Het verhaal van de 5 beste Mount Everest-klimmers

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:22

De top van 's werelds hoogste berg is al meer dan een eeuw de ultieme uitdaging voor klimmers. Wie waren de vijf grootste Everest-klimmers aller tijden? Terwijl anderen het vaker hebben beklommen, zijn dit degenen wiens namen het verdienen om in de geschiedenisboeken te staan.

George Mallory: de beroemdste klimmer van de Mount Everest

In 1924 was de 37-jarige George Leigh Mallory (1886-1924) misschien wel de beroemdste bergbeklimmer van Groot-Brittannië. De knappe, charismatische ex-onderwijzeres was al een doorgewinterde Himalaya-veteraan, die deel uitmaakte van de Britse verkenningsexpeditie van 1921 naar de Mount Everest en vervolgens een serieuze poging op de berg in 1922, die in een ramp eindigde met de dood van zeven sherpa's in een lawine. Mallory doorbrak echter de 8.000 meter hoge barrière en klom naar 26.600 voet zonder extra zuurstof.

Twee jaar later stond de naam van George Mallory op de lijst voor de Everest-expeditie van 1924. Hij had grote verwachtingen van succes op 's werelds hoogste berg, ondanks een voorgevoel dat hij niet naar huis zou terugkeren van een nieuwe poging naar zijn vrouw Ruth en drie kleine kinderen. Mallory, met een beter begrip van het moessonweer, voeldede groep had een goede kans van slagen. Hij schreef Ruth vanuit het Everest-basiskamp: "Het is bijna ondenkbaar met dit plan dat ik de top niet zal bereiken" en "Ik voel me sterk voor de strijd, maar ik weet dat elk greintje kracht nodig zal zijn."

De eerste toppoging van de expeditie was door majoor Edward Norton en Theodore Somervell op 4 juni. Het paar vertrok vanuit kamp VI op 27.000 voet en zwoegde zwaar terrein zonder zuurstof naar 28, 314 voet, een hoge hoogterecord dat 54 jaar stand hield. Vier dagen later sloot George Mallory zich aan bij de jonge Sandy Irvine voor een toppoging met zuurstofflessen.

Laatst levend gezien

Op 8 juni vertrok het paar de Northeast Ridge op en ploeterde in een goed tempo omhoog. Om 12:50 uur Mallory en Irvine werden voor het laatst levend gezien door expeditie-geoloog Noel Odell, die hen zag door een breuk in de wolken op de Second Step, een rotspunt op de bergkam. Odell klom toen naar Kamp VI en hurkte in Mallory's tent in een sneeuwbui. Tijdens de snel bewegende storm stapte hij naar buiten en floot en jodelde zodat de dalende klimmers de tent in de white-out konden vinden. Maar ze keerden nooit terug.

Of George Mallory en Sandy Irvine op die juni-dag naar de top van de Mount Everest konden klimmen, is een blijvend mysterie van het Everest-alpinisme. Een deel van hun uitrusting werd in de daaropvolgende jaren gevonden, zoals de ijsbijl van Irvine in 1933. Toen meldden Chinese klimmers dat ze in de jaren zeventig de lichamen van Engelse klimmers hadden gezien.

Ontdekking van Mallory's lichaam

In 1999 de Mallory enIrvine Research Expedition kon het lichaam van Mallory lokaliseren samen met enkele van zijn persoonlijke bezittingen, waaronder een bril, hoogtemeter, mes en een stapel brieven van zijn vrouw. De partij kon zijn camera niet vinden, wat aanwijzingen zou kunnen geven voor het mysterie. Ze vermoedden wel dat het dodelijke ongeval gebeurde tijdens de afdaling en waarschijnlijk in het donker, aangezien de bril in Mallory's zak zat en dat de twee aan elkaar waren vastgemaakt. Dus het mysterie van George Mallory blijft. Zijn Mallory en Irvine gevallen terwijl ze van de top afdaalden of trokken ze zich terug na een mislukte poging? Alleen de Mount Everest weet het en houdt het geheim dichtbij.

