Gates of the Arctic National Park: de complete gids

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:43

In dit artikel

Een bezoek aan de ruige landschappen van Alaska, in het meest noordelijke nationale park van Amerika, is een reis van je leven. De Gates of the Arctic National Park and Preserve, die delen van de Brooks Range omvat, is enorm - het is de op een na grootste in de Verenigde Staten - maar omdat er geen wegen of gevestigde paden in het gebied zijn, is het een van de minst bezochte nationale parken in het land. Dit is zo wild als maar kan en het park ligt volledig boven de poolcirkel. Als je hier komt, zal je mobiele telefoon niet werken, moet je weten hoe je een kaart moet lezen, en het is essentieel om bedreven te zijn in het overleven van de wildernis in het achterland. Begeleidende diensten worden ten zeerste aanbevolen, evenals sightseeingtrips met luchttaxi's.

Voorstander en avonturier van de wildernis, Robert Marshall, noemde het park na het zien van de twee toppen, Frigid Crags en Boreal Mountain, de poorten bij de centrale Brooks Range, die naar het verre noorden van de Noordpool leiden. Torenhoge bergen, taiga, toendra, boreale bossen, zes nationale wilde rivieren en een grote populatie wilde dieren - kariboes, grizzlyberen en zwarte beren, bevers, wolven, Dall's schapen, vossen en anderen - maken dit Alaska's definitieve wildernis.

Wat te doen

Je moet je huiswerk van tevoren maken om te wordenvoorbereid op tijd doorgebracht in dit verweerde landschap, vol donkere sterrenhemels, schijnbaar eindeloze uitgestrekte ruige terreinen en mogelijke ontmoetingen met dieren in het wild. Een watervliegtuig brengt je naar de kustlijn en dan sta je er alleen voor, tenzij je een outfitter of gids hebt geregeld. Overlevingsvaardigheden en training in de wildernis zijn essentieel - dit kan niet genoeg benadrukt worden.

De rivieren verkennen

Vissen en drijven op de rivieren, waarvan er zes zijn ontworpen als wilde rivieren, zijn topactiviteiten in het park. In feite worden rivieren al eeuwenlang door mensen en dieren in dit gebied gebruikt. Vissen zou vanwege het delicate ecosysteem alleen moeten worden gevangen en weer vrijgelaten, tenzij je meteen opeet wat je vangt. Omdat je gebruik moet maken van luchttaxidiensten om bij het park te komen, wordt het meeste reizen over de rivier gedaan met opblaasbare kano's, vlotten, pakvlotten of andere lichtgewicht, opvouwbare waterscooters. Je moet natuurlijk een ervaren vaarder zijn, volledig op de hoogte van de omstandigheden, watertemperaturen en -niveaus, en de aanwezigheid van dieren in het wild. De zes wilde en schilderachtige rivieren omvatten Alatna River, John River, Kobuk River, Noatak River, North Fork Koyukuk River en Tinayguk River. Lees meer over het Wild and Scenic Rivers-programma van National Park Services voor nuttig inzicht.

Backpacken

Ervaren backpackers zullen genieten van de eenzaamheid en het uitdagende terrein terwijl ze door delen van het meer dan 8 miljoen hectare ongerepte achterland dwalen en kamperen en vissen in de buurt van meren en grindbars. Omdat er geen aangewezen paden in het park zijn, is het terreinmoeilijk en vereist bushwhacking door dichte vegetatie. Houd er rekening mee dat je waarschijnlijk verschillende beken en rivieren zult hebben die je moet oversteken, met de hoogste waterstanden in het voorjaar. Zorg ervoor dat u zich aan gamepaden houdt, in plaats van uw eigen sociale paden te creëren die slecht zijn voor het milieu. Als dit niet mogelijk is, wandel dan in een uitgespreide formatie voor minimale impact wanneer je in een groep reist. U wilt bekwaam zijn in het lezen van topografische kaarten en overwegen een veiligheidsbaken of GPS mee te nemen. Communicatie met uw luchttaxi-kapitein is essentieel, evenals zij die u zullen ophalen op een aangewezen locatie en tijd. De National Park Service heeft een handige lijst met gidsen en commerciële dienstverleners voor bezoekers.

Jagen

Voor de jacht moet je goed op de hoogte zijn van de jachtvoorschriften van de staat Alaska. Om de kwetsbare ecosystemen te beschermen, is sportjagen toegestaan in de Gates of the Arctic National Preserve, maar niet in de Gates of the Arctic National Park. U moet over alle vereiste jachtvergunningen en licenties beschikken en u houden aan alle staatsregels en voorschriften. Zorg voor vergunningen en leer meer bij het Alaska Department of Fish and Game. Jagen op levensonderhoud is echter toegestaan voor inheemse volkeren van Alaska en de plattelandsbewoners van Alaska.

Bergbeklimmen

Technische bergbeklimmers kunnen geweldige uitzichten verwachten tijdens het beklimmen van de Arrigetch Peaks, in de centrale Brooks Range. Met vlotter uitgeruste vliegtuigen is de belangrijkste manier om toegang te krijgen tot Arrigetch Peaks, evenals de gebieden van Mount Doonerak en Mount Igikpak. Vermijd het gebruik van vaste ankers enbouten tenzij u contact opneemt met het park voor een speciale gebruiksvergunning.

