Ronde van Jackson Square in de Franse wijk van New Orleans

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:12

De Franse wijk is het oudste deel van de stad en na bijna 300 jaar is het nog steeds een bruisend gebied. Begin je rondleiding door het Jackson Square, genoemd naar de held van generaal Andrew Jackson van de Slag om New Orleans, en de omgeving ervan in Artillery Park, gelegen aan Decatur Street voor Jackson Square. Vanaf hier zie je de rivier de Mississippi achter je en Jackson Square voor je.

De Mississippi was de belangrijkste verkeersader voor de handel tussen Europa en de Nieuwe Wereld. Jean Baptiste LeMoyne, Sieur de Bienville, kreeg de opdracht om de hoofdstad van de Franse kolonie Louisiana te verplaatsen van Fort Biloxi naar een locatie aan de rivier. De monding van de rivier was echter gevaarlijk voor de scheepvaart. De inheemse Amerikanen die in dit gebied woonden, toonden Bienville een "geheime" manier om van Fort Biloxi te komen, door twee meren in de omgeving die hen naar Bayou St. John brachten. Van daaruit konden ze gemakkelijk naar dit punt op de Mississippi navigeren. De stad werd gesticht in 1718. De straten van de Franse wijk werden aangelegd in 1721. Veel van de straten die vanaf de rivier lopen, zijn vernoemd naar katholieke heiligen en veel van de zijstraten zijn vernoemd naar het toenmalige koningshuis van Frankrijk. Dus Bourbon Street is niet genoemd naar een drank voor volwassenen, maar naar het Koninklijk Huis van Bourbon.

Twee grote branden bijnavernietigde New Orleans in de 18e eeuw. De eerste grote brand van New Orleans begon in het huis van Toulouse en Chartres (619 Chartres) toen op een winderige Goede Vrijdag, 21 maart 1788, Don Vincente Nunez een kaars aanstak bij een religieus altaar ter viering van Goede Vrijdag dat in brand vloog. Omdat het Goede Vrijdag was, werden de klokken van de St. Louis-kathedraal, die normaal gesproken worden gebruikt om de bevolking te waarschuwen voor een brand, gedempt om stil te zijn. Bij deze brand zijn binnen 5 uur 850 woningen verwoest. De tweede brand was op 4 december 1794, waarbij nog eens 212 huizen werden verwoest. Hierna implementeerden de Spanjaarden bouwvoorschriften met dikke bakstenen muren, binnenplaatsen en arcades. Voorbeelden van dergelijke gebouwen zijn de Cabildo en de Presbytere, herbouwd na de brand van 1794.

De rivier zelf, de op drie na langste ter wereld, draineert 40% van heel Amerika en is meer dan 800 meter breed. Merk op dat je eigenlijk op een dijk staat. Deze dijken waren oorspronkelijk ongeveer 30 cm hoog en op natuurlijke wijze gevormd; Bienville beval dat ze tot drie voet moesten worden verhoogd. Daarna moesten de Franse landeigenaren aan de rivieroevers dijken bouwen en onderhouden met het risico hun land te verliezen. Gletsjerspleet, of breuken in de dijken, deden zich voor tijdens overstromingen en veroorzaakten slachtoffers aan mensenlevens en eigendommen. Nadat de Amerikanen Louisiana hadden gekocht, werd het dijksysteem overgedragen aan het Army Corps of Engineers. Wees getuige van orkaan Katrina - de rest is geschiedenis.

Als je uitkijkt op de rivier de Mississippi, merk dan op hoe deze naar links in een halve maan buigt. Dit geeft New Orleans een van zijn bijnamen, The Crescent City. De Mississippi blijft delevensader van de stad. De haven van New Orleans verwerkt jaarlijks ongeveer 500 miljoen ton vracht en is de grootste haven voor rubber en koffie; bovendien varen er jaarlijks meer dan 700.000 cruisepassagiers door de haven.

