De staat van het Great Barrier Reef: moet je gaan?

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:59

Het Great Barrier Reef, gelegen voor de kust van Queensland, Australië, is het grootste koraalrifsysteem op aarde. Het strekt zich uit over een gebied van ongeveer 133, 000 vierkante mijlen en omvat meer dan 2, 900 afzonderlijke riffen. Het staat op de Werelderfgoedlijst sinds 1981, is te zien vanuit de ruimte en is een Australisch icoon dat vergelijkbaar is met Ayers Rock of Uluru. Het is de thuisbasis van meer dan 9.000 mariene soorten (waarvan vele met uitsterven bedreigd) en genereert jaarlijks ongeveer $ 6 miljard via toerisme en visserij.

Ondanks zijn status als nationale schat, werd het Great Barrier Reef de afgelopen jaren geteisterd door een aantal menselijke en omgevingsfactoren. Deze omvatten overbevissing, vervuiling en klimaatverandering. In 2012 schatte een paper gepubliceerd door de Proceedings of the National Academy of Sciences dat het rifsysteem al de helft van zijn oorspronkelijke koraalbedekking had verloren. Grote koraalverblekingsrampen in 2016 en 2017 droegen bij aan de milieucrisis en in augustus 2019 bracht de Great Barrier Reef Marine Park Authority een rapport uit waarin staat dat de langetermijnvooruitzichten voor het rifsysteem "zeer slecht" zijn.

In dit artikel bekijken we of de grootste afzonderlijke structuur gebouwd door levende organismen eentoekomst; en of het nog steeds de moeite waard is om te bezoeken.

Ontwikkelingen in de afgelopen jaren

In april 2017 meldden meerdere nieuwsbronnen dat het Great Barrier Reef op zijn sterfbed lag na een grote verbleking in het middelste derde deel van het rifsysteem. De schade werd gedocumenteerd door een luchtonderzoek uitgevoerd door het Centre of Excellence for Coral Reef Studies van de Australian Research Council, dat meldde dat van de 800 geanalyseerde riffen 20% koraalverblekingsschade vertoonde. Deze sombere bevindingen kwamen op de hielen van een eerdere bleekgebeurtenis in 2016, waarbij het noordelijke derde deel van het rifsysteem 95% verlies van koraalbedekking leed.

Samen hebben deze opeenvolgende bleekgebeurtenissen catastrofale schade aangericht aan de bovenste twee derde van het rifsysteem. Resultaten van een wetenschappelijk artikel gepubliceerd in het tijdschrift Nature in april 2018 toonden aan dat gemiddeld één op de drie Barrier Reef-koralen stierf gedurende een periode van negen maanden na de bleekgebeurtenissen van 2016 en 2017. De totale koraalbedekking daalde van 22% in 2016 naar 14% in 2018. In het meest recente vooruitzichtenrapport van de Great Barrier Reef Marine Park Authority werden niet minder dan 45 afzonderlijke bedreigingen geïdentificeerd. Deze variëren van stijgende zeetemperaturen tot afvloeiing van pesticiden en illegale visserij.

Koraalbleken begrijpen

Om de ernst van de verblekingsgebeurtenissen van 2016 en 2017 te begrijpen, is het belangrijk om te begrijpen wat koraalverbleking inhoudt. Koraalriffen bestaan uit miljarden koraalpoliepen: levende wezens die afhankelijk zijn van een symbiotische relatie met algenachtige organismen die zoöxanthellen worden genoemd. De zoöxanthellen worden beschermd door de harde buitenste schil van de koraalpoliepen, en op hun beurt voorzien ze het rif van voedingsstoffen en zuurstof die door fotosynthese worden gegenereerd. De zoöxanthellen geven het koraal ook zijn felle kleur. Wanneer de koralen gestrest raken, verdrijven ze de zoöxanthellen, waardoor ze een gebleekt wit uiterlijk krijgen.

De meest voorkomende oorzaak van koraalstress is een verhoogde watertemperatuur. Gebleekt koraal is geen dood koraal. Als de omstandigheden die de stress hebben veroorzaakt, worden omgekeerd, kunnen de zoöxanthellen terugkeren en kunnen de poliepen herstellen. Als de omstandigheden echter aanhouden, blijven de poliepen kwetsbaar voor ziekten en kunnen ze niet effectief groeien of zich voortplanten. Overleven op de lange termijn is onmogelijk, en als de poliepen mogen sterven, is de kans op herstel van het rif eveneens somber.

Wereldwijde oorzaken van koraalverbleking

De belangrijkste oorzaak van koraalverbleking op het Great Barrier Reef is de opwarming van de aarde. Broeikasgassen die worden uitgestoten door de verbranding van fossiele brandstoffen (zowel in Australië als internationaal) hebben zich sinds het begin van de industriële revolutie opgehoopt. Deze gassen zorgen ervoor dat de door de zon gegenereerde warmte vast komt te zitten in de atmosfeer van de aarde, waardoor de temperatuur zowel op het land als in de oceanen over de hele wereld stijgt. Naarmate de temperatuur stijgt, worden koraalpoliepen, zoals die van het Great Barrier Reef, steeds meer gestrest, waardoor ze uiteindelijk hun zoöxanthellen verdrijven.