Reinhold Messner: Everest Climbing Visionary

Reinhold Messner, geboren in 1944 in de Italiaanse provincie Zuid-Tirol, is gewoon de grootste van de Mount Everest-beklimmers. Hij begon met klimmen in de Italiaanse Dolomieten en bereikte zijn eerste top op 5-jarige leeftijd. Tegen de tijd dat hij 20 jaar oud was, was Messner een van de beste Europese bergbeklimmers. Daarna richtte hij zijn aandacht op de grote gezichten in de Alpen en vervolgens op de grote bergen van Azië.

Everest beklimmen zonder extra zuurstof

Messner pleitte, nadat hij in 1970 Nanga Parbat had beklommen met zijn broer Günther, die tijdens de afdaling stierf, ervoor dat de Mount Everest zou worden beklommen zonder het gebruik van extra zuurstof of met wat hij 'eerlijke middelen' noemde. Het gebruik van zuurstof, redeneerde Messner, was bedrog. Op 8 mei 1978 werden Messner en klimpartner Peter Habeler de eerste klimmers diede top van de Everest zonder zuurstof in flessen, een prestatie die sommige artsen onmogelijk achtten omdat de lucht zo ijl is en dat klimmers hersenbeschadiging zouden oplopen.

Op de top beschreef Messner zijn gevoelens: "In mijn staat van spirituele abstractie, behoor ik niet langer tot mezelf en mijn gezichtsvermogen. Ik ben niets meer dan een enkele smalle hijgende long, zwevend over de nevels en toppen."

Nieuwe solo-route naar de Everest

Twee jaar later, op 20 augustus 1980, stond Messner opnieuw zonder zuurstof op de Mount Everest nadat hij een nieuwe route over de North Face had beklommen. Voor deze gedurfde beklimming, de eerste solo nieuwe route op de berg, doorkruiste Messner de noordwand en beklom vervolgens de Great Couloir rechtstreeks naar de top, waarbij hij de tweede trede op de noordoostelijke rand vermeed. Hij was de enige klimmer op de berg en bracht slechts drie nachten door boven zijn geavanceerde basiskamp onder de North Col.

Messner beklimt alle 14 achtduizenders

In 1986 werd Reinhold Messner de eerste persoon die de 8.000 meter hoge toppen, de 14 hoogste bergen ter wereld, beklom, nadat hij de toppen van Makalu en Lhotse had bereikt, de laatste 8.000 meter hoge toppen die hij beklom in zijn legendarische carrière.

Sir Edmund Hillary: Nieuw-Zeelandse imker maakt de eerste beklimming van de Everest

Sir Edmund Hillary (1919-2008) en Sherpa-teamgenoot Tenzing Norgay waren de eerste geregistreerde klimmers die op 29 mei 1953 de ijle top van de Mount Everest bereikten. Hillary, een bescheiden slungelige imker uit Nieuw-Zeeland, was eerst naar deHimalaya in 1951 als onderdeel van een expeditie onder leiding van Eric Shipton die de Khumbu-ijsval verkende. Hij werd gevraagd om terug te keren naar Everest tijdens de negende Britse expeditie naar de berg en werd gekoppeld aan Tenzing voor een topbod door leider John Hunt.

Op 29 mei, na twee uur te hebben besteed aan het ontdooien van zijn bevroren laarzen, verliet het duo hun hoge kamp op 27.900 voet en klom naar de top van de Mount Everest, langs de Hillary Step, een klif van 40 voet boven het zuiden Bijeenkomst. Terwijl Hillary volhield dat de twee tegelijkertijd de top bereikten, schreef Tenzing later dat Hillary om 11.30 uur als eerste op de top stapte.

Nadat ze foto's hadden gemaakt om te verifiëren dat ze inderdaad het dak van de wereld hadden bereikt, daalden ze af na 15 minuten op de top te hebben doorgebracht. De eerste persoon die ze op de berg ontmoetten, was George Lowe, die naar boven klom om hen te ontmoeten. Hillary zei tegen Lowe: "Nou George, we hebben die klootzak eraf geslagen!"

