Dragon Beard Candy in Montreal

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:06

Afgezien van Hong Kong, waar snoepkraampjes met drakenbaard niet ongewoon zijn, zijn er maar een handvol plaatsen in de wereld die deze zeldzame en oude lekkernij verkopen. Het is ook mogelijk om drakenbaardsnoepjes online te bestellen, maar niets komt in de buurt om het vers bereid te eten.

Stands zijn gemeld in Beijing, Taipei, Singapore, evenals in New York City, Boston, Vancouver en Toronto, hoewel Montrealer Johnny Chin zegt dat hij de eerste drakenbaard-snoepmeester was die het introduceerde in Noord-Amerika, terug in November 1991, toen hij zijn winkel opende in Montreal Chinatown.

Maar wat maakt Montreal's bron van snoep met drakenbaard zo speciaal? Volgens Johnny Chin maakt hij het snoep zeven dagen per week. Afgezien van een kraam op de internationale luchthaven van Hong Kong waar snoep wordt verkocht 'zeven keer duurder dan het mijne', zegt hij, 'is mijn winkel misschien wel de enige plek ter wereld waar elke dag drakenbaardsnoepjes worden verkocht.'

Dragon Beard Candy: een beetje geschiedenis

De legende van drakenbaardsnoepjes gaat minstens 2000 jaar terug, maar niemand is zeker van het exacte seizoen,decennium of zelfs eeuw werd het voor het eerst gemaakt. Drakenbaard-snoepmeesters, waaronder Johnny Chin uit Montreal, zeggen dat het is gemaakt tijdens de Tung-dynastie, beter bekend als de Han-dynastie die meer dan 400 jaar duurde (misschien noemen sommigen het Tung vanwege Tung Chung-Shu, een geleerde wiens invloed op Keizer Han Wu-ti was belangrijk en overtuigde de Han-clan om het confucianisme aan te nemen als de officiële doctrine van het rijk).

Dus op een dag, tussen 206 vGT en 220 nC, wilde een Chinese keizerlijke hofkok een keizer een plezier doen met een nieuwe lekkernij. De fijne zijdeachtige lokken die kenmerkend zijn voor het snoepje, deden de chef-kok of iemand in het keizerlijk hof misschien denken aan een drakenbaard. Jimmy Poon uit Toronto zegt dat het eerst kattenbaardsnoep werd genoemd vanwege de manier waarop het snoep aan je gezicht kan blijven plakken. De mythische draak is het symbool van Chinese keizers, dus het moet gepast zijn geweest om hem een naam te geven voor het drakenbaardsnoepje, vooral omdat het strikt voorbehouden was aan keizers en misschien entourage bij staatsbanketten.

Eeuwen later bleef de kunst bestaan, ontsnapte aan de grenzen van de Verboden Stad en werd naar voren gebracht voor het grote publiek. Chins jeugdherinneringen omvatten het plezier in meesters die in de straten van Hong Kong de vele duizenden draden van het snoep uit suiker maakten.

Maar toen kwam de Chinese culturele revolutie, die bijna tweeduizend jaar oude snoepproductie in tien jaar tijd deed verdwijnen, waarbij de Rode Garde de executie dreigde van iedereen die betrokken is bij activiteiten die verband houden met het Westen of de oude wereld China.

Ook toen het door de Britten geregeerde Hong Konghet lot van het vasteland van China werd bespaard, stierf de kunst bijna. In 1991 beweerde Johnny Chin dat er misschien 10 drakenbaard-snoepmeesters over waren in de wereld.

Wie is Johnny Chin?

Johnny Chin, afgestudeerd aan de universiteit van Bisschop, werkte op senior executive niveau als financieel controleur voor een bedrijf in Montreal, schijnbaar op het snelle pad naar financiële zekerheid, verbeterde sociale status en carrièresucces. Maar hij was niet bijzonder gelukkig.

Toen hij terugkeerde naar zijn geboorteplaats Hong Kong, ontdekte hij de oude kunst van drakenbaardsnoepjes die hem charmeerden toen hij als kind op de rand van uitsterven stond als een direct gevolg van de culturele revolutie. Tegen het einde van de jaren 80 waren er misschien nog vier drakenbaardmeesters in Hong Kong. Een van hen was de broer van Chin, die een ontevreden bejaarde meester omkocht om het geheim van de drakenbaard te delen voor $5.000.

