Hoe historische hotels renoveren voor toegankelijkheid

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

We wijden onze augustus-functies aan architectuur en design. Na een ongekende hoeveelheid tijd thuis te hebben doorgebracht, waren we nog nooit zo klaar om in te checken in een dromerig nieuw hotel, verborgen architecturale juweeltjes te ontdekken of in luxe op pad te gaan. Nu zijn we verheugd om de vormen en structuren te vieren die onze wereld mooi maken met een inspirerend verhaal over hoe een stad haar meest heilige monumenten restaureert, een blik op hoe historische hotels prioriteit geven aan toegankelijkheid, een onderzoek naar hoe architectuur zou kunnen veranderen de manier waarop we in steden reizen, en een overzicht van de architectonisch meest belangrijke gebouwen in elke staat.

Toen Jeff en Sarah Shepherd besloten om een historisch 19e-eeuws huis om te bouwen tot een herberg, liepen ze tegen een uniek probleem aan. Hoe maak je het huis met twee verdiepingen voor iedereen toegankelijk als je geen lift kunt installeren en de voordeur 1,5 meter boven de grond staat?

Maar voor de Shepherds was het geen keuze om de herberg toegankelijk te maken, het was een vereiste. Dankzij de baanbrekende Americans with Disabilities Act (ADA), aangenomen in 1990, wordt discriminatie van mensen met een handicap op het gebied van werk ofservice en fysieke omgeving is verboden, ook in hotels.

Hoewel ADA-compliance relatief eenvoudig is voor nieuwbouw - gewoon voldoen aan de codes die zijn vastgelegd in de wetgeving - wordt de kwestie van ADA-compliance veel gecompliceerder voor historische hotels die honderden jaren oud kunnen zijn, waarvoor uitgebreide (en dure) renovaties die architectonisch behoud verzoenen met toegankelijkheid. (Dat gezegd hebbende, moeten hotels ernaar streven om veel verder te gaan dan het absolute minimum om reizigers met een handicap comfortabel te huisvesten.)

Gelukkig voor historische hotels is er een maas in de ADA-bouwvoorschriften. Erkennend dat een oud gebouw fysieke beperkingen heeft wat betreft wat kan worden gewijzigd (sommige kunnen bijvoorbeeld geen lift passen vanwege de constructieve constructie van het gebouw), stelt de ADA dat renovaties voor toegankelijkheid moeten worden uitgevoerd "voor zover mogelijk." In een hotel zonder lift kan dat betekenen dat er kamers op de begane grond moeten worden gecreëerd.

Dat is precies wat er gebeurde in het Shepherd's Heights House Hotel in Raleigh, North Carolina, dat in mei 2021 werd geopend na een renovatie van drie jaar. Geopend door het man-en-vrouw-team, werd het pand met negen kamers oorspronkelijk gebouwd als een privéwoning in 1860. Onnodig te zeggen dat het niet ADA-conform was, en zelfs niet in een over het algemeen goede staat. "Structureel was het in goede staat, maar er was sinds eind jaren '70 niet meer voor gezorgd, dus hethad echt wat liefde en aandacht nodig, "zei Sarah.

Hoewel de Shepherds wisten dat ze de tweede verdieping niet toegankelijk zouden kunnen maken, gezien het gebrek aan ruimte voor een lift in het huis, bood de begane grond de nodige indeling voor toegankelijke accommodaties en gemeenschappelijke ruimtes. Het enige probleem was dat de begane grond eigenlijk 5 voet boven de grond is. Daarom is er een buitenlift toegevoegd om gasten te helpen die verticale afstand te overbruggen.

"In onze historische buurt is een lift aan de buitenkant van een huis niet iets dat van nature zou zijn toegestaan", zei Jeff, die de complexiteit erkende van het sussen van lokale, staats- en nationale natuurbeschermingsgroepen, terwijl hij ook tegemoet kwam aan zoveel mogelijk ADA-codes. "Maar het is iets dat iedereen begreep omdat het nodig was voor wat we aan het doen waren."

Toegankelijkheid is natuurlijk niet alleen een kwestie die in de VS centraal staat, hoewel de VS wel pionierden met wetgeving op federaal niveau om discriminatie van gehandicapten te voorkomen. Volgens NPR is "de act een van Amerika's meest succesvolle exportproducten geworden."

Noorwegen heeft bijvoorbeeld in 2008 de Antidiscriminatie- en Toegankelijkheidswet geïmplementeerd. Net als de ADA heeft de wet specifieke bepalingen voor hotels - iets dat de grootmoeder van Trondheim, het Britannia Hotel, heeft opgenomen in haar driejarige, renovatie van $ 160 miljoen voltooid in 2019.

"Volgens de Noorse wet moeten we 10 procent van onze kamers hebben aangepast voor gebruik door gasten met een rolstoel. Dat geeft ons in totaal bijna 25 ruime kamerskamers die we ook moeten gebruiken voor gasten zonder deze specifieke behoefte”, zegt Mikael Forselius, hotelier en CEO van Britannia Hotel. "Het ontwerp moet dan zo gemaakt worden dat gasten zonder rolstoel niet het gevoel hebben dat ze in een 'speciale' of 'ziekenhuisstijl' kamer verblijven."

