Cu Chi-tunnels - Vietnam-oorlogsmonument in de buurt van Saigon

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:14

De Cu Chi-tunnels zijn een netwerk van ondergrondse tunnels, met de hand uitgehouwen, 89 kilometer ten noordwesten van Ho Chi Minh-stad (Saigon). Ongeveer twee uur rijden van de voormalige hoofdstad van Zuid-Vietnam, vormen de Cu Chi-tunnels tegenwoordig een populaire toeristische bestemming in Saigon die bezoekers een suggestieve kijk op de geschiedenis van de oorlog in Vietnam biedt.

Geen vuile, door insecten geteisterde hellholes hier; de Vietnamese regering heeft de zaak opgeknapt en tal van tentoonstellingen rond de site opgezet, om nog maar te zwijgen van een goed gevulde souvenirwinkel en een schietbaan waar bezoekers automatische wapens kunnen afvuren voor ongeveer een dollar per kogel.

Cu Chi-tunnels - een korte achtergrond

In de jaren zestig en zeventig maakte Cu Chi deel uit van fel omstreden gebied tijdens de oorlog in Vietnam. Cu Chi was een punt in de "IJzeren Driehoek", een gebied van 60 vierkante mijl in de provincie Binh Duong in Vietnam, waarvan de inwoners sympathiseerden met de Vietcong, of communistische rebellen in het zuiden.

Cu Chi fungeerde ook als een belangrijk depot in de "Ho Chi Minh Trail", waardoor voorraden en troepen van het communistische Noord-Vietnam naar de rebellen in het aan de Amerikanen gelieerde Zuid-Vietnam stroomden. De Amerikaanse militaire topkopers erkenden het belangvan de Cu Chi-tunnels en probeerde verschillende keren om de tunnels door te spoelen.

Operatie Crimp in 1966 probeerde de Vietcong uit hun positie te bombarderen, maar veel delen van het tunnelnetwerk waren bomvrij. Boobytraps in de tunnels joegen de 8.000 Amerikaanse en geallieerde soldaten op de grond bij Cu Chi af. Door de innovatieve techniek van de tunnels konden granaten en gifgas niet wegspoelen of de Vietcong in de tunnels opsluiten.

Operatie Cedar Falls in 1967 verhoogde het aantal troepen tot 30.000, inclusief "tunnelratten", of specialisten die getraind zijn in tunneloorlogvoering (zie afbeelding hierboven). "Tunnelratten" hadden geen luxe uitrusting - ze waren hoogstens uitgerust met een.45-pistool, een mes en een zaklamp.

Tapijtbombardementen en infiltratie van tunnelratten slaagden tot op zekere hoogte, maar de lokale guerrilla-eenheden smolten gewoon in de jungle en namen Cu Chi terug toen de Amerikaanse operaties in het gebied waren gestaakt.

Geheim van het succes van Cu Chi Tunnels

Wat maakte Cu Chi Tunnels zo succesvol als uitvalsbasis? Krijt het tot de briljante techniek van de tunnels: het resultaat van vallen en opstaan, evenals het harde werk van de Vietcong, die de tunnels met de hand heeft uitgehouwen met eenvoudige houwelen en schoppen.

In zijn hoogtijdagen strekte het tunnelnetwerk zich uit over 120 kilometer onder de grond en reikte tot aan de grens van Cambodja. De tunnels werden met de hand uitgetrokken, met een snelheid van vijf tot zes voet per dag.

Het tunnelnetwerk bevatteziekenhuizen, woonruimten, keukens, schuilkelders, theaters en wapenfabrieken.

Rook uit keukens en wapenfabrieken werden gebouwd met lange schoorstenen met meerdere kamers die de rook van branden zouden verspreiden, zodat de vijandelijke troepen geen onthullende pluimen konden zien.

De ventilatieopeningen op de begane grond waren vermomd als mierenhopen of termietenheuvels.

De tunnels groeven zich rustig onder de voeten van de Amerikaanse troepen en boden veilige schuilplaatsen en onzichtbare luiken waardoor de Vietcong in een oogwenk kon toeslaan en net zo snel kon verdwijnen als ze waren verschenen.

De dodelijke verrassingen van Cu Chi Tunnels

VS soldaten die probeerden de tunnels te infiltreren, stonden voor meerdere uitdagingen: de krappe tunnels waren te klein voor de meeste Amerikaanse militairen (hoewel precies goed voor de slanke, korte Vietnamees), en de gangen wemelden van stekende insecten en dodelijke valstrikken.

Tripwires zouden mijnen of granaten laten ontploffen; kuilen zwaaiden open om soldaten te spietsen op geslepen bamboe punji stokken.

Het omliggende platteland was bezaaid met geïmproviseerde mijnen, waardoor de Amerikaanse troepen op de grond in gevaar kwamen. De bron van deze mijnen? De Amerikaanse troepen zelf.

Bommen en andere wapens die door Amerikaanse troepen werden gebruikt, werden verzameld door Vietcong en naar de ondergrondse smederijen van Cu Chi gebracht, waar ze werden omgebouwd tot mijnen, raketwerpers en andere wapens. Kortom, de Amerikanen gaven de Vietcong gratis wapens om tegen zichzelf te gebruiken!

Cu Chi-tunnels -Opgeruimd voor toeristen

De oorlog was in 1975 voorbij; het communistische noorden nam uiteindelijk het zuiden in één keer in en de tunnels werden vervolgens opgeruimd als oorlogsmonument.

Vandaag komen Vietnamese toeristen om hun doden te herdenken en de strijd te herdenken, terwijl massa's westerse toeristen de tunnels zelf komen verkennen.

