20 soloreizen in 2020: ik reisde alleen tijdens COVID-19

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

We vieren de vreugde van solo reizen. Laat ons je volgende avontuur inspireren met informatie over waarom 2021 het ultieme jaar is voor een soloreis en hoe alleen reizen geweldige voordelen kan hebben. Lees vervolgens persoonlijke verhalen van schrijvers die alleen de wereld hebben doorkruist, van het wandelen over de Appalachian Trail tot het rijden in achtbanen en het vinden van zichzelf terwijl ze nieuwe plaatsen ontdekken. Of je nu een solo-reis hebt gemaakt of overweegt, ontdek waarom een reis voor één op je bucketlist moet staan.

In een jaar waarin 'sociale afstand' en 'twee meter uit elkaar' enkele van onze meest gebruikte zinnen werden, lijkt het erop dat alleen reizen een van de weinige manieren was om de reislust te genezen en tegelijkertijd de CDC-richtlijnen te volgen. We waren erg benieuwd hoe solo-reizen eruitzag te midden van een pandemie, dus vroegen we onze lezers rechtstreeks: heeft iemand van jullie vorig jaar een solo-reis gemaakt? En hoe was het?

Het blijkt dat ze dat hadden! Na het sturen van een enquête naar onze lezers via onze dagelijkse nieuwsbrief, naar onze collega's bij Dotdash, en door deze te delen op onze persoonlijke Instagram-verhalen, ontvingen we meer dan 60 reacties van mensen die alleen hadden gereisd - of misschien met een harige reisgenoot - in de laatstejaar.

Sommige mensen hadden hun reis begin 2020 gepland, net voordat "COVID-19" een begrip was geworden en de wereld zoals we die kenden, begon af te sluiten. Anderen hadden behoefte aan een pauze van de realiteit nadat ze hun baan of familieleden hadden verloren als gevolg van de wereldwijde pandemie. Zelfs een paar onverschrokken reizigers ondernamen langlauftochten om een nieuw gezinslid te ontmoeten. Terwijl de meesten aan de staat bleven, gingen enkelen de lucht in en gingen naar het buitenland.

Van grappige anekdotes tot hartverwarmende, inspirerende verhalen, lees verder voor 20 verhalen over solo-reiservaringen in 2020. De reacties zijn bewerkt voor lengte en duidelijkheid.

Wing, 41, Connecticut

Ik ging op een solo-roadtrip van Connecticut naar Maine en Acadia National Park. Op het moment van mijn reis zat ik al meer dan zes maanden in lockdown. Ik stond te popelen om naar buiten te gaan en weer op pad te gaan. Ik vertelde mijn goede vrienden over de reis uit veiligheidsoverwegingen. Hoewel dit niet mijn eerste solo-reis was, was dit de eerste keer dat ik alleen op wandeltocht ging. Ik bracht een nacht door in Portland op de heen- en terugweg en verbleef in een motel in Bar Harbor terwijl ik in Acadia was. Ik zou ook zeggen dat dit een kreeftenbroodjesproeverij en vuurtorenwaarnemingsreis was - omdat wheninmaine. Ik was ook getuige van een geweldige zonsopgang op Cadillac Mountain en zonsondergang bij Bass Harbor Head Lighthouse. De wandeling was soms een uitdaging, maar het uitzicht was de moeite waard. Op een dag goot het tijdens mijn wandeling, maar de ervaring was het nog steeds waard.

Holly, 64, San Diego, Californië

Ik begon de reis in Myanmar met mijn dochter. Ze moest terug naar huis voor haar werk, dus ging ik alleen verder naar Luang Prabang, Laos. Ik kwam daar toevallig op 17 maart 2020 aan, net toen het pandemienieuws de kop opstak en de wereld op slot ging.

Terwijl mensen naar hun thuisland vluchtten, omarmde ik het gebrek aan drukte en kreeg ik meer te zien en te doen dan ik had gehoopt. Ik was in staat om de sites en restaurants te bezoeken zonder drukte of wachten. Ik vind het leuk om de geschiedenis van een regio te leren kennen vanuit het perspectief van de lokale bevolking, dus twee dagen lang had ik een gids die me meenam op een junglewandeling van een hele dag en naar de historische toeristische bestemmingen. De gids was vooraf geregeld via mijn reisbureau in San Diego.