Klimaatverandering is ook verantwoordelijk voor een verandering in weerpatronen. De effecten van de bleekgebeurtenissen van 2016 en 2017 werden verergerd door CycloneDebbie, die in 2017 aanzienlijke schade aanrichtte aan het Great Barrier Reef en de kust van Queensland. In de nasleep van de ramp voorspelden wetenschappers dat de Koraalzee de komende jaren minder cyclonen zal zien; maar degenen die zich voordoen zullen van een veel grotere omvang zijn. De schade aan de toch al kwetsbare riffen van het gebied zal daarom naar verwachting proportioneel toenemen.

Lokale factoren ook fout

In Australië dragen landbouw- en industriële activiteiten aan de kust van Queensland ook aanzienlijk bij aan de achteruitgang van het rif. Sediment dat van boerderijen op het vasteland in de oceaan wordt gespoeld, verstikt de koraalpoliepen en voorkomt dat het zonlicht dat nodig is voor fotosynthese de zoöxanthellen bereikt. Voedingsstoffen in het sediment creëren chemische onevenwichtigheden in het water, wat soms leidt tot schadelijke algenbloei. Evenzo heeft de industriële expansie langs de kustlijn geleid tot een grote verstoring van de zeebodem als gevolg van grootschalige baggerprojecten.

Overbevissing is een andere grote bedreiging voor de toekomstige gezondheid van het Great Barrier Reef. In 2016 meldde de Ellen McArthur Foundation dat, tenzij de huidige visserijtrends drastisch veranderen, er tegen 2050 meer plastic dan vis in de oceanen van de wereld zal zijn. Als gevolg hiervan wordt het fragiele evenwicht waarvan koraalriffen afhankelijk zijn voor hun voortbestaan, vernietigd. Op het Great Barrier Reef worden de schadelijke effecten van overbevissing bewezen door herhaalde uitbraken van doornenkroonzeester. Deze soort is uit de hand gelopen als gevolg van de decimering van zijn natuurlijke vijanden, waaronder degigantische tritonslak en de sweetlip keizervis. Het eet koraalpoliepen en kan grote stukken rif vernietigen als het aantal ongecontroleerd blijft.

De toekomst: kan het worden gered?

Zoals het rapport van augustus 2019 aantoont, zijn de vooruitzichten voor het Great Barrier Reef slecht en worden ze slechter. Hoewel het rifsysteem zeker ziek is, is het nog niet terminaal. In 2015 heeft de Australische regering het Reef 2050 Long-Term Sustainability Plan uitgebracht, ontworpen om de gezondheid van het rifsysteem te verbeteren in een poging zijn status als UNESCO-werelderfgoed te behouden. Het plan heeft enige vooruitgang geboekt, waaronder een verbod op het storten van baggermateriaal in het Werelderfgoedgebied en een vermindering van pesticiden in het landbouwafval met 28%.

In het rapport van 2019 kondigde Josh Thomas, CEO van het Great Barrier Reef Marine Park Authority, aan dat de regeringen van Australië en Queensland de komende tien jaar AU$ 2 miljard zullen investeren in een poging het rif te beschermen en de veerkracht op lange termijn te vergroten. Instandhoudingsinspanningen zijn al aan de gang en hebben een veelzijdige benadering van het probleem aangenomen, gericht op doelen zoals het verbeteren van de waterkwaliteit, het aanpakken van doornenkroonuitbraken en het vinden van manieren om riffen te helpen die al zijn gebleekt om te herstellen.

Uiteindelijk zijn de ernstigste bedreigingen voor het Great Barrier Reef het gevolg van de opwarming van de aarde en overbevissing. Dit betekent dat om dit rifsysteem en andere over de hele wereld een toekomst te geven, de houding van de overheid en het publiek ten opzichte van het milieu zowel internationaal als dringend moet veranderen.

The Bottom Line

Dus, met dat alles in gedachten, is het nog steeds de moeite waard om naar het Great Barrier Reef te reizen? Het hangt er vanaf. Als het rifsysteem uw enige reden is om Australië te bezoeken, dan nee, waarschijnlijk niet. Er zijn veel meer lonende duik- en snorkelbestemmingen elders. Kijk in plaats daarvan naar afgelegen gebieden zoals Oost-Indonesië, de Filippijnen en Micronesië.

Als je echter om andere redenen naar Australië reist, zijn er zeker enkele delen van het Great Barrier Reef die het bekijken waard zijn. Het meest zuidelijke derde deel van het rifsysteem is nog relatief intact, met gebieden ten zuiden van Townsville die aan de ergste recente verblekingsverschijnselen ontsnappen. Studies van het Australian Institute of Marine Science tonen zelfs aan dat de koralen in de zuidelijke sector opmerkelijk veerkrachtig zijn. Ondanks de toegenomen stressfactoren van het laatste decennium, is de koraalbedekking in dit gebied zelfs verbeterd.

Een andere goede reden om te bezoeken is dat het inkomen dat wordt gegenereerd door de toeristenindustrie van het Great Barrier Reef een belangrijke rechtvaardiging vormt voor de voortdurende inspanningen voor natuurbehoud. Als we het rifsysteem op het donkerste uur verlaten, hoe kunnen we dan hopen op een opstanding?