Chittorgarh Fort in Rajasthan: de complete gids

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:59

Het illustere Chittorgarh Fort was acht eeuwen lang de hoofdstad van 's werelds langst heersende dynastie, het koninkrijk Mewar. Het wordt niet alleen beschouwd als het grootste fort in Rajasthan, het is ook een van de grootste forten in India en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het fort was het toneel van vele dramatische en tragische gebeurtenissen tijdens zijn tijd, waarvan sommige als inspiratie dienden voor de controversiële Indiase dramafilm "Padmaavat" uit 2018 (gebaseerd op een episch gedicht dat de legende vertelt van koningin Padmavati, de vrouw van de 14e eeuw monarch Maharawal Ratan Singh).

Lees meer over de boeiende geschiedenis van Chittorgarh Fort en hoe je het kunt bezoeken in deze gids.

Geschiedenis

De oorsprong van het Chittorgarh-fort gaat terug tot de 7e eeuw, toen Chitrangad Mori van de Maurya-dynastie de basis zou hebben gelegd. Het fort kwam in het bezit van Bappa Rawal, die halverwege de 8e eeuw de Mewar-dynastie stichtte. Er zijn echter tegenstrijdige verhalen over hoe het is gebeurd. Of hij ontving het fort als bruidsschat, of greep het in de strijd. Niettemin maakte hij het fort in 734 de hoofdstad van zijn uitgebreide nieuwe koninkrijk, dat zich helemaal uitstrekte van de staat Gujarat tot Ajmer.

Alles was goedtot 1303, toen het fort voor het eerst werd aangevallen door Allaudin Khilji, de meedogenloze heerser van het sultanaat van Delhi. Was het omdat hij het sterke en strategisch gelegen fort voor zichzelf wilde hebben? Of was het, volgens de folklore, omdat hij de beeldschone vrouw van de koning, Padmavati (Padmini) verlangde en haar voor zijn harem wilde hebben?

Hoe dan ook, het resultaat was verwoestend. Ongeveer 30.000 van de bezetters van het fort werden vermoord, de koning werd gevangengenomen of gedood in de strijd, en Padmavati bracht zichzelf in brand (samen met de andere koninklijke vrouwen) om te voorkomen dat ze door Allaudin Khilji en zijn leger onteerd zouden worden.

De Mewars slaagden erin het Chittorgarh-fort terug te winnen en de heerschappij van hun koninkrijk daar te herstellen in 1326. Rana Kumbha versterkte de meeste muren van het fort tijdens zijn bewind van 1433 tot 1468. De tweede aanval op het fort vond plaats een paar eeuwen later, in 1535, door sultan Bahadur Shah van Gujarat die zijn territorium graag wilde uitbreiden. Tegen die tijd hadden de Mewar-heersers hun koninkrijk ontwikkeld tot een militaire macht om rekening mee te houden. Het weerhield de sultan er echter niet van om de strijd te winnen. Hoewel de weduwe van de koning, Rani Karnavati, een beroep deed op Mughal Emperor Humayun om hulp, kwam het niet op tijd. De koning en zijn broer, Udai Singh II, ontsnapten. Er wordt echter gezegd dat 13.000 vrouwen gezamenlijk zichzelf in brand staken om zich over te geven.

Het was een overwinning van korte duur omdat keizer Humayun de sultan snel uit Chittorgarh verdreef en de onervaren jonge Mewar-koning, Rana Vikramaditya, herstelde, misschien denkend dat hij het konhem gemakkelijk manipuleren.

In tegenstelling tot veel Rajput-heersers onderwierpen de Mewars zich echter niet aan de Mughals. Er werd druk uitgeoefend, in de vorm van een slopende aanval op het fort door Mughal Emperor Akbar in 1567. Zijn leger moest tunnels graven om de fortmuren te bereiken en vervolgens de muren met mijnen en kanonnen op te blazen om ze te doorbreken, maar slaagde er uiteindelijk in nam het fort over in 1568. Rana Udai Singh II was al ontsnapt en liet het fort in handen van zijn stamhoofden. Tienduizenden gewone mensen werden afgeslacht door het leger van Akbar en een nieuwe ronde van massaverbrandingen werd gepleegd door Rajput-vrouwen in het fort.

