De complete gids voor Carmel Mission

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:14

De Carmel Mission was de tweede Spaanse missie gebouwd in Californië, opgericht op 30 juni 1770 door pater Junipero Serra. De volledige naam, Missie San Carlos de Borromeo de Carmelo, is voor de heilige Karel Borromeus, de bisschop van Milaan die stierf in 1538.

Vader Junipero Serra is de oprichter. Het heeft ook een unieke architectuur, met stenen muren en een gewelfd plafond.

Carmel Mission Timeline

De missie werd gesticht in 1770 en verhuisde in 1771 naar de rivier de Carmel. Het werd geseculariseerd in 1834 en keerde terug naar de katholieke kerk in 1859.

1770 tot heden

Toen de Spanjaarden besloten om een tweede missie in Californië te bouwen in de buurt van de Monterey Bay, verliet pater Junipero Serra San Diego om er per schip heen te gaan.

Tegelijkertijd reisde gouverneur Portola over land. Het kostte hen elk meer dan een maand om ongeveer 400 mijl te reizen, en pater Serra arriveerde ongeveer een week na Portola.

Twee dagen na zijn aankomst, op 3 juni 1770, stichtte pater Serra de Carmel Mission, die oorspronkelijk was gevestigd in het Monterey Presidio.

Vroege jaren

Portola vertrok kort na de oprichting van de missies. Hij liet luitenant Fages de leiding. Fages begonnen zich met Carmel Mission te bemoeien. Binnen een jaar,Pater Serra besloot de missie te verplaatsen naar een plek aan de rivier de Carmel die betere grond en water had en verder weg was van de soldaten.

In de zomer van 1771 werd met de eerste gebouwen begonnen, waarbij 40 indianen uit het zuiden, 3 soldaten en 5 matrozen werden ingezet. De eerste winter was erg zwaar. Ze kwamen te laat om gewassen te planten. Er konden geen schepen komen vanwege oceaanstormen. Ten slotte gingen enkele soldaten naar het zuiden in de richting van het huidige San Luis Obispo en doodden enkele beren. Onderweg oogstten ze ook wilde zaden. In totaal hadden ze genoeg voedsel terug om te voorkomen dat de mensen verhongerden.

Vader Serra ging mee met de berenjagers. Tijdens de reis haalde hij een zeekapitein over om voorraden terug te brengen naar de missie, maar hij keerde niet terug. In plaats daarvan ging hij naar Mexico en was daar anderhalf jaar weg. Terwijl hij weg was, nam pater Palou het over.

1780-1800

In 1783 blijkt uit gegevens dat de missie 165 bekeerlingen had en dat er 700 mensen in Carmel Mission en op de ranch woonden. Ze bouwden een irrigatiekanaal van de rivier naar een nabijgelegen poel, waar ze vissen hielden. De paters leerden de Indianen om land- en boerderijwerk te doen, smeden en timmeren, en hoe ze adobe-stenen, dakpannen en gereedschap konden maken.

Bevoorrading raakte begin 177 weer op. Veel mensen stierven bijna. Die herfst werd het beter toen ze 207 bushels tarwe, 250 bushels maïs en 45 bushels bonen oogstten. In 1774 was de oogst vier keer groter. Rond dezelfde tijd legde Don Juan Bautista de Anza een binnenlandse route aan en begon hij voorraden over land aan te brengen, dusde kolonisten waren niet afhankelijk van schepen.

Vader Serra kwam in 1774 terug naar Carmel. Hij betrok een klein gebouw naast Carmel Mission en beheerde van daaruit missiezaken tot hij stierf op 28 augustus 1784, op 70-jarige leeftijd. Hij werd begraven naast pater Crespi, die stierf in 1782.

De vaders Palou en Lasuen volgden Serra op als presidente van de missies, en beiden maakten van Carmel hun hoofdkwartier.

Tegen 1794 bereikte de Indiase neofietenpopulatie 927. In 1793 werd begonnen met een nieuwe stenen kerk en deze werd voltooid in 1797.

1800-1830s

Vader Lasuen stierf in 1803 en werd begraven in de kerk naast Paters Crespi en Serra.

Tijdens haar 66-jarige geschiedenis maakte Carmel Mission 4.000 bekeerlingen. In 1823 begon de bevolking af te nemen en waren er nog maar 381 over. In 1833 nam pater Jose Real de leiding.

Secularisatie

Het jaar daarop, 1834, seculariseerde Mexico de missies omdat het het zich niet kon veroorloven om ze te ondersteunen nadat Mexico onafhankelijk was geworden van Spanje. De Mexicaanse regering verkocht het land rond de kerk, tot aan de muren. Vader Real verhuisde naar Monterey en hield slechts af en toe diensten in Carmel Mission.

De regering van de Verenigde Staten gaf het land in 1859 terug aan de kerk. Tegen die tijd was het dak ingestort en bleef het 30 jaar in puin liggen.

In de 20e eeuw

De kerkrestauratie werd in de jaren dertig gestart door Harry Downie. Downie kwam om enkele beelden te repareren, maar raakte geïnteresseerd in het renoveren van het hele gebouw. Met steun van pater Michael O'Connell, depastoor herstelde na 1933 de kerk en de omliggende gebouwen.

Carmel Mission werd in 1933 een parochiekerk en werd in 1961 door paus Johannes XXIII aangewezen als een kleine basiliek. Het is nog steeds een actieve parochiekerk met regelmatige diensten en een school.

Mission Carmel Layout, plattegrond, gebouwen en terreinen

De bouw op het huidige missieterrein begon in 1771 nadat pater Serra de missie had verplaatst van het Presidio in Monterey. Hij nam zelf de leiding over het gebouw.

