15 Reizigers praten over reizen naar landen die onveilig zijn voor LGBTQ+ mensen

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

Het is Pride Month! We beginnen deze vrolijke, zinvolle maand met een verzameling functies die volledig zijn gewijd aan LGBTQ+-reizigers. Volg de avonturen van een homoseksuele schrijver bij Pride over de hele wereld; lees over de reis van een biseksuele vrouw naar Gambia om haar trouwe religieuze familie te bezoeken; en hoor van een niet-genderconforme reiziger over onverwachte uitdagingen en triomfen op de weg. Vind dan inspiratie voor je toekomstige reizen met onze gidsen voor de beste LGBTQ+ verborgen juweeltjes attracties in elke staat, geweldige nationale parken met LGBTQ+ geschiedenis, en de nieuwe reisonderneming van acteur Jonathan Bennett. Hoe je je ook een weg baant door de functies, we zijn blij dat je hier bij ons bent om de schoonheid en het belang van inclusiviteit en representatie binnen de reisruimte en daarbuiten te vieren.

Vanaf mei 2021 zijn er 69 landen met wetgeving die homoseksualiteit strafbaar stelt, waarbij de specifieke wetten en de strengheid van de straf per land verschillen. In Saoedi-Arabië worden bijvoorbeeld handelingen van hetzelfde geslacht (zoals de sharia interpreteert) bestraft met de doodstraf, terwijl genderexpressie wordt bestraft metgeseling en gevangenschap. Ook Singapore heeft een 83 jaar oude koloniale wet die vrijwillige seks tussen mannen strafbaar stelt, hoewel de wet, sectie 377A, tegenwoordig niet wordt gehandhaafd. Terwijl het toerismebureau en de media van de stad feitelijk verboden is homoseksualiteit te promoten, zullen reizigers naar de stadstaat een levendige LGBTQ+-scene aantreffen, met evenementen zoals Pink Dot die de plaats van Pride innemen.

Gezien de zeer verschillende manieren waarop anti-LHBTQ+-wetten wereldwijd worden gehandhaafd, waren we benieuwd wat leden en bondgenoten van de LGBTQ+-gemeenschap dachten over reizen naar landen met dergelijke wetgeving. Dus vroegen we onze lezers: Heb je ooit een land bezocht met anti-LHBTQ+-wetten? Hadden de wetten van het land invloed op uw gedrag, of helemaal niet? En naar welke landen ga je nooit reizen vanwege hun anti-LHBTQ+ wetgeving?

Meer dan 40 LGBTQ+-lezers en bondgenoten reageerden op onze enquête en deelden hun ervaringen in landen variërend van Jamaica en Moskou tot zelfs de VS. Lees verder om te horen wat ze te zeggen hadden. Reacties zijn bewerkt voor lengte en duidelijkheid.

Kristin, 35, New York, New York

Ik heb zowel naar Marokko als naar Egypte gereisd. Omdat ik een heteroseksuele biseksuele vrouw ben die alleen of met vrienden reist, hadden hun anti-homowetten geen directe invloed op mij. Als vrouw presenteerden beide landen echter unieke situaties in termen van mijn interacties met lokale mannen (het dragen van een volledige hoofddoek hielp de opmerkingen van sommige lokale mannen tot een minimum te beperken). Ik ben twee keer in Marokko geweest en voelde me daar opmerkelijk veiliger en meer welkom dan in Egypte. Opaan de andere kant voelde Egypte zich minder ontvankelijk voor mijn geslacht, laat staan voor mijn seksuele geaardheid, die ik gemakkelijk kon verbergen (een voorrecht).

Eerlijk gezegd zijn er delen van de VS waar ik niet naartoe zou reizen (West Virginia, delen van Texas, regio's in het zuiden) boven andere delen van de wereld. In ieder geval in een andere regio van de wereld is er een hele cultuur, politiek landschap en misschien zelfs een rigide religieus of eeuwenlang systeem dat hun kijk op de LGBTQ+-gemeenschap bepa alt. In de VS geef ik veel minder speelruimte of ruimte voor dit soort onverdraagzaamheid.