Ik verbleef in het Sofitel Luang Prabang, wat geweldig was! Omdat ik wist dat ik alleen was, hield het personeel me in de gaten om ervoor te zorgen dat ik veilig was en altijd terugkwam van mijn avonturen. Ze deden hun best om me thuis en verzorgd te laten voelen.

Het enige probleem dat ik had, was een vlucht terug naar de VS krijgen toen mijn oorspronkelijke vlucht werd geannuleerd. Door de plotselinge escalatie van de pandemie kon ik de luchtvaartmaatschappijen niet bereiken om een nieuwe afspraak te maken. Uren in de wacht staan in Laos was geen optie - ik moest mijn dochter, terug in de VS, namens mij contact laten opnemen met de luchtvaartmaatschappijen. Het kostte haar bijna acht uur in de wacht voordat ze een agent bereikte en mijn vlucht kon verzetten. De les die ik hier heb geleerd, is dat je altijd een contactpersoon in je eigen land moet hebben die je kan helpenhulp indien nodig.

Ik was de laatste persoon die het hotel verliet nadat ik had gewacht op een vlucht terug naar de VS. Het personeel gaf me nooit het gevoel dat ik een last was en eerde al mijn prepaid-activiteiten. Ze voorzagen me van maskers en handdesinfecterend middel voordat ik naar het vliegveld vertrok. Ik voelde me heel veilig en beschermd tegen het virus terwijl ik in Azië was, wat niet het geval was toen ik terugkeerde naar de VS

Solo reizen tijdens de pandemie was eigenlijk een geweldige ervaring. Ik hield van de flexibiliteit die het me gaf en de tijd om de sites in mijn eigen tempo te waarderen. De timing en het vermogen om de stad voor mezelf te hebben was een once-in-a-lifetime ervaring. Ik weet zeker dat dit slechts de eerste van mijn solovakanties was.

Alex, 63, Calgary, Canada

Ik had het geluk om al mijn reizen in februari 2020 af te ronden voordat de wereld stilviel. Ik ging naar Antarctica en combineerde het met reizen in Argentinië en Colombia. Het Antarctica-gedeelte was met Lindblad op een expeditieschip van National Geographic en het was een geweldige ervaring. Ik verbleef in boetiekhotels in Buenos Aires en Cartagena en op een prachtige estancia een paar uur buiten Buenos Aires.

Vanwege COVID-19 werden we ondervraagd door Lindblad voordat de reis begon en opnieuw aan boord door de scheepsarts voordat we de haven in Ushuaia verlieten. Maar de vragen waren gericht op reizen naar China en contact met mensen die in China waren geweest. Toen we eenmaal aan boord waren, hadden we 10 dagen lang geen contact met iemand buiten het schip (behalve pinguïns). Wij haddenwas van plan post te droppen en enkele orkabiopten genomen door een paar walvisonderzoekers van het Amerikaanse onderzoeksstation in McMurdo, maar de mensen op het station zeiden dat ze niet wilden dat iemand van het schip naar het station zou komen. Dus de levering gebeurde op het water door een overdracht van een van onze Zodiacs naar een van hen.

Het was een reis met een bucketlist en een die ik met mijn vrouw zou maken. Helaas is ze een jaar eerder overleden, dus ik had het gevoel dat ik dit voor ons beiden deed. We hadden veel gereisd in de jaren nadat ze de diagnose kanker had gekregen, dus het was erg moeilijk om mijn reisgenoot niet bij me te hebben op deze reis. In gedachten was ze zeker bij me.

Madeline, San Diego, Californië

Ik ben werkloos geweest en voelde me gedwongen om te helpen de senaatszetels in Georgië om te draaien. Ik had wat geld op mijn spaargeld en een zeer vriendelijke heer, die ik in San Diego ontmoette tijdens een kleine bijeenkomst van Biden/Harris, bood me genadig zijn familiehuis in Augusta aan. Ik had niet gereisd tijdens COVID-19, dus ik was erg ongerust om in het vliegtuig te stappen en zelfs naar een luchthaven te gaan, maar ik wist dat ik deze historische reis moest maken.

