Bestemmingen die afhankelijk zijn van ecotoerisme worden geconfronteerd met een stille crisis

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:44

Het is tijd om reizen te heroverwegen met een lichtere voetstap in gedachten. Daarom is TripSavvy een samenwerking aangegaan met Treehugger, een moderne duurzaamheidssite die jaarlijks meer dan 120 miljoen lezers bereikt, om de mensen, plaatsen en dingen te identificeren die toonaangevend op het gebied van milieuvriendelijk reizen. Bekijk hier de Best of Green Awards voor duurzaam reizen in 2021.

Gekenmerkt door verantwoord reizen naar natuurgebieden, helpt ecotoerisme het milieu te behouden, lokale economieën te ondersteunen en is bedoeld om reizigers te informeren over het belang van de natuur en dieren in het wild in het proces. Volgens de Wereldtoerismeorganisatie van de Verenigde Naties (UNWTO) bevat succesvol ecotoerisme educatieve functies, benadrukt het kleine, lokale bedrijven en minimaliseert het eventuele negatieve effecten op de natuur en de samenleving. Ten slotte ondersteunt het de instandhouding en het onderhoud van de attracties en bestemmingen waarvan het afhankelijk is.

Als je bijvoorbeeld een toegangsbewijs voor een natuurreservaat in Costa Rica koopt, gaat dat geld naar de medewerkers die daar werken, evenals naar natuurbehouds- en onderzoeksprojecten binnen het reservaat. Of het nu gaat om het genereren van economische voordelen voor gastgemeenschappen enorganisaties die zich inzetten voor het beschermen of beheren van natuurgebieden, het vergroten van het bewustzijn van dieren in het wild of natuurlijke hulpbronnen, of het bieden van duurzame inkomstenmogelijkheden voor de lokale bevolking, ecotoerisme helpt het delicate evenwicht tussen reizigers en de natuur te behouden.

Wat gebeurt er dan als het toerisme tot stilstand komt? Welke invloed heeft de plotselinge en scherpe daling van het ecotoerisme op de gemeenschappen en omgevingen die ervan afhankelijk zijn?

De rol van ecotoerisme

Van klimaatverandering en verlies van leefgebied tot armoede en de illegale handel in wilde dieren, natuurbehoud heeft genoeg obstakels zonder de extra stress van een pandemie. Wanneer een industrie die gericht is op het bieden van verantwoorde, op de natuur gebaseerde ervaringen voor toeristen plotseling stopt, dreigt dit meer dan alleen de lokale economie op zijn kop te zetten.

Voor veel gemeenschappen, en vooral voor die in onderontwikkelde landen, heeft het verwoestende verlies aan boekingen voor toerisme geresulteerd in een dramatische daling van de financiering voor zowel natuurbehoudsoperaties als lokaal levensonderhoud. In bepaalde Zuid- en Oost-Afrikaanse landen zijn noodhulpfondsen zo moeilijk toegankelijk voor op de natuur gebaseerde toerismebedrijven dat het Wereldnatuurfonds en de Global Environment Facility bijna $ 2 miljoen hebben georganiseerd om een Afrikaans samenwerkingsplatform voor natuurgerelateerd toerisme te ontwikkelen.

UNWTO ontdekte dat internationale toeristenaankomsten in 2020 met 74 procent zijn gedaald, wat neerkomt op een verlies van ongeveer $ 1,3 biljoen aan op toerisme gebaseerde export. Ze wezen ook op een mogelijke daling van de bezoekersuitgaven, waardoor 100 tot 120 miljoen directe toeristische banen werden gecreëerdin gevaar, veel van hen bij kleinere of middelgrote bedrijven.

Natuurgebieden hebben ook te lijden onder het verlies van inkomsten uit toerisme, waardoor de financiering voor natuurbehoud en bescherming wordt stopgezet. In 2015 heeft een UNWTO-enquête vastgesteld dat 14 Afrikaanse landen $ 142 miljoen aan toegangsprijzen voor beschermde natuurgebieden hebben gegenereerd. De stopzetting van het toerisme betekent dat de gebieden die sterk afhankelijk zijn van op toerisme gebaseerde banen maandenlang zonder inkomen en beperkte opties voor monetaire vangnetten gaan. Zonder deze kansen moeten gemeenschappen zich mogelijk wenden tot meer uitbuitende of ecologisch niet-duurzame inkomstenbronnen om hun gezinnen te voeden.