Anoniem, 28, New York, New York

Ik ben naar landen gereisd met anti-LGBTQ+ wetten, waaronder de V. A. E. (vaak), Indonesië en Marokko. Ik voel me veiliger als ik naar de V. A. E. dan, laten we zeggen, Jemen, uitsluitend gebaseerd op de diplomatieke betrekkingen van een land met de VS. Ik doe van tevoren veel onderzoek. Zelfs in extreem westerse, LGBT+-trotse landen zoals Frankrijk, gebruik ik vaak verhuursites zoals misterbandb (over Airbnb, VRBO) om te matchen met LGBT+-vriendelijke hosts. Ik heb me in de hier genoemde landen niet onveilig gevoeld, maar ik ga bewust niet op zoek naar het homoleven/-activiteiten als ik naar deze bestemmingen reis. Ik ben meer geïnteresseerd in het leren over hun culturen en ervaringen - ik geef de burgers niet de schuld van de (vaak religieuze) wetten van hun regering. Ik heb gemerkt dat de burgers op het terrein veel toleranter zijn dan wat de regering oplegt. Ik heb bijvoorbeeld een keer in Dubai ingecheckt in een hotel met een heteroseksuele mannelijke vriend. Zonder blikken of blozen vroeg de conciërge van het hotel of we wildenéén bed om te delen of twee, ondanks het officiële standpunt van het land en de criminalisering van relaties tussen personen van hetzelfde geslacht.

Anoniem, 36, Canada

Ik wil geen economieën steunen die mijn homoseksuele medemensen onderdrukken of criminaliseren, maar ik weet ook dat niet alle regeringen de wil van hun volk vertegenwoordigen. Het is gecompliceerd. Ik overweeg de wetten van een land voordat ik boek, maar als onderdeel van het onderzoeken hoe een plaats eruit ziet en wat er te doen is. Ik was in Trinidad voordat het zijn wet veranderde, evenals Singapore. Als een bi, cis, redelijk vrouwelijke vrouw, voelde ik me redelijk veilig, maar ik veranderde mijn gedrag om ervoor te zorgen dat ik de hand van mijn partner niet vasthield of enige publieke genegenheid toonde. Met name in Singapore was het een verschuiving van de manier waarop we in Thailand maandenlang de handen vrij hadden vastgehouden. Maar ik heb veel soortgelijke ervaringen gehad in delen van de VS, zelfs binnen dezelfde staat.

Anoniem

Als ik reis naar plaatsen (of het nu landen of regio's zijn) die conservatiever zijn, verandert mijn gedrag als biseksuele en transmannelijke reiziger natuurlijk. Ik verzacht bepaalde aspecten van mezelf, ik zorg ervoor dat ik niet betrapt wordt op bepaald gedrag, en ik ben voorzichtiger met wie er om me heen is als ik niet in een groep gelijkgestemde vrienden ben.

Als het gaat om landen die openlijk anti-LGTBQ+ zijn, vermijd ik ze ronduit. Maar het zijn de meer subtiel discriminerende plaatsen die soms een reiziger in de reet bijten met hun beleid, zo niet wetten. Ik heb helaas belangrijke delen van het Midden-Oosten, Afrika en Oost-Europa uitgesloten vanwege historische en recente discriminatie vanLGBTQ+ mensen. En hoewel ik binnen de VS zal blijven reizen, hebben veel staten helaas vergelijkbare anti-LGTBQ+ (of specifiek anti-transwetten) die hen niet echt onderscheiden van landen met een slechtere reputatie.

Anoniem, 57, New York, New York

Ik bezoek liever geen landen waar LHBTQ+-mensen worden gecriminaliseerd. Ik weet hoe het voelt om gediscrimineerd te worden op grond van seksuele geaardheid en geef mezelf er liever niet aan bloot. Ik geef er ook de voorkeur aan hun economie niet te ondersteunen met mijn toeristendollars, maar bezoek liever bestemmingen waar ik me welkom en comfortabel voel. Ik ben in een land geweest met anti-LBTQ+-wetten - ik voelde me erg ongemakkelijk en ik kon me niet volledig ontspannen. Dat was jammer, want het land dat ik bezocht was prachtig. Als Amerikaan ben ik eraan gewend om bepaalde rechten te hebben, waaronder het recht om zichzelf te zijn, waarvan ik vind dat het fundamentele mensenrechten zouden moeten zijn. Daarom is het heel moeilijk om een plek te willen bezoeken waar ik me niet veilig zou voelen.

Colleen, 43, Metrogebied New York City

Mijn oudste volwassen kind is niet-binair en ik zal niet ergens heen gaan waar ze zich onveilig of ongewenst zouden voelen. Er zijn zoveel andere gastvrije plekken in de wereld om naartoe te gaan. Hoewel ik de wetten van een land niet heb onderzocht sinds mijn kind als niet-binair uit de bus kwam, zal ik dit doen voordat ik onze volgende reis boek.

