurt blijft, heb je ook de informatie in deze Death Valley-gids nodig.

Badwater is de laagste plaats op het westelijk halfrond en de op acht na laagste plek ter wereld. Samen met S alton Sea ten zuiden van Palm Springs (-227 voet), maakt het de Verenigde Staten het enige land met twee locaties op de laagste plaatsen ter wereld.

Hoewel de exacte locatie van het laagste punt (-292 voet) niet is aangegeven, leidt een wandeling vanaf de parkeerplaats langs de met zout beladen, slecht smakende kroegen die de naam van de plaats inspireerden. Het witte materiaal dat je bij Badwater ziet, is grotendeels hetzelfde als gewoon keukenzout, gemengd met calciet, gips en borax.

Cyclussen van water en droogte veranderen voortdurend hoe de zouten eruitzien. Deze foto is gemaakt in februari van een wat regenachtig jaar, toen je meer water kon zien dan anders. Als je een van die prachtige foto's van de zoutpan hebt gezien, met al die kleine "muurtjes" gevormd door de verdamping, zul je ze misschien niet vinden tijdens een droog jaar. Toen we er begin 2014 waren na een bijzonder droge periode, hadden de elementen min of meer het hele oppervlak geëgaliseerd.

Het witte materiaal dat je bij Badwater ziet, is grotendeels hetzelfde als gewoon keukenzout, gemengd met calciet, gips en borax. Cycli van water en droogte veranderen voortdurend hoe de zouten eruitzien. Deze foto is gemaakt in februari van een wat regenachtig jaar, toen je meer water kon zien dan anders.

Geologen noemen dit gebied een voorbeeld van 'bekken en bereik', maar in gewoon Engels betekent dat gewoon dat hetverscheurd. De bergketens Panamint en Black Mountain rijzen aan weerszijden van Death Valley, waardoor de vallei als een bassin wegzakt. Erosie doet zijn deel, het spoelt puin uit de bergen en in de leegte - bijna 9000 voet zand, grind en slib wordt gedumpt in miljoenen overstromingen - maar het kan het niet bijhouden, dus de valleibodem zinkt sneller dan hij vult omhoog.

Kijk op de parkeerplaats weg van Badwater en kijk omhoog op de heuvel voor een klein bordje met de tekst 'zeeniveau'. Het is de beste manier om een idee te krijgen van hoe laag Badwater werkelijk is.

Badwater is ook officieel de heetste plek op aarde en midden in de zomer is het in andere delen van het park maar een paar graden koeler. Bekijk deze gemiddelde temperaturen en regenval om een idee te krijgen van hoe erg het kan worden.

Duivelsgolfbaan

Als je vanuit Badwater naar het noorden gaat, kom je bij de Devil's Golf Course. Dit gebied, de overblijfselen van het laatste meer van Death Valley, dat meer dan 2000 jaar geleden verdween, is hoog genoeg dat de periodieke overstromingen het niet gladstrijken. Het klonterige oppervlak ontstaat wanneer zout water door de modder omhoog komt. Als het water verdampt, laat het kleine zoutpilaren achter.

Artiestenpalet

Een zijweg vanaf de hoofdweg brengt je naar Artist's Palette.

Gelegen aan de oostkant van de vallei en een paar kilometer ten noorden van Badwater, is Artist's Palette bereikbaar via een verharde eenrichtingsweg genaamd Artist's Drive. Het is 9 mijllusweg, begaanbaar voor personenauto's maar met bochten die te scherp zijn voor iets langer dan 25 voet.

Het kenmerk hier is de duizelingwekkende reeks kleuren in de vulkanische en sedimentaire rotsen die de heuvels vormen. Als je naar binnen rijdt, zie je een verscheidenheid aan roodbruine kleuren, maar de echte traktatie is bij het uitkijkpunt genaamd Artist's Palette, waar tinten van paars tot groen verschijnen. Heet water speelde een rol bij het vormen van dit kleurrijke landschap en bracht mineralen aan die de rotsen hun kleur geven. De formaties zijn vooral mooi (en fotogeniek) in het licht van de late namiddag.

Zoutvlakte

Dit landschap ziet eruit als de honingraat van een reus, maar is gemaakt van zout en gaat kilometers ver. Hier ligt modder en zout onder de oppervlakte. Zomerhitte droogt uit en barst van het oppervlak, en er verdampt meer water doorheen, waardoor het zout achterblijft en de verhoogde "muren" ontstaan.

