Reizen in Myanmar? Respecteer Boeddha & Boeddhisme

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:06

Om Jim Croce te zeggen: "Je trekt niet aan Superman's cape; je spuugt niet in de wind; je trekt het masker niet van die oude Lone Ranger." En om af te gaan op de recente gebeurtenissen in Myanmar, je gebruikt het beeld van de Boeddha niet voor niets.

Een aantal buitenlanders heeft die fout gemaakt en duur betaald. Onlangs werd een Spaanse toerist rond een van de tempels van Bagan vastgebonden toen monniken een tatoeage van de Boeddha op zijn kuit zagen. In een soortgelijk geval werd een Canadese toerist gearresteerd in Inle Lake nadat een lokale inwoner het gezicht van de Boeddha op zijn been had getatoeëerd. Beiden werden onmiddellijk uit Myanmar verdreven "voor hun veiligheid".

En beide gevallen verbleken in vergelijking met de expat-manager van een bar in Yangon die meer dan een jaar in de gevangenis zat, alleen voor het online plaatsen van een afbeelding van de Boeddha in een koptelefoon.

Deze voorbeelden illustreren de ongemakkelijke realiteit van reizen in Myanmar. Buitenlandse reizigers kunnen in slaap worden gesust door het gemakkelijke gebruik van Boeddha-iconografie elders in de wereld, en ontdekken dan op de harde manier dat Myanmar veel strengere regels toepast. En de gemengde geschiedenis van Myanmar met het Westen zoals het is, lokale autoriteiten willen graag een voorbeeld stellen van westerlingen die de grens overschrijden.

De behuizing van de hoofdtelefoondragende Boeddha

Hé, als de Buddha Bar het kon, waarom zou VGastro het dan niet ook kunnen? Om hun vestiging op Facebook te promoten, plaatste de Nieuw-Zeelander Philip Blackwood een foto van de Boeddha met een koptelefoon op - te oordelen naar de psychedelische achtergrond, luisterde hij waarschijnlijk naar iets trippy.

De foto ging meteen viraal om de verkeerde redenen. Boze Birmezen verspreidden het beeld op sociale media en er werd een protest georganiseerd voor de VGastro-bar - met name bijgewoond door monniken die geassocieerd waren met de anti-moslimbeweging elders in Myanmar. De lokale politie zag zich genoodzaakt in te grijpen; Blackwood werd in december 2014 samen met de Birmese eigenaar en manager gearresteerd en vastgehouden in de beruchte Insein-gevangenis van Yangon.

"Tijdens de ondervragingssessie zei de heer Philip, die de bar meestal runt, dat hij het pamflet op 9 december online had gezet om de bar te promoten," Luitenant-kolonel. Thien Win, plaatsvervangend politiechef van Bahan, vertelde later aan het tijdschrift Irrawaddy. "Hij zei dat hij het deed omdat het gebruik van de Boeddha in advertenties internationaal in de mode is en dacht dat het meer aandacht zou trekken."

In de gevangenis kon Blackwood geen pauze nemen. Als buitenlander mocht hij geen bezoek ontvangen. En vier lokale advocaten wezen zijn zaak af, waarvan één onder druk van de politie.

In maart 2015 werden Blackwood en zijn Birmese collega's veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf op grond van de artikelen 295 en 295(a) van het Myanmarese wetboek van strafrecht, die "belediging van de religie" en "het kwetsen van religieuze gevoelens" bestraffen. Een extra zes maanden werd toegevoegd aan de straf voor:bestemmingsplanregels overtreden. Blackwood werd uiteindelijk eind januari van het volgende jaar vrijgelaten en vloog onmiddellijk terug naar Nieuw-Zeeland.

The Case of the Buddha Leg Tattoos

Ter vergelijking: Jason Polley en Cesar Hernan Valdez kwamen er gemakkelijk vanaf. Polley, een Canadese universiteitsprofessor, is een praktiserend Mahayana-boeddhist, en hij vertelde CBC News dat hij een tatoeage van de Boeddha op zijn been had "om een steunpilaar te vertegenwoordigen".

Sommige Birmezen zagen de tatoeage niet op dezelfde manier. Toen Polley en zijn vriendin in juli 2014 Myanmar bezochten, nam een Birmese burger een foto van Polley's been en plaatste er een boze post van op Facebook die, net als het Boeddhabeeld van Blackwood, meteen allerlei ongewenste aandacht trok.

Het blijkt dat de positie van Jasons Boeddha-tatoeage enigszins godslasterlijk was. De Birmezen delen het Balinese en Thaise ongemak met lagere lichaamsdelen, en de aanblik van de Boeddha die zo nonchalant op het been van een man was gedrukt, riep een diepgewortelde reactie op van conservatieve Birmese boeddhisten.

De autoriteiten werden gewaarschuwd en hebben Polley bij Inle Lake ingehaald. Polley en zijn vriendin werden onmiddellijk op een auto gezet naar Yangon International Airport, 15 uur rijden; Ambtenaren van de Chinese ambassade in Hong Kong kwamen namens hen tussenbeide, maar het paar besloot toch te vertrekken. "We achtten het het veiligst om te vertrekken, gezien de desinformatie over Jason… die in Myanmar circuleert", vertelde Polley's vriendin Margaret Lam aan de South China Morning Post.