Jackson Square

Loop over Decatur Street en ga Jackson Square in, een gebied dat sinds de oprichting van de stad in 1718 altijd een openbaar plein is geweest. Oorspronkelijk heette het Place d'Arms. Het werd hernoemd toen het standbeeld van Andrew Jackson, held van de Slag om New Orleans in de oorlog van 1812, daar werd geplaatst tijdens een renovatie in de jaren 1850. De inscriptie op het standbeeld is toegevoegd door generaal Benjamin Butler, de generaal van de Unie die tijdens de burgeroorlog boven New Orleans was om de burgers van New Orleans te weerstaan. In die periode staken de vrouwen van New Orleans de straat over om te voorkomen dat ze een soldaat van de Unie zouden passeren als protest tegen de bezetting van de Unie. Gen. Butler was niet geamuseerd. Hij kondigde aan dat hij elke vrouw die dat deed als prostituee zou vervolgen. Daarna liepen de vrouwen van New Orleans langs soldaten van de Unie op straat, maar begonnen ze foto's van generaal Butler op de bodem van hun kamerpotten te leggen.

St. Louis Basilica, of St. Louis Cathedral, is het gebouw achter het plein. Aan de linkerkant is de Cabildo, voorheen de zetel van de Spaanse overheersing en nu een onderdeel van het Louisiana State Museum. Het werd beschadigd door een brand in 1988 en authentiek gerestaureerd. Aan de andere kant van de basiliek staat de Presbytere, de voormalige residentie van de Kapucijnenmonniken, en later een gerechtsgebouw. Tegenwoordig maakt het ook deel uit van het staatsmuseumsysteem. De appartementen van Pontalba zijn de oudste appartementsgebouwen in de Verenigde Staten en zijn gebouwd tussen 1840 en 50. Tegenwoordig blijven de bovenste verdiepingen residentieel, terwijl de onderste verdiepingen commercieel zijn.

Jackson Square is het hart van New Orleans in de moderne tijd, dagelijks bezocht door de lokale bevolking en toeristen, omringd door artiesten, straatartiesten en waarzeggers. Het is ook een belangrijk onderdeel van het French Quarter Festival dat elk jaar in april wordt gehouden.

St. Louis kathedraal

De St. Louis-kathedraal, net buiten de poort van Chartres Street, werd oorspronkelijk voltooid in 1729. Hij werd twee keer verwoest door branden in 1788 en 1794. De bestaande kathedraal werd gebouwd na de laatste brand in 1794. Deze kathedraal werd St. Louis Basilica toen paus Johannes Paulus II in 1984 een bezoek bracht.

Let op de twee steegjes aan de zijkanten van de kathedraal. Degene aan de linkerkant, tussen de St. Louis Basilica en de Cabildo, is Pirate's Alley. Men denkt dat het vernoemd is naar Jean Lafitte, de boekanier die met Andrew Jackson vocht in de Slag om New Orleans. Ook een avonturier, Lafitte was een smokkelaar die populair was bij de lokale bevolking. Nadat de gouverneur een prijs op zijn hoofd had gezet, zette Lafitte op zijn beurt een prijs op het hoofd van de gouverneur. Voorheen officieel Orleans Alley South, werd het steegje officieel hernoemd in 1964. Het is nog steeds geplaveid met de originele stenen die als ballast hadden gediend op schepen die de Mississippi bevaren, en de centraledrainage is Europees van ontwerp. Pirate's Alley verschijnt niet altijd op stadsplattegronden, maar het is een belangrijk gebied in de Franse wijk. Faulkner House, waar "A Soldier's Pay" werd geschreven, staat in het midden van de steeg.

Als je door dit steegje loopt, let dan op de afwatering in het midden. Dit is de Europeon methode van waterafvoer. Aangezien New Orleans in de Mississippi River Delta ligt, hebben we geen natuursteen. De stenen die in de 18e eeuw werden gebruikt om deze straten en steegjes te plaveien, waren ballast die op de oevers van de rivier werden gegooid door schepen die de haven binnenkwamen en ze niet langer nodig hadden. De inwoners van New Orleans verzamelden deze afgedankte stenen voor gebruik in bestrating. Al snel werden de kapiteins van de schepen zich bewust van het gebruik en begonnen ze de stenen te verkopen.

