Top 15 films die zich afspelen in Parijs: klassieke & recente films

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:58

Wat is een betere manier om je voor te bereiden op een reis naar de Lichtstad dan door een paar goede films te kijken die zich afspelen in Parijs? Of u deze films nu ontroerend, grappig of inspirerend vindt, u zult de verschillende uitzichten op de Franse hoofdstad waarderen, gezien door de ogen van elke regisseur en cameraman. We hebben een selectie klassieke en recentere films gekozen voor uw kijkplezier. En zelfs als je niet snel naar de stad kunt, kan het een geweldige manier zijn om Parijs te ervaren zonder je woonkamer te verlaten.

Een Amerikaan in Parijs

Van alle films die zich in Parijs afspelen, geeft deze klassieke MGM-musical het beste de romantiek weer van de stad na de Tweede Wereldoorlog, toen Amerikanen geliefd waren vanwege het winnen van de oorlog en een man het goede leven kon leiden van slechts een paar centimes. De multi-getalenteerde Gene Kelly speelt een soldaat die zijn uniform inruilt voor een kunstenaarskiel, schildert op een zolderkamer en verliefd wordt op Leslie Caron.

Bekijk het vanwege zijn surrealistische, droomachtige decors van de stad en de rivier de Seine, evenals het ongelooflijke dansen van de hemelbekleding. De film won zes Academy Awards, waaronder die voor Beste Film en Beste. Scenario. De opzwepende muziek werd gecomponeerd door George Gershwin.

Voor zonsondergang

In de eerdere film "Before Sunrise" van Richard Linklater ontmoeten Julie Delpy en Ethan Hawke elkaar in een trein in Wenen en maken ze meteen verbinding. Ze stappen op hetzelfde station uit en lopen de hele nacht, pratend over liefde, romantiek, politiek en hun hoop voor de toekomst. Ze spreken af elkaar over zes maanden weer in Wenen te ontmoeten, maar houden zich niet aan de belofte.

Hun paden kruisen negen jaar later opnieuw in Parijs, bij een signeersessie in een van de meest iconische Engelstalige boekwinkels van de stad. Ze pakken het gesprek op waar ze gebleven waren en brengen elkaar op de hoogte van wat er in hun leven is gebeurd sinds ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Gespannen, spraakzaam, plagerig doorkruisen ze Parijs en herleven hun vroegere vonk.

De weelderig realistische film neemt kijkers mee op een reis door een aantal bekende Parijse landschappen, terwijl de hoofdrolspelers in een café zitten, dobberen op een Bateaux Mouche-cruiseboot en slenteren door romantische tuinen en steegjes.

Ademloos

Iconen van cool, Jean-Paul Belmondo en Jean Seberg spelen noodlottige geliefden in deze caper-film die zowel een misdaaddrama is als een van de films waarmee het genre begon dat bekend staat als de Franse New Wave Cinema.

Michel heeft een auto gestolen en een politieagent vermoord, en hij vraagt Patricia -- een jonge Amerikaan die in Parijs studeert en de International Herald Tribune op de Champs-Elysées verkoopt - om met hem naar Italië te vluchten. Maar de politie zit hem op de hielen.

Buiten het plot, deze filmset uit 1960stijlen voor alles, van het beeld van de verfijnde rokende Fransman tot chic, kortgeknipt haar bij vrouwen. Naast het tonen van locaties in Parijs in zwart-wit tegen een jazzy soundtrack, bevat het een lange middenscène vol schijnbaar willekeurige, dwaze gesprekken.

De film is geregisseerd door de innovatieve Jean-Luc Godard, die wordt beschouwd als een auteur met een onderscheidend oog en een onderscheidende methode voor het vermengen van beeld en geluid, tot af en toe een raspend effect.

Middernacht in Parijs

Deze romantische komedie is de liefdesbrief van Woody Allen aan Parijs, met Owen Wilson en Rachel McAdams als een verloofd stel dat Parijs bezoekt met de ouders van McAdams.

De film verandert in fantasie tijdens Wilsons lange, nachtelijke wandelingen wanneer hij het Parijs van de jaren twintig binnenkomt, bevolkt door mensen als Zelda en Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway, Gertrude Stein en andere beroemdheden uit die tijd. Er volgen avonturen en al snel heeft het personage van Wilson het moeilijk om het verleden, het heden en de toekomst bij te houden. Het is een reis terug in de tijd die de wijsheid en waarde van nostalgie naar vervlogen tijden in twijfel trekt -- en het is een van de beste films uit de latere periode van Allen. Zie het voor zijn enigszins geïdealiseerde nachtelijke opnamen van de hoofdstad, ingesteld bij weinig lamplicht en tegen de gebruikelijke jazzy soundtrack van Allen.