Dit soort benadering wordt universeel ontwerp genoemd. "Je hoeft de bewoners niet te scheiden die de diensten nodig hebben die de code vereist", zegt architect Christian Stayner van Stayner Architects, die momenteel de historische Winnedumah in Independence, Californië renoveert. "We proberen geen opritten te installeren omdat ze zo voor de hand liggend zijn dat ze zijn geplaatst voor mensen die extra mobiliteit nodig hebben, en in plaats daarvan proberen we oppervlakken te bieden die iedereen samen kan gebruiken." Stayner kan bijvoorbeeld een hele verdieping hellen zodat iedereen het kan gebruiken. In wezen helpt universeel design in hotels om vooroordelen ten aanzien van gehandicapte reizigers te verminderen of zelfs weg te nemen.

Een ander voorbeeld van universeel design is de kenmerkende Tower Suite van het Britannia Hotel, de enige kamer op de bovenste verdieping. Volgens de Noorse wet moet elke verdieping minstens één toegankelijke kamer hebben. "Onze oplossing was om een geplande tweede slaapkamer uit de Torensuite te schrappen om plaats te maken voor een ruime badkamer met voldoende ruimte om een rolstoel te kunnen draaien", aldus Forselius. "Dus het eindresultaat is een penthouse-suite met een luxe formaatbadkamer!"

Hoewel hotels een lange weg hebben afgelegd op het gebied van toegankelijkheid, is er nog werk aan de winkel, vooral wanneer ze precies communiceren hoe ze gehandicapte reizigers tegemoet komen via het ontwerp van de kamers. "Reizigers met een handicap hebben het heel moeilijk om toegankelijke accommodaties te vinden waar ze zich prettig bij voelen", zegt John Sage, mede-oprichter en CEO van toegankelijke reisorganisaties Sage Traveling en Accessible Travel Solutions, die ook overlegt met reisorganisaties over de hele wereld over toegankelijkheid. "Alleen iets hebben dat wordt bestempeld als een toegankelijke hotelkamer is echt niet genoeg."

Sage wijst erop dat veel boekingssites, waaronder hotelwebsites, geen details over toegankelijkheidsfuncties vermelden. "Het is zeer zeldzaam dat je enige vorm van documentatie ziet die metingen en afbeeldingen bevat", zei hij. "Het zijn meestal opsommingstekens die 'brede badkamerdeur' en 'staploze toegang' zijn." Voor gehandicapte reizigers zijn details cruciaal.

Als een hotel een inrijdbare douche noemt, is dat zeker een begin voor reizigers met beperkte mobiliteit, maar niet alle inrijdbare douches zijn gelijk gemaakt. 'Is er een douchestoel in die inrijdbare douche?' vroeg Sage. "Ik was net in een duur hotel in Austin en er was geen douchestoel, dus ik kon niet uit mijn rolstoel stappen om onder de douche te gaan zitten." Sage dacht dat hij kon bellen om er een te vragen, maar het was laat en hij wilde niet door het gedoe gaan - hij besloot de volgende dag thuis te douchen.

Hij wijst ook op anderetoegankelijkheidsgerelateerde documentatie die reizigers met een handicap kan helpen, zoals de hoeveelheid ruimte tussen het bed en de vloer. "Sommige mensen gebruiken Hoyer-liften om van hun rolstoel naar hun bed te gaan, en veel hotels hebben platformbedden waar je de Hoyer-liftpoten niet onder het bed kunt rollen", zegt Sage. "Dat moet worden gedocumenteerd, zodat mensen kunnen beslissen of die hotelkamer voor hen werkt of niet."

Bovendien speelt klantenservice een grote rol bij toegankelijkheid, zelfs als het gaat om interieurontwerp. "Het gaat niet alleen om de fysieke ruimte, maar ook om het trainen van het personeel", zegt Sage. Werknemers moeten helpen tegemoet te komen aan de voorkeuren van reizigers met een handicap, met name met betrekking tot enkele voorzieningen op de kamer. "Als een gehandicapte reiziger incheckt in een hotel, moet de receptie hem een aantal vragen stellen over zijn toegankelijkheidsbehoeften en -voorkeuren", zegt hij. "Ik zou bijvoorbeeld graag willen dat de bureaustoel uit de kamer wordt verwijderd omdat hij me alleen maar in de weg staat. Ik stap nooit in de bureaustoel."

Zelfs personeel dat geen directe interactie met gasten heeft, zou training moeten krijgen. "Op elke plek waar ik ooit heb verbleven, wordt de handdouche elke dag buiten bereik geplaatst", zegt Sage. "Het huishoudelijk personeel is niet opgeleid om de handdouche te laten hangen waar ik kan komen."

Dat is de reden waarom het simpelweg niet mogelijk is om alle ADA-vakken aan te vinkende klus geklaard tijdens een renovatie van een historisch hotel of zelfs een gloednieuwe build. "Ik denk dat je ook heel onbereikbaar kunt zijn terwijl je aan alle regels voldoet", aldus Stayner. "Het toont de noodzaak aan om meer holistisch na te denken over wat toegang betekent. Idealiter zou het zich niet alleen moeten uitstrekken tot de fysieke elementen van gebouwen, maar ook tot het gastvrijheidsgedeelte van de operatie om mensen zich welkom te laten voelen."