De coolste architectuur in Nieuw-Zeeland

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:47

Nieuw-Zeeland staat beter bekend om zijn prachtige buitenattracties, en veel reizigers passeren gewoon de dorpen en steden op weg naar de bergen, meren, stranden en nationale parken. Bovendien is het moderne Nieuw-Zeeland een nieuw land, met heel weinig van de charmante oude architectuur die reizigers naar plaatsen in Europa of Azië trekt. Maar dat wil niet zeggen dat er in het hele land geen interessante, mooie, ongewone en ronduit eigenzinnige architecturale voorbeelden zijn. Reizigers die geïnteresseerd zijn in design en de gebouwde omgeving zullen enkele opvallende voorbeelden vinden in heel Nieuw-Zeeland. Hier zijn enkele van de meest opvallende.

The Beehive, Wellington

De uitvoerende vleugel van de Nieuw-Zeelandse parlementsgebouwen in Wellington heeft de bijnaam de Bijenkorf, en je hoeft niet twee keer te kijken om te begrijpen waarom. De ronde, van tralies voorziene structuren lijken op een natuurlijke bijenkorf. De bouw van het gebouw, ontworpen door de Britse architect Basil Spence, begon in 1969 en duurde tot het begin van de jaren tachtig. Het staat nu vermeld als een categorie 1 erfgoedgebouw en is een must voor alle bezoekers van Wellington. Hoewel je van buitenaf goed genoeg kunt zien, is het ook mogelijk om een gratis rondleiding te volgen van de Beehive VisitorCentrum.

Hundertwasser openbare toiletten, Kawakawa

Ongetwijfeld zijn de beroemdste openbare toiletten in Nieuw-Zeeland, en een van de beroemdste ter wereld, de Hundertwasser-toiletten in Kawakawa, een omweg waard. Met de prachtige Bay of Islands in de buurt, zou Kawakawa anders een stad zijn die door toeristen over het hoofd wordt gezien, ware het niet voor hun toiletten die zijn ontworpen door de in Oostenrijk geboren Nieuw-Zeelandse kunstenaar en architect Friedensreich Hundertwasser (1928-2000), die in de buurt woonde. De kleurrijke mengelmoes van bogen, rondingen, kolommen, keramiek, mozaïektegels en hergebruikte glazen flessen werd eind jaren negentig gebouwd, net voor de dood van de kunstenaar. In de zomer staat er vaak een rij buiten de deur om deze toiletten te gebruiken.

Station Dunedin

De stad Dunedin op het Zuidereiland heeft meer dan een groot deel van de grootse oude architectuur, en het treinstation in Vlaamse renaissancestijl is een van de grootste. Gebouwd in 1906 van zwart-witte steen gewonnen in Otago, wordt het treinstation vaak vergeleken met een peperkoekhuis. Niet alleen de buitenkant is indrukwekkend: de vloeren binnen zijn versierd met 750.000 Royal Doulton-porseleinen tegels. Hoewel het nog steeds de kantoren van Dunedin Railways huisvest, is de primaire functie van het gebouw tegenwoordig niet zozeer het treinstation als wel een evenementencentrum, kunstgalerie en restaurant. Op zaterdag wordt er een boerenmarkt gehouden op het grasveld aan de voorkant.

Ratana-kerken

De RatanaChurch is een religieuze Maori-sekte die sinds de oprichting in de jaren twintig invloedrijk is geweest in de Nieuw-Zeelandse politiek. Ze hebben gestreefd naar trans-tribale eenheid onder Maori in het licht van grieven tegen de Nieuw-Zeelandse regering. Ratana-kerken zijn interessant vanuit architectonisch en ontwerpstandpunt omdat de symbolen van de Ratana-kerk heel anders zijn dan die van andere kerken in Nieuw-Zeeland. Het belangrijkste symbool van de Ratana-kerk is een vijfpuntige ster die aan een halve maan is bevestigd. Kerken zijn meestal kleine, eenvoudige, witgekalkte gebouwen met twee vierkante torens met koepels erop. Het hoofdkantoor van de Ratana-kerk bevindt zich in Ratana Pa, in de buurt van Whanganui op het lagere Noordereiland. Toch zijn er overal in het land afzonderlijke kerkgebouwen, ook op de rit naar Cape Reinga in het hoge noorden.