2 dagen in Parijs

Deze film uit 2007, geregisseerd door Julie Delpy, ster van 'Before Sunset', is een hilarische kijk op wat er gebeurt als een lid van een binationaal stel wordt gedwongen zich aan te passen aan de cultuur en thuisstad van de ander. Delpy speelt Marion, een Parijse fotograaf die nu in New York woont,en Adam Goldberg als haar vriend Jack, die voor de eerste keer Frankrijk bezoekt en merkt dat het een nieuw, scherp licht op de relatie werpt.

De snelle dialoog, grappige ontmoetingen tussen Jack en Marion's bohemien, ontuchtige ouders, en talloze shots van hedendaags Parijs maken de film allemaal de moeite waard om meerdere keren te bekijken. In een lange, gedenkwaardige scène maakt het paar ruzie en dwa alt ze door drukke straten rond het Canal St-Martin in Parijs, tijdens het jaarlijkse zomermuziekevenement dat bekend staat als La Fete de la Musique.

Cleo Van 5 tot 7

Hoewel veel critici Godards "Breathless" zien als het heersende meesterwerk van de Franse New Wave-cinema, begon deze magnifieke film van Agnès Varda aantoonbaar de trend naar speelse, onsamenhangende dialogen, vreemd gebruik van geluid en beeld en realistisch maar kunstzinnig lang foto's uit het stadsleven.

De film speelt zich af in Parijs in het begin van de jaren zestig en volgt heldin Cléo, een jonge aspirant-zangeres, terwijl ze haar dag in Parijs doorloopt. Het volgt slechts twee uur in haar leven, van een hoedenwinkel tot haar appartement, van een lange rit door de straten van de stad, naar een ziekenhuis en vervolgens naar het Montsouris-park bij Montparnasse. In het park ontmoet ze een soldaat die haar kijk op het leven verandert.

Dit is een juweeltje waar meer filmliefhebbers de tijd voor zouden moeten nemen. En de foto's uit het Parijse leven uit de jaren '60 zijn gewoon onvergetelijk.

La Cage aux Folles

Verkocht in een boxset met zijn hilarische Amerikaanse remake The Birdcage,de eerdere Franse versie vertelt het verhaal van een mannelijk koppel van hetzelfde geslacht - een dragartiest en een eigenaar van een nachtclub - die in de welvarende stad Saint-Tropez aan de Rivièra woont.

De zoon van de eigenaar van de dragclub staat op het punt zich te gaan verloven met de dochter van een ultraconservatieve politicus, en vraagt het paar om als hetero te "door te geven" om zijn schoonfamilie te ontmoeten. Michel Serrault als Albin is rumoerig in het origineel, en het is de moeite waard om de twee films naast elkaar te zien. Ondanks een plot dat waarschijnlijk niet zou passen in een film die vandaag wordt gemaakt, getuigen beide films van momenten van grote tederheid en romantiek tussen de mannen.

Camille Claudel

Het was niet gemakkelijk om een kunstenaar te zijn die toevallig ook een vrouw was in het Frankrijk van rond de eeuwwisseling, maar toch brandde de veelgeprezen beeldhouwer Camille Claudel van het verlangen om te creëren. De grote Auguste Rodin begeleidde haar en werd toen haar minnaar. Ze stond model voor hem en ze werkten samen aan opdrachten.

De spanning bleek te veel voor haar en ze werd gek. Dit is niet de meest romantische film, maar de onstuimige relatie tussen de twee is meeslepend. De Franse actrice Isabel Adjani, die Claudel speelde, werd dankzij de rol genomineerd voor een Oscar voor Beste Actrice, en regisseur Bruno Nuytten won een Franse César-prijs voor wat zijn debuutfilm was.

Amelie

Critici waren verdeeld over de vraag of deze film over een grillige Parijse jongen met een overactieve fantasie romantisch en charmant was, of gewoon onrealistisch en zoetsappig. Hoe dan ook, het is het bekijken waard om je eigen conclusies te trekken.

Voornamelijk gelegen in de heuvelachtige hoogten van Montmartre,de semi-surrealistische film van regisseur Jean-Pierre Jeunet volgt Amélie terwijl ze probeert een romantisch mysterie te ontrafelen, met de stad als haar griezelige partner in de jacht. Een zangerige soundtrack van Yann Tiersen is nu voor sommigen synoniem met de geest van de stad, en het kan leuk zijn om Montmartre-oriëntatiepunten uit de film te identificeren om te bezoeken of opnieuw te bezoeken.

De 400 slagen

Dit historische regiedebuut uit 1959 van de beroemde Franse filmmaker Francois Truffaut wordt beschouwd als een meesterwerk vanwege het portret van een jong, getroebleerd Parijse arbeiderskind dat zichzelf in allerlei problemen brengt.

Het is de eerste in een lange reeks films over de fictieve hoofdrolspeler Antoine Doinel, en katapulteerde de toenmalige kindacteur Jean-Pierre Léaud naar een leven vol sterren. Zijn interpretatie van de delinquente maar vroegrijpe jonge Antoine is een van de meest memorabele uitvoeringen van de 20e eeuw, en de foto's van het Parijs van eind jaren vijftig zijn er eentje die je niet snel zult vergeten. De laatste scène wordt beschouwd als een van de meest iconische van de Franse cinema.

Grappig gezicht

Concurreren met "An American in Paris" voor de titel van beste Hollywood-musical in de Franse hoofdstad, deze kaskraker uit 1957 van regisseur Stanley Donen begint met iconen Audrey Hepburn, Fred Astaire en Kay Thompson.

De muziek van meesters George en Ira Gershwin dragen enorm bij aan het plezier van het kijken naar deze klassieke film, terwijl Hepburns vertolking als eenverlegen, bohemien boekwinkeleigenaar aangeworven door een modefotograaf (Astaire) is charmant en verrassend modern. De uitgebreide sets en live shots uit Parijs tonen de stad door een heldere en romantische technicolor lens.

Moulin Rouge

Een caleidoscopische musical van Baz Luhrmann met in de hoofdrol Nicole Kidman en Ewan McGregor, Moulin Rouge roept de beroemde Parijse nachtclub aan het einde van de 20e eeuw op, met verbluffende beelden en anachronistisch geluid om een modern publiek aan te spreken.

Het liefdesverhaal tussen de dichter/hertog (McGregor) en de courtisane (Kidman) is weelderig geacteerd en gefilmd, ook al tart het de goedgelovigheid. John Leguizamo als de excentrieke Parijse kunstenaar en liefhebber van het nachtleven Henri de Toulouse-Lautrec is een extra genot. Net als Amélie portretteert het Parijs op een koortsachtige, niet-helemaal realistische manier, en dat is precies wat het zo aantrekkelijk en aangenaam maakt voor de ogen.

La Vie en Rose

Of je nu een fan bent van de klassieke zangeres Edith Piaf of niet, deze blockbuster biopic met Marion Cotillard in de hoofdrol en geregisseerd door Olivier Dahan is fascinerend vanwege het portret van het Franse icoon dat plaatselijk bekend staat als "Le Mome" (de kind).

Weelderige cinematografie, een griezelige, fysiek veeleisende weergave van Piaf, variërend van haar jongere tot latere jaren, en een hartverscheurend plot maken dit een biopic die echt aanvoelt in plaats van ingeblikt en formeel. Beelden van Piaf die van haar arbeidersjeugd in Belleville naar haar legendarische gingoptredens in overvolle Parijse theaters zijn zowel inspirerend als visueel aantrekkelijk.

Hotel du Nord

Deze zwart-witfilm uit 1938 van de Franse filmmaker Marcel Carné is niet bijzonder bekend, behalve onder toegewijde cinefielen. Toch is het een buitengewoon vroeg voorbeeld van filmmakers die de straten van Parijs op de set reconstrueren, lang voordat films als "An American in Paris" hetzelfde deden.

Met Anabella Arletty en Louis Jouvet in de hoofdrol, is de film vernoemd naar een levensecht hotel met dezelfde naam aan de oevers van het Canal St-Martin (een waarvan de bar en het restaurant een populaire uitgaansplek blijven deze dag). Het toont een echtpaar met een zelfmoordpact en de tegenslagen die volgen op hun overeenkomst. Het traditionele scheepvaartkanaal en de straten eromheen werden uitvoerig gereconstrueerd voor de filmset en blijven indrukwekkend.

Ratatouille

We zouden nalatig zijn als we deze geliefde animatiefilm van Pixar niet op onze lijst zouden zetten. Het is het verhaal van een buitengewone Parijse rioolrat genaamd Rémy, die zich laat inspireren door de keukens die hij regelmatig overv alt om zelf chef-kok te worden.

Zijn vele ongelooflijke prestaties - waaronder het maken van een voortreffelijk bord van een bepaald Frans Provençaals gerecht dat het hart van een beruchte voedselcriticus wint - vormen het hart van deze charmante film. Zie het voor de uitgebreide geanimeerde reconstructie van Parijs, vanaf de oevers van deSeine naar de terrasjes. De voice-acting is heerlijk oprecht en vaak best grappig.