Ik bood mijn tijd aan, klopte op 1.000 deuren en voerde zinvolle gesprekken over systemisch racisme, stemrecht, democratie en het belang van stemmen. Ik zal mijn reis naar Georgië en de vriendelijkheid die je jegens mij hebt getoond nooit vergeten. Ik ging naar verschillende buurten, voornamelijk in gekleurde gemeenschappen, en voelde me welkom en ontving zoveel "Zegen je harten" omdat ze besloten om vanuit San Diego naar Georgia te komen. Elkstemmen is belangrijk! Zwarte mensen, jongeren, ouderen, armen en gemarginaliseerden - hun stemmen zijn belangrijk, en ik wilde ervoor zorgen dat ze hun stem als hun stem gebruikten!

Micha, 43, New York, New York

Ik had reistegoeden omdat al mijn plannen voor 2020 waren geannuleerd vanwege COVID-19. Ik besloot op het laatste moment om iets voor mijn verjaardag te doen en naar Miami te gaan. Ik reis meestal met een groep en ik hou van het nachtleven, maar vanwege COVID-19 wilde ik niet met mijn team reizen. Ik had de tijd alleen nodig. Ik had mijn geliefde grootmoeder verloren, mogelijk aan COVID-19, en ik wachtte al maanden op haar overlijdensakte. Ik heb vrienden laten sterven en relaties eindigen. Ik ging er doorheen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat voordat de Rona er was, ik mijn moeder, grootmoeder van vaderskant, tante, zwager en ongeveer drie goede vrienden verloor.

Ik had bijna afgezegd. Ik kende een paar mensen die reisden en in orde waren, dus ik praatte mezelf er eigenlijk in. Tot het tijd was voor mij om naar mijn trein te vertrekken. Ik ging eind september, en hoewel het niet de normale menigte was, was het een menigte. NYC heeft richtlijnen opgesteld en Miami leek gratis voor iedereen. En dit feestmeisje was getraumatiseerd. Maar mijn motto is wat er ook gebeurt, ik zal een goede tijd hebben. En dat deed ik.

Genève, 52, New York, New York

Het begon als een vriendinnenuitje naar Las Vegas, maar toen COVID-19 toesloeg en de beperkingen begonnen, vond iedereen het het beste om hun reserveringen te annuleren. Ik hield de mijne, hopend op het beste. Door dekeer dat ik de datum van mijn reis bereikte en op mijn bestemming landde, waren de gevolgen van de sluiting duidelijk.

Ik bracht het grootste deel van mijn tijd door in mijn hotelkamer, kijkend naar de twee commercials die constant werden uitgezonden over het wassen van je handen en het vermijden van contact. Ik ging naar buiten, maar alle bedrijven waren gesloten. Ik hoopte een show te zien, maar die werd ook geannuleerd. Ik liep door de kale straten van Las Vegas, bekend als de 'The Strip', maar het was meer 'I Am Legend'.

Ik had mijn familie over mijn reis verteld - ik was op reis naar een timeshare van mijn tante - en ze beseften dat ik ging ondanks de annuleringen van mijn vrienden en wensten me het beste. Mijn familie weet dat ik nooit wegga van een reismogelijkheid. Ik vloog slechts een paar weken na 11 september. Ik was een van de laatsten die Ft. Lauderdale toen orkaan George bijna mijn timeshare-resort en het omliggende strand wegvaagde. Ik voltooide mijn 50e verjaardagsreis in Mexico nadat ik alle vier de spieren in mijn rechterknie had gescheurd. Ik respecteer af en toe een natuurlijke tegenslag en bied enigszins voorzichtig optimisme bij tegenslag. En ja, ik heb foto's gedeeld op Facebook van mijn geweldige uitzicht op de Strip vanuit mijn hotelkamer.

Karen, 52, St. Louis, Missouri

Ik ging via Getaway naar een kleine hut met mijn jongere hond. Niet v. Geen afleiding. Gewoon de tijd nemen om buiten te wandelen, bij het kampvuur te zitten, te lezen en te genieten van het feit dat je er even helemaal tussenuit bent. De kleine hut was eenvoudig maar had alles wat ik nodig had en niets dat ik niet had. Het was perfect en ik kan niet wachten om weer te gaan.

Kelly, 38, New York, New York

Ik wilde andere delen van de staat New York verkennen waar ik honderden keren langs ben gereden, maar nooit de tijd had om daarheen te gaan. Vanwege COVID-19 had ik in oktober een paar extra vakantiedagen over, dus nam ik vrij. Ik heb tegen een paar mensen gezegd: ik ben dol op alleen reizen, maar als alleenstaande vrouw vind ik het om veiligheidsredenen belangrijk om met ten minste één persoon te delen waar je bent. Je weet maar nooit.