Er waren veel bomen rond Carmel Mission. De eerste gebouwen (behalve de kerk) waren gemaakt van boomstammen die in de grond waren gestoken en verticaal stonden, met meer boomstammen aan de bovenkant, bedekt met stokken en gras om een dak te maken. De eerste kerk was een borstelhut. Alle gebouwen waren omgeven door een paalomheining.

Vader Palou bouwde de volgende kerk in Carmel Mission. Het was gemaakt van boomstammen en tuleriet en was klaar in 1776, samen met de vertrekken van de vader van adobe en een aparte keuken.

Na de dood van pater Serra in 1784, besloot pater Lasuen in 1793 een nieuwe stenen kerk te bouwen. Omdat paters Serra en Crespi in de oude kerk waren begraven, wilden ze ze niet verplaatsen, dus bouwden ze de nieuwe kerk op dezelfde plek.

Een meester-metselaar uit Mexico genaamd Manuel Ruiz hield toezicht op de bouw. De kerk werd voltooid in 1797. Het ontwerp is uniek: de muren buigen naar binnen en het plafond volgt de curve en vormt een boog. Mission Carmel is een van de slechts drie missies in Californië die zijn gebouwd metsteen, gemaakt van inheemse zandsteen gewonnen in het nabijgelegen Santa Lucia-gebergte.

Een grafkapel werd in 1821 aan de kerk toegevoegd.

Na de secularisatie stortte het missiedak in 1851 in en het gebouw stond dertig jaar lang zonder dak. In 1884 zamelde pater Angelo Casanova, de pastoor van Monterey, geld in om de kerk te herstellen voor de honderdste verjaardag van de dood van pater Serra. Ze bouwden een dak van hout en shingle op de kerk, met een hoge piek waardoor het gebouw er vreemd uitzag.

Harry Downie kwam naar de missie om kapotte standbeelden te repareren. Hij raakte zo geïnteresseerd in het oude gebouw dat hij begon te onderzoeken en in 1931 begon met het restaureren van de hele missie. In 1936 werd een dak gebouwd dat eruitzag als het origineel.

In 1939 vond Downie de overblijfselen van het originele kruis begraven in de patio. Hij maakte een replica en plaatste deze op dezelfde plek. Hij werd ondersteund door vader Michael O'Connell, die na 1933 predikant werd van Carmel Mission, en het kostte hem vijftig jaar om de klus te klaren.

Mission Carmel Cattle Brand

Elke missie in Californië fokte vee, en elke missie had zijn eigen merk. Op de foto hierboven is het rundermerk Carmel Mission te zien. Het werd getrokken uit monsters die te zien waren in Mission San Francisco Solano en Mission San Antonio.

Mission Carmel Bells

Omdat het ook het hoofdkwartier van pater Serra was, was het ontwerp van het gebouw uitgebreider dan bij andere missies, enhet had eigenlijk twee klokkentorens, een met twee klokken en een grotere met negen klokken.

Deze bel heette Ave Maria. Het werd gegoten in Mexico-Stad in 1807 en geïnstalleerd in de missiepost in 1820. Nadat de missie was geseculariseerd, haalden lokale Indianen de bel naar beneden en verstopten deze in de kathedraal van Watsonville.

Jarenlang vergaten mensen het, maar het werd herontdekt en teruggebracht naar de missie in 1925. Deze bel is gebarsten en rinkelt niet goed, maar er is een kopie gemaakt en weer opgehangen in de toren in 2010.

Plafonddecoratie

Veel van de Spaanse missies hebben dergelijke decoraties op hun plafond, maar de kristallen kroonluchter is ongebruikelijk.

Begraafplaats

De katholieke priesters en vaders werden in de kerk begraven, maar de indianen die daar stierven, werden buiten begraven. Het was gebruikelijk dat graven van de christelijke indianen er gewoon een eenvoudig houten kruis boven hadden, zoals deze.

Buitensteunen en ramen

Van buitenaf is het gemakkelijk te zien hoe dik de lemen muren zijn. Ze werden versterkt met secties die nog dikker waren, zoals deze - die steunberen worden genoemd.

California's First Library

Volgens een bord dat buiten de deur is geplaatst, werd de eerste bibliotheek van Californië gecreëerd in Mission Carmel, met boeken die naar het noorden werden gebrachtSan Fernando Apostolisch College in Mexico-Stad. In 1778 had de bibliotheek ongeveer 30 boeken, maar in 1784 groeide het tot meer dan 300. Tegenwoordig bevat het ongeveer 600 boeken.

Priesters slaapkamer

Deze kamer is zo ingericht dat hij eruit zou kunnen zien als rond 1810. Tegen die tijd bereikten meubels uit Europa de VS en lokale meubelmakers maakten ook enkele items, zoals het bed. De ladekast kwam uit Boston, op een boot die door Zuid-Amerika moest om hier te komen.

Receptieruimte

Deze kamer, die de Grand Sala werd genoemd, was een formele ontvangstruimte waar belangrijke bezoekers werden vermaakt. De kamer die vandaag te zien is, is niet de oorspronkelijke locatie, maar is ingericht met veel originele stukken. De vloer is origineel.

Ga door naar 11 van 11 hieronder. >

De kamer van vader Serra

Vader Junipero Serra, vaak de vader van de Californische missies genoemd, woonde in deze kleine kamer en stierf hier in 1784.

Volgens een bord dat bij de deur was geplaatst, werd het herbouwd met originele materialen die rond de oude missie waren verzameld. Het bed is nagebouwd op basis van een beschrijving geschreven door Francisco Palou: "Zijn bed bestond uit een ruw uitgehouwen plank, bedekt met een deken die meer als bedekking diende dan als hulpmiddel bij het rusten, want hij gebruikte zelfs nooit een hoes van schapenvacht, zoals gebruikelijk was."