Adam, 36, New York, New York

Ik ben in Jamaica geweest en moest daar blijven om aan boord van een cruise rond Cuba te gaan, maar ik had zeker reserveringen. We hebben ervoor gekozen om bij een Amerikaanse hotelketen - Hilton - te verblijven om ervoor te zorgen dat we niet zouden vluchten?problemen met het inchecken in een kamer met slechts een kingsize bed. Ik aarzel over het algemeen om landen te bezoeken met anti-LHBTQ+-wetten (en ik wil niet mijn hart op een plaats zetten of plannen wijzigen als ik er later achter kom dat het land niet gastvrij is), maar ik zou Marokko kunnen overwegen als met een grote groep gaan en ons eigen huis huren.

Colin, 27, Brooklyn, New York

Ik sta open voor reizen naar landen waar homoseksuele relaties strafbaar zijn of genderexpressie wordt beperkt. Ik neem aan dat een blanke toerist zijn een vorm van bescherming zou zijn, hoewel ik misschien naïef of verkeerd ben om dat te denken. Maar persoonlijk denk ik niet dat mijn veiligheid in gevaar zou komen als ik met de DL zou reizen (bijv. homobars, gecodeerde kleding, pda's vermeed)

Ik heb de houding ten opzichte van homoseksualiteit opgezocht voordat ik een reis naar Vietnam, Cambodja en Thailand boekte. Ik was er vrij zeker van dat de dingen in Thailand open waren, maar ik wist minder over Cambodja en Vietnam voordat ik boekte. Geen van hen criminaliseert homoseksualiteit, maar ik denk dat het geen invloed zou hebben gehad op mijn beslissing om te gaan, zelfs als ze dat wel deden.

Er zijn geen landen die ik niet zou bezoeken vanwege hun anti-LHBTQ+ wetten. Ik ben erg geïnteresseerd in een bezoek aan Egypte, Libanon, Iran, Maleisië en Indonesië, ondanks hun wetten. Ik zou mijn gedrag tijdens een reis naar een van die plaatsen zeker aanpassen en risicovolle situaties vermijden.

Donna, 66, Florence, South Carolina

Ik ben geen homo, maar mijn dochter wel. Uit solidariteit met haar probeer ik niet naar plaatsen te gaan waarvan ik denk dat ze niet welkom zou zijn. Ik geef mijn geld liever niet uit aan een land dat dat niet doetmijn waarden delen of mensen op welke manier dan ook discrimineren.

Anoniem, 70, Californië

Ik zoek LHBTQ+-wetten op in landen voordat ik daarheen reis, en ik ben naar landen gereisd met anti-LHBTQ+-wetten. Ik voelde me veilig. Ik vond in elk land grote LGBTQ+-populaties. LGBTQ+-personen vroegen naar manieren om hun regeringen onder druk te zetten om discriminatie te stoppen. Ik zal om bijzondere en bijzondere redenen weer naar Indonesië reizen. Ik mijd in de regel andere anti-LHBTQ+ landen.

Cait, 34, New York City Metro Area

Mijn vrouw en ik zijn naar plaatsen gereisd waar het met name niet homovriendelijk is. Ik zoek meestal eerst de wetten op en zorg ervoor dat er gebieden zijn waar we veilig kunnen verblijven. We hebben specifiek gezocht naar accommodaties die zijn afgestempeld door de International Gay & Lesbian Travel Association en die TAG-goedgekeurd zijn. Of we reizen met heterovrienden. Ik ben een vrouw die meer mannelijk presenteert, en mijn vrouw is vrouwelijk, dus bij mij zijn we met name een homostel. Maar tijdens eerdere reizen hebben we de PDA vrijwel op nul gehouden wanneer we niet in onze LGBTQ+-vriendelijke resorts of locaties waren. Ik ben bang om naar veel landen in Afrika, het Midden-Oosten en Rusland te reizen, maar we zullen waarschijnlijk weer naar het Caribisch gebied reizen, ook al weet ik dat velen niet vriendelijk zijn.