Ik bracht vijf dagen en vier nachten door in Beacon, New York, een schattig, soort hipsterstadje aan de Hudson River. Ik ging wandelen in de buurt van Cold Spring, at bij verschillende lekkere restaurants en coffeeshops, ging naar drie brouwerijen, bezocht het Dia Beacon-kunstmuseum, ging naar Benmarl Winery (een prachtige plek, zelfs op een regenachtige dag) en eindigde mijn verblijf met een bezoek aan Storm King Art Center - een plek waar ik al jaren naar uitkeek.

De staat New York was eigenlijk iets minder restrictief in vergelijking met New York City. Binnen dineren was open met een hogere capaciteit - ik kon voor het eerst sinds maart 2020 aan een bar zitten. Ik denk ook dat COVID-19 mijn Airbnb-huurbeleid beïnvloedde - ik moest me verplichten tot een verblijf van vier nachten terwijl dat normaal was Ik was gewoon van plan geweest om een weekend te blijven.

Uiteindelijk ben ik blij dat ik de extra tijd had, want ik was aangenaam verrast met hoeveel er te doen was in Beacon, en ik zou niet zeggen dat de COVID-19-beperkingen mijn reis schaden. Ik ben echt dol op het feit dat er beperkte capaciteit was in Dia en Storm King om drukte te vermijden - kunnen we houden?dat voor altijd?

Dana, 26, Washington, D. C

Mijn broer en zijn vrouw wonen in Zuid-Californië en ze kregen deze zomer hun eerste kind. Ik stond te popelen om mijn neef te ontmoeten! Ik had een paar weken vrij tussen de banen door en ik droomde er altijd van om een maand door Europa te backpacken. Dat was natuurlijk geen optie met COVID-19, dus ging ik door enkele Amerikaanse nationale parken. Ik was van plan naar Lake Tahoe te vliegen en aan een sociaal verre roadtrip van twee weken te beginnen door Yosemite, de Sierra Nevada, Sequoia National Park, en te eindigen in Zuid-Californië.

Maar dit was in september, en de westkust stond in brand, en de staat Californië ging min of meer dicht. Met nog 48 uur tot mijn vlucht, heb ik de hele reis opnieuw gepland en omgeleid om naar het oosten te rijden door Nevada, Utah, Wyoming en Colorado - en het was episch. Ik zag espenbomen heldergeel worden in het Great Basin National Park. Ik zag honderden bizons in Yellowstone. Ik trapte op mijn rem om te voorkomen dat ik een eland zou raken die de weg overstak in Wasatch National Forest. Ik keek naar de zonsondergang op de Grand Tetons na een ongelooflijke dagwandeling van 12 mijl. Ik kampeerde en sliep in mijn auto en kookte het grootste deel van mijn eten om mensen te vermijden. Om mijn kleine neefje te zien, dit was de afspraak.

De grote finale van mijn reis was in Vail, Colorado, waar ik herenigd werd met mijn broer nadat ik hem 10 maanden niet had gezien vanwege de pandemie, en eindelijk mijn twee maanden oude neefje ontmoette! Familie zien en elke dag wandelen maakte het rijden van 2, 700 mijl SOde moeite waard.

Erika, 48, Atlanta, Georgia

Elk jaar voor mijn verjaardag gaan we skiën, maar als dat niet kan, zet mijn man me af op het vliegveld voor een weekendje weg. Ik weet niet waar ik heen ga totdat ik op het vliegveld aankom, dus ik pak superlicht in. Ophalen wat ik nodig heb terwijl er een deel van mijn verjaardagscadeau is. Dit jaar stuurde hij me een weekend naar Philadelphia. Het was geweldig. Ik sliep, Netflixed, winkelde en at in elk vegetarisch restaurant waar ik in Philly kon komen.

Rob, 35, Dallas, Texas

Ik werd ontslagen van mijn baan vanwege COVID-19 en ik had een pauze nodig van de echte wereld. Ik vloog naar Portland, Oregon, nam toen een huurauto en reed naar de kust van Oregon. Ik kampeerde op verschillende campings en kookte elke avond mijn avondeten onder de nachtelijke hemel met een vuur op het strand. Ik vond het heerlijk om de lokale markten te proberen voor verse vis en oesters. Het was hard nodig. Ik hield van het wandelen van geweldige paden door heel Oregon en heb de schoonheid van Amerika echt gezien.