De hoofdstad van Mewar werd vervolgens opnieuw gevestigd in Udaipur (waar de koninklijke familie nog steeds woont en een deel van hun paleis heeft omgebouwd tot een museum). Akbars oudste zoon, Jehangir, gaf het fort in 1616 terug aan de Mewars als onderdeel van een vreedzaam alliantieverdrag. De voorwaarden van het verdrag verhinderden hen echter om reparatie- of reconstructiewerkzaamheden uit te voeren. Later voegde Maharana Fateh Singh een paar paleisstructuren toe tijdens zijn bewind van 1884 tot 1930. De lokale bevolking heeft echter huizen in het fort gebouwd, waardoor een heel dorp binnen de muren is gevormd.

Locatie

Chittorgarh Fort is verspreid over 700 acres bovenop een 180 meter hoge heuvel, ongeveer twee uur ten noordoosten van Udaipur, in het zuidelijke deel van de staat Rajasthan. De heuvel en het fort liggen in de buurt van de Gambhiri-rivier, waardoor de omgeving bijzonder spectaculair is.

Hoe Chittorgarh te bezoeken

Het fort wordt ideaal bezocht tijdens een dagtocht of uitstapje vanuit Udaipur, waar de dichtstbijzijnde luchthaven zich bevindt. De handigste manier om er te komen is door een auto met chauffeur te huren bij een van de vele reisbureaus in Udaipur (verwacht ongeveer 3.500 roepies te betalen voor een volledige dag) en de National Highway 27 te nemen.

Degenen die met een beperkt budget reizen, gaan misschien liever met de trein naar Chittorgarh. Als je het niet erg vindt om vroeg te vertrekken (wat een goed idee is om de verzengende hitte te vermijden), vertrekt de 12991/Udaipur City - Jaipur Intercity Express om 6 uur uit Udaipur en arriveert om 8 uur in Chittorgarh. Verwacht ongeveer 200 roepies te betalen om een autoriksja van het treinstation naar het fort te halen. Gedeelde auto's zijn beschikbaar voor minder. Om terug te keren naar Udaipur, neemt u om 19.05 uur de 12992/Jaipur-Udaipur City Intercity Express terug. Als u liever eerder in de middag vertrekt, kunt u ook uit een aantal andere treinen kiezen.

The Palace on Wheels en Royal Rajasthan on Wheels luxe treinen stoppen ook bij Chittorgarh.

Chittorgarh Fort is altijd gratis te betreden en te openen. Je moet echter wel een kaartje kopen als je een paar specifieke monumenten wilt bezoeken, zoals Padmini Palace (de belangrijkste attractie). De kosten zijn 40 roepies voor Indiërs en 600 roepies voor buitenlanders. De toegang is van 9.30 tot 17.00 uur. (laatste invoer) dagelijks. Het overheidsmuseum in Fateh Prakash Palace heeft ook een aparte toegangsprijs van 20 roepies voor Indiërs en 100 roepies voor buitenlanders. Het is gesloten op maandag.

De aanzienlijke omvang van het fort vereist dat je een soort vanvervoer om je te verplaatsen. Als u geen eigen auto heeft, kunt u voor een dag een fiets of autoriksja huren. Deze zijn verkrijgbaar bij de ticketbalie, samen met toeristische gidsen (aanbevolen als je meer wilt weten over de gedetailleerde geschiedenis van het fort). Als u besluit een gids in te huren, zorg er dan voor dat u onderhandelt en een goede keuze maakt. Hun tarieven en kennis zijn variabel.