Golden Canyon

Als je verder naar het noorden gaat, kom je bij Golden Canyon.

Deze door water uitgehouwen kloof in de buurt van de Furnace Creek Inn is een goede plek voor een pendelwandeling als je twee voertuigen hebt. Het pad begint bij de monding van de kloof, 160 voet (49 m) onder zeeniveau, en klimt binnen de eerste mijl naar ongeveer 300 voet (91 m). Deze gids vertelt je hoe je de wandeling moet maken.

Zabriskie Point View

Wanneer u de kruising van CA Hwy 178 en CA Hwy 190 bereikt, kunt u rechtdoor naar het noorden rijden naar Furnace Creek enandere bezienswaardigheden in Death Valley. Een korte zijrit (ongeveer 2 mijl) op Hwy 190 brengt je naar Zabriskie Point, dat ongeveer 230 meter boven de vallei ligt waar je zojuist doorheen bent gereden, met Gower Gulch op de voorgrond.

Het landschap van Zabriskie Point wordt vaak "badlands" genoemd, wat een droog gebied is met diep geërodeerde zachte rotsen en kleirijke grond. Dit uitzicht kijkt naar het westen over de badlands, terug naar Death Valley en naar de bergen aan de andere kant. De zwarte rotslaag is lava die in een oude meerbedding sijpelde. Heet water bracht mineralen in de mix - borax, gips, calciet - waardoor de kleurrijke lagen ontstonden.

Vanaf de parkeerplaats heb je verschillende opties. Het gemakkelijkste is het enigszins steile maar geplaveide, 100 meter lange pad de heuvel op naar Zabriskie Point, waar je naar beneden kunt kijken in de badlands die je omringen, en over hen in de vallei. Voor een nadere blik starten hier verschillende wandelroutes. De 2,5 mijl lange Badlands Loop brengt je terug naar je startpunt, maar om de wandeling naar Golden Canyon Trailhead te doen, heb je een tweede voertuig aan de andere kant nodig - of wees voorbereid op een zeer lange wandeling heen en terug. Voordat je aan een van deze wandelingen begint, kun je een praatje maken met een van de rangers in het Furnace Creek Visitor Center. Ze kunnen je op de hoogte houden van de huidige omstandigheden en je helpen beslissen of de wandeling die je overweegt de juiste is voor jou.

Vervolg ongeveer 40 mijl voorbij Zabriskie Point op CA Hwy 190 naar het zuidoosten en je zult Death Valley Junction en het Amorgosa Opera House bereiken. Vanaf daar, als u naar Las Vegas gaat, volgt u de borden (die zijnefficiënter dan veel GPS-systemen).

Als je Death Valley verlaat, kun je gewoon naar het zuiden blijven gaan op CA Hwy 127 en je keert terug naar Shoshone, een van de steden op weg naar de vallei tijdens deze fototour.

Dante's uitzicht

Neem de afslag ongeveer 13 kilometer voorbij Zabriskie Point om Dante's View te bereiken, dat zich meer dan anderhalve kilometer boven de vallei bevindt. De weg naar het uitkijkpunt is niet geschikt voor voertuigen van meer dan 25 voet lang, ook al lijkt het gemakkelijk als je begint, maar de laatste kwart mijl is steil (15% helling) en zit vol haarspeldbochten. Als u een aanhanger trekt, kunt u deze op twee plaatsen parkeren.

De hoogte bij Dante's View is 5, 475 voet, op het westen gericht met een vrij uitzicht op de Panamint Mountains en het Badwater-bassin. Op een zeer heldere dag kunt u zelfs de hoogste en laagste punten van de Verenigde Staten - Mount Whitney en Badwater - tegelijkertijd zien. Elke dag zal het hier 15°F of meer koeler zijn dan op zeeniveau, en aangezien de beste tijd om te gaan 's ochtends is, betekent dit dat je waarschijnlijk een extra laag kleding nodig hebt.

Het grote bord bij de parkeerplaats geeft je een idee van alles wat je kunt zien.