Anoniem

Ik heb ontwenningsverschijnselen als ik niet elk jaar naar Europa kan reizen. Dus ging ik naar Kroatië, met name Zagreb en Split. Ik ging daarheen omdat ze Amerikaanse toeristen toestonden. Ik moest binnen twee dagen een negatieve test hebben. Zagreb was ongelooflijk gezond verstand over COVID-19-beperkingen. Kroatië stond toen niet zo hoog op mijn lijstje, maar nu wel. Ik vond het geweldig en ben van plan terug te keren en meer te ontdekken, maar ik heb het aan niemand verteld, ik wil het geheim houden.

Dawn, 38, Tallahassee, Florida

Na de verhuizing naar Florida aeen paar jaar geleden zijn er nog veel plaatsen die ik nog moest verkennen. Omdat internationale reizen uitgesloten waren, dacht ik dat een reis dicht bij huis om een nieuwe stad te zien een geweldig plan zou zijn. Sint-Augustinus is slechts een paar uur rijden en leek een goede keuze voor een lang weekendtrip.

Ik verbleef in een Airbnb met contactloos in- en uitchecken ongeveer 15 minuten buiten de stad. Ik had in de stad kunnen blijven, maar ik wilde op het water zijn. De plaats waar ik verbleef had een fantastisch uitzicht vanaf een balkon en de slaapkamer; het was weggestopt in het bos en zo stil, perfect om op te laden na een lange werkweek. Het was de rit naar het historische stadscentrum waard. In de stad heb ik alle historische bezienswaardigheden verkend, boodschappen gedaan en musea bezocht. Ik probeerde zo veilig mogelijk te zijn - ik koos altijd voor zitplaatsen buiten in restaurants, en de meeste historische locaties waren buiten.

Carolyn, 36, Iowa

Ik zat vijf maanden vast in de VS vanwege COVID nadat ik voor mijn werk naar Australië moest verhuizen en mijn kat stierf.

Dus nam ik de Amtrak California Zephyr-trein van Iowa naar San Francisco! Ik had nooit aan zo'n reis gedacht, maar vanwege COVID wilde ik niet vliegen. Amtrak had destijds een capaciteitslimiet van 50 procent, maar mijn trein was maar voor 30 procent volgeboekt. Het was fantastisch - ik kreeg een Roomette, dus ik had mijn eigen ruimte, kon gaan liggen om te slapen tijdens de twee nachten dat ik in de trein zat, al mijn ma altijden waren inbegrepen, en het landschap was GEWELDIG door Colorado, Utah,Nevada en Noord-Californië. Het beste was dat je je nergens zorgen over hoeft te maken als je eenmaal in de trein zit - je hoeft alleen maar achterover te leunen, te ontspannen en te genieten van de rit! slowtravel.

Ik heb twee en een halve dag in San Francisco doorgebracht. Hotels in Californië hadden een capaciteit van 25 procent, dus ik verbleef in het Hyatt bij Fisherman's Wharf. Ik heb zojuist Doordash in SF besteld voor het avondeten en at op een terras - sociaal afstandelijk - voor de lunch. Ik nam de eerste dag een stadstour met een tocht over de Golden Gate Bridge naar Sausalito en omhoog naar de Muir Woods om tussen de sequoia's te wandelen. Het reisbureau had zo veel zaken nodig dat ze me een privérondleiding gaven voor een groepsreisprijs. De tweede dag zwierf ik door Fisherman's Wharf, huurde een fiets en reed door Golden Gate Park naar Ocean Beach.

De privékamer in de trein, de capaciteitslimieten en de maskervereisten maakten me in het algemeen comfortabel genoeg om de reis te maken. Mijn verwachtingen waren niet geweldig voor een reis tijdens COVID-19, maar ik was aangenaam verrast en heb het aan zoveel mensen aanbevolen.

Danielle, 29, Philadelphia, Pennsylvania

Ik woon in Philadelphia, dat een van de hoogste tarieven van het land heeft. Ik woon alleen in een klein appartement, heb risicovolle familieleden bij wie ik het risico niet kon nemen om bij hen te blijven, was vrijgezel en de meeste van mijn vrienden hebben voorzorgsmaatregelen genomen, dus ik was erg eenzaam en depressief omdat ik de hele tijd alleen was.

