Rhyoliet-spookstad in Nevada: de complete gids

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:45

Rhyoliet werd geboren in een goudkoorts. Het gebeurde toen Shorty Harris en Ed Cross in augustus 1904 goud sloegen in de Bullfrog Mountains ten westen van Death Valley.

Een van de steden die ontstond na de staking heette Rhyoliet, genoemd naar het unieke vulkanische gesteente van het gebied.

Rhyoliet groeide zolang het goud het volhield, van 1905 tot 1910. In zijn hoogtijdagen had Rhyoliet drie treinlijnen, drie kranten, drie zwembaden, drie ziekenhuizen, twee begrafenisondernemers, een opera en een symfonie en 53 saloons.

In 1914 was Rhyoliet in verval en in 1919 was het een verlaten spookstad. De laatste bewoner stierf in 1924.

Rhyoliet, uniek onder mijnsteden, had veel gebouwen gemaakt van permanente materialen in plaats van canvas en hout, dus er is meer te zien dan op veel van de andere goudkoortsplekken in dit deel van het land.

Rhyoliet bereiken

Om vanuit Death Valley naar Rhyolite te gaan, sla je vanaf Hwy 190 ongeveer 30 kilometer ten noorden van Furnace Creek in oostelijke richting naar Daylight Pass Road. Vanaf daar is het ongeveer 20 mijl. Sla linksaf bij het bord voor Rhyolite een paar kilometer nadat u de grens met Nevada bent overgestoken.

Flessenhuis

Australiër Tom Kelly bouwde zijn Rhyoliet-flessenhuis in 1906.

Dat was eerderde spoorlijn bereikte Rhyoliet en bouwmaterialen waren schaars. In plaats van te zoeken naar hout dat bijna onmogelijk te vinden is, gebruikte Kelly adobe-modder om de 50.000 glazen flessen bij elkaar te houden die zijn driekamerige, L-vormige huis vormen.

Spoorwegdepot

De Las Vegas and Tonopah Railroad begon in 1906 met het rijden van treinen naar Rhyolite. Hun station was een gebouw in Spaanse stijl dat $ 130.000 kostte om te bouwen. Op een gegeven moment kwamen er drie verschillende spoorwegmaatschappijen in Rhyolite.

In de jaren dertig werd het oude depot een casino en een bar, en later werd het een klein museum en een souvenirwinkel die tot in de jaren zeventig open bleef.

Caboose House

Mensen zullen bijna alles in een huis veranderen tijdens een goudkoorts, vooral als ze in de woestijn zijn waar bouwmaterialen schaars zijn. In feite waren in onbruik geraakte caboos die in huizen waren veranderd ooit een normaal verschijnsel in het oude westen van Amerika.

Dit omgebouwde huis ligt tegenover het Rhyolite-treinstation. Het werd gebruikt als benzinestation tijdens de toeristische bloei van Rhyolite in de jaren 1920.

Porter Brothers Store

De tweede winkel die de Porter Brothers hier bouwden, verkocht mijnbouwbenodigdheden, voedsel en beddengoed. Het gebouw had ooit grote glazen ramen zodat mensen gemakkelijk konden zien wat ze te koop hadden. De Porter Brothers waren oude pro's in het verkopen van dingen tijdens de goudkoorts. Samen met die in Rhyolite openden ze winkels inde nabijgelegen steden Ballarat, Beatty en Pioneer.

Net als de stad zelf, was de winkel van de gebroeders Porter van korte duur: in 1902 werd de winkel geopend en in 1910 gesloten. Daarna werd H. D. Porter werd de plaatselijke postmeester en bleef tot 1919 in de stad.

School

In 1907 had Rhyoliet ongeveer 4.000 inwoners. Het had betonnen trottoirs, elektrische verlichting, telefoon- en telegraaflijnen. Op het hoogtepunt had de school van Rhyolite meer dan 200 kinderen. Dit is de tweede school die in Rhyolite is gebouwd en in 1909 voor $ 20.000 werd gebouwd. Het had ooit een Spaans pannendak en een klokkentoren.

Cook Bank

Het hoogste gebouw in Rhyolite, het Cook Bank-gebouw, kostte de eigenaar $ 90.000 om te bouwen.

Het was het grootste gebouw in de stad, met twee gewelven, Italiaans marmeren vloeren, mahoniehouten houtwerk, elektrische verlichting, stromend water, telefoons en sanitair binnenshuis. Het was het bedrijf dat in Rhyolite moest sluiten en in 1910 de deuren sloot.

Goldwell Openluchtmuseum

Deze spookachtige figuren maken deel uit van een openluchtmuseum voor sculpturen in de buurt van Rhyolite.

Het Goldwell Open Air Museum begon in 1984 toen de Belgische kunstenaar Albert Szukalski een sculptuurinstallatie maakte in de buurt van het verlaten treinstation van Rhyolite. Het hierboven getoonde kunstwerk bestaat uit spookachtige, levensgrote vormen die zijn gemaakt door met gips doordrenkte jute te draperen over levende modellen die eronder stonden totdat het gips stijf genoeg was om op zichzelf te staan. Dearrangement doet denken aan Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci.

Szukalski creëerde ook een werk genaamd Ghost Rider, met een soortgelijk figuur die zich klaarmaakt om op een fiets te stappen. Drie andere Belgische kunstenaars voegden nieuw werk toe aan het project na de dood van Szuzalski in 2000. Ze omvatten Lady Desert: The Venus of Nevada, een sintelbloksculptuur van Hugo Heyrman, Tribute to Shorty Harris, door Fred Bervoets en een hard gesneden vrouwelijke versie van Icarus door Dre Peters samen met enkele anderen.

Het museum is een non-profitorganisatie en lid van Alliance of Artists Communities. De Red Barn van het museum is de locatie van een kunstfestival genaamd Albert's Tarantella, dat elk jaar in oktober wordt gehouden.

De toegang tot het museum is gratis en het is 24 uur per dag, zeven dagen per week geopend.