De Dante die de naam van het punt inspireerde, is de Italiaanse schrijver Dante Alighieri, die de Goddelijke Komedie schreef die de negen cirkels van de hel beschrijft, en die zijn bijnaam kreeg toen functionarissen van de Pacific Coast Borax Company hier in 1929 een bezoek brachten.

Wat je ook besluit te doen op deze omweg, als je meer van Death Valley wilt zien, ga dan terug naar het noordwesten (zoals jekwam) op CA Hwy 190 naar Furnace Creek, net ten noorden van waar Hwy 127 Hwy 190 kruist.

Furnace Creek

Furnace Creek Resort ligt in het centrum van Death Valley's vroegste toeristische dagen, en heeft nog steeds het meeste te zien en te doen van waar dan ook in het park.

Als je erover nadenkt om in Furnace Creek te verblijven, gebruik dan deze gids om er alles over te weten te komen. Als je op doorreis bent, wil je misschien nog steeds stoppen voor een ma altijd, om je benen te strekken, benzine te halen of het Borax Museum te bezoeken.

Als je tijd extreem beperkt is en je bent Death Valley binnengekomen via de route die we beschrijven, is je snelste uitweg CA Hwy 190 via Death Valley Junction. Vanaf daar, als je naar Las Vegas gaat, volg dan de borden (die efficiënter zijn dan veel GPS-systemen), of blijf op CA Hwy 127 en je keert terug naar Shoshone, een van de steden die je passeerde op weg naar de vallei op deze fototour.

Harmony Borax Works

Verkenners van Early Death Valley waren op zoek naar glimmende dingen zoals goud en zilver, maar Harry Spiller wist wel beter. Hij kwam naar Death Valley op zoek naar een mineraal genaamd borax, een witgekleurde substantie die het element boor bevat. Sinds de oudheid voor veel toepassingen gebruikt, wordt borax in grote hoeveelheden gevonden in Death Valley.

Spiller verdiende en verloor zijn fortuin toen hij borax in de vallei vond, maar William T. Coleman profiteerde van het commerciële potentieel door de borax te delven en te zuiveren voordat hij het zo lang in wagontreinen vervoerdeer waren slechts 20 muilezels nodig om ze te trekken en het merk "20-Mule Team Borax" te laten ontstaan.

De Harmony Borax Works begon met de productie en verzending in de winter van 1883 en 1884 en deze apparatuur verwerkte van 1883 tot 1888 maar liefst drie ton borax per dag.

Ga door naar 11 van 21 hieronder. >

Devil's Cornfield

Er is geen maïsstengel te zien op deze fantasierijke plek, maar we juichen het creatieve enthousiasme toe van degene die het heeft genoemd - en grinniken om hoe vaak The Devil lijkt te verschijnen in een vallei met de naam dood. De plant heet Arrowweed, al lijkt het meer op een klein struikje. Deze overlevende van de woestijn heeft zich aangepast aan de uitdagende omstandigheden van opwaaiend zand en bodemerosie door in bosjes te groeien. In sommige periodes van het jaar lijken ze een beetje op maïsschokken - dat zeggen sommige mensen tenminste.

Ga verder naar 12 van 21 hieronder. >

Stovepipe Wells

Stovepipe Wells ligt aan de noordkant van Death Valley en biedt accommodatie en eten, een cadeauwinkel en een benzinestation. Je vindt er ook een kleine markt waar snacks en drankjes worden verkocht.

We hebben tegenstrijdige verhalen gelezen over hoe deze plaats zijn ongebruikelijke naam kreeg, maar ze hebben allemaal een moeilijk te vinden bron en een kachelpijp. Of vroege reizigers die kachelpijp gebruikten om de put te bekleden of alleen om de locatie te markeren, is minder duidelijk. De historische marker in de buurt van de Stovepipe Wells Inn is voorstander van de laatsteuitleg.

Als je overweegt om in Stovepipe Wells te blijven, gebruik dan deze gids om er meer over te weten te komen.

Ga verder naar 13 van 21 hieronder. >

Mesquite Dunes

De Mesquite Sand Dunes, op een paar kilometer van Stovepipe Wells en een korte wandeling vanaf de weg, zijn de hoogste zandduinen in Californië en een van de hoogste in Noord-Amerika, 280 voet boven een droog meerbed. Gevormd door wind en zand van de Cottonwood Mountains, beslaan de zandduinen een gebied van ongeveer vijf mijl lang en één mijl breed.

