Zo is het om nu naar Frankrijk te reizen

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

In dit artikel

Nadat Frankrijk op 9 juni zijn grenzen heropende voor internationale toeristen, werd de langverwachte droom van veel reizigers van een Franse zomervakantie eindelijk tastbaar. En met de heropening van de Eiffeltoren deze maand leek Parijs weer 'in business'.

Poging om eindelijk mijn paspoort af te stoffen en terug te gaan naar een van mijn favoriete steden ter wereld, stapte ik vorige week op de inaugurele vlucht van de goedkope langeafstandsmaatschappij French Bee van Newark naar Parijs en bracht een paar dagen door in de Lichtstad om echt een idee te krijgen hoe de heropening verliep. Hier zijn een paar dingen die ik nuttig vond om te weten als je een reis plant.

Toelatingseisen

Frankrijk werkt momenteel met een "stoplichtsysteem" voor bezoekers die binnenkomen, met groene, oranje en rode niveaus die het risiconiveau van verschillende landen vertegenwoordigen. Degenen die uit groene landen komen, kunnen zonder beperkingen binnenkomen als ze zijn gevaccineerd of door een negatieve PCR of snelle test binnen 72 uur voor vertrek te overleggen. De Verenigde Staten staan sinds 18 juni op de groene lijst, wat betekende dat ik alleen mijn vaccinkaart hoefde in te voeren die was uitgegeven door de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention. French Bee gaf me ook een gezondheidsverklaring die ik moest ondertekenenen aanwezig bij het inchecken, maar het is nooit opgehaald. Deze vereiste kan variëren, afhankelijk van uw luchtvaartmaatschappij.

Kom vroeg op de luchthaven aan - je wordt gevraagd om je vaccinkaart of testresultaten te tonen voordat je mag inchecken bij je vlucht. U wordt ook gevraagd om deze documenten te tonen voordat uw paspoort wordt afgestempeld bij aankomst in Frankrijk, samen met een COVID-19-formulier voor het traceren van contactformulieren dat u bij de landing zult krijgen.

Digitale gezondheidspasmandaten

Ik heb maar één keer meegemaakt dat ik om een gezondheidspas werd gevraagd, toen ik op vrijdagavond naar een nachtclub ging. Niet wetende dat Franse nachtclubs een bewijs van vaccinatie of een recente negatieve COVID-19 nodig hebben om binnen te komen, heb ik per ongeluk mijn CDC-kaart in mijn hotel achtergelaten. Terwijl ik de uitsmijter van de club in zeer gebroken Frans smeekte, kwam er een gedachte bij me op tijdens een laatste moment van wanhoop, en ik haalde mijn telefoon tevoorschijn om hem de Instagram-post te laten zien die ik had gemaakt - waarin ik alle persoonlijke informatie censureerde, kreeg eind maart mijn tweede dosis van het vaccin.

"Dit gaat nooit werken", dacht ik bij mezelf. "Ik kom morgenavond gewoon terug."

Et voila! Het werkte!

Was het een meevaller? Misschien. Maar ik raad niet aan hetzelfde te doen. Als je van plan bent naar een club te gaan, zorg er dan voor dat je je CDC-kaart en een of andere vorm van identificatie meeneemt, zodat ze je naam kunnen matchen met je vaccinatiestatus. Franse burgers gebruiken al een nationale gezondheidspas, maar totdat de strengere mandaten volgende week beginnen (meer daarover hieronder), zal uw CDC-kaartvolstaan als Amerikaanse toerist. Houd er rekening mee dat maskers optioneel zijn in indoorclubs: ik heb die avond geen maskers gezien die werden gedragen door de feestvierders in Rosa Bonheur Sur Seine.

Over die nieuwe mandaten: hoewel ik ze niet heb meegemaakt toen ik daar was, kondigde de Franse president Emmanuel Macron onlangs aan dat in reactie op de Delta-variant een bewijs van vaccinatie via een digitale Franse gezondheidspas vereist zou zijn voor een grotere lijst met plaatsen vanaf 1 augustus. Hoewel het nog steeds een geldig vaccinatiebewijs is, wordt de CDC-vaccinkaart niet geaccepteerd als vervanging voor de gezondheidspas. Amerikaanse reizigers met een CDC-kaart moeten hun kaart meenemen naar Frankrijk, waar ze deze in de app kunnen laten uploaden door elke gewillige Franse arts of apotheker (die) de vaccinatie-informatie in het Franse systeem kan invoeren, zelfs voor mensen die geen Frans burgerservicenummer of carte vitale hebben.”

Avondklok en beperkingen

De avondklok voor bars en nachtclubs werd op 30 juni in Frankrijk opgeheven, samen met beperkingen op het aantal mensen dat binnen samenkomt - perfect wanneer de zomeravonden in Parijs niet vóór 22.00 uur zonsondergang ondergaan. Maar als je van plan bent om na het diner een slaapmutsje te nemen in je hotel, zorg dan dat je van tevoren een voorraad hebt: alcohol mag na 22.00 uur nog steeds niet worden verkocht in winkels.