In de leer bij zijn broer, perfectioneerde Chin de kunst - een kunst die blijkbaar maanden tot jaren kan duren om onder de knie te krijgen - en keerde vervolgens in 1991 terug naar Montreal, met de bedoeling de theatrale vaardigheid van het maken van snoep in Noord-Amerika te introduceren, bezorgd dat een deel van zijn erfgoed zou verdwijnen. Chin zei in 1991 tegen The Gazette: "Daarom wil ik het snoep maken - om een deel van mijn cultuur te behouden." Hij was ook onder de indruk van het idee om met de gemeenschap te kunnen communiceren op een manier waarop hij dat nooit zou kunnen als een rekenmachine die cijfers kraakt.

Bijna twintig jaar later met twee kinderen op sleeptouw -- die nog niet zeker weten of ze in papa's voetsporen willen treden --Johnny Chin werkt zeven dagen per week in zijn Chinatown-winkel en dankzij zijn klanten -- een assortiment van toeristen en de lokale bevolking -- heeft hij Italiaans en Spaans geleerd, naast vloeiend Engels, Frans en zijn eerste taal, Kantonees.

Na genoten te hebben van de show en zich te hebben overgegeven aan een paar snoepjes, elk minder dan een dollar, deelde Johnny Chin genereus met me hoe hij dit zeldzame snoepje maakt, een stukje keizerlijke geschiedenis dat vers in één hap moet worden gegeten om te voelen elke delicate draad smelt in het taaie centrum.

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 1

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 1

Johnny Chin neemt eerst een stevig maar kleverig stuk suiker, glucosestroop of op suikerriet gebaseerde gel (hier is een video die laat zien hoe de gel wordt gemaakt) en hij doopt het in suikerdeeg zodat het niet plakt over zijn handen.

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 2

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 2

Johnny Chin vormt nu het kleverige stuk suiker of glucosestroop tot een donut en bereidt zich voor om er maar liefst 13 keer aan te trekken en te draaien, het geheim van het maken van drakenbaardsnoepjes.

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 3

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 3

Is het een lichte hand of jarenlange oefening die verklaart hoe Johnny Chin een stuk gelei-goo transformeert in 8, 192flinterdunne strengen in 40 seconden? Door aan de smurrie te trekken en te draaien in een beweging van figuur 8, 13 keer verdubbeld, konden mijn ogen het "geheim" van drakenbaardsnoep niet bijhouden. En Johnny zweert dat het nummer juist is, "onthoud, ik was een controller!"

En nu, voor de drakenbaardvulling.

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 4

Hoe maak je Dragon Beard Candy: Stap 4

Johnny Chin neemt nu de 8192 strengen flinterdunne suiker, snijdt ze in een meer beheersbare lengte, wikkelt de zijdeachtige draden voorzichtig in een cirkelvormige manier rond een knapperig centrum van gemalen pinda's, chocolade, kokosnoot en sesamzaadjes.

Dragon Beard Candy: hoe smaakt het en waar kan ik het vinden?

Dragon Beard Candy: hoe smaakt het?

Wat interessant is aan snoep met drakenbaard, is hoe mensen het op verschillende manieren beschrijven. Ik vroeg het aan een groep dames die toekeken hoe Johnny Chin zijn magie bewerkte en elk had een ander antwoord. De een zei dat het naar taffy smaakte, een ander zei dat het leek op het eten van baklava, maar minder plakkerig, en weer een ander deed aan nougat denken.

Ik ben het met alle drie eens en toch geen van allen. Drakenbaardsnoep is zoet, maar niet te veel, en het heeft een vleugje zout. Mijn favoriete onderdeel is het voelen van de draadstructuur van de drakenbaard die in mijn mond smelt en verandert in een taaie laag die versmelt met het knapperige midden.

Maar eerlijk gezegd, geen van dezebeschrijvingen doen het snoep recht. Je moet Johnny Chin's drakenbaardsnoep echt uit de eerste hand proberen om te begrijpen waarom het zo uniek is. En vraag hem om het voor je te maken!

Dragon Beard Candy door Johnny Chin

52B de la Gauchetière, hoek van Clark; Place d'Armes Metro

INFO: (514) 529-4601