Grieks eilandhoppen per draagvleugelboot

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:20

Vóór de komst van waterskippende draagvleugelboten op de woelige wateren van de Egeïsche Zee, was reizen tussen eilanden een tijdrovende, maagverscheurende ervaring. Maar nu verkorten deze moderne schepen de reistijd en (meestal!) zorgen voor een vlotte reis.

De draagvleugelboten vertrekken vanuit de haven van Zea, een deel van Piraeus bij Athene, en Raphia/Rafina, op korte afstand van Athene. Onthoud dat draagvleugelboten en catamarans niet werken in de late herfst of winter.

Over het algemeen is het levenstempo in Griekenland traag, met weinig mensen, afgezien van een enkele taxichauffeur, die op de klok drukt. De draagvleugelboten zijn echter uitzonderingen. Deze snelle schepen vertrekken prompt, en bij twee gelegenheden die ik heb meegemaakt, een beetje voor op schema. Zorg dat je minimaal 30 minuten van tevoren aanwezig bent en reserveer indien mogelijk van tevoren. Bij slecht weer kunnen de draagvleugelboten worden geannuleerd. De ruige reis die ik hier noem, was het laatste schip dat die dag mocht reizen - de draagvleugelboten proberen hun reputatie van soepel reizen intact te houden, maar als Poseidon dartel wordt, wat doe je dan?

Als je met bagage door Griekenland reist, zijn de draagvleugelboten minimaal meegaand. Verwacht uw eigen tassen te behandelen. Drukke reizen betekenen:bagage in elke hoek, een ander gevaar als de reis een beetje ruw is.

Voor degenen die vatbaar zijn voor zeeziekte, houd er rekening mee dat deze reizen niet altijd glasglad zijn, althans niet op de kleinere draagvleugelboten. Ruw water laat zich voelen. Misschien wilt u vermijden om in de voorkajuit van het schip te zitten op de oude gele Ceres-schepen, vooral tijdens de late lente, vroege herfst en wanneer er stormen in het gebied zijn. Blijf in de brede, vlakke achterhut.

De buitengebieden van de draagvleugelboot zijn erg verleidelijk als je een foto- of videocamera hebt, maar als het schip eenmaal op volle snelheid is, loop je mogelijk risico als je buiten bent. Zelfs als het water relatief rustig is, kan de wind verrassend sterk zijn. Ik heb een koud halfuur buiten doorgebracht omdat ik niet dacht dat ik met één hand terug in de cabine zou kunnen komen, en als ik mijn camera losliet, zou de wind of de schok veroorzaakt door hoge golven die dag zeker sla het in de stalen zijkanten van het schip. Ik sprong eindelijk door de open deur toen iemand naar buiten stapte, en mijn camera en ik overleefden allebei toen het schip uitviel en ik bijna in het open bagageruim viel.

De beloning voor deze inspanningen is het soepele, krachtige gevoel van vliegen op het water, als een halfgoddelijk mythisch personage. De bijnaam "Flying Dolphin" is welverdiend.

Grotere draagvleugelboten bieden voorzieningen zoals volledige bars en 'in-flight'-films. Op een reis van Rafina naar Mykonos was de film een film genaamd "The Big Blue", die veel scènes van draagvleugelbootreizen bevatte. Het was surrealistischom naar de televisiemonitor te kijken, snelstromend water te zien, dan door de ramen naast de monitor te kijken en hetzelfde snelstromende water te zien. Fantasie. Realiteit. Griekenland lijkt beide altijd naadloos te combineren.

Hydrofoils zijn leuke, efficiënte manieren om je tijd in Griekenland te maximaliseren en je tijd door te brengen op de prachtige eilanden, niet op het dek van een langzame veerboot. Met de concurrentie van de draagvleugelboten zijn de veerboten geüpgraded en zijn ze sneller dan vroeger, maar niets kan de draagvleugelboten evenaren, tenzij je het water volledig verlaat en de lucht in gaat voor je reis.