Maskerhandhaving

Maskers waren binnenshuis verplicht op elke overdekte locatie die ik betrad, inclusief winkels, cafés en restaurants. In restaurants dragen de meeste locals geen maskers als ze eenmaal zitten. Parijs is bijzonder streng wat betreft het dragen van maskers in de metro, metaankondigingen die worden afgespeeld op een lus die iedereen betrapt zonder er een te dragen, krijgt een boete van 135 euro. Op een reis was ik getuige van een Parijse confrontatie met een Amerikaanse toerist die zijn masker onder zijn neus droeg. "Ik ben nog niet ingeënt," zei de Parijzenaar, "dus trek alsjeblieft je masker op."

Menigten en gevoel op de grond

Het v alt niet te ontkennen: vanwege de toegangsbeperkingen die nog steeds worden opgelegd aan landen die niet op de groene lijst van Frankrijk staan, was de gebruikelijke zomerdrukte van de stad nergens te vinden. De rij bij de CityPharma-apotheek in Saint-Germain-des-Prés - de beste plek in de stad om Franse schoonheidsproducten op te halen tegen lagere prijzen dan in de VS - bestond niet. Ik kon een kaartje voor de Catacomben van Parijs bemachtigen door gewoon naar de balie te lopen, en binnen voegde zich slechts één ander klein gezin bij me. Spookachtig - op een goede manier. Ik had nog steeds boekingen nodig om plaats te nemen aan enkele van de populairste tafels in de stad, maar verrassend genoeg kon ik zelfs last-minute annuleringen krijgen bij favorieten zoals Le Chardenoux en Le Saint Sebastian. Behalve dat ik op de middag van de Tour de France in Parijs was, voelde het zeker niet alsof ik in Europa was tijdens het hoogseizoen van de zomer.

Een heel opvallend element van mijn reis was de enorme hoeveelheid Amerikaanse accenten die ik hoorde. Ik zat naast een Amerikaans stel tijdens het diner in Le Fouquet's en hoorde veel van mijn landgenoten en vrouwen in het Engels met elkaar praten op straat en in cafés. De gebruikelijke Britse accenten van hoppende toeristenvanuit het Verenigd Koninkrijk naar Parijs waren nergens te vinden vanwege de huidige status van het VK op de oranje lijst van Frankrijk. De enige andere niet-Franse accenten die ik tijdens mijn verblijf hoorde, waren Duitse toeristen, die ook het land zijn binnengedruppeld voor de zomervakantie.

Bovendien vond ik de Franse gastvrijheid jegens Amerikaanse bezoekers overweldigend warm. "We zijn blij dat we weer bezoekers hebben in Parijs", vertelde een serveerster in een café me met een glimlach. Toen ik hoorde dat ik uit New York kom, uitten verschillende Parijzenaars hun frustratie over het gebrek aan wederkerigheid van reizen vanuit de VS, aangezien Franse burgers nog steeds geen toestemming hebben om het land binnen te komen.

Retourproces

Misschien was het enige stressvolle deel van mijn bezoek aan Parijs mijn terugkeer naar huis. Alle Amerikaanse staatsburgers moeten een negatieve COVID-19-test overleggen voordat ze aan boord van hun vlucht teruggaan; vergelijkbaar met het presenteren van uw vaccinatiestatus of testresultaten voordat u aan boord gaat van uw vlucht naar Frankrijk, kunt u niet inchecken op uw vlucht naar huis zonder deze resultaten bij de hand te hebben. Bij Paris-Orly vond ik het aanvankelijk moeilijk om de COVID-19-testsite te vinden, en eenmaal daar waren de instructies op de kiosk moeilijk te begrijpen voor een niet-Fransspreker.

Het slechtste deel? Deze tests zijn gratis voor Franse burgers, maar toeristen moeten vanaf 7 juli maar liefst 49 euro ophoesten voor een PCR-test en 29 euro voor een snelle antigeentest. Ik moest voor beide betalen.

Na ongeveer een uur zweten ontving ik mijn testresultaten, die volledig in het Frans waren. De vriendelijke poortwachter heeft me geholpen met vertalende instructies om toegang te krijgen, en ik mocht eindelijk inchecken bij mijn vlucht naar huis.

Ik was verdrietig om te gaan - mijn Parijse uitje was magisch op elk niveau. De stad leek alle juiste voorzorgsmaatregelen te nemen en tegelijkertijd de beperkingen voldoende te versoepelen om zich weer echt zichzelf te voelen. Met perfect zomerweer en een gebrek aan de gebruikelijke massa toeristen, voelt Parijs authentieker en charmanter dan ooit tevoren.