Hoe bezoek je de Blue Fire-vulkaan van Indonesië, Kawah Ijen

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:22

Indonesië's Kawah Ijen-vulkaan, gelegen nabij de oostelijke punt van het Java-eiland, is overdag een relatief gewone vulkaan. OK, dus het is een beetje angstaanjagend, zoals de meeste vulkanen zijn, maar er is niets aan dat het uiterlijk scheidt van een van de andere honderden vulkanen in dit eilandland.

Om erachter te komen waarom, moet je net na middernacht naar de voet van de vulkaan gaan en naar de krater van de vulkaan wandelen. Het is geen gemakkelijke taak - je zult meer dan vier mijl afleggen en opstijgen tot een hoogte van bijna 10.000 voet, met alleen het licht van de maan om je te leiden - en dat is als het uit is.

Inside Kawah Ijen-vulkaan

Je hebt ook een gasmasker nodig: wanneer je aan je afdaling in de krater begint, blazen giftige zwaveldampen over je heen, die niet alleen je vermogen om te ademen bederven, maar ook je zichtbaarheid. (Het is om deze reden dat je waarschijnlijk ook een lokale gids mee moet nemen, maar daarover zo meer).

Rond de tijd dat de klok drie of vier slaat, ben je op de bodem van de krater aangekomen en heb je je ogen gericht op een van de meest buitenaardse bezienswaardigheden op onze planeet: blauw vuur dat uit de grond spuwt! De levendige blauwe tint van deze vlammen, die het gevolg is van zware zwavelafzettingen in de vulkaan, is het best te zien tijdens het donkerste deel vande nacht, dus je moet lang voor het krieken van de dag wakker worden.

De donkere kant van het blauwe licht

Terwijl je je blijft verwonderen over de azuurblauwe schoonheid die zich voor je ontvouwt, zie je misschien tientallen of zelfs honderden mannen om je heen, koortsachtig bewegend - en zonder gasmaskers. Dit zijn zwavelmijnwerkers, inwoners van kleine dorpjes rond de voet van de vulkaan, in dienst van het Chinese bedrijf dat eigenaar is van de mijn.

Denk je dat je trektocht moeilijk was? De mijnwerkers dragen ongeveer 88 pond poederachtige, giftige zwavel per keer, in twee manden verbonden door een balk van bamboe en opgehangen over hun schouders, over dezelfde afstand - en waarschijnlijk sneller dan je erop liep. Ze verdienen ook minder dan $ 7 (ja, dat zijn Amerikaanse dollars) voor hun inspanningen, ondanks het feit dat zwavel een extreem hoge commerciële waarde heeft.

De mijnwerkers zullen het niet erg vinden dat je daar bent (hoewel je waarschijnlijk ook een gids moet nemen), maar het is gebruikelijk om ze 10 000-20.000 Indonesische roepia te geven zodat ze sigaretten kunnen kopen - roken is hun favoriete schepsel comfort, wat misschien ironisch is gezien de schade die de zwaveldampen vrijwel zeker aan hun longen toebrengen. Hopelijk hoeven lokale mensen dit slopende werk in de toekomst niet meer te doen, en is de enige reden om naar Indonesië's blauwvuurvulkaan te gaan het toerisme.

Kawah Ijen rondleidingen

Als het op gidsen aankomt, bieden verschillende Indonesische bedrijven rondleidingen aan, maar de beste manier om het blauwe vuur van de Kawah Ijen-vulkaan te zien, is door eenlokale gids. Een zeer aan te bevelen gids is Sam van Ijen Expedition, een jonge man die in de gemeente Taman Sari aan de voet van de vulkaan woont.

Sam is niet alleen gepassioneerd, professioneel en spreekt vloeiend Engels, maar investeert de opbrengst van zijn reizen in het onderwijs in zijn dorp, waardoor de lokale bevolking minder afhankelijk wordt van mijnbouwwerk en uiteindelijk de kwaliteit van hun leven verbetert. Op een dag, hoopt hij, zal er geen droefheid meer gevoeld worden bij de vulkaan Kawah Ijen, alleen maar verbazing!

Hoe naar Banyuwangi te komen

Wat betreft hoe er te komen, heb je een paar opties. Blimbingsari Airport bij Banyuwangi is onlangs geopend voor beperkte vluchten, maar als je niet in staat bent om op een van die vluchten te komen, heb je twee relatief eenvoudige opties.

De eerste is om naar Denpasar Airport op Bali te vliegen, het drukste toeristische centrum van Indonesië, en vervolgens een veerboot naar het Java-eiland te nemen, die je rechtstreeks in Banyuwangi afzet, zodat je gids gemakkelijk kan worden opgehaald. De tweede optie is om naar Surabaya te vliegen, de op een na grootste stad van Indonesië, en van daaruit de ongeveer zes uur durende treinreis naar Banyuwangi te nemen.

Het maakt niet uit hoe je in Banyuwangi aankomt, houd er rekening mee dat je trektocht waarschijnlijk rond middernacht begint. Terwijl sommige toeristen er de voorkeur aan geven rond deze tijd aan te komen en er meteen aan te beginnen, komen anderen er liever vroeg in de ochtend aan en brengen ze de hele dag door met rusten ter voorbereiding.