Groeten in Azië: verschillende manieren om hallo te zeggen in Azië

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:13

Het leren van de lokale taal tijdens het reizen is vaak optioneel, maar als je op zijn minst de basisbegroetingen in Azië kent en hoe je hallo kunt zeggen, waar je ook gaat, zal je ervaring verbeteren en deuren voor je openen. De lokale taal biedt u een hulpmiddel om een betere verbinding te maken met een plaats en zijn mensen.

Mensen begroeten in hun eigen taal toont respect en interesse in de lokale cultuur en laat ook zien dat je hun inspanningen erkent om Engels te leren, een moeilijke taal op vele manieren.

Elke cultuur in Azië heeft zijn eigen gebruiken en manieren om hallo te zeggen. Bijvoorbeeld, Thaise mensen wachten op elkaar (een lichte buiging, met de handpalmen tegen elkaar gedrukt zoals bij het uitspreken van een gebed) terwijl Japanners buigen. Door de complexiteit toe te voegen, bevatten veel talen eretitels (met een eretitel) om respect te tonen. Maar wanhoop niet: als al het andere fa alt, werkt een vriendelijke "hallo" met een glimlach in alle uithoeken van de wereld.

Japan

De gemakkelijkste manier om hallo te zeggen in Japan is met de standaardgroet van konnichiwa (uitgesproken als "kone-nee-chee-wah"). Handen schudden is niet altijd een optie in Japan, hoewel je gastheren waarschijnlijk zullen proberen je op je gemak te stellen en hun hand naar je uitstrekken.

Op de juiste manier leren buigen is niet zo moeilijk als het klinkt. Begrijp in ieder geval de basis voordat je tijd doorbrengt in Japan - buigen is een integraal onderdeel van de cultuur, en misschien doe je het vaak. Iemands boog niet teruggeven wordt als onbeleefd beschouwd.

Hoewel het buigen eenvoudig lijkt, volgt een buiging een rigide protocol op basis van leeftijd en sociale status: hoe dieper de buiging, hoe meer respect er wordt getoond en de gelegenheid serieuzer. Bedrijven sturen zelfs werknemers naar lessen om goed te leren buigen.

Japanse zakelijke etiquette en Japanse eetetiquette zijn bezaaid met formaliteiten en nuances die menige westerse executive met angst vervulde voor banketten. Maar tenzij er een grote deal op het spel staat, zullen je nieuwe Japanse vrienden zich zelden druk maken over je culturele onhandigheid.

Konnichiwa wordt voornamelijk overdag en 's middags gebruikt. Konbanwa (uitgesproken als "kone-bahn-wah") wordt 's avonds als basisgroet gebruikt.

China

De gemakkelijkste manier om hallo te zeggen in China is met ni hao (uitgesproken als "nee haow"). Ni heeft een toon die stijgt (2e toon), terwijl hao een toon heeft die da alt en vervolgens stijgt (3e toon). Je zult een enthousiaste ni hao horen aangeboden tussen Mandarijn-sprekers over de hele wereld. Het toevoegen van ma (uitgesproken als "mah") zonder toon aan het einde verandert de begroeting meer in een vriendelijk "hoe gaat het?" in plaats van alleen hallo.

Chinees is een tonale taal, dus de toonhoogte van lettergrepen bepa alt hun betekenis. In het geval van ni hao is het zoveelgebruikte uitdrukking, je zult in context worden begrepen.

Een manier om meer respect te tonen aan ouderlingen en superieuren is door in plaats daarvan nin hao (uitgesproken als "neen haow") te gebruiken.

Maak niet dezelfde veelgemaakte fout die door toeristen in heel Azië wordt gemaakt: het volume van je stem verhogen en hetzelfde herhalen is geen goede manier om Chinezen te helpen je beter te begrijpen. Zou je het beter begrijpen als ze luider Mandarijn tegen je zouden spreken? Om de communicatie tijdens uw reis verder te verbeteren, moet u enkele nuttige zinnen in het Mandarijn leren voordat u vertrekt.

Met uitzondering van begrafenissen en excuses, is buigen minder gebruikelijk op het vasteland van China. Veel Chinezen kiezen ervoor om de hand te schudden, hoewel dit misschien niet de stevige handdruk is die in het Westen wordt verwacht.

India

De standaard begroeting en conversatie in India is Namaste (uitgesproken als "nuh-muh-stay" in plaats van "nah-mah-stay"). De nadruk ligt meer op de "nuh" dan op de "blijf". Namaste, vaak gehoord, gevierd en verkeerd uitgesproken in het Westen, is een Sanskriet-uitdrukking die ruwweg betekent: "Ik buig voor jou." Het staat symbool voor het verlagen van je ego voor anderen. Namaste gaat gepaard met een gebedachtig gebaar met de handpalmen tegen elkaar, vergelijkbaar met de wai in Thailand, maar het wordt iets lager op de borst gehouden.

Het beruchte en verbijsterende Indiase hoofd wiebelen wordt ook gebruikt als een stille manier om hallo te zeggen in India. Je wordt soms erkend door een drukke ober met een simpel hoofd wiebelen in plaats van een formeelNamasté.