Trek minimaal drie tot vier uur de tijd om de belangrijke monumenten te zien. Ze zijn allemaal gemarkeerd op Google Maps, wat een gemakkelijke manier van navigeren biedt. Idealiter plan je je bezoek om ook bij het fort van de zonsondergang te genieten.

September tot maart zijn de beste maanden om het fort te bezoeken, aangezien de zomerhitte (van april tot juni) behoorlijk woest is en dit wordt gevolgd door het moessonseizoen tot eind augustus. Chittorgarh krijgt niet veel regen, dus het blijft de hele moesson onaangenaam warm.

Zorg voor bescherming tegen de zon, zoals een hoed, zonnebrandcrème en comfortabele wandelschoenen.

Houd er rekening mee dat er apen in het fort zijn. Ze hebben de neiging zich te gedragen, maar kunnen onvoorspelbaar zijn en kunnen daarom het beste worden vermeden.

Bovendien betekent het feit dat het fort gratis te betreden is, dat er veel plaatselijke bewoners rondhangen. Vrouwen, vooral buitenlanders, kunnen ongewenste aandacht krijgen en zich soms ongemakkelijk voelen.

Als je liever in Chittorgarh verblijft in plaats van het te bezoeken tijdens een dagtocht, is Chittorgarh Fort Haveli een fatsoenlijke budgetoptie die zich binnen de fortmuren in de buurt van Rampole Gate bevindt. Tarieven variëren van 1. 500 tot 2. 500 roepies ($ 20 tot $ 34) per nacht voor een tweepersoonskamer. Deprachtig gerenoveerd Padmini Haveli Guesthhome, in het dorp binnen het fort, is ook een prachtige plek om te verblijven. Verwacht 3.500 tot 4.500 roepies ($48 tot $62) per nacht te betalen, inclusief ontbijt.

Padmini Havel heeft een restaurant op het dak dat heerlijke vegetarische Rajasthani-gerechten serveert. Het is een verfrissende plek om de dag af te sluiten of te lunchen.

Wat te zien

Het fort betreden is een ervaring op zich, aangezien je door zeven massieve versterkte stenen poorten genaamd pols gaat. Het fort wordt momenteel gerestaureerd en gerenoveerd, en de werkzaamheden zullen naar verwachting in 2020 zijn voltooid. Tot die tijd is helaas niet alles toegankelijk.

Padmini Palace trekt, niet verrassend, het meeste publiek. Dit witte gebouw met drie verdiepingen is eigenlijk een 19e-eeuwse replica van hoe de oorspronkelijke verblijfplaats van koningin Padmavati eruitzag. Maharana Sajjan Singh liet het in 1880 bouwen. Helaas is veel ervan vervallen. De meeste mensen bezoeken het alleen vanwege de beroemde legende die ermee verbonden is. De andere authentieke plekken van het fort zijn de moeite waard om meer te zien.

Het uitgestrekte 15e-eeuwse paleis van Rana Kumbha is het grootste bouwwerk in het fort en geeft aan hoe glorieus zijn heerschappij moet zijn geweest. Het suggestieve paleis van Rana Ratan Singh II werd in de 16e eeuw toegevoegd en ligt afgelegen aan een meer aan de uiterste noordkant van het fort. De locatie, weg van het centrale monumentengebied, betekent dat het minder druk is en een geweldige plek voor fotografie.

Binnenin de buurt van Fateh Prakash Palace, heeft het onlangs gerestaureerde overheidsmuseum een uitgebreide collectie wapens, koninklijke schilderijen, middeleeuwse sculpturen, een model van het fort en een prachtige reproductie van de koninklijke durbar van Mewar-koningen. Het is een bezoek waard om meer te weten te komen over het fort en het historische belang ervan, evenals over de prachtige paleisarchitectuur.