Twee jaar later werd een zekere Cesar Hernan Valdez gearresteerd in Bagan nadat een monnik het zagzijn tatoeage op zijn boeddhabeen en meldde dat bij de toeristenpolitie. (Dit is de Birmese Facebook-post die het nieuws bracht.) Net als Polley werd Valdez vastgehouden, naar Yangon gebracht en naar huis gestuurd.

"We hebben geen reden om ze te deporteren", legde Aung San Win, ambtenaar van het ministerie van Religieuze Zaken en Cultuur, later uit. "We vragen ze alleen om voor hun veiligheid te zorgen, omdat sommige mensen de tatoeage op zijn been zouden zien als een belediging voor de religie."

Een opkomend tij van nationalisme in Myanmar

Het is gemakkelijk om parallellen te trekken tussen deze gevallen in Myanmar en het feit dat buurland Thailand elke belediging van hun koning niet tolereert. Net als de koning in Thailand staat het boeddhisme in Myanmar centraal in de Birmese nationale identiteit.

En net als de Thaise Monarch dient het beeld van de Boeddha als een krachtige oproep voor bepaalde belangengroepen. Net zoals de processen tegen majesteitsschennis in Thailand sterk zijn toegenomen, samen met de staat van politieke onrust, lijken de vervolgingen van Boeddha hand in hand te gaan met een beginnend Birmaans nationalisme.

Boeddhistische nationalistische groepen zoals de 969 Movement en Ma-Ba Tha hebben massale steun gekregen, die ze gebruiken om wetten door te drukken die de religieuze vrijheid in Myanmar beperken (boeddhistische vrouwen mogen bijvoorbeeld niet trouwen met mannen van andere religies, volgens een onlangs goedgekeurde wet).

Hun motivaties zijn even nationalistisch als religieus, wat westerlingen als Blackwood en Polley in een behoorlijk slechte positie plaatst. De Birmezen, nog steeds stekend van hun eeuwenlange onderwerping onder deBritse Raj, zal niet aarzelen om terug te komen op westerlingen die hun diepste overtuigingen lichtvaardig maken.

Lessen geleerd op de harde manier

Het is op geen enkele manier een poging om de getroffen westerlingen, die alleen schuldig lijken te zijn aan onwetendheid van de wetten van Myanmar, de schuld te geven van religieuze gevoelens. Ook slechte timing speelt een rol: hun overtredingen zouden in het verleden niet zo streng zijn gestraft, maar het nationale gevoel in Myanmar is nu veranderd.

En het is misschien niet gemakkelijk te accepteren, maar achterdocht jegens buitenlanders speelt zeker een rol. De Birmezen hebben toeristen misschien grotendeels met open armen geaccepteerd, maar niet allemaal. Het geldt voor Zuidoost-Azië in het algemeen, niet alleen voor Myanmar: de lokale bevolking is bijzonder gevoelig voor buitenlanders die zich slecht gedragen, en er zijn genoeg verontwaardigde lokale bevolking op Facebook om ervoor te zorgen dat je faux pas in een flits viraal gaat. (Jason Polley was zich gelukkig niet bewust van de belediging die zijn beentattoo had veroorzaakt totdat Birmese functionarissen hem zeiden: "Begrijp je dat je een Facebook-ster bent in Myanmar?")

Er is één les die reizigers hieruit moeten trekken: neem de overtuigingen van je gastland niet licht op. Dit geldt evenzeer in Cambodja en Indonesië als in Myanmar: hoe gemakkelijk de lokale bevolking ook lijkt te zijn, velen van hen trekken de grens bij daden die hun religieuze overtuiging bagatelliseren.

Anders dan in de Verenigde Staten en andere seculiere westerse landen, vestigen de meeste Zuidoost-Aziatische landen een staatsgodsdienst, in de praktijk, zo niet bij wet. Myanmar, Thailand en Cambodja hebben allemaal wetten die de speciale positie van het boeddhisme insamenleving; Communistische landen als Laos en Vietnam hebben nog steeds een meerderheid van boeddhistische aanhangers.

Het betekent dat overtredingen tegen de lokale religie vaak juridische gevolgen hebben. En je buitenlandse paspoort zal je verdediging geen goed doen; integendeel zelfs. (In het ergste geval zal geen enkele plaatselijke advocaat uw zaak willen aanraken met een twee meter lange paal - vraag het maar aan Philip Blackwood.)

Volg deze eenvoudige tips om in Myanmar (of de rest van de regio) aan de veilige kant te blijven:

• Bespreek religie niet met de lokale bevolking
• Houd elke religieuze iconografie (elke religie) geheim
• Behandel alle lokale religieuze afbeeldingen met respect - van de Boeddha-afbeeldingen in de tempels tot souvenirs met een Boeddha-thema