Een korte geschiedenis van de Shaolin-tempel en Kung Fu

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:21

Er wordt gezegd dat een boeddhistische monnik uit India genaamd Buddhabhadra, of Ba Tuo in het Chinees, naar China kwam tijdens het bewind van keizer Xiaowen tijdens de periode van de Noordelijke Wei-dynastie in 495AD. De keizer hield van Buddhabhadra en bood aan hem te ondersteunen bij het onderwijzen van het boeddhisme aan het hof. Buddhabhadra weigerde en kreeg land om een tempel op de berg Song te bouwen. Daar bouwde hij Shaolin, wat zich verta alt in klein bos.

Zenboeddhisme komt naar Shaolin-tempel

Dertig jaar nadat Shaolin werd gesticht, kwam een andere boeddhistische monnik genaamd Bodhidharma uit India naar China om yoga-concentratie te onderwijzen, tegenwoordig algemeen bekend onder de Japanse term 'zen'-boeddhisme. Hij reisde door China en kwam uiteindelijk bij de berg Song waar hij de Shaolin-tempel vond waar hij vroeg om toegelaten te worden.

Een monnik mediteert negen jaar

De abt, Fang Chang, weigerde en er wordt gezegd dat Bodhidharma hoog in de bergen klom naar een grot waar hij negen jaar lang mediteerde. Er wordt aangenomen dat hij een groot deel van deze negen jaar met zijn gezicht naar de grotmuur zat, zodat zijn schaduw permanent op de grotmuur werd geschetst. (Overigens is de grot nu een heilige plaats en is de schaduwafdruk uit de grot verwijderd en verplaatst naar de tempelcompound waar u het tijdens uw bezoek kunt bekijken. Het is nogal opmerkelijk.)

Na negen jaar verleende Fang Chang Bodhidharma eindelijk toegang tot Shaolin, waar hij de eerste patriarch van het zenboeddhisme werd.

De oorsprong van Shaolin Martial Arts of Kung Fu

Vermoedelijk oefende Bodhidharma in de grot om fit te blijven, en toen hij de Shaolin-tempel binnenging, ontdekte hij dat de monniken daar niet erg fit waren. Hij ontwikkelde een reeks oefeningen die later de basis werden voor de gespecialiseerde interpretatie van vechtsporten in Shaolin. Vechtsporten waren al wijdverbreid in China en veel van de monniken waren gepensioneerde soldaten. Zo werden bestaande vechtsportoefeningen gecombineerd met Bodhidharma's leringen om de Shaolin-versie van Kung Fu te creëren.

Warrior Monks

Oorspronkelijk gebruikt als oefening, moest de Kung Fu uiteindelijk worden gebruikt tegen aanvallende aanvallers na de bezittingen van het klooster. Shaolin werd uiteindelijk beroemd om zijn krijgermonniken die meesterlijk waren in hun beoefening van Kung Fu. Omdat ze boeddhistische monniken waren, waren ze echter gebonden aan een reeks principes die krijgsethiek, wud, wordt genoemd, die verboden omvat zoals "verraad je leraar niet" en "vecht niet om frivole redenen", evenals acht "hit" en " niet raken" zones om ervoor te zorgen dat de tegenstander niet al te ernstig gewond raakt.

Boeddhisme verboden

Niet lang nadat Boddhidharma Shaolin binnenkwam, verbood keizer Wudi het boeddhisme in 574AD enShaolin werd vernietigd. Later, onder keizer Jingwen in de Noordelijke Zhou-dynastie, werd het boeddhisme nieuw leven ingeblazen en Shaolin herbouwd en gerestaureerd.

Shaolin's gouden tijdperk: krijgermonniken redden de keizer van de Tang-dynastie

Tijdens de onrust in het begin van de Tang-dynastie (618-907), hielpen dertien krijgermonniken de Tang-keizer om zijn zoon, Li Shimin, te redden van een leger dat de Tang wilde omverwerpen. Als erkenning voor hun hulp noemde Li Shimin, ooit keizer, Shaolin de "Opperste Tempel" in heel China en bevorderde het leren, onderwijzen en uitwisselen tussen het keizerlijk hof en legers en de Shaolin-monniken. Gedurende de volgende paar eeuwen, totdat Ming-loyalisten Shaolin als toevluchtsoord gebruikten, kende de Shaolin-tempel en zijn stijl van vechtsporten een bloei van ontwikkeling en vooruitgang.

Het verval van Shaolin

Als een toevluchtsoord voor Ming-loyalisten hebben de Qing-heersers uiteindelijk de Shaolin-tempel vernietigd, deze tot op de grond afgebrand en veel van zijn schatten en heilige teksten vernietigd. Shaolin Kung Fu werd verboden en de monniken en volgelingen, degenen die leefden, werden verspreid door China en naar andere, mindere, tempels volgens de Shaolin-leringen. Ongeveer honderd jaar later mocht Shaolin weer heropenen, maar de heersers stonden nog steeds wantrouwend tegenover Shaolin Kung Fu en de macht die het zijn volgelingen gaf. Het werd in de loop van de volgende eeuwen verschillende keren verbrand en herbouwd.

De huidige Shaolin-tempel

Tegenwoordig is de Shaolin-tempel een praktiserende boeddhistische tempel waar aanpassingen aan het origineel zijn gemaaktShaolin Kung Fu wordt onderwezen. Volgens sommige bronnen was de originele Shaolin Kung Fu te krachtig en werd daarom vervangen door Wu Shu, een minder agressieve vorm van vechtsporten. Wat er vandaag ook wordt beoefend, het is nog steeds een plaats van toewijding en leren, zoals te zien is aan de honderden jongeren die op een bepaalde ochtend buiten oefenen. Er zijn nu meer dan tachtig Kung Fu-scholen rond de berg Song in Dengfeng, waar duizenden Chinese kinderen vanaf vijf jaar naar toe worden gestuurd om te studeren. Shaolin-tempel en zijn leringen blijven indrukwekkend.