Robert, 55, Seattle, Washington

Ik ging in het voorjaar van 2014 naar Moskou voor een internationale bartendingwedstrijd. Rusland was net Oekraïne binnengevallen, leden van de band Pussy Riot waren net uit de gevangenis gekomen en Poetin trad hard op tegen LGBTQ+-mensen. Drie van de persleden uit de V. S.waren homoseksueel (twee waren een stel) en hielden de rest van ons op de hoogte toen we de reisdatum naderden. Ze zouden niet alleen onopvallend moeten blijven, maar we zouden ook voorzichtig moeten zijn met wat we om en over hen zeiden. Het paar moest ervoor zorgen dat ze aparte kamers veilig stelden. De andere man was van plan om als miniprotest een regenboogriem te dragen, maar ik denk dat ik daar niet voor heb gekozen. Het is duidelijk dat openbare uitingen van genegenheid verboden terrein waren. Ik kon zien dat een van de jongens een beetje gespannen zou raken als we in de buurt waren van de Russische speciale politiediensten (die, ironisch genoeg, een groot "OMOH"-logo op de achterkant van hun jacks hebben). Ik heb persoonlijk nooit gevoeld onveilig, maar ik weet zeker dat ze dat deden op een manier waar ze niet veel tijd aan hadden hoeven besteden om zich zorgen te maken over de meeste tijd in N. Y. C. en San Francisco voor vele jaren (hoewel ze alle drie veel reisden, dus dit was waarschijnlijk minder uniek voor hen dan voor mij). Maar het feit dat het altijd een schaduw was, een spook, op manieren die anders waren dan alle andere veiligheids-/beveiligingsproblemen in het land (over het algemeen voelden we ons heel veilig en comfortabel door de stad te zwerven), was een enorme herinnering en een terugkeer naar mij om hij groeide op als kind in Idaho in de jaren tachtig, zag vrienden gekweld worden omdat ze homo waren, en een andere vriend nam zijn eigen leven omdat hij (gedeeltelijk) de angst van het in de kast zitten niet langer aankon. Soms voelen mensen zich op hun gemak dat, zelfs met al het politiegeweld en racisme/seksisme/homofobie dat hier in de VS plaatsvindt, we ons nog steeds, voor het grootste deel, comfortabel voelen om onze stem te verheffen. Maar helaas, in zoveel delen van de wereld,we kunnen het nog steeds niet, en mensen moeten daar elke dag mee leven.

Melanie, 32, New York, New York

Ik ben in Marokko geweest en heb overwogen om daarheen te verhuizen voor een baan, maar ik voelde me niet veilig en verborg het feit dat ik met vrouwen uitga in plaats van met mannen. In het verleden heb ik de wetten van tevoren opgezocht omdat ik in het slechtste geval niet vermoord of gevangen wil worden, laat staan gestrest op vakantie. Vooralsnog mijd ik over het algemeen landen met anti-LHBTQ+ wetten. Ik heb het gevoel dat ik me niet zou kunnen ontspannen en dat ik zou moeten plannen om alleen of met vrienden te gaan in plaats van met een partner. Ik wil geen interactie met die landen en hun toerisme voeden alsof ze hun morele contract met mij niet hebben geschonden, maar ik zou willen dat ik ze kon gaan ervaren.

Joetta, 45, New York, New York

Ik ben geen LGBTQ+, dus de wetten hebben geen invloed op mij, maar ik voel me niet goed over mijn toeristendollars die regeringen steunen die LGBTQ+-bevolkingen criminaliseren. Ik weet zeker dat ik naar deze landen ben gereisd, of het nu voor werk of plezier is, maar ik weet eigenlijk niet zeker welke.

Hoewel ik de wetten van een land niet heb opgezocht voordat ik een reis plande, zou het goed zijn om die context te hebben. Ik weet dat ik aannames heb over welke landen homoseksualiteit strafbaar stellen, maar er zijn waarschijnlijk vele andere waarvan ik me niet bewust ben omdat ik stereotypering heb. Over het algemeen zijn degenen waarvan ik me terdege bewust ben ook erg anti-vrouwelijk, en ik zou aarzelen om daarheen te reizen (bijvoorbeeld Saoedi-Arabië).

Leiford

Ik zal niet reizen als ik weet van een dergelijk beleid. Niet bewust. In feite doe ik het tegenovergestelde en zoek ik LGBTQ+vriendelijke plaatsen om naartoe te gaan. Ik lees veel nieuws, dus ik ken plaatsen die veel aandacht krijgen voor hun anti-LHBTQ+-beleid. Ik heb ook "over het algemeen" onderzoek gedaan naar LGBTQ+-vriendelijke reislocaties zonder een specifieke bestemming te boeken. Ik ga zeker niet naar Rusland, Polen, Hongarije, het grootste deel van Afrika en in het bijzonder Oeganda.

N, 37, Madison, Wisconsin

Ik reis met mijn vrouw naar landen met anti-LHBTQ+ wetten - ik sta open voor elke plaats die ik wil bezoeken. Maar ik ben erg voorzichtig. We zijn niet openlijk aanhankelijk en vermelden onze relatie niet wanneer we met de lokale bevolking praten totdat we hun positie kennen.