De minst bezochte nationale parken in de VS

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:47

Het is geen geheim dat het bezoek aan de nationale parken van Amerika enorm stijgt. In 2019 wandelden, kampeerden of toerden meer dan 327 miljoen mensen binnen de grenzen van een nationaal recreatiegebied, gedenkteken of historische plek. Maar het grootste deel van de overbevolking wordt gedragen door slechts een handvol geliefde landschappen, waaronder de Great Smoky Mountains, Yellowstone en Zion. Het is niet alleen een kwestie van duurzaamheid (wat, laten we eerlijk zijn, met een onderhoudsachterstand van $ 11 miljard een groot probleem is), het is een verdomde existentiële crisis! Wanneer miljoenen toeristen strijden om trail-tijd, campings en de beste Insta-waardige uitzichten, is het wild dan nog wild?

Voor elk van de nationale parken die jaarlijks door miljoenen bezoekers worden overspoeld, blijven tientallen staats- en federale reservaten, parken en monumenten relatief onontgonnen. En hoewel velen geen kaars kunnen houden aan een Yosemite of een Joshua Tree, bieden een handvol betoverende alternatieven niet alleen spectaculaire landschappen, maar ook iets meer ongrijpbare stilte.

Probeer in plaats van Zion National Park, Grand Staircase-Escalante National Monument

Gesneden door water en sneeuw van massieven van rode zandsteen, is Zion National Park een prachtige, hard-scrabble wereld van verticale rotsen en brandende zon. Bezaaid met onmogelijk smalle kloven en gekoeld door de Virgin River, is een bezoek aan Zion een recht van doorgang geworden voor wandelaars, backpackers en toeristen, met een ritme van 4,5 miljoen bezoekers per jaar. Terwijl Zion hard heeft gewerkt om het geliefde park duurzaam te houden met een verplichte pendeldienst tussen uitkijkpunten en een vergunningssysteem voor het doorkruisen van The Narrows, de meest geliefde kloof, is de strijd tegen de opstoppingen van paden en afval eindeloos.

Ironisch genoeg, niet 50 mijl naar het oosten is een woestijnlandschap van vlammende zandsteen en zwaartekracht tartende rotsformaties dat minder dan een kwart van de bezoekers die Zion jaarlijks ontvangt (982, 993 in 2018) naar een ruimte trekt die bijna zeven keer zo groot is als de omvang (ondanks dat het in 2017 door de regering-Trump met bijna de helft werd verminderd). Het Grand Staircase-Escalante National Monument, dat zich uitstrekt over de grens van Utah en Arizona, is vooral bekend om zijn warren-achtige slotcanyons zoals de korte, gezinsvriendelijke Spooky Gulch, een kanaal dat zelden meer dan 15 inch breder wordt tussen 30-voet hoge zandstenen muren, en de 25 mijl lange favoriet bij backpackers, Coyote Gulch. Langs de 100 kilometer lange Hole-in-the-Rock Road groeien torenhoge bogen en hoodoos in de gemakkelijk te bewandelen Devil's Garden.

Waar te verblijven: Grand Staircase-Escalante heeft twee ontwikkelde campings in het Escalante-gedeelte van het monument en verspreid kamperen is toegestaan in het park met een gratis backcountry-vergunning. Voor meercomfortabele opgravingen, ga naar het nabijgelegen Kanab, een schilderachtig stadje met een Hollywood-geschiedenis.

Probeer in plaats van Yosemite National Park eens Lassen Volcanic National Park

Er zijn twee nationale parken op steenworp afstand van de San Francisco Bay Area in Californië. Beide zijn werelden gevormd door lava met steile granieten bergen en serene weiden. Beide hebben verticale kliffen en bergmeren. Maar terwijl het ene, Yosemite National Park, wereldberoemd is en jaarlijks met ongeveer 4,5 miljoen bezoekers vecht, heeft het andere, het Lassen Volcanic National Park, al bijna 50 jaar ongeveer 517.000 bezoekers per jaar.

Het is verbijsterend waarom Yosemite National Park een overvol bastion is geworden van tourbussen en selfie-zoekers, terwijl zelfs Noord-Californiërs Lassen vaak niet op een kaart kunnen uitkiezen. Maar voor degenen die op zoek zijn naar eenzaamheid op het pad, is het een welkom verschil. Lassen heeft de grootste plug-domevulkaan ter wereld (Lassen Peak) en het park bruist nog steeds van fumarolen en warmwaterbronnen, vooral tijdens de drie mijl lange wandeling door de toepasselijke naam Bumpass Hell. Ketens van heldere saffiermeren in het alpine gedeelte van het park ten oosten van de top zorgen voor prachtige dagtochten of backpacken.

