Partition - de schepping van Noord-Ierland
Partition - de schepping van Noord-Ierland

Video: Partition - de schepping van Noord-Ierland

Video: Partition - de schepping van Noord-Ierland
Video: Napoleonic Wars 1805 - 09: March of the Eagles 2024, Mei
Anonim
In Ierland … op Britse bodem …
In Ierland … op Britse bodem …

De geschiedenis van Ierland is lang en gecompliceerd, met verschillende indringers en kolonisten die arriveren voordat Ierland een 800-jarige strijd voor onafhankelijkheid van Engeland begon. In het proces om uiteindelijk onafhankelijkheid te bereiken, kwam er nog een complicatie: de oprichting van twee afzonderlijke staten op dit kleine eiland. Aangezien deze gebeurtenis en de huidige situatie bezoekers blijven verbazen, laten we proberen uit te leggen wat er is gebeurd en waarom er twee verschillende landen bestaan als gevolg van de scheiding tussen de Republiek Ierland en Noord-Ierland.

Ierse interne divisies door de 20e eeuw

De weg naar een verdeeld Ierland begon toen Ierse koningen verwikkeld raakten in een burgeroorlog en Diarmaid Mac Murcha in de 12e eeuw Anglo-Normandische huurlingen uitnodigde om voor hen te vechten. In 1170 zette Richard FitzGilbert, beter bekend als "Strongbow", voor het eerst voet op Ierse bodem. Strongbow was verliefd op het land en een meisje, dus trouwde hij met Mac Murcha's dochter Aoife en besloot dat hij voor altijd zou blijven. De felle jager ging van ingehuurde hulp naar letterlijke koning van het kasteel en deed slechts een paar stappen. Trouw aan zijn vaderland betekende de reeks gebeurtenissen dat Ierland vanaf dat moment (min of meer) onder Engels bestuur stond.

Terwijl sommige Ieren het hebben geregeldzich met de nieuwe heersers en vervolgden op een winstgevend oorlogspad, anderen namen de weg naar rebellie. Het onderscheid tussen de Ieren en de Engelsen vervaagde al snel, terwijl de Engelsen thuis klaagden dat sommige van hun landgenoten "meer Ieren dan de Ieren" werden.

In Tudor-tijden werd Ierland officieel een kolonie. Het nieuwe gebied stelde Engeland en Schotland in staat de overbevolking het hoofd te bieden door armere mensen te sturen. Jongere (landloze) zonen van de adel werden ook verscheept naar "Plantations", wat een nieuwe orde op het Emerald Isle vestigde.

Tegelijkertijd had de koning van Engeland, Hendrik VIII, op spectaculaire wijze gebroken met het pausdom en de nieuwe kolonisten brachten de Anglicaanse kerk met zich mee. De nieuwe religieuze orde werd door de autochtone katholieken eenvoudigweg "protestanten" genoemd. Dit is het moment waarop de eerste divisies langs sektarische lijnen begonnen. Deze werden verdiept met de komst van Schotse Presbyterianen, vooral in de Ulster Plantations. Vast anti-katholiek, pro-parlement en met wantrouwen bekeken door de anglicaanse overheersing vormden ze een etnische en religieuze enclave.

Huisregel - en de loyalistische terugslag

Na verschillende mislukte nationalistische Ierse opstanden (sommige geleid door protestanten zoals Wolfe Tone) en een succesvolle campagne voor katholieke rechten, probeerden de Ieren een nieuwe strategie. "Home Rule" werd de strijdkreet van Ierse nationalisten in het Victoriaanse tijdperk. Dit vroeg om de verkiezing van een Ierse vergadering, wat inhield dat er een Ierse regering moest worden gekozen en de Ierse binnenlandse aangelegenheden moesten worden bestuurdin het kader van het Britse rijk. Na twee pogingen zou Home Rule in 1914 werkelijkheid worden, maar werd toen weer aan de kant geschoven vanwege de oorlog in Europa.

Home Rule was niet bedoeld met veel steun van de pro-Britse minderheid, voornamelijk gecentreerd in Ulster, die vreesde voor het verlies van macht en controle. Zij gaven de voorkeur aan een voortzetting van de status quo. De Dublinse advocaat Edward Carson en de Britse conservatieve politicus Bonar Law spraken zich uit tegen het zelfbestuur en riepen op tot massademonstraties. In september 1912 nodigde de beweging hun mede-vakbondsleden uit om uit protest de "plechtige Liga en het Verbond" te ondertekenen. Bijna een half miljoen mannen en vrouwen ondertekenden dit document, sommigen dramatisch in hun eigen bloed - en beloofden Ulster met alle mogelijke middelen (ten minste) een deel van het Verenigd Koninkrijk te behouden. In het volgende jaar namen 100.000 mannen dienst bij de Ulster Volunteer Force (UVF), een paramilitaire organisatie die zich inzet voor het voorkomen van zelfbestuur.

Tegelijkertijd werden de Irish Volunteers opgericht in nationalistische kringen - met als doel het zelfbestuur te verdedigen. 200.000 leden waren klaar voor actie.

Rebellie, oorlog en het Anglo-Ierse verdrag

De Irish Volunteers stonden centraal toen ze deelnamen aan de Paasopstand van 1916. De gebeurtenissen van de opstand en de nasleep creëerden een nieuw, radicaal en gewapend Iers nationalisme. De overweldigende overwinning van Sinn Féin bij de verkiezingen van 1918 leidde tot de vorming van de eerste Dáil Éireann in januari 1919. Een guerrillaoorlog van het Ierse Republikeinse Leger (IRA) volgde, die eindigde in een patstelling en uiteindelijkde wapenstilstand van juli 1921.