In sommige gevallen zijn parkagentschappen voor meer dan de helft van hun operationele financieringskosten afhankelijk van toerisme. Aangezien er een aanzienlijk aantal zeer bedreigde soorten is waarvan de hele populatie beperkt is tot een enkel beschermd gebied, is het behoud van die bedreigde soort ongelooflijk afhankelijk van inkomsten uit het toerisme. Ecotoerisme-taken zijn ook niet beperkt tot gidsen of kaartverkopers, maar omvatten ook de parkwachters en patrouilles die werken om beschermde gebieden te beschermen tegen illegale stropers, houthakkers en mijnwerkers.

In Brazilië voorspellen onderzoekers dat het verminderde aantal bezoekers tijdens de pandemie van 2020 zal leiden tot een verlies van $ 1,6 miljard aan omzet voor toeristische bedrijven die actief zijn in beschermde gebieden, evenals een verlies van 55.000 permanente of tijdelijke banen. In Namibië dreigen gemeentelijke natuurbeschermingsorganisaties 10 miljoen dollar aan directe inkomsten uit toerisme te verliezen, waardoor de financiering van ten minste 700 jachtopzieners die anti-stroperij patrouilles.

Hoewel er tal van voordelen voor het milieu zijn verbonden aan de onderbreking van het toerisme (de aarde een kans geven om te rusten van de op transport gebaseerde koolstofemissies en dieren in het wild de vrijheid geven om ongestoord te leven van menselijke interactie, om er maar een paar te noemen), is het negatieve van de pandemie effecten op ecotoerisme zijn moeilijk te negeren.

Verminderd ecotoerisme eist zijn tol van de natuur

Volgens een studie in opdracht van High Level Panel for A Sustainable Ocean Economy, hebben kleine eilandstaten sinds begin 2020 een daling van 24 procent van de inkomsten uit toerisme gezien. Het rapport citeert ook dat in de Bahama's en Palau de het bruto binnenlands product (bbp) zal naar verwachting met minstens acht procent krimpen, terwijl op de Malediven en de Seychellen het BBP naar verwachting met 16 procent zal dalen. In 2020 meldde de Fiji Hotel and Tourism Association dat ten minste 279 hotels en resorts waren gesloten sinds de pandemie toesloeg en dat 25.000 werknemers hun baan hadden verloren.

De regeringen in deze kustgemeenschappen gebruiken vaak inkomsten uit zeetoerisme om marien onderzoek, instandhouding en monitoring- of beschermingsacties te financieren. Ecotoerisme maakt bijvoorbeeld meer dan de helft uit van het budget voor natuurbehoud dat nodig is om mariene gebieden te beschermen tegen illegale visserij in het natuurpark Tubbataha Reefs in de Filipijnen.

Terwijl een handvol beschermde mariene gebieden de verloren inkomsten kon goedmaken met de hulp van lokale overheden (met name het Great Barrier Reef ontving noodfondsen van de Australischeregering) anderen hadden niet zoveel geluk. Het budget voor het Nusa Penida Marine Protected Area in Indonesië, dat in 2020 te maken kreeg met aanzienlijke verliezen aan toeristengelden, werd in feite met 50 procent bezuinigd op overheidsfinanciering om prioriteit te geven aan lokale pandemische reacties.

Het meest recente onderzoek van de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) naar de onthutsende effecten van de pandemie op de natuur toonde aan dat Afrika en Azië het zwaarst werden getroffen. Meer dan de helft van de beschermde gebieden in Afrika werd als gevolg van de pandemie gedwongen om veldpatrouilles, anti-stroperijoperaties en natuureducatie stop te zetten of te verminderen.

In Oeganda, waar acute natuurbeschermingsinspanningen tussen 1996 en 2018 de berggorilla van de rode lijst van ernstig bedreigde diersoorten hebben gehaald, dreigt de aanzienlijke bevolkingstoename die in de afgelopen decennia is bereikt, te keren. Door de afname van het ecotoerisme tijdens de pandemie, is de belangrijkste bron van inkomsten voor het behoud van gorilla's in Oeganda zo goed als opgedroogd. Erger nog, het verlies van betrouwbare bronnen van inkomsten uit op toerisme gebaseerde banen in omliggende gemeenschappen zou de lokale bevolking ertoe kunnen aanzetten zich tot stroperij te wenden om de eindjes aan elkaar te knopen.