Hongkong

Hong Kongs geschiedenis als Britse kolonie tot 1997 betekent dat er overal Engels gesproken wordt. Dat is handig voor reizigers, aangezien Kantonees vaak als moeilijker te leren wordt beschouwd dan Mandarijn!

De basisbegroeting in Hong Kong en de Kantonees-sprekende regio's in China wijkt enigszins af van de gebruikelijke ni hao die elders op het vasteland wordt gehoord. Neih hou (uitgesproken als "nee-ho") wordt gebruikt om hallo te zeggen in Hong Kong. De uitspraak van hou is iets tussen 'ho' en 'hoe'. Maar realistisch gezien is een simpele hallo zeggen (hetzelfde als in het Engels, maar met een beetje meer "haaa-lo") heel gewoon voor informele situaties!

Korea

Anyong haseyo (uitgesproken als "ahn-yo ha-say-yoh") is de meest eenvoudige manier om hallo te zeggen in Korea. Groeten in het Koreaans zijn niet gebaseerd op het tijdstip van de dag. In plaats daarvan volgen manieren om hallo te zeggen de eervolle regels om respect te tonen aan mensen die ouder zijn of een hogere sociale status hebben dan jij (leraren, ambtenaren, enz.).

In tegenstelling tot Chinees is Koreaans geen tonale taal, dus hallo leren zeggen is gewoon een kwestie van onthouden.

Thailand

Weten hoe je hallo zegt met een goede uitspraak in Thailand is erg handig. Je krijgt bijna altijd een glimlach en een vriendelijke behandeling waaruit blijkt dat je een farang (niet-Thaise) bent die geïnteresseerd is in de Thaise cultuur en niet alleendaar omdat bier goedkoper is dan in je eigen land.

De Thaise taal is tonaal, maar je begroeting wordt begrepen vanwege de context, vooral als je een respectvolle wai toevoegt (de handpalmen tegen elkaar houden voor het gezicht met een lichte buiging). Het Thaise wai-gebaar wordt voor verschillende doeleinden gebruikt, behalve alleen hallo zeggen. Je zult het zien voor afscheid, dankbaarheid, respect, diepe verontschuldigingen en in andere gevallen wanneer oprechtheid moet worden uitgedrukt.

In Thailand zeggen mannen sawasdee khrap (uitgesproken als "sah-wah-dee krap"). De afsluitende khrap heeft een scherp stijgende toon. Hoe meer enthousiasme voor de khrap, hoe meer betekenis.

Vrouwen zeggen sawasdee kha (uitgesproken als "sah-wah-dee kah"). Het einde kha heeft een langgerekte dalende toon. Hoe meer de khaaa…, hoe meer betekenis.

Indonesië

Bahasa Indonesia, de officiële taal van Indonesië, lijkt in veel opzichten op Maleis - begroetingen worden aangeboden op basis van het tijdstip van de dag. Natuurlijk, zoals op de meeste plaatsen, werkt een vriendelijke "haalo" prima om hallo te zeggen in Indonesië.

Gelukkig is Bahasa niet tonaal. Uitspraak is redelijk voorspelbaar.

Goedemorgen: Selamat pagi (uitgesproken als "suh-lah-mat pah-gee")

Goedendag: Selamat siang (uitgesproken als "suh-lah-mat see-ahng")

Goedemiddag: Selamat zere (uitgesproken als "suh-lah-mat sor-ee")

Goedenavond: Selamat malam (uitgesproken als "suh-lah-matmah-lahm")

De tijden van de dag waarop mensen van begroeting wisselen, worden losjes begrepen. En ze verschillen soms tussen de vele eilanden van de archipel.

Maleisië

Net als bij het Indonesisch, mist de Maleisische taal tonen en begroetingen zijn ook gebaseerd op het tijdstip van de dag. Zoals eerder wordt Selamat uitgesproken als "suh-lah-mat."

Goedemorgen: Selamat pagi (uitgesproken als "pahg-ee")

Goedemiddag: Selamat tengah hari (uitgesproken als "teen-gah har-ee")

Goedenavond: Selamat Petang (uitgesproken als "puh-tong")

Goedenacht: Selamat Malam (uitgesproken als "mah-lahm")

Ondanks de overeenkomsten tussen de talen, zijn sommige basisgroeten in het Maleis iets anders. Hoewel de manier om op sommige momenten van de dag gedag te zeggen per regio verschilt, wordt u waarschijnlijk begrepen in Maleisië, Singapore, Brunei, Oost-Timor en Indonesië.

Vietnam

Vietnamees is een tonale taal met veel eretitels (titels van respect), maar je eenvoudige hallo zal worden begrepen vanwege de context.

De gemakkelijkste manier om mensen in Vietnam te begroeten is met xin chao (uitgesproken als "zeen chow").

Birma/Myanmar

Birmaans is een complexe taal, maar je kunt een snelle manier leren om hallo te zeggen. De taal is erg tonaal, maar mensen zullen het begrijpenje basisbegroetingen in Birmaans zonder tonen vanwege de context.

Hallo in het Birmaans klinkt als "ming-gah-lah-bahr", maar de uitspraak verschilt enigszins per regio.