Tijdens mijn reis deed ik een maand vrijwilligerswerk in Indiana in een hostel toen mijn functie vroegtijdig eindigde. Omdat ik nog een maand niet thuis hoefde te zijn, heb ik er gebruik van gemaakt en zag ikeen deel van de VS waar ik nog nooit was geweest. Ik ging naar het noordwesten van Tennessee en vervolgens naar Chattanooga, Red River Gorge in Kentucky (tweemaal), Louisville en Mammoth Cave National Park. Ik huiszat ook drie paarden en twee honden op een boerderij in Kentucky en bracht een paar nachten door in Indianapolis en Morgantown, WV.

Ik heb plekken uitgekozen met goede wandel- en buitenactiviteiten. Behalve Indianapolis vermeed ik grote steden. Ik hield ook vast aan gebieden met lage percentages COVID-19 en was bereid om van bestemming te veranderen als de gevallen piekten in het gebied waar ik was. Toen ik niet thuis zat, verbleef ik bij Airbnbs die beperkt contact met anderen hadden (hoewel ik dat wel deed) verblijf in privékamers in hostels in Indianapolis en Red River Gorge). Ik heb veel tijd gehad om te rijden en te wandelen om mezelf te vermaken en na te denken over wat de toekomst voor mij biedt, aangezien ik op een kruispunt heb gestaan.

Ik wil niet egoïstisch zijn en het virus aan iemand geven door roekeloos te zijn, dus ik aarzelde een beetje over mijn avontuur. Ik besloot zeer uitgebreide voorzorgsmaatregelen te nemen - ik ging meestal niet naar restaurants of bars, bereidde me alleen voor om benzine te tanken, boodschappen te laten bezorgen, flessen ontsmettingsmiddel te gebruiken, enz. Ik bleef actief en was een stuk gezonder dan ik zou alleen in mijn appartement zijn geweest. Ik heb ook geen COVID-19 gekregen. Ik heb geen spijt.

Ik heb een deel van mijn reis op sociale media gedeeld, omdat ik een onafhankelijk reisbureau ben en ik wil dat mensen weten dat het mogelijk is om verantwoord te reizen tijdens COVID-19. Ik heb wel een vriend in Indianapolis gezien, maar het voelde respectloos en onverantwoordelijk om dat te zeggen. Ik vertelde wat vrienden en familie over mijnreis, maar reizen is momenteel een gevoelig onderwerp (begrijpelijk) voor velen, dus ik probeerde er niet over op te scheppen of te veel online te posten. Ik heb van een paar mensen opmerkingen gekregen, maar de meeste mensen waren relatief positief over mijn reis.

Zach, 36, Reno, Nevada

Ik ging naar Escalante, Utah, om nieuwe paden te bewandelen en onontdekte (voor mij) schatten te bezoeken in een van de grootste monumenten van het land. Ik wandelde naar de Gouden Kathedraal en verwonderde me over deze oase in de woestijn, een plek met de toepasselijke titel om de eenzaamheid en majesteit van de natuur te aanbidden. Ik nam mijn hond, Max, en wandelde rond de canyons bij Highway 12 boven Calf Creek Falls, en ging ook naar een uitzicht op de rivier de Escalante. Ik heb meer wegen en paden gereisd, maar sommige dingen zullen me alleen maar memorabel blijven.

Ik heb veilig een vriend in Escalante bezocht, maar ik heb mijn reis niet gedeeld op sociale media. Ik moest mijn werkgever vertellen om goedkeuring voor vrije tijd te krijgen, en ik vertelde het mensen achteraf, maar het was niet iets dat ik destijds uitzond. Ik droeg waar nodig maskers en nam afstand als dat nodig was; anders had ik niet het gevoel dat enig deel van mijn reis een risico vormde voor anderen.

Lori, 57, Massachusetts

Op 56-jarige leeftijd, nadat mijn 26-jarige huwelijk eindigde in een scheiding, ontdekte ik een liefde voor kamperen, wandelen en nationale en staatsparken.

Met mijn huurcontract in Bellingham, Washington, verliet ik op 30 september de staat om terug te gaan naar Massachusetts. Omdat de pandemie me ervan weerhield mensen te zien (en ik het winterweer in Massachusetts wilde vermijden), besloot ik zes maanden de tijd te nemen om door het land te rijden en het was geweldig!