Na een incident in Cambodja waarbij stropers drie gigantische ibissen doodden, een ernstig bedreigde vogelsoort, onthulde de Wildlife Conservation Society dat er sinds het begin van de pandemie een plotselinge toename van stroperij in het gebied was geweest. De drie vogels waren goed voor 1 tot 2 procent van de totale wereldbevolking.

Eind april 2020, de non-profit instandhoudingPanthera meldde dat er een toename was geweest van het stropen van wilde katten, met name jaguars en poema's, tijdens de pandemische afsluiting van dat jaar in Colombia. De organisatie vreesde dat stropers meer vertrouwen hadden in het uitbreiden van hun bereik naar beschermde gebieden, aangezien de afsluiting het patrouilleren en de wetshandhaving had verminderd als gevolg van ontslagen.

Stroperij is niet de enige factor die breuken veroorzaakt in op de natuur gebaseerd toerisme; volgens het Braziliaanse Nationale Instituut voor Ruimteonderzoek is de ontbossing in het Braziliaanse regenwoud in april 2020 met 64 procent toegenomen vergeleken met dezelfde maand in 2019. Zo erg zelfs dat de Braziliaanse strijdkrachten 3.000 soldaten en milieufunctionarissen hebben ingezet om de toestroom van illegale houthakkers die tijdens de sluiting waren blijven werken. Activisten zijn bezorgd dat de ongebreidelde activiteit ook een bedreiging kan vormen voor inheemse gemeenschappen, die geïsoleerd leven van buitenlandse ziekten.

De toekomst van verantwoord ecotoerisme

Zal de pandemie, nu de wereld de gevolgen ervan heeft ingezien, de toeristenindustrie inspireren om in de toekomst prioriteit te geven aan op de natuur gebaseerd ecotoerisme? De wereldwijde crisis heeft ons zeker een kans gegeven om de relatie tussen toerisme en natuur te heroverwegen, evenals hoe de industrie sociale en ecologische hulpbronnen beïnvloedt. Als reizigers de tijd nemen om weloverwogen beslissingen te nemen, hebben ze de macht om de economische vraag naar legitiem en duurzaam ecotoerisme te stimuleren.

Dr. Bruno Oberle, IUCN's directeur-generaal, zei het het beste in eenbegeleidende verklaring bij de publicatie van het tijdschrift 2021: "Hoewel de wereldwijde gezondheidscrisis een prioriteit blijft, onthult dit nieuwe onderzoek hoe zwaar de recente pandemie heeft geëist van de inspanningen voor natuurbehoud en van gemeenschappen die zich inzetten voor de bescherming van de natuur. Laten we dat niet vergeten alleen door investeren in gezonde natuur kunnen we een solide basis bieden voor ons herstel van de pandemie en toekomstige volksgezondheidscrises voorkomen."

Er zijn een paar manieren waarop reizigers bij toekomstige reizen prioriteit kunnen geven aan verantwoord, duurzaam ecotoerisme. Zoek voordat u boekt uit of de organisatie directe financiële bijdragen of voordelen levert aan het behoud van haar natuurlijke ecosystemen en dieren in het wild. Wees ook niet bang om uw reisorganisatie of accommodatie te vragen naar de stappen die zij nemen om de lokale omgeving te beschermen. Zoek naar activiteiten zoals recyclen of verminderen, lokale producten kopen in plaats van geïmporteerde producten, duurzame praktijken aanmoedigen (zoals herbruikbare waterflessen meenemen of rifveilige zonnebrandcrème gebruiken) en educatieve of bewustmakingsprogramma's aanbieden om hun gasten te leren over het belang van de omgeving natuurgebieden. Ecotoerisme gaat over het gebruik van toerisme als een waardevol instrument voor natuurbehoud en economie, niet als een excuus om natuurlijke hulpbronnen te exploiteren.

Succesvol ecotoerisme heeft leden van de lokale gemeenschappen in dienst, maar erkent ook de rechten en culturele overtuigingen van de lokale bevolking als geheel. Het genereren van financiële voordelen voor lokale mensen en bedrijven is slechts het topje van de ijsberg; het is belangrijk voor ecotoerismebureaus om in te werkensamenwerking met de lokale bevolking om hen sterker te maken. De pandemie was een goede leerervaring voor veel bedrijven die sterk afhankelijk zijn van inkomsten uit toerisme om succesvolle operaties te behouden; in de toekomst kan er meer nadruk komen te liggen op het vinden van manieren om de gastgemeenschappen duurzame voordelen op de lange termijn te bieden, zodat ze niet zo hard worden getroffen in het geval dat het toerisme in de toekomst weer wordt stopgezet.