8 ongelooflijke gebouwen die je in Beijing moet zien

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

Met zijn steeds veranderende skyline lijkt het alsof er elke dag een nieuw gebouw wordt neergezet in Peking, maar de Chinese hoofdstad is niet bevolkt met doorsnee wolkenkrabbers. Veel van de vreemde en prachtige gebouwen van de stad lijken op alomtegenwoordige objecten: een broek, een bergketen en een gigantisch ei.

Deze flamboyante gebouwen zijn een grote sprong voorwaarts ten opzichte van de traditionele keizerlijke architectuur van de stad. Toen Mao Zedong halverwege de 20e eeuw aan de macht kwam, werden traditionele sìhéyuàn (huizen in binnenplaatsstijl) die de stad bevolkten afgebroken en vervangen door saaie arbeiderswoningen, betonnen flatgebouwen in Sovjetstijl en uitgestrekte boulevards. Een paar bewaard gebleven hútòngs (steegjes) zijn nog op steenworp afstand van grote wegen die ooit vol stonden met fietsen en nu in de schaduw van architectuur die grenzen, zwaartekracht en weerstand tegen aardbevingen verlegt.

Terwijl China zich voorbereidde op de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking, nam de opkomst van gekke en prachtige architectuur niet alleen in de hoofdstad maar in heel China een vlucht. 's Werelds meest gevierde architecten kwamen naar China om de grenzen van design te verleggen in de aanloop naar de Spelen. De resultaten werden symbolen van China's macht en moderniteit.

In 2014,President Xi Jinping riep op tot een einde aan qíqíguàiguài (vreemde of vreemde) architectuur, die de skylines van veel Chinese steden accentueert, zoals het muntvormige Guangzhou Yuan-gebouw in Guangzhou en de Ring of Life in Shenfu New Town in de provincie Liaoning.

Toen, in 2016, verklaarde de Chinese regering formeel een einde aan architectuur die 'te groot, xenocentrisch, raar' is. Maar ook al was het land overgestapt op architectuur die "geschikt, economisch, groen en een lust voor het oog" wil zijn, deze gebouwen blijven voor de wereld om te bewonderen.

Wangjing SOHO

Halverwege tussen Beijing Capital Airport en het stadscentrum, is Wangjing SOHO een trio van verweven kantoor- en winkelgebouwen en een trio van paviljoens dat lijkt op een futuristische bergketen. Ontworpen door wijlen de Britse Iraakse architect Zaha Hadid met Patrik Schumacher, zijn de drie torens, 387, 416 en 656 (200 m) hoog, omringd door een 196, 850 vierkante meter groot openbaar park in Wangjing, een tech business hub in noordoosten van Peking. Het architecturale wonder stijgt tot 43 verdiepingen, waaronder drie ondergrondse parkeerlagen, een ondergrondse winkelvloer, twee bovengrondse winkelvloeren en 37 kantoorverdiepingen. Afhankelijk van het uitkijkpunt lijken de gebouwen individueel en soms met elkaar verbonden. Wangjing SOHO, in opdracht van SOHO China, de grootste ontwikkelaar van kantoren in China, is gemakkelijk bereikbaar voor een dagje winkelen via de metro.

China Central Television Headquarters

Het kolossale zilvergrijze hoofdkantoor van China Central Television, dat zijn bijnaam 'grote broek' heeft gekregen omdat het eruitziet als een broek, ontbreekt niet. Ontworpen door Rem Koolhaas en Ole Scheeren van OMA, het gebouw van $ 900 miljoen is 51 verdiepingen hoog en zweeft 767 voet boven het centrale zakendistrict van Peking. De karakteristieke "broek" -vorm wordt bereikt door de twee scheve torens van het gebouw die elkaar ontmoeten op een loodrechte uitkragende "lus" 246 voet boven de grond, die de activiteiten binnenin nabootst. Het gebouw bevat alle ooit verspreide kantoren, televisiestudio's, omroep- en productiefaciliteiten van CCTV. Volgens OMA herbergt de ene toren kantoren en redactieruimtes en de andere nieuwsuitzending met administratie, die toezicht houdt op het proces van televisiemaken, sluit zich aan de top aan. Het gebouw is niet toegankelijk voor bezoekers, maar bewonderaars kunnen van dichtbij en persoonlijk naar buiten kijken door het Jintaixizhao-metrostation te verlaten en een glimp op te vangen van de binnenkant door het nachtelijke nieuws te bekijken.

Nationaal centrum voor uitvoerende kunsten

Ontworpen door wijlen de Franse architect Paul Andreu, lijkt het National Center for the Performing Arts op een gigantisch ei. Grenzend aan het Tiananmen-plein, is de titanium en glazen ellipsoïde 298 voet lang, 472 voet breed en 150 voet hoog en bevat een concertzaal met 2.017 zitplaatsen, een operagebouw met 2 416 zitplaatsen en een 1.040 -zit theater. Overdag zorgt een 328 voet brede luifel ervoor dat het interieur van het gebouw verlicht kan worden. Het statige kunstcomplex van $ 400 miljoen werd in 2007 geopend en duizenden zijn de onderwateringang betreden (het gebouw hangt boven een ondiep zwembad) om sterren zoals de Chinese pianist Lang Lang te zien optreden. Privérondleidingen van 40 minuten zijn beschikbaar op reservering voor 200 RMB (ongeveer $ 28,50). Een restaurant, café, souvenirwinkel, muziekwinkel en boekhandelaar behoren tot het aanbod voor bezoekers en bezoekers van optredens.

Linda Haiyu Plaza

Linda Haiyu Plaza, gelegen langs de East Fourth Ring Road in het Chaoyang-district, is een reeks gebouwen die in een rij op een vis lijken. Het 259, 186 vierkante meter grote complex omvat een 19 verdiepingen tellend kantoorgebouw in de vorm van een vissenkop, drie 15 verdiepingen tellende appartementsgebouwen, een 20 verdiepingen tellend hotel en twee commerciële gebouwen van vijf verdiepingen. Linda Haiyu Plaza, ook wel Linda Fishing Plaza genoemd, heeft een supermarkt, een restaurantrij en een groot zeevispark.

Galaxy Soho

Het duurde 30 maanden om Galaxy SOHO te voltooien, een futuristisch commercieel gebouw voor gemengd gebruik in het centrum van Peking. Ontworpen door Zaha Hadid met Patrik Schumacher, is het 1 miljoen vierkante meter grote kantoor-, winkel- en entertainmentcomplex gebouwd met opvallende banden van wit aluminium en glas, en bruggen verbinden de vier doorlopende structuren. Het vloeiende ontwerp, zonder hoeken, heeft interieurs met enorme binnenplaatsen, een knipoog naar de traditionele Chinese architectuur. De eerste drie niveaus bevatten winkel- en amusementsruimtes, de topvan het gebouw zijn bars, restaurants en cafés, en de middelste verdiepingen zijn kantoren.

Nationaal Stadion

Bijgenaamd het Vogelnest dankzij de stalen façade die lijkt op een vogelnest, werd het Nationale Stadion met 91.000 zitplaatsen een symbool van de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking. Het is waar de openings- en sluitingsceremonie werden gehouden en het is de bedoeling dat de openings- en sluitingsceremonie voor de Olympische Winterspelen van 2022 in Peking plaatsvinden. Ontworpen door de Zwitserse architecten Jacques Herzog en Pierre de Meuron in overleg met de Chinese kunstenaar Ai Weiwei, is het stadion uniek gebouwd. De elliptische rode stadionkom staat los van de iconische draaiende stalen façade en het zadelvormige stalen dak. Ongeveer 41.875 ton staal werd gebruikt voor de bouw van het stadion, dat deel uitmaakt van Olympic Green, waar bezoekers Olympische tentoonstellingen kunnen bekijken, het Olympische fakkelplatform en over loopbruggen op het dak van het Vogelnest kunnen wandelen.

Nationaal Aquatisch Centrum

Bekend als de "Water Cube" dankzij de blauwe "bubble" ethyleen-tetrafluorethyleenmuren, werd het National Aquatics Centre van $ 143 miljoen ontworpen door Arup. Het centrum met 17.000 zitplaatsen grenst aan het Bird's Nest, dat de Olympic Green in het noorden van Peking vormt. Zeepbellen inspireerden het ontwerp van het rechthoekige blauwe gebouw, en de Water Cube fungeert als een kas met natuurlijk licht dat door de muren dringt, wat niet alleen voor licht zorgt, maar ook het gebouw en het zwembadwater verwarmt. De Water Cube beschikt over vijf zwemmenzwembaden, een golfslagmachine, attracties en een restaurant. De Water Cube is open voor publiek, dat kan zien waar wereldrecords zijn gebroken tijdens olympische zwem-, duik- en synchroonzwemwedstrijden. Rondleidingen in het Engels zijn beschikbaar met voorafgaande kennisgeving voor 150 RMB ($ 21).

Dagelijks hoofdkwartier van de mensen

Het fallische hoofdkantoor van People's Daily in het centrale zakendistrict van Peking, voltooid in 2015, haalde de krantenkoppen lang voordat het werd geopend voor stafleden van de dagelijkse staatskrant. Ontworpen door Zhou Qi, een professor in architectuur aan de Southeast University School of Architecture in Jiangsu, China, heeft de 590 meter hoge betonnen en geglazuurde terracotta toren 36 verdiepingen, waaronder drie ondergronds. Drie jaar na het onderbroekvormige, door de staat gerunde CCTV-hoofdkwartier, opgericht op de wolkenkrabberscène van de hoofdstad, was het gigantische gebouw het mikpunt van vele grappen tijdens de bouw. De ontwerper zei dat de langwerpige vorm van het gebouw bedoeld was om eruit te zien als het Chinese karakter 人 voor mensen vanuit een vogelperspectief.