Sommige tunnels zijn vergroot omwille van grotere westerlingen. Deze tunnels worden regelmatig besproeid en schoongemaakt, zodat bezoekers niet gebeten worden door ongedierte of verblind worden door stof.

Het enige gevaar daar beneden is claustrofobie - zelfs de vergrote versie is een strakke duck-walk, en het is een enorme opluchting om de metalen trap die bovengronds leidt te maken.

Vermomde ingangen van de Cu Chi-tunnels

De tunnels die openstaan voor toeristen zijn slechts een klein deel van het Cu Chi-netwerk op zijn hoogtepunt; de meeste tunnels zijn ingestort door onbruik, dus de toeristische site heeft een vergrote tunnel en een paar boutgaten voor demonstratiedoeleinden.

Het hierboven getoonde boutgat toont het kleine formaat en de hoge ste alth-factor van de tunnels. De gaten en tunnels passen in het slanke, compacte frame van de meeste Vietnamezen en sluiten de lange, gedrongen frames uit die veel voorkomen bij Amerikaanse militairen.

Een Cu Chi-gids laat zien hoe je het gat kunt betreden en sluiten - de gids gaat eerst met de voeten naar binnen, houdt het deksel hoog boven zijn hoofd(links), en buigt bij de knie zodat de rest van zijn lichaam in de opening (midden) kan schuiven.

Zodra zijn hele lichaam erin zit, schuift de gids het deksel op zijn plaats (rechts), waardoor er bijna niets op het oppervlak achterblijft dat de locatie van het gat aangeeft.

Voor Amerikaanse militairen in het gebied tijdens de oorlog in Vietnam moet het hebben gevoeld alsof ze werden aangevallen door geesten.

Cu Chi Tunnels' Amfitheater en Propaganda

Exposities van de Cu Chi-tunnel zijn onderverdeeld in een paar hoofdgroepen.

Het amfitheater is normaal gesproken de eerste stop van de tour - toeristen worden begeleid naar een uitgeholde kuil in de grond, bedekt met een gecamoufleerd dak, en krijgen een diagram van de Cu Chi-tunnels te zien, evenals een zwarte -witte propagandavideo gemaakt in de jaren 70.

Bezoekers worden vervolgens begeleid door gidsen om andere praktische demonstraties van de oorlogsinstrumenten van Cu Chi Tunnels te bekijken.

Exposities van Cu Chi-tunnels

Een ondergronds paviljoen toont de verschillende soorten vallen die door de Vietcong zijn gelegd om Amerikaanse troepen in het gebied te verstrikken. De vallen zijn opgesteld tegen een geschilderde achtergrond en tonen Amerikaanse soldaten in de greep van doodsangst. De voorbeelden die in het paviljoen worden getoond zijn behoorlijk ingenieus (hoewel wreed), variërend van eenvoudige berenvallen tot deurvallen die naar beneden zwaaien op slachtoffers die de pech hebben de verkeerde deur te openen.

Een ander paviljoen beslaat een diorama met een typische Vietcong-wapenfabriek. Niet-ontplofte Amerikaanse bommenen andere buitgemaakte wapens werden naar deze fabrieken gebracht, waar ze werden verwerkt tot mijnen, granaten en andere wapens die gebruikt konden worden tegen Amerikaanse troepen in Vietnam.

In de open lucht kunnen bezoekers tunnels en tunnelopeningen in actie zien; voorbeelden van buitgemaakte Amerikaanse wapens (inclusief massa's niet-ontplofte bommen, en het meest spectaculaire, een ontmantelde Sherman-tank); en een demonstratie van een pittrap in actie, waarvan de bodem is bekleed met scherpe punji-stokken.

Cu Chi Souvenirwinkel… en schietbaan

Aan het einde van het pad wacht een goed gevulde souvenirwinkel op dorstige bezoekers, waar eten, drinken en tokens van de reis worden verkocht.

Je kunt een kopie kopen van de propagandavideo die ze je in het amfitheater hebben laten zien (als één bezichtiging niet genoeg voor je was), of aandenkens kopen, inclusief (maar niet beperkt tot) aanstekers die zijn geborgen door Amerikaanse militairen, in reliëf gemaakt met divisie-insignes en keiharde motto's ("Ik weet dat ik naar de hemel ga omdat ik al naar de hel ben geweest: Vietnam").

Als souvenirs niet jouw ding zijn, kun je je geld in plaats daarvan besteden aan munitie voor de nabijgelegen schietbaan. Geen kosten voor het afvuren van je wapen, maar de munitie is niet goedkoop.

Cu Chi-tunnels: vervoer, entreegelden

Bezoeken aan Cu Chi-tunnels kunnen worden geregeld bij een aantal reisbureaus die vanuit Ho Chi Minh-stad opereren.

De SinhTourist biedt een Cu Chi Tunnels-tour van een halve dag aan met ophalen en wegbrengen van hun kantoor in De Tham Street in District One.

Het tourpakket bevat een gids, die je groep rond de tentoonstelling zal begeleiden en wat context zal bieden aan wat je ziet. De tour is het best te zien als onderdeel van een groep; de exposities zijn niet ontworpen om gezien te worden door reizigers die alleen rondlopen, en je hebt een deskundige gids nodig om elk display uit te leggen.

De toegangsprijs is niet inbegrepen in het tourpakket. Volwassenen moeten een toegangsprijs betalen van bij het bereiken van de site.

De rondleiding duurt drie uur van begin tot eind - vervoer naar de locatie en terug niet inbegrepen, maar inclusief een reis naar een Handicap Handicrafts-outlet, waar levende oorlogsslachtoffers kunstwerken maken voor de export.