10 voedingsmiddelen die je moet proberen in Chili

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:45

Chili, een land met een waanzinnig lange kustlijn, heeft niet verwonderlijk een keuken met de nadruk op vis- en zeevruchtenschotels. De natie heeft ook een liefdesrelatie met maïs en gebruikt het in alles, van soepen tot hartige taarten. Mapuche, Chono, Araucanian en Spaanse recepten en invloeden zijn allemaal gecombineerd om zowel zoete als zoute smaken te creëren, soms tegelijkertijd, in de iconische gerechten van Chili. Overweeg om een deel van het onderstaande eten te combineren met een glas Chileense wijn of om een avocado als bijgerecht te eten, een favoriete Chileense snack.

Sopaipillas

Een gemeenschappelijk straatvoedsel in heel Chili, dit gefrituurde ronde flatbread gemaakt met pompoen kan zoet of zout worden bereid. Gewoonlijk geserveerd met pebre, een saus gemaakt met koriander, ui, olijfolie, knoflook en aji (peper), werd deze snack door de Spanjaarden naar Chili gebracht, maar door de inheemse Araucaniërs genoemd naar een regionale vogel. Andere populaire topping-opties zijn chili, mosterd, kaas, suiker, honing of chancaca (een melassesaus). Veel Chilenen hebben het tijdens theetijd, vooral tijdens regenachtige wintermaanden.

Pastel de Jaiba

Bekend als krabbraadpan, crabcake of hartige krabtaart, pastel de jaiba, is een traditioneel Chileens gerecht dat veel voorkomt in de restaurants van Santiago. Net als de Patagonische chupe de centolla, combineert pastel de jaiba zacht, wit krabvlees afkomstig van de Chileense kustlijn met uien, melk, chilipeper, visbouillon, room en kruiden. Over het algemeen gegarneerd met kaas en gebakken in een aarden pot, brengen sommige koks het over in krabschalen voordat ze het serveren voor extra pit.

Pisco

Een ongerijpte brandewijn gedistilleerd in koperen potten, pisco is de nationale geest in Chili. De geschiedenis van pisco gaat terug tot de jaren 1500 en omvat conquistadores, jezuïetenmissionarissen, ijverige boeren en rumoerige zeelieden. Aards en zoet, de meest gebruikelijke manier om het te proberen is puur of in een pisco sour, een schuimige cocktail met limoensap, eiwitten en suiker. De smaak combineert perfect met de citrustonen van de limoen, waardoor het gemakkelijk is om er één of vier te drinken, als je niet oppast. Pisco van zowel hoge als lage kwaliteit is overal in Chili, maar vraag naar pisco uit de Elqui-regio als je het beste van het land wilt proberen.

Cazuelas

Een cazuela is een soort pot die wordt gebruikt om stoofpot te koken, maar de naam is van toepassing op de stoofpot zelf, oorspronkelijk een hoofdbestanddeel van de Mapuche-bevolking. Cazuelas kan op basis van rundvlees, kip, kalkoen of zeevruchten zijn en de andere ingrediënten zijn afhankelijk van wat seizoensgebonden beschikbaar is. Inwinter, aardappelen, pompoenen, snijbiet, spinazie en wortelen verwarmen de buik en stillen urenlang honger, terwijl zomercazuela's lichtere ingrediënten bevatten zoals sperziebonen, maïs en tomaten. Kruiden zoals tijm, peterselie of oregano doordrenken de bouillon, waardoor het gerecht even geurig als rustgevend is.

Ceviche

Ceviche belicht een van Chili's meest populaire vissoorten: reineta (pomfret). In kleinere stukjes gesneden dan in de Peruaanse versie van dit gerecht, wordt het milde, witte vruchtvlees gemarineerd in citroensap. Nadat het citroensap de vis heeft uitgehard, mengen koks het met gele ui, koriander en paprika om een licht, maar vullend gerecht te creëren. Geniet van de pittige smaak zoals het is of om een pittige punch toe te voegen, strooi er wat merken-gerookte chilipeper over met zout en geroosterde koriander, een klassieke Mapuche-kruiderij.

Porotos Granados

Oorspronkelijk van de Mapuche-bevolking, is porotos granados een dikke stoofpot van seizoensgebonden ingrediënten, traditioneel geserveerd in de zomer. Gepureerde maïs, cranberrybonen, uien, basilicum en knoflook zorgen samen voor een rijke smaak, terwijl squash wordt toegevoegd voor dikte en een beetje zoetheid. Meestal geserveerd met Chileense salade (ingelegde, maïs, pompoen en tomaten), het gerecht is traditioneel vegetarisch, maar kan soms worden bereid met kip of runderbouillon. Niet vaak te vinden in restaurants, je kunt het beste bevriend raken met een Chileen die van koken houdt en het tijdens de zomermaanden thuis proberen.

Chacarero

Ah, de chacarero. Is het een goedkope lunchspecial of het antwoord op een door drank veroorzaakte honger naar de lokale fuente de soda? Jij beslist. Schijnbaar onverenigbaar voor het ongetrainde oog, legt deze sandwich dunne reepjes gegrilde biefstuk, gesneden tomaten, sperziebonen en groene pepers tussen twee sneetjes fincabrood. Het belangrijkste ingrediënt, de sperziebonen, worden meestal gekookt en de gehakte pepers geven het een milde, pittige smaak. Veelgebruikte kruiden hiervoor zijn mayonaise, kaas of avocado.

Empanadas

Hoewel het nog steeds een hartig pakje vlees is, verschilt de Chileense versie van een empanada enorm van zijn Argentijnse neef. Ten eerste zijn Chileense empanadas enorm in vergelijking met Argentijnse, bijna twee keer zo groot. Ten tweede hebben ze hun eigen traditionele vulling: pino, een mengsel van gehakt, ui, zwarte olijven, hardgekookt ei en rozijnen. Gebakken of gefrituurd, ze vormen een geweldige ma altijd of snack om te delen. Vind ze in regionale variëteiten in het hele land, waaronder lamsrassen in Patagonië en garnalensoorten langs de kust.

Pastel de Choclo

Vergelijkbaar met shepherd's pie in zijn uiterlijk en consistentie, pastel de choclo is een gebakken Chileense taart, boordevol choclo, een soort maïs afkomstig uit Chili en andere Zuid-Amerikaanse landen. Pino is het belangrijkste vulmiddel voor dit gerecht, dat bakkers combineren met melk en reuzel, en soms kip, voordat het in de oven gaat. De maïs en het ei maken hetromig, terwijl de olijven wedijveren met de rozijnen voor een wispelturige zoutzoete smaak. Het staat in het hele land bekend als troostma altijd en je vindt het zowel op boerenmarkten als in restaurants.

Curanto

Een traditionele manier van koken door de Chonos, de inheemse bevolking van de Chiloé-archipel in het zuiden van Chili, dit gerecht is meer dan eten. Curanto verwijst naar het gerecht zelf en het hele kookproces. Zie het als een Chileense clamcake. De methode dateert van minstens 6000 jaar geleden en omvat het graven van een gat in de grond, het vullen met hete stenen en het koken van mosselen, vlees, worstjes, groenten en milcao (aardappelbrood) in de put. Bladeren en zeewier zijn gelaagd in de pit en gigantische rabarberbladeren worden bovenop geplaatst om een afdichting te creëren voor de stoom om een steenoven-achtige kookstijl te creëren.