De steegjes aan weerszijden van de kathedraal

De steeg, tussen de St. Louis Basilica en de Cabildo, heet Pirate's Alley en zou zijn vernoemd naar Jean Lafitte, de boekanier die in 1816 met Andrew Jackson vocht in de Slag om New Orleans. Ook een avonturier, Lafitte was een smokkelaar die populair was bij de lokale bevolking. Nadat de gouverneur een prijs op zijn hoofd had gezet, zette Lafitte op zijn beurt een prijs op het hoofd van de gouverneur. Voorheen officieel Orleans Alley South, werd het steegje officieel hernoemd in 1964. Het is nog steeds geplaveid met de originele stenen die als ballast hadden gediend op schepen die de Mississippi bevaren, en de centrale afwatering is Europees van ontwerp. Piratensteegkomt niet altijd voor op stadsplattegronden, maar het is een belangrijk gebied in de Franse wijk. Faulkner House, waar "A Soldier's Pay" werd geschreven, staat in het midden van de steeg.

De steeg tussen de St. Louis-kathedraal en de presbetyre is de steeg van Pere Antoine, genoemd naar broeder Antonio de Sedella die rond 1774 naar New Orleans kwam. Sommigen zeggen dat Pere Antoine nog steeds in het gebied rondwaart.

De Cabildo

Het gebouw aan de linkerkant van de St. Louis-kathedraal (zoals je er voor staat) is de Cabildo, gebouwd in 1794. De Cabildo is de plek waar de Louisiana-aankoop werd ondertekend. Het diende ook als zetel van de regering tijdens de Spaanse overheersing. Het wordt momenteel gebruikt als een museum dat het dodenmasker van Napoleon in een van zijn exposities heeft.

The Presbytere

Als je uitkijkt op de kathedraal, kijk dan naar de goede kant. Daar ziet u de Presbytere, de voormalige residentie van de kapucijner monniken, en later een gerechtsgebouw. Tegenwoordig maakt het ook deel uit van het staatsmuseumsysteem.

De Pontalba Apartments

Aan weerszijden van het plein bevinden zich de Pontalba-appartementen, gebouwd door barones Michaela Pontalba in de jaren 1850. Het zijn de oudste flatgebouwen in de Verenigde Staten. De barones is een kleurrijke figuur in de geschiedenis van New Orleans. Zij is de dochter van Don Andres de Almonaster y Roxas, die begraven ligt onder deverdieping van de St. Louis Kathedraal. Michaela overleefde een poging tot moord door haar schoonvader in Parijs 1834. Ze keerde terug naar New Orleans 1848 en ontdekte dat de oude Creoolse families naar Esplanade Avenue verhuisden. Om dit deel van de Franse wijk te herstellen, bouwde ze haar grote rijtjeshuizen en overtuigde stadsfunctionarissen om het plein en de omliggende gebouwen te renoveren om op de grote openbare pleinen in Europa te lijken. Tijdens de bouw hield Michaela toezicht, ze klom vaak op steigers en controleerde alles. Ze bouwde de gebouwen in 2 1/2 jaar voor een bedrag van $ 302.000.

Le Petite Theatre

Loop de Chartres Street in, voorbij de Cabildo. Op de hoek van Chartres en St. Peter Street, ziet u het Le Petite Theatre du Vieux Carre. Sinds 1922 worden hier regelmatig theatervoorstellingen gegeven, die tot op de dag van vandaag doorgaan. Het is bekend dat het wordt achtervolgd door een elegante man in avondjurk.

Loop Chartres Street 1/2 blok op en zoek naar een roze gebouw met een historische plaquette. Het is hier op 2 maart 1788 dat Zr. Vincente Nunez de kaars aanstak die de brand veroorzaakte die een groot deel van de stad verwoestte.

The Cafe Du Monde

Misschien ben je nu toe aan wat ontspanning, een kopje koffie en witlof, of café au lait en wat beignets (zeg maar "ben yeahs"). Loop dan naar het Cafe du Monde naast het Artillerieplein en geniet ervan. Het Café du Monde schenkt al sinds 1865 koffie en maakt deel uit van de originele FranseMarkt. Het is 24/7 open, behalve op eerste kerstdag en af en toe een orkaan.