Waar te verblijven: Lassen heeft zeven campings die variëren van het primitieve Juniper-meer tot het ontwikkelde Manzanita-meer, waar ook rustieke hutten aan het meer te huur zijn. Verspreid kamperen (gratis met een backcountry-vergunning) is toegestaan in het hele park.

In plaats van YellowstoneNationaal Park, probeer Wind River Mountain Range

Van de meest iconische parken van Amerika beta alt Yellowstone, met een jaarlijks bezoekersaantal van iets meer dan vier miljoen bezoekers, de prijs voor zijn populariteit. Als het geen respectloze toeristen zijn die bizons van 2.000 pond treiteren, zijn het nog meer respectloze toeristen die de oude hete bron Old Faithful betreden. De congestie kan zo erg worden op de wegen van het park dat files en files zich kilometers kunnen uitstrekken.

Maar hoewel Yellowstone spectaculair op de bucketlist staat, is het niet de enige spectaculaire game die in Wyoming wordt gespeeld. Minder dan drie uur ten zuidoosten van het iconische park (en net onder een ander overvol bastion van schoonheid, Grand Teton National Park), roept de Wind River Mountain Range. Dit is de grootste bergketen van Wyoming, onderdeel van de Rocky Mountain-keten, met 40 genoemde toppen, zeven enorme gletsjers, 2.300 meren en de bovenloop van de Green River. De "Winds", die twee National Forests (de Shoshone en de Bridger-Teton) en delen van het Wind River Indian Reservation omvat, heeft meer dan 600 mijl aan paden, waaronder Elkhart Park, onderdeel van de Continental Divide Trail versierd met juweelkleurige meren en grillige, rotsachtige toppen. Net als zijn bekendere buren in het noorden, heeft de Winds ook een uitzonderlijke selectie van dieren in het wild, van bizons en elanden tot grizzlyberen en wolven.

Waar te verblijven: Backcountry en auto-camping (inclusief bij Elkhart Park) zijn beschikbaar in de Winds en meer comfortabele accommodaties wachten in de stadPinedale, de toegangspoort tot het assortiment.

In plaats van Rocky Mountain National Park, probeer Kootenay National Park

Een prachtig land met monumentale toppen en alpenlandschappen, Rocky Mountain National Park ontvangt jaarlijks een bedevaart van ongeveer 4,7 miljoen wandelaars, kampeerders en toeristen. In dit 415 vierkante kilometer grote park in de lucht, dartelen elanden en bloeien wilde bloemen, maar samen met het goede komen de teleurstellende kenmerken van overbevolking: overvolle paden, drukke campings en veel te veel lawaai voor een echte wilderniservaring.

Die Rocky Mountains echter, hoe verder ze zich naar het noorden uitstrekken langs een 2.000 mijl lange route van New Mexico naar Canada, hoe meer afgelegen ze worden. Net over de grens tussen Idaho en British Columbia ligt een versie van de Rockies die al jaren niet meer bestaat in Rocky Mountain National Park in Kootenay National Park. Net als Rocky Mountain heeft Kootenay hoge toppen, ruisende rivieren, glasachtige marmeren meren en elanden en herten in de wazoo. In tegenstelling tot Rocky Mountain National Park, is het hier sereen stil, met slechts ongeveer 515.000 bezoekers per jaar. Dagwandelingen in Kootenay zijn de moeite waard om over naar huis te schrijven, maar de specialiteit van het park is The Rockwall, een trektocht van 33 mijl die meerdere nachten duurt.

Waar te verblijven: Kootenay heeft drie ontwikkelde campings die allemaal in de buurt van gezinsvriendelijke trailheads en attracties liggen: Redstreak, Marble Canyon en McLeod Meadows.

Probeer in plaats van Grand Canyon National Park, Grand Canyon West of Parashant National Monument

Voordat de Grand Canyon in 1919 een Nationaal Park werd, was dit kleurrijke geologische wonder een centraal herkenningspunt voor de inheemse Amerikaanse volkeren in het zuidwesten. En hoewel er veel is veranderd in de vorige eeuw, met een bezoek in 2018 van bijna 5,9 miljoen, noemt een inheemse natie, de Hualapai, nog steeds de westelijke rand van de kloof naar huis. In 2007 opende de Hualapai Grand Canyon West en voegde een door een stam beheerde 4 000 voet hoge glazen skywalk en zipline toe aan het wereldberoemde landschap, samen met raften op de rivier en boottochten langs de Colorado-rivier.

Terwijl Grand Canyon West ongeveer 700.000 bezoekers per jaar ontvangt, bestaat er een tweede, meer afgelegen optie in de Grand Canyon bij Parashant National Monument. Ondanks zijn ligging aan de rand van de rand, ontvangt dit park slechts ongeveer 18.000 bezoekers per jaar. Parashant is ideaal voor mooie ritjes vol weidse uitzichten over de woestijn, om te wandelen door natuurlijke zandstenen rotsformaties en door water uitgehouwen amfitheaters zoals Hells Hole, en om een glimp op te vangen van oude rotstekeningen bij Nampaweap.

Waar te verblijven: Overnacht onder een deken van sterren in het achterland van Parashant (er zijn geen ontwikkelde campings in het park) of slaap in luxe in Hualapai, eigendom van een stam in Grand Canyon West Ranch.

Probeer in plaats van Great Smoky Mountains National Park het Porcupine Mountains Wilderness State Park

Als een nationaal park een beetje rust verdient van de constante stroom cameraklikkende, voetenbeukende bezoekers, dan is het Great Smoky Mountains NationalPark. Dit ene park alleen al had in 2019 evenveel bezoekers (12,5 miljoen) als Rocky Mountain, Zion en Glacier National Parks samen! Niemand betwist de schoonheid van dit deel van de Appalachen met zijn diverse ecologische voetafdruk van oerbossen en ruisende watervallen, maar met al die mensen die ronddwalen, kan het moeilijk zijn om ooit een moment alleen te hebben.

De onverschrokken eenzaamheidzoeker zou er beter aan doen om naar het westen en noorden te gaan naar de Porcupine Mountain Wilderness in het Upper Peninsula van Michigan. Hoewel het duizend mijl van de zuidoostelijke Blue Ridge ligt, lijken de "Porkies" opmerkelijk veel op de Great Smoky Mountains, allemaal oerbos, brullende watervallen en ongeëvenaarde uitzichten. Het grootste verschil (naast de grootte, dat wil zeggen, Porcupine Mountain Wilderness State Park is slechts 60.000 hectare groot in vergelijking met de Smokies 522, 419 hectare) is de opmerkelijke afwezigheid van drukte; de Porkies krijgen ongeveer 300.000 bezoekers per jaar, ongeveer 2,5 procent van degenen die de Smokies bezoeken. Ondanks zijn kleine gest alte, zijn er 90 mijl aan wandelpaden in het park, waaronder de ultra-mooie 18 kilometer lange Little Carp River Trail langs brullende stroomversnellingen en indrukwekkende watervallen, en de vier kilometer lange North Mirror Lake Trail over heuvel en dal rechtstreeks naar het met pijnbomen genaaid hart van de Porkies.

Waar te verblijven: The Porkies hebben een aantal accommodatie-opties voor alle comfortniveaus, van primitieve Presque Isle River camping tot kale wildernis yurts tot de historische stenen open haarden en cederhouten bedden van de Kaug Wudjoo Lodge.

In plaats van Glacier National Park,Probeer North Cascades National Park

Net als andere altijd besneeuwde plaatsen over de hele wereld, gaat Glacier National Park een sombere toekomst tegemoet nu de klimaatcrisis grote schade aanricht op de gelijknamige perma-ijsvelden. De ecologische stabiliteit van het park wordt nog versterkt door het jaarlijkse bezoek van 3 miljoen gletsjerzoekende wandelaars en autorijdende oglers. Ondanks zijn iconische naam is Glacier National Park verre van de laatste plaats in de continentale VS om de bevroren toendra van dichtbij te bekijken.

In het westen langs de Amerikaans-Canadese grens verpakken gletsjers de grillige toppen en voeden ze de schitterende turquoise meren van het North Cascades National Park in Washington. De majestueuze, ruige North Cascades ontvangen slechts ongeveer 38.000 bezoekers per jaar en zijn het best bewaarde geheim van de National Park Service. De bergen stijgen hier sneller steil dan waar dan ook in de onderste 48, wat zorgt voor ongelooflijke panorama's op paden zoals de Cascade Pass Trail van 12 mijl heen en terug.

Waar te verblijven: Er zijn verschillende comfortabele ontwikkelde auto- en RV-campings in het park, evenals bootcampings aan het Diablo-meer en wie het eerst komt, het eerst ma alt fietscampings bij Newhalem Creek en Colonial Creek.

Probeer in plaats van Joshua Tree National Park, Mojave National Preserve

Sinds Joshua Tree de hippe woestijnontmoetingsplaats werd voor overlopers in Los Angeles, is het bezoek aan het gelijknamige Nationaal Park gestegen tot bijna 3 miljoen per jaar. Ze komen voor het desolate landschap en deongebruikelijke stekelige, getufte Joshua-bomen die het landschap sieren, maar al die bezoekers doen het delicate ecosysteem geen plezier. De schade die tijdens de epische sluiting van de regering in januari 2018 is aangericht, kan meer dan 200 jaar duren om te genezen. Op dit moment is het niet alleen een kwestie van afval en lawaai, het kiezen van een alternatief voor Joshua Tree National Park is een daad van welwillendheid voor het gehavende en verbrijzelde landschap.

Dat alternatief is verderop in het Mojave National Preserve. Het 1,6 miljoen hectare grote park heeft niet alleen het grootste Joshua-boombos op aarde, maar ook een eindeloze wereld van plateaus, bergen en cactussen die jaarlijks door ongeveer 840.000 bezoekers worden gezien. De eenzaamheid loopt hier over diepe en gelijkmatige wegen naar de meest fascinerende geologische kenmerken van het reservaat - de 75 vierkante mijl, 700 meter hoge Kelso Sand Dunes en de sintelkegels en lavabuizen rond Kelbaker Road - worden licht afgelegd. Voor een uitzicht op de Cima Dome en een trektocht door het meest uitgestrekte levende Joshua-boombos, ga je naar de drie mijl lange Teutonia Peak Trail net ten noorden van de stad Cima.

Waar te verblijven: De beste camping (en de enige met drinkbaar water) in het Mojave Preserve is de vulkanisch gevormde Hole-in-the-Wall Campground. Een privécamping, samen met een winkel en een restaurant, bevindt zich aan Nipton aan de Interstate 15.

In plaats van Acadia National Park, probeer Voyageurs National Park

Gridlock tijdens het zomerseizoen van Acadia National Park is zo slecht dat in 2017 de weg naar de top van een van demeest populaire pieken waren 49 keer gesloten vanwege veiligheidsproblemen en parkeren in het park is zijn eigen speciale soort hel. Kortom, zomerse bezoeken met een auto zijn zo'n verkeersnachtmerrie dat herinneringen aan Acadia de spectaculaire kustschoonheid niet zullen vieren, maar de ondraaglijke overbevolking zullen betreuren, met een hoogtepunt van vorig jaar met bijna 3,4 miljoen bezoekers.

Wat de schoonheid van de kust betreft, is er minstens één ander Nationaal Park dat een kaarsje kan zetten voor de "kroonjuweel van de Noord-Atlantische kust" en met minder dan 7 procent van zijn bezoekers, om op te starten (232, 974 in 2019 vs. Acadia's 3,4 miljoen). Het Voyageurs National Park in Noord-Minnesota is een waterrijk land met ruige oevers van het meer en wilde eilanden waarop door houtwolven en zwarte beren wordt gejaagd. Met meren die meer dan een derde van het park beslaan, is de beste manier om Voyageurs te verkennen met een kajak of kano, die lokaal kan worden gehuurd bij Voyageurs Outfitters. Op het droge heeft Voyageurs ook een handvol (meestal korte) wandel-, sneeuwschoen- en langlaufroutes, zoals de vier mijl lange Locator Lake Trail en de twee-en-een-halve mijl Blind Ash Bay Trail lus.

Waar te verblijven: Bij Voyageurs is geen enkele camping bereikbaar met de auto of camper; tenzij je een reservering hebt bij het Kettle Falls Hotel, is een waterscooter vereist om te overnachten in het park. Hotels, campervriendelijke campings en resorts zijn te vinden in de 'gateway communities' van International Falls/Ranier, Kabetogama Lake, Ash River, Crane Lake, Orr/Pelican Lake of Fort Francis.

Probeer in plaats van het Grand Teton National Park, Lake ClarkNationaal Park

Met bijna 3,4 miljoen bezoekers in 2019, is Grand Teton National Park een van de tien meest bezochte nationale parken in Amerika. Genesteld onder Yellowstone in het zaagtandige Teton-gebergte, verdient deze plek een plek tussen de meest iconische landschappen van het land. Maar het delicate, natuurrijke landschap verdient ook een onderbreking van de vernietigende liefde van zijn menselijke bewonderaars.

Betreed Lake Clark National Park, een echte Grand Teton op steroïden. Lake Clark, dat een afgelegen uithoek van het zuiden van Alaska beslaat, is ronduit ontzagwekkend: vier miljoen hectare steile pieken, Crayola-gekleurde meren en ongerepte oceaankusten. Net als veel andere plaatsen in Alaska is Lake Clark alleen toegankelijk per boot of vliegtuig - er zijn geen wegen naar of in het park - maar na het uitstappen heeft dit National Park alles waar bezoekers van Grand Teton ooit van gedroomd hebben, inclusief het bekijken van bruine beren, toendra backpacken, kajakken en kanoën, dagtochten, vissen van wereldklasse en een overvloed aan glorieuze rust.

Waar te verblijven: Backpacken is de beste manier om zoveel mogelijk van Lake Clark te zien. Minder avontuurlijke bezoekers kunnen onderdak en een rustieke camping vinden in Port Alsworth aan de zuidoostelijke oever van het meer.