Weeshuizen in Cambodja zijn geen toeristische attracties
Weeshuizen in Cambodja zijn geen toeristische attracties

Video: Weeshuizen in Cambodja zijn geen toeristische attracties

Video: Weeshuizen in Cambodja zijn geen toeristische attracties
Video: Weeshuisindustrie in Cambodja. 2024, Mei
Anonim
Vrijwilligerswerk op school in Cambodja
Vrijwilligerswerk op school in Cambodja

Toeristen reizen vaak naar Cambodja, niet alleen om de bezienswaardigheden te zien, maar ook om goede daden te doen. Cambodja is een vruchtbaar veld voor liefdadigheid; dankzij zijn bloedige recente geschiedenis (lees over de Rode Khmer en hun vernietigingskamp in Tuol Sleng), is het koninkrijk een van de minst ontwikkelde en meest straatarme landen van Zuidoost-Azië, waar ziekte, ondervoeding en sterfte vaker voorkomen dan in de rest van de regio.

Cambodja is de reisbestemming geworden voor een ander soort pakketreis: "vrijwilligerstoerisme", dat bezoekers wegvoert van hun chique Siem Reap-resorts en naar weeshuizen en arme gemeenschappen. Er is een overaanbod aan lijden en er is geen tekort aan toeristen met goede bedoelingen (en liefdadigheidsdollars) over.

Toenemend aantal Cambodjaanse weeshuizen

Tussen 2005 en 2010 is het aantal weeshuizen in Cambodja met 75 procent toegenomen: in 2010 woonden 11 945 kinderen in 269 woonzorgcentra in het hele koninkrijk.

En toch zijn veel van deze kinderen geen wezen; ongeveer 44 procent van de kinderen die in een tehuis wonen, werd daar door hun eigen ouders of familie geplaatst. Bijna driekwart van deze kinderen heeft één levende ouder!

"Terwijl een scala aan andere sociaal-economischefactoren zoals hertrouwen, alleenstaand ouderschap, grote gezinnen en alcoholisme dragen bij aan de kans om een kind in opvang te plaatsen, de grootste factor die bijdraagt aan plaatsing in een tehuis is de overtuiging dat het kind een betere opleiding zal krijgen", stelt een UNICEF-rapport over residentiële zorg in Cambodja.

"In 'het ergste geval' worden deze kinderen 'gehuurd' of zelfs 'gekocht' van hun familie omdat ze van meer waarde worden geacht voor hun familie door geld te verdienen door zich voor te doen als een arme wees dan om te studeren en uiteindelijk afstuderen van school', schrijft Ana Baranova van PEPY Tours. "Ouders sturen hun kinderen graag naar deze instellingen in de overtuiging dat dit hun kind een beter leven zal geven. Helaas zal dat in heel veel gevallen niet het geval zijn."

Weeshuistoerisme in Cambodja

De meeste weeshuizen die deze kinderen huisvesten, worden gefinancierd via buitenlandse donaties. "Weeshuistoerisme" is de volgende logische stap geworden: veel faciliteiten trekken toeristen (en hun geld) aan door hun afdelingen te gebruiken voor amusement (in Siem Reap zijn apsara-dansen uitgevoerd door "wezen" een rage). Toeristen worden actief aangemoedigd om te doneren "in het belang van de kinderen", of zelfs gevraagd om vrijwilligerswerk te doen als tijdelijke verzorgers in deze weeshuizen.

In een licht gereguleerd land als Cambodja heeft corruptie de neiging om de geur van dollars te volgen. Een aanzienlijk aantal weeshuizen in Cambodja, met name in Siem Reap, zijn opgezet als bedrijven om te profiteren van goedbedoelende, maar naïeve toeristen envrijwilligers', legt 'Antoine' uit (niet zijn echte naam), een werknemer in de Cambodjaanse ontwikkelingssector.

"Deze bedrijven zijn doorgaans erg goed in marketing en zelfpromotie", zegt Antoine. "Ze beweren vaak een NGO-status te hebben (alsof dat iets betekent!), een kinderbeschermingsbeleid (maar toch toestaan dat onbevoegde bezoekers en vrijwilligers zich mengen met hun kinderen!), en transparante boekhouding (hardop lachen!)."

Je weet waar de weg naar de hel mee is geplaveid

Ondanks je beste bedoelingen, kun je uiteindelijk meer kwaad dan goed doen als je deze weeshuizen betuttelt. Vrijwilligerswerk doen als verzorger of leraar Engels klinkt misschien als een goede daad, maar veel vrijwilligers worden nooit onderworpen aan antecedentenonderzoek voordat ze toegang krijgen tot de kinderen. "De toestroom van ongecontroleerde reizigers betekent dat de kinderen het risico lopen te worden misbruikt, gehechtheidsproblemen of gebruikt worden als fondsenwervende middelen", schrijft Daniela Papi.

"De aanbeveling van de meeste professionals in de kinderopvang zou zijn dat geen enkele toerist een weeshuis zou moeten bezoeken", vertelt Antoine ons. "Je zou het in het Westen niet kunnen doen om zeer goede en voor de hand liggende redenen. Die redenen zouden ook moeten gelden in de derde wereld."

Zelfs als je alleen je geld geeft in plaats van je tijd, kan je in feite bijdragen aan de onnodige scheiding van families, of erger nog, regelrechte corruptie.

Weeshuizen: een groei-industrie in Cambodja

Al Jazeera doet verslag van de ervaring van de Australische Demi Giakoumis, die "was"verrast om te horen hoe weinig van de maximaal $ 3.000 die door vrijwilligers wordt betaald, daadwerkelijk naar de weeshuizen gaat. […] Ze zegt dat de directeur van het weeshuis waar ze was geplaatst, haar had verteld dat het slechts $ 9 per vrijwilliger per week ontving."

Het Al Jazeera-rapport schetst een huiveringwekkend beeld van de weeshuisindustrie in Cambodja: "kinderen worden in opzettelijke armoede gehouden om voortdurende donaties aan te moedigen van vrijwilligers die aan hen gehecht zijn geraakt en organisaties die herhaaldelijk de zorgen van vrijwilligers over de kinderen negeren." welzijn."

Geen wonder dat echte ontwikkelingsprofessionals ter plaatse wantrouwend kijken naar deze weeshuizen en de goedbedoelende toeristen die ze in stand houden. "Mensen moeten hun eigen beslissingen nemen", legt Antoine uit. "Echter, ik zou het doneren aan, bezoeken aan of vrijwilligerswerk in een weeshuis actief ontmoedigen."

Hoe u daadwerkelijk kunt helpen

Als toerist met maar een paar dagen in Cambodja heb je waarschijnlijk niet de middelen om te weten of een weeshuis op het niveau is. Ze zeggen misschien dat ze de VN-richtlijnen voor de alternatieve zorg voor kinderen volgen, maar praten is goedkoop.

Het is het beste om vrijwilligerswerk te vermijden, tenzij je relevante ervaring en opleiding hebt. "Zonder er voldoende tijd aan te besteden en over relevante vaardigheden en expertise te beschikken, zullen [vrijwilligers]pogingen om goed te doen waarschijnlijk zinloos of zelfs schadelijk zijn", legt Antoine uit. "Zelfs het onderwijzen van Engels aan kinderen (een populaire korte termijn stint) is onomstotelijk bewezen op zijn best mild vermakelijk te zijn, en in het slechtste geval een verspilling van tijd.ieders tijd."

Antoine maakt één uitzondering: "Als je relevante vaardigheden en kwalificaties hebt (en een bewezen geschiktheid om ze over te dragen), waarom zou je dan niet overwegen om vrijwilligerswerk te doen om met personeel van NGO's te werken aan training en capaciteitsopbouw; maar alleen personeel - niet begunstigden’, stelt Antoine voor. "Dit is veel zinvoller en kan zelfs een positief, duurzaam verschil maken."

Vereist leesvoer

  • ChildSafe Network, "Kinderen zijn geen toeristische attracties". Een bewustmakingscampagne voor reizigers over de schade die deze weeshuizen met winstoogmerk veroorzaken.
  • Al Jazeera News - "Cambodja's weesbedrijf": de show "People &Power" van het nieuwsnetwerk gaat undercover om de tekortkomingen van het Cambodjaanse "vrijwilligerstoerisme" aan het licht te brengen
  • CNNGo - Richard Stupart: "Vrijwilligerstoerisme doet meer kwaad dan goed". "In het geval van rondleidingen door weeshuizen naar plaatsen als Siem Reap in Cambodja, heeft de aanwezigheid van rijke buitenlanders die met hun ouders willen spelen, het perverse effect gehad dat er in de stad een markt voor wezen is ontstaan", schrijft Stupart. "[Het is] een slecht doordachte commerciële relatie met verschrikkelijke mogelijke gevolgen voor degenen die vrijwilligerswerk doen."
  • Save the Children, "Misplaatste vriendelijkheid: de juiste beslissingen nemen voor kinderen in noodgevallen". Dit artikel gaat uitgebreid in op de schade die wordt veroorzaakt door institutionalisering.

Aanbevolen: