Amerikanen zijn geobsedeerd door het lezen van recensies. Het is tijd die verandert

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:37

Zou je een vakantie boeken als je van tevoren geen enkele recensie kon lezen? Als het antwoord nee was, dan ben je in de meerderheid, volgens een recent onderzoek uitgevoerd door Plum Guide. In feite vindt 67 procent van de Amerikaanse respondenten zichzelf geobsedeerd door het lezen van recensies. En wie kon het hen kwalijk nemen? Online reviews zijn bijna onontkoombaar en geven in theorie eerlijk inzicht in een bedrijf of product. Maar er zit ve-g.webp

Een onkenbaar aantal van die zeer vertrouwde gebruikersrecensies is nep of misleidend. Ik ben in re altime getuige geweest van een internetmob-vorm om een restaurant te beoordelen waar ze nooit hebben gegeten vanwege een tweet over een overweldigend negatieve ervaring. Die internetkruisvaarders hadden een nobel doel, de originele poster kreeg te maken met discriminatie in het restaurant, maar de massale toestroom van copycat-recensies liet hoe dan ook een slechte smaak in mijn mond achter.

Het zijn ook niet alleen negatieve recensies die dubieus zijn. Die felbegeerde vijfsterrenrecensies zouden heel goed kunnen worden gekocht en betaald door een bedrijfseigenaar. Ik hoorde voor het eerst van deze praktijk toen Oobah Butler, een Vicejournalist die voor geld neprecensies van restaurants schreef, veranderde zijn schuur (met name geen restaurant) in het nummer één restaurant in Londen op Tripadvisor. Het experiment van Oobah, hoewel drastisch, maakte het voor mij moeilijk om een online recensie volledig te vertrouwen.

Afgezien daarvan zou ik liegen als ik zou zeggen dat ik nooit een recensie over een restaurant lees (en die verzamelde sterbeoordelingen hebben wel vat op mij), maar als het op vakanties aankomt, is het lezen van recensies bijna een bijzaak. Wanneer ik een tour of ervaring boek, blader ik door beoordelingen om te zien of de exploitant hetzelfde proces heeft voor accommodaties, vooral op Airbnb, waar het plaatsen van foto's behoorlijk misleidend kan zijn.

Mijn recensie-apathie komt uiteindelijk neer op hoe ik reis. Ik ben niet bijzonder enthousiast om een vakantie te plannen. Of eigenlijk helemaal geen vakantie plannen. Ik vind het helemaal overweldigend, honderden beoordelingen doorzoeken om elke ma altijd en excursie te plannen. In plaats daarvan volg ik mijn gevoel en dwaal ik rond in winkels en restaurants die naar me roepen. En ik ben nog niet in de steek gelaten omdat ik zonder verwachtingen binnenkom.

Aan de andere kant van het spectrum gebruikt mijn vriendin Anisha Glanton recensies, reisroutes en spreadsheets om haar reisangst te verzachten. Zoals ze het uitlegde: "Ik vind het leuk om te weten waar ik aan begin als ik ergens heen ga of iets nieuws probeer, dus beoordelingen helpen me mijn angsten om nieuwe dingen te proberen te verlichten." Anisha geeft er ook de voorkeur aan haar geld uit te geven aan ervaringen die het zuurverdiende geld waard zijn. Recensies maken het besluitvormingsproces eenvoudiger, en tot nu toe is ze nooit misleid of teleurgesteld doorhen.

Online beoordelingen zullen waarschijnlijk nooit verdwijnen, en ik denk ook niet dat ze dat zouden moeten doen. Recensies bieden mensen de kans om te zien of een bedrijf discriminerende praktijken toepast, of het gezinsvriendelijk is, of dat de keuken rekening houdt met dieetwensen. Maar ze zijn ook vastgelopen door willekeurige klachten (een server die onoplettend is, is geen nuttige beoordeling met één ster) en kregen lof.

De beste manier om teleurstellingen bij beoordelingen te voorkomen? Anisha verwoordde het het beste: “Lees reviews goed, maar neem ze met een korreltje zout.” Vanuit mijn perspectief is er echter geen waardevollere aanbeveling dan een rechtstreeks van een persoon die je vertrouwt, zelfs als die 'persoon' je eigen instinct is.