Home Rule was, in het licht van de duidelijke weigering van Ulster, gewijzigd in een afzonderlijke overeenkomst voor zes overwegend protestantse Ulster-provincies (Antrim, Armagh, Down, Fermanagh, Derry/Londonderry en Tyrone) en een toekomstige besliste oplossing voor "het Zuiden". Dit kwam eind 1921 toen het Anglo-Ierse Verdrag de Ierse Vrijstaat creëerde uit de 26 overgebleven provincies, geregeerd door de Dáil Éireann. Deze splitsing werd de basis van de partitie.

Als je verdwa alt in de gecompliceerde geschiedenis, hebben we nog een wending die moet worden geïntroduceerd. Toen het verdrag daadwerkelijk in werking trad, creëerde het een Ierse Vrijstaat van 32 provincies, het hele eiland. Er was echter een opt-out-clausule voor de zes provincies in Ulster en deze werd pas de dag na de totstandkoming van de Vrijstaat ingeroepen vanwege enkele timingproblemen. Dus ongeveer een dag lang was er een volledig verenigd Ierland, om de volgende ochtend in tweeën te splitsen.

Dus Ierland was verdeeld, met instemming van de nationalistische onderhandelaars die hadden gevochten voor vrijheid voor heel Ierland. Terwijl een democratische meerderheid het verdrag accepteerde als het minste kwaad, zagen de hard-line nationalisten het als een uitverkoop. De Ierse burgeroorlog tussen de IRA en de Free State Forces volgde, wat leidde tot meer bloedvergieten en vooral meer executies dan de Paasopstand. Pas in de komende decennia zou het verdrag stapsgewijs worden ontmanteld, met als hoogtepunt de eenzijdige verklaring van een "soevereine, onafhankelijke democratische staat" in 1937. The Republic of Ireland Act (1948)de creatie van de nieuwe staat voltooid.

Het noorden kiest een parlement

De verkiezingen van 1918 in het Verenigd Koninkrijk waren niet alleen succesvol voor Sinn Féin - de conservatieven kregen een belofte van Lloyd George dat zes Ulster-provincies niet gedwongen zouden worden tot zelfbestuur. Maar een aanbeveling van 1919 pleitte voor een parlement voor (alle negen graafschappen van) Ulster en een ander voor de rest van Ierland, beide samenwerkend. Cavan, Donegal en Monaghan werden later uitgesloten van het Ulster parlement. Vanwege hun nationalistische neigingen werden ze als schadelijk beschouwd voor de Unionistische stemming. Dit heeft in feite de partitie tot stand gebracht zoals deze tot op de dag van vandaag voortduurt.

In 1920 werd de Government of Ireland Act aangenomen. In mei 1921 werden de eerste verkiezingen gehouden in Noord-Ierland en een Unionistische meerderheid vestigde de (geplande) suprematie van de oude orde. Zoals verwacht verwierp het Noord-Ierse parlement het aanbod om lid te worden van de Ierse Vrijstaat.

Implicaties van de Ierse partitie voor toeristen

Terwijl tot een paar jaar geleden het oversteken van de Republiek naar het noorden gepaard kon gaan met grondige zoekacties en indringende vragen, is de grens tegenwoordig onzichtbaar. Het is ook vrijwel ongecontroleerd, want er zijn geen controleposten en zelfs geen borden!

Er zijn echter nog steeds enkele implicaties, voor toeristen en steekproeven zijn altijd een mogelijkheid. En nu de Brexit van kracht wordt, wordt het misschien nog ingewikkelder.

  • Noord-Ierland is nog steeds een deel van het VK, de Republiek een aparte staat - dit betekent dat je de Britten moet controlerenen Ierse immigratie- en visumregels voordat u de grens oversteekt.
  • Er zijn twee valuta's in Ierland - terwijl de Republiek de euro gebruikt, houdt Noord-Ierland vast aan het pond sterling.
  • Als u door Ierland rijdt, moet u er rekening mee houden dat verkeersborden anders zijn - vooral dat snelheden en afstanden in het noorden in mijlen en in de Republiek in kilometers worden aangegeven.
  • Informeer bij je autoverhuurbedrijf of je daadwerkelijk de grens mag oversteken - soms gelden er beperkingen.
  • Hoewel Noord-Ierland niet als een gevaarlijke plaats moet worden beschouwd, kan de veiligheidssituatie van tijd tot tijd om ongelegen maatregelen vragen - verkeersomleidingen zijn het meest voor de hand liggend.
  • Prijzen kunnen enorm variëren tussen Noord-Ierland en de Republiek - benzine is meestal veel duurder in het noorden, terwijl boodschappen daar misschien goedkoper zijn.

Plannen voor de Ierse partitie na Brexit

De terugtrekking van het VK uit de EU (Brexit) vond officieel plaats op 31 januari 2020. Noord-Ierland maakt deel uit van het Verenigd Koninkrijk en de Republiek Ierland niet. Zelfs als Noord-Ierland van plan is de Europese Unie te verlaten, blijft de Republiek een deel van de EU. De scheidingswand heeft een nogal poreuze grens gehad, maar een risico is dat het in de toekomst een harde, bewaakte grens wordt. Het v alt nog te bezien hoe Brexit de verdeling zal beïnvloeden, of helemaal niet.

Aanbevolen: