De hoogste Via Ferrata in Noord-Amerika, net geopend in Colorado - ik heb hem beklommen

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

Het is 9 uur 's ochtends en onze groep is aangekomen bij de hoge School House Rock, op bijna 12.000 voet te midden van een puinveld aan de voet van de oostmuur van Arapahoe Basin. Dit oefengebied van het populaire Colorado-skiresort is toegankelijk via een schilderachtige stoeltjeslift met de Black Mountain Express, gevolgd door een korte maar hobbelige rit met een off-highway-voertuig en een wandeling van 800 meter. We wachten op instructie van een van onze gidsen, Paul Schmidt.

"Dit zijn de sporten die in de rots zijn geboord", zegt hij, wijzend op de wapeningachtige uitstulpingen van de demonstratierots die sterk genoeg zijn om meer dan 8.000 pond te dragen en breed genoeg om op beide te passen. uw voeten naast elkaar, zodat u uw voeten kunt "passen" terwijl u klimt. "En dit zijn onze klimhulpmiddelen die 'gaspedalen' worden genoemd. Deze zijn in de eerste plaats bedoeld voor je voeten, maar er is geen regel die zegt dat je ze niet met je hand kunt vasthouden."

We jagen een pika weg die ritselt rond onze rugzakken op de grond achter ons terwijl Schmidt zijn tutorial voortzet, een kabel grijpend die met bouten aan de rots is bevestigd en demonstreren hoe de dubbele karabijnhaken aan onze harnassen vastgemaakt moeten blijven in de klimroute dat staat ons te wachten: een via ferrata. Met een aantal 1,200 voet klimmen naar een bergkam die uitkomt op 13.000 voet, het debuteerde op 25 juni 2021, als de nieuwste zomerattractie van Arapahoe Basin en de hoogste via ferrata in Noord-Amerika.

Een Italiaanse uitdrukking die 'ijzeren pad' betekent. Deze 'paden' langs de kliffen met een systeem van sporten, bouten, kabels en gebeeldhouwde treden worden al tientallen jaren in de Alpen en in heel Europa gebruikt (sommigen zeggen eeuwen), de meeste beroemd om het verplaatsen van soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Maar deze routes zijn de laatste jaren populair geworden voor toerisme, waardoor gewone reizigers toegang hebben tot onbegaanbare bergen en rotswanden die ooit alleen beschikbaar waren voor ervaren klimmers.

"Het beste van via ferrata's is het feit dat ze bergbeklimmen toegankelijk maken voor mensen die normaal niet aan bergbeklimmen zouden doen", zegt Schmidt, die de cursus leidt en beheert. "(Het) vereist geen eerdere ervaring met bergbeklimmen en zorgt ervoor dat je echt in een hoogalpine rotsklimmen komt."

Dat omvat een toerist zoals ik - een moeder van twee kinderen van middelbare leeftijd die redelijk fysiek fit blijft terwijl ze op grote hoogte in het metrogebied van Denver woont - die de voorkeur geeft aan vaste grond. Ik ben geen hardcore klimliefhebber en ik hou niet van hoogtes. Maar toen ik aan de cursus begon, vond ik troost in de overvloedige sporten en grepen die beschikbaar waren voor mijn korte frame, waardoor ik me niet inspande om te reiken en me zorgen te maken over uitglijden. (Er waren een paar keer dat ik me echt moest uitstrekken en misschien een vluchtig moment van paniek.) En hoewel ik mijn dagelijks leven op ongeveer anderhalve kilometer hoogte doorbreng, was ik vaak buiten adem.

“Is het volgende deel makkelijker?”vraagt een van onze groep terwijl we op adem komen op een richel die bekend staat als Falafel Rock.

“Nee”, antwoordt Schmidt.

Ik zoek de rotswand op voor geruststelling, alleen om meer kabel te vinden en geen idee wat ons hierboven te wachten stond, maar meer klimmen.

"Kun je niet gewoon tegen ons liegen, Paul?" vraag ik terwijl onze groep verder gaat naar een verlaten mijn - alleen blijkt uit roestig handgereedschap dat op een rots wordt weergegeven - het stoppunt voor de halve dag en de plaats waar we zullen lunchen: een picknick in antipasto-stijl met salami, kaas, olijven, en een vers stokbrood geserveerd in een platte lunchbox in Europese stijl, à la de Italiaanse Alpen. De uitgestrekte vallei onder ons is een lappendeken van zandkleurige rotsblokken en fluweelgroene dennen; een massa grijze wolken ellebogen uit het laatste van het blauw boven het bergachtige panorama. Dit wordt onze stopplaats voor de dag, besluiten onze gidsen, vanwege de naderende regen; de laatste paar honderd voet van de route zullen tot een andere dag een mysterie blijven.

Terwijl we de via ferrata afdalen (mijn natte-noedelbenen doen me twijfelen aan mijn vermogen om toch naar 13.000 voet te klimmen), versnelt de steeds donkerder wordende lucht ons tempo naar de bodem. En onze groep wordt herinnerd aan de ultieme les in het hooggebergte: Moeder Natuur is altijd degene die de leiding heeft.

Hoe de Via Ferrata van Arapahoe Basin te bezoeken

Tours zijn een halve dag (ongeveer vier uur) die $ 175 per persoon kosten, en vertrekken om 09.30 uur, 10.00 uur en 10.30 uur. Dagtours (ongeveer zes uur) kosten $ 225 per persoon en vertrekken om 8.30 uur en 9.00 uur Beide tours zijn inclusief huur van uitrusting.

Wat je nodig hebt: stevige leren handschoenen (zoalsdegenen die worden gebruikt voor tuinwerk die bij de meeste bouwmarkten te vinden zijn); activewear-broeken zoals wandel- of trainingsstijlen; schoenen met gesloten tenen, specifieke voorkeur voor wandelen; lagen met een lichtgewicht jas of fleece plus een regenjas; een rugzak met water en snacks; en zonnebrandcrème.