Waitangi-verdragsgronden

Waitangi is een essentiële plaats in de geschiedenis van Nieuw-Zeeland, omdat hier in 1840 de Maori-leiders een overeenkomst ondertekenden met vertegenwoordigers van de Britse kroon, waarbij ze de soevereiniteit van hun land afstonden. Het Verdrag van Waitangi (Te Tiriti o Waitangi) is het oprichtingsdocument van het moderne Nieuw-Zeeland. Op de Treaty Grounds in Waitangi kunnen bezoekers meer te weten komen over de geschiedenis van Northland en Nieuw-Zeeland.

Er zijn verschillende gebouwen op het ruime terrein met uitzicht op de Bay of Islands, maar de architectonisch meest belangrijke zijn Te Whare Rūnanga (het Huis van Afgevaardigden) en het Verdragshuis. Te Whare Runanga is een uitbundig gesneden houten Maori Marae, en dateert uit 1940,100 jaar na de ondertekening van het Verdrag van Waitangi. De stijlen van snijwerk en weven die binnen te zien zijn, en de verhalen die ze vertellen, vertegenwoordigen Maori iwi (stammen) uit heel Aotearoa, Nieuw-Zeeland. Het Verdragshuis is waar het verdrag zelf werd ondertekend. Het kleine huisje met mooie tuinen was de thuisbasis van James Busby, de eerste officiële Britse inwoner in Nieuw-Zeeland. Het is gebouwd in 1833 en is een van de oudste gebouwen in Nieuw-Zeeland. Het is een categorie I erfgoedgebouw.

Cardboard Cathedral, Christchurch

Nieuw-Zeeland is een seismisch actief land, dus veel plaatsen zijn door de jaren heen getroffen door verwoestende aardbevingen. Een van de meest recente grote vond plaats in Christchurch, de grootste stad op het Zuidereiland, in 2011. De gelijknamige ChristChurch-kathedraal van Christchurch, in het centrum van de stad, moest worden gesloopt vanwege de schade die het had opgelopen tijdens de aardbeving. Om de spirituele en gemeenschapskloof in de lokale anglicaanse gemeenschap te vullen, werd de ChristChurch Transitional Cathedral (ook bekend als de Cardboard Cathedral) gebouwd, ontworpen door de Japanse architect Shigeru Ban en geopend in 2013. Zoals de naam al doet vermoeden, is het A-frame gebouw grotendeels gebouwd uit kartonnen kokers, maar is steviger dan het klinkt! De kleurrijke driehoekige glazen ramen aan de voorkant zijn geïnspireerd op traditionele glas-in-loodramen in kerken.

Art Deco in Napier en Hastings

Napiers hedendaagse karakter wordt nog steeds bepaald door de aardbevingdie het in 1931 trof. Een aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter trof de Hawke's Bay op het oostelijke Noordereiland, waarbij steden werden verwoest en honderden mensen omkwamen. De artistieke en architecturale art-decostijl was in die tijd populair, dus toen Napier en het nabijgelegen Hastings werden herbouwd, volgden veel gebouwen deze stijl. Omdat het een stijl is die goed verouderd is en nog steeds alom geliefd is, is Napier een zeer aantrekkelijke stad en een favoriet onder kunst- en architectuurliefhebbers. Naast Art Deco zijn ook de gestripte klassieke en Spaanse missiestijlen uit de jaren dertig te vinden. Een belangrijke attractie van een bezoek aan Napier is het maken van een Art Deco-tour, te voet of in een vintage voertuig. Als je in februari of juli in de stad bent, kun je ook het jaarlijkse Napier Art Deco Festival bijwonen.

Rongomaraeroa Te Marae, Te Papa

Rongomaraeora Te Marae in het Te Papa Museum in Wellington heeft aspecten van het traditionele Marae-ontwerp behouden, maar is een moderne kijk op de pijler van de Maori-gemeenschap. Het eerste significante verschil met een conventionele Marae is het feit dat het in het Te Papa-gebouw is gehuisvest en geen op zichzelf staande structuur is. In tegenstelling tot de meer traditionele Marae, zoals die in Waitangi, waar gedetailleerd en gedetailleerd figuratief en decoratief houtsnijwerk is gemaakt van donker natuurlijk hout, zijn de sculpturen in Te Papa's Marae kleurrijk, delicaat en licht, terwijl ze nog steeds de Maori-tradities en -verhalen weerspiegelen. De aangrenzende glas-in-loodramen schijnen een kleurrijke gloed op de vloer voor de Marae. Dit is niet alleen een decoratieve ruimte: Te Marae is ergveel een functionerend onderdeel van de lokale Maori-gemeenschap en wordt gebruikt voor ceremoniële en gemeenschapsfuncties.