Waar te kamperen

Er zijn geen aangewezen campings in het nationale park en het natuurreservaat. Een soortgelijke draad klopt hier: je moet een bekwame backcountry-kampeerder zijn om te overleven in de wildernis van Alaska. Arctische toendra is delicaat; daarom moet je voorzichtig zijn met de Leave No Trace-principes om het ecosysteem te beschermen. Kampeer op de meer veerkrachtige grindstaven, in plaats van zachte mossen en grassen, rekening houdend met waterstanden.

Omdat je in het land van de grote beren bent, moet je ervoor zorgen dat je je keuken en eetgedeelte op minstens 100 meter van je slaapgedeelte plaatst en nooit geurige voorwerpen (tandpasta, eten, deodorant, enz.) tent-store items in een beer-resistente voedsel container (BRFC). Kampvuren zijn vaak onpraktisch en schadelijk voor het milieu, dus wees voorbereid om je ma altijden te koken op een draagbaar kookfornuis. Lees meer over voedselopslag en berenveiligheid op de website van het park.

Hoe er te komen

Er leiden geen wegen of paden naar het parkland. Om toegang te krijgen tot het park, moet je naar binnen vliegen of wandelen en van tevoren afspraken maken. Kom aan in Fairbanks en neem vervolgens een klein vliegtuig, dat dagelijks vliegt, naar een van de gateway-gemeenschappen: Bettles, Anaktuvuk Pass of Coldfoot. Het meest voorkomende vervoermiddel is een luchttaxi; u kunt echter naar binnen wandelen vanaf de D alton Highway of vanaf het dorp Anaktuvuk Pass (u zult rivieren en beken moeten oversteken). Wanneer u in Fairbanks aankomt, moet u zeker een bezoek brengen aan de FairbanksInformatiecentrum Alaska Public Lands.

• Bettles: Dit is een klein dorp in de wildernis, zonder weg in of uit, en om het te bereiken, moet je een van de dagelijkse vluchten nemen vanaf Fairbanks. Eenmaal daar kun je de winkel, het postkantoor en het bezoekerscentrum van het park bezoeken voor kleine behoeften. Vanuit Bettles kun je een luchttaxi nemen naar het park.
• Anaktuvuk-pas: Om door de Anaktuvuk-pas te reizen, moet u eerst per e-mail toestemming vragen aan de dorpsraad. Net als bij Bettles is er geen weg die naar binnen of naar buiten gaat. Je kunt dit dorp in Nunamuit binnenvliegen met een van de dagelijkse vluchten vanuit Fairbanks en vervolgens te voet het park bereiken vanaf de landingsbaan. Je bent van harte welkom om door het geboorteland te wandelen, dat de landingsbaan omringt, maar je moet om toestemming vragen als je wilt kamperen. Bezoek het geschiedenismuseum van Nunamuit, de kleine winkel en het postkantoor terwijl je daar bent.
• Coldfoot: Rijd vanuit Fairbanks 280 mijl naar het noorden over de D alton Highway, of vlieg het dorp in. Er is een luchttaxi, motel, winkel, café en postkantoor in Coldfoot. Campings en routes zijn hier ook beschikbaar. De naburige stad Wiseman heeft twee lodges voor gasten. Vlieg of wandel vanuit Coldfoot het park in.

Brandveiligheid

Brandbranden gebeuren in het park, ook al zijn de zomers kort en de winters lang, en is de veiligheid van natuurbranden iets om rekening mee te houden. De meeste branden vinden plaats in de beboste gebieden, in het onderste derde deel van het park, en kunnen hun natuurlijke loop nemen met minimale brandbestrijdingsinspanningen. Volg zekerde richtlijnen met betrekking tot kampvuren, die elk jaar kunnen veranderen afhankelijk van verschillende factoren.

Weer en beste tijd om te bezoeken

Het arctische en subarctische weer kan snel veranderen. Breng altijd geschikte lagen en bescherming tegen de zon mee, afhankelijk van het seizoen. Wees voorbereid op extreem koude winters, relatief milde zomers, weinig neerslag in elk seizoen en harde wind. Half juni-september is de beste tijd om te wandelen en te backpacken. November-maart is de beste tijd om te bezoeken voor een kans om de aurora borealis te zien.

Tips voor uw bezoek

• Het park is 24 uur per dag, 365 dagen per jaar geopend.
• Het park is gratis toegankelijk.
• Neem voor aankomst contact op met het park om meer te weten te komen over adviezen en veiligheidsupdates en stop bij een van de bezoekerscentra van het park voor informatie over het achterland.
• Dien een Backcountry-registratieformulier in voor veiligheid.
• Breng een hoed, insectenspray en bescherming tegen muggen en zon mee.
• Honderden soorten vogels zijn zowel in het trekpark als het hele jaar door waargenomen. U kunt haviken, arenden, uilen, grasmeeuwen, meeuwen, mussen, korhoenders en meer zien en horen. Je hebt de meeste kans om ze te spotten in de vroege ochtenden en vroege avonden en omdat de zon in de zomer nooit volledig ondergaat, is de kans het grootst dat je vroeger wakker wordt of langer opblijft.