Kijk goed en je ziet twee mensen erop klimmen, één in rood en één in zwart.

Ga door naar 14 van 21 hieronder. >

Rhyoliet

Rhyolite, gelegen ten oosten van het nationale park op het terrein van Bureau of Land Management ten westen van Beatty, Nevada, is de best bewaarde spookstad in het Death Valley-gebied. Uniek onder mijnsteden, Rhyolite had veel gebouwen gemaakt van permanente materialen in plaats van canvas en hout, dus er is meer te zien in deze spookstad dan in veel van de andere goudkoortsplekken in dit deel van het land.

Op het hoogtepunt woonden hier ongeveer 6.000 mensen. Tegenwoordig vind je hier het goed bewaard gebleven Bottle House en het treindepot, samen met een bankgebouw van drie verdiepingen, een school, een gevangenis en een winkel.

Je maakt een omweg van 60 mijl (heen en terug) vanuit het nationale park om Rhyolite te zien. Om daar te komen, slaat u vanaf CA Hwy 190 ongeveer 30 kilometer ten noorden van Furnace Creek in oostelijke richting naar Daylight Pass Road. Draailinksaf bij het bord voor Rhyolite kort nadat u de grens met Nevada bent overgestoken. Gebruik de Rhyolite-bezoekersgids om erachter te komen hoe u er kunt komen en wat u kunt zien.

Als de weg en je voertuig het aankunnen, kun je Daylight Pass Cutoff nemen en onderweg stoppen bij de Keane Wonder Mine. Je vindt ook de schaarse overblijfselen van Chloride City, ongeveer 13 kilometer ten oosten van de hoofdweg, net voordat je de grens bereikt.

Ga door naar 15 van 21 hieronder. >

Alluviale ventilator

Het klinkt misschien als iets dat je oudtante, met een vreemde naam, uit haar handtas ha alt als ze het oververhit voelt, maar een alluviale waaier is een geologisch kenmerk. Wanneer water hard door een kloof stroomt, neemt het veel vuil en kleine stenen met zich mee, verspreidt zich en laat het vallen wanneer de modderige puinhoop de mond van de kloof bereikt. En voor het geval je je afvroeg: "alluvium" is sediment dat werd gedragen door en afgezet uit stromend water.

Deze is gefotografeerd vanaf de snelweg richting Scotty's Castle, maar ze zijn zelfs op Mars gevonden, volgens de IAG Planetary Geomorphology Working Group.

Ga door naar 16 van 21 hieronder. >

Ubehebe-krater en de renbaan

Ubehebe betekent "winderige plaats", en het is goed genoemd. Ubehebe Crater werd gevormd in een tongverdraaiende gebeurtenis die een cryptovulkaanuitbarsting wordt genoemd, een gewelddadige explosie van oververhit grondwater.

We zijn blij dat we er niet waren toen het gebeurde. In geologische tijd is hetwas net een minuut geleden, maar volgens onze kalenders was het ongeveer 2.000 jaar. Heet, gesmolten gesteente dat naar het aardoppervlak steeg, veranderde grondwater in stoom en als een oververhitte snelkookpan ontplofte het hele ding. De explosie wierp een rots tot wel tien kilometer ver weg, waardoor de krater ontstond met een doorsnede van een halve mijl en een diepte van 150 voet.

Het is een reis van meer dan 30 mijl (enkele reis) om Ubehebe Crater en Scotty's Castle te bezoeken en de enige uitweg op een verharde weg is de manier waarop je binnenkwam. Het zijn allebei interessante bezienswaardigheden, maar als je Als je weinig tijd hebt, kun je meer dan 2 uur besparen door vanuit Stovepipe Wells naar het westen te rijden richting Emigrant Gap.

De renbaan

Deze plek, genoemd naar de ovale vorm van de vlakke, droge bodem van het meer, herbergt een van de meest intrigerende mysteries van Death Valley. De rotsblokken hier, waarvan sommige wel 700 pond wegen, bewegen over perfect vlakke grond en laten sporen achter om je te laten zien waar ze zijn geweest. Deze ongewone plek ligt 45 kilometer ten zuidwesten van de Ubehebe-krater via een onverharde weg (auto's met hoge bodemvrijheid aanbevolen). Om het te bezoeken, heb je een voertuig met vierwielaandrijving nodig en het grootste deel van de dag om in en uit te stappen. Om er te komen volgt u de onverharde weg van Ubehebe Crater door Racetrack Valley.