Ik was nieuw in het wandelen en wandelde in Crater Lake National Park, Lake Tahoe, Joshua Tree National Park, Zion, Grand Canyon. en vele staatsparken. Een geweldige start van de reis was het zien van een mama-beer en haar twee welpen tijdens het wandelen in Mount Rainier National Park. Helemaal alleen en voor de eerste keer ooit heb ik niet meer dan vijf dagen van tevoren gereserveerd. Ook ging ik voor het eerst kamperen met auto's en tenten en verbleef ik op geweldige campings aan de oceaan en in de Redwood Forests.

Ik ben een buitenmens en heb zelden interesse in winkels, restaurants, musea en binnenlocaties in het algemeen. Buiten was de veiligste plek om te zijn en ik vond het geweldig.

Anoniem, jaren 70, Indiana

Ik zou in april naar Colorado vliegen om mijn nieuwe kleinzoon te zien, maar COVID-19 explodeerde en sloot onze wereld af.

Afgelopen augustus maakte ik de tweedaagse reis van 1500 mijl van Indiana naar Colorado om eindelijk mijn kleinzoon en natuurlijk zijn ouders te zien. Ik heb deze reis vaak gemaakt met familie of mijn hond, maar in 2020 was ik helemaal alleen.

Vanwege COVID-19 wist ik niet hoeveel hotels, benzinestations, rustplaatsen en restaurants open zouden zijn. In het verleden reed ik totdat ik klaar was om te stoppen voor de nacht, maar om onaangename verrassingen te voorkomen, maakte ik een reservering bij een motel in het westen van Oklahoma.

De pandemie beperkte mijn activiteit tijdens de roadtrip. Ik heb geen tijd besteed aan zoekenrond in toeristenwinkels zoals ik gewoonlijk deed. Ik was extra voorzichtig in mijn hotelkamer en veegde plaatsen af die ik zou aanraken. Ik nam mijn eigen kussen mee om in het hotel te gebruiken en 's ochtends deed ik het in een waszak om het te wassen voordat ik het opnieuw gebruikte. Normaal gesproken ontbijt ik 's ochtends vroeg in het restaurant van het hotel, maar dat was geen optie. Ze zorgden voor koffie en voorverpakte ontbijtkoekjes, die niet smakelijk waren.

Maar toen ik in Colorado aankwam, was ik blij om mijn tijd te besteden aan het leren kennen van mijn kleinzoon.

Wendy, 53 Tennessee

Ik ben 32 jaar NICU-verpleegster geweest, dus ik ben weggelopen, als je wilt, voornamelijk om te ontsnappen aan de ziekenhuisomgeving.

Mijn eerste vlucht bracht me van Memphis naar San Francisco. Ik verbleef een paar nachten in San Francisco. Mijn favoriete avontuur was een vooraf geboekte zijspantour door de stad. Het was fantastisch! Van daaruit vloog ik naar Palm Springs om mijn neef te zien (die IC-verpleegkundige is). Na een paar dagen bij hem te zijn geweest, vloog ik vijf nachten naar Seattle (Pike Place Market is een favoriet!). Ik heb ook een Kenmore-luchttour geboekt op Mount Rainier en andere bergketens. De piloot kantelde de vleugels toen we de top omcirkelden. Ik heb ook een nachtelijke spin van twee uur geboekt in de Space Needle-lounge met drankjes en hapjes! Ik kon niet in de Seahawks-game komen vanwege COVID-19, maar had een arendsoog van het stadion vanaf de draaiende Space Needle.

Theresa, 62, Saratoga Springs, New York

Nu de lokale gebieden weer open gaan, moest ik weg. Ik wilde ook de aandacht trekkennaar mijn ‘eigen achtertuin’. Door verhalen over reizen te schrijven, verspreidt de liefde naar plaatsen om me heen, en dat is belangrijk, vooral nu.

Ik ben naar een stad gereisd die ongeveer twee uur van mij vandaan ligt. Ik verbleef in een prachtige historische herberg en dwaalde langs watervallen in de omgeving. Het inademen van de frisse lucht - en afstand kunnen houden - was een hele verademing. Ik nam een privétour door een museum dat niet open was en genoot van een geweldige kunstruimte in de buitenlucht. Ik was zeker nerveus, maar ook onder de indruk van alle veiligheidsmaatregelen die werden genomen waar ik die paar dagen ook naartoe reisde.