Buiten de berg werd het altijd glimlachende en sympathieke paar klimmers wereldwijd geprezen als bergbeklimmerhelden. Edmund Hillary werd net na haar kroning geridderd door de jonge koningin Elizabeth II, samen met leider John Hunt.

Hillary wijdde later zijn leven aan het graven van putten en het bouwen van scholen en ziekenhuizen voor de sherpa's in Nepal. Ironisch genoeg ontdekte hij een paar jaar na het beklimmen van de Mount Everest dat hij vatbaar was voor hoogteziekte, waardoor zijn klimcarrière op grote hoogte eindigde.

Tenzing Norgay: Sherpa naar de top van de wereld

Tenzing Norgay (1914-1986), aDe Nepalese sherpa (een etnische groep die in de hoge bergen van de Himalaya in Nepal woont) bereikte de top van de Mount Everest met Edmund Hillary op 29 mei 1953, waarbij het paar de eerste mensen werden die op de top van de wereld stonden. Tenzing, de 11e van een gezin met 13 kinderen, groeide op in de Khumbu-regio in de schaduw van de Mount Everest.

In 1935 nam Tenzing op 20-jarige leeftijd deel aan zijn eerste Everest-expeditie, een verkenning van de regio onder leiding van Eric Shipton, en werkte hij als portier aan drie andere Everest-expedities. In 1947 maakte Tenzing deel uit van een groep die vanuit het noorden probeerde de Mount Everest te beklimmen, maar dat mislukte vanwege het slechte weer.

In 1952 werkte hij als Sherpa-klimmer op een aantal Zwitserse expedities die serieuze pogingen ondernamen op de Everest vanuit Nepal, inclusief wat de huidige standaard South Col-route werd. Tijdens de voorjaarspoging bereikte Tenzing 28.200 voet (8.600 meter) met Raymond Lambert, de recordhoogte die op dat moment werd bereikt.

Het jaar daarop, 1953, zag Tenzing zijn zevende Everest-expeditie met een grote Britse groep onder leiding van John Hunt. Hij werd gekoppeld aan de Nieuw-Zeelandse klimmer Edmund Hillary. Ze deden de tweede poging van het team op 29 mei, klommen van een hoog kamp langs de South Summit, overwonnen de Hillary Step, een 40-voet hoge klif, en klauterden de laatste hellingen op om samen om 11.30 uur de top te bereiken.

Norgay organiseerde later trekkingavonturen en was een ambassadeur van de Sherpa-cultuur. Tenzing Norgay stierf in 1986 op 71-jarige leeftijd.

Eric Shipton: Great Mount Everest Explorer

Eric Shipton (1907-1977) was gewoon een van de grote ontdekkingsreizigers in de hoge bergen van Azië, waaronder de Mount Everest, van de jaren dertig tot de jaren zestig. In 1931 beklom Shipton 7,816 meter hoge Kamet met Frank Smthye, op dat moment de hoogste berg die ooit was beklommen.

Hij was op verschillende Mount Everest-expedities, waaronder een expeditie in 1935 waarvan Tenzing Norgay deel uitmaakte en een expeditie met Smthye uit 1933 toen ze naar de eerste trede op de noordoostelijke bergrug klommen op 8.400 meter voordat ze terugkeerden.

Mount Everest was in die tijd onbekend terrein; klimmers waren nog steeds op zoek naar manieren om toegang te krijgen tot de berg en probeerden mogelijke routes naar boven te vinden. Shipton verkende een groot deel van het gebied rond de Mount Everest en vond de route naar de Khumbu-gletsjer, de gebruikelijke route nu naar de South Col, in 1951. Dat jaar fotografeerde hij ook voetafdrukken van een Yeti, de mythische bergaap van de Himalaya.

Eric Shiptons grootste teleurstelling was echter dat de leiding van de succesvolle Mount Everest-expeditie in 1953 van hem werd weggenomen, omdat hij de voorkeur gaf aan kleine groepen klimmers die bergen probeerden in de huidige alpine stijl in plaats van grote legers klimmers, sherpa's en dragers. Shipton stond erom bekend dat hij zei dat elke expeditie op een servet kon worden georganiseerd.