Wetenschappers zijn er eindelijk achter hoe die rotsen zo mysterieus bewegen, zoals de LA Times in 2014 meldde. de rotsen zoals gerapporteerd door de San Jose Mercury News in 2016. Er zal een flinke regenbui nodig zijn om de rotzooi te herstellen die ze hebbengemaakt.

Ga door naar 17 van 21 hieronder. >

Scotty's Castle

Een plotselinge overstroming in 2015 spoelde de weg naar Scotty's Castle weg. Volgens de National Park Service is het tot 2019 gesloten

Wanneer het opnieuw wordt geopend, is dit een gids voor hoe je het kunt bezoeken.

Ga door naar 18 van 21 hieronder. >

Skidoo Ghost Town

Neem de Emigrant Canyon Road ten zuiden van Hwy 190, ongeveer 16 kilometer ten zuiden van Stovepipe Wells om een drietal zijroutes te bereiken die zeker de moeite waard zijn.

Als eerste is Skidoo Ghost Town, een paar kilometer van de hoofdweg. Deze foto is niet van Skidoo zelf, maar is de oude Eureka-mijn die vlak bij de weg ligt.

Ga door naar 19 van 21 hieronder. >

Aguereberry Point

Het is de rit van een half uur vanaf Emigrant Canyon Road zeker waard om dit panoramische uitkijkpunt te bereiken dat uitkijkt over een groot deel van Death Valley vanaf een hoogte van 6, 433 voet. Deze weg is niet geasf alteerd, maar toen we er waren, konden de meeste personenauto's met een goede bodemvrijheid het halen. De wegomstandigheden kunnen echter veranderen. U kunt het beste contact opnemen met een parkwachter voordat u erheen gaat.

Als je net bent gestopt bij Skidoo of de Eureka-mijn, ga dan verder op Emigrant Canyon Road en je vindt de afslag naar Aguereberry Point na ongeveer 4 mijl.

Volg het vrij gemakkelijke, brede pad dat links van de grote rotsformatie helemaal naar het einde loopt voor het besteweergaven.

Ga door naar 20 van 21 hieronder. >

Houtskoolovens

Net voorbij de Wildrose Campground vindt u de afslag naar Charcoal Kilns en Mahogany Flat Campground.

Gebouwd door de Modock Mining Company in 1877 om houtskoolbrandstof te maken voor zilvermijnsmelterijen op 40 mijl afstand, deze 10 meter hoge ovens zijn enkele van de best bewaarde voorbeelden van houtskoolovens in het westen van de V. S. vier mijl op Wildrose Canyon Road vanaf de kruising met Emigrant Canyon Road.

Een kort stuk van de weg naar Panamint Valley Road is op sommige kaarten gemarkeerd als "beperkte toegang". Als u die kant opgaat, neemt u Panamint Valley Road van noord naar noord om weer op Hwy 190 te komen.

Ga door naar 21 van 21 hieronder. >

Panamint Springs

Panamint Springs ligt direct aan de rand van het nationale park, met een klein motel en camperpark, restaurant en tankstation. Als je overweegt daar te blijven, gebruik dan deze gids voor meer informatie.

Vanuit Panamint Springs kun je CA Hwy 190 westwaarts naar US Hwy 395 nemen. Je route vanaf daar hangt af van waar je vervolgens heen gaat:

• Om enkele van de meest fascinerende landschappen van Californië te zien, neemt u de US Hwy 395 naar het noorden.
• Als je richting de kust gaat, Sequoia National Park of Yosemite, ga dan zuidwaarts op 395 naar US Hwy 58 westwaarts richting Bakersfield
• Om terug te gaan naar de plek waar je deze tour bij Baker begon en vervolgens naar Las Vegas, neem je de US 395 naar het zuiden, dan de US Hwy 48 naar het oosten richting Barstow enI-15
• Om bij het Los Angeles Metro-gebied te komen, neemt u US 395 zuid, US 58 west en CA Hwy 14 zuid via Lancaster om verbinding te maken met I-5

Een paar kilometer voorbij Panamint Springs en buiten de grenzen van Death Valley National Park ligt de spookstad Darwin.