Het fort heeft twee kenmerkende monumentale torens: Vijay Stambha (de Toren van Overwinning), gebouwd door Rana Kumbha om zijn triomf over Mohammed Khilji van Malwa in de 15e eeuw te markeren, en de 12e-eeuwse Kirti Stambha (de Toren van Bekendheid) gebouwd door een Jain-koopman om de eerste Jain tirthankara (spirituele leraar) Adinath te verheffen.

De veelheid aan waterlichamen van het fort, om een enorm leger te ondersteunen, is interessant. De belangrijkste is het pittoreske Gaumukh-reservoir aan de westkant van het fort, niet ver van Vijay Stambha. Het wordt door de lokale bevolking als heilig beschouwd en er zitten vissen in die je kunt voeren.

Chittorgarh Fort wordt ook geassocieerd met een andere beroemde historische figuur in India, Meera Bai, een spirituele dichter en vrome volgeling van Heer Krishna. Ze trouwde met Mewar prins Bhojraj Singh in het begin van de 16e eeuw. Nadat hij in de oorlog was omgekomen, zou ze weigerde sati te plegen (zichzelf op zijn brandstapel werpen) en naar Vrindavan verhuisde om haar toewijding aan Heer Krishna te bevorderen. De Meera-tempel in de buurt van Vijay Stambha is aan haar opgedragen. Er zijn tal van andere goed onderhouden tempels te zien, waaronder een aantal prachtige, ingewikkeld gesneden Jain-tempels.

De plaats waar koninklijke crematies plaatsvonden, bekend als MahaSati, is een met gras begroeide grond onder Vijay Stambha. Blijkbaar hebben de koninklijke Rajput-vrouwen zichzelf hier ook in brand gestoken. Rajput-vrouwen houden elk jaar in februari een jaarlijkse Jauhar Mela-processie in het fort om de moed te herdenken van hun voorouders die deze dood kozen voor oneer.

Als je graag verhalen wilt horen over de geschiedenis van het fort en de personages die erbij betrokken zijn, wil je misschien blijven om de avond-geluids- en lichtshow in het fort bij te wonen.

Wat te doen in de buurt

Er is genoeg te doen in de omgeving om een hele dag te vullen. Als u wilt gaan winkelen, koop dan niets in het fort van Chittorgarh (u beta alt te veel en/of krijgt producten van slechte kwaliteit). Ga in plaats daarvan over de markten in de stad Chittorgarh. Populaire zijn Sadar Bazaar, Rana Sanga Market, Fort Road Market en Gandhi Chowk. Je vindt er een scala aan goederen, waaronder metaalwerk, textiel, miniatuurschilderijen, traditionele Thewa-sieraden, leren schoenen, poppen en handgemaakt speelgoed. Akola-bedrukte stoffen, gemaakt van plantaardige kleurstoffen, zijn een specialiteit van de regio.

Nagri, ongeveer 25 minuten ten noordoosten van Chittorgarh langs de rivier de Bairach, was een belangrijke oude stad die bekend stond als Madhyamika. Bij opgravingen zijn daar munten met een stempel gevonden waarvan wordt aangenomen dat ze dateren uit de 6e eeuw voor Christus. De oudste Vishnu-tempel van Rajasthan, uit de 2e eeuw voor Christus, werd ook ontdekt in Nagri. De stad bloeide tijdens de Mauyan- en Gupta-periodes en bleef tot de 7e eeuw een belangrijk religieus centrum. Het is in puinnu, hoewel er blijkbaar nog steeds oude munten opduiken.

Er zijn meer dingen te zien in het dorp Bassi, ongeveer 15 minuten verder van Nagri. Ambachten zoals sculpturen, aardewerk en houtwerk zijn een hoogtepunt. Andere attracties zijn tempels, trapputten en cenotaven.

Als je over de weg reist van Udaipur naar Chittorgarh, kan de Sanwariyaji-tempel gewijd aan Heer Krishna worden bezocht op de snelweg, ongeveer 50 minuten van Chittorgarh. Het is onlangs groots herbouwd en ziet er boeiend uit.