Is Hong Kong een deel van China, of niet?

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:47

Rekening houdend met de bekendheid ervan in de krantenkoppen van de laatste tijd, is het een terechte vraag om te stellen: welk land is Hong Kong eigenlijk in China, of niet?

Het antwoord is niet zo eenvoudig als je je misschien zou voorstellen - of zoals elke commentator zou willen!

Hong Kong bestaat als een speciale administratieve regio die wordt gecontroleerd door de Volksrepubliek China en geniet zijn eigen beperkte autonomie zoals gedefinieerd door de basiswet. Het principe van "één land, twee systemen" zorgt voor het naast elkaar bestaan van socialisme en kapitalisme onder "één land", dat het vasteland van China is.

Hong Kong behoudt zijn eigen geld-, paspoort- en immigratiekanalen en rechtssysteem, maar de commandostructuur leidt rechtstreeks terug naar Peking.

Hong Kongs verschillende instellingen

Hong Kong is nooit een onafhankelijk land geweest. Tot 1997, en de overdracht van Hong Kong, was Hong Kong een kolonie van het Verenigd Koninkrijk. Het werd geregeerd door een gouverneur die door het parlement in Londen was aangesteld en verantwoording verschuldigd was aan de koningin.

Na de overdracht werd de kolonie Hongkong de Speciale Administratieve Regio Hongkong (SAR) en maakt voor officiële doeleinden deel uit van China. Maar hoe dan ook, het is toegestaan om als onafhankelijk land te opereren. Hieronder zijn slechtsenkele van de manieren waarop Hong Kong zich als een onafhankelijk land gedraagt.

Afzonderlijke overheidsinfrastructuur. De basiswet van Hongkong, zoals overeengekomen tussen China en Groot-Brittannië, houdt in dat Hongkong zijn eigen munteenheid (de Hongkongse dollar), het rechtssysteem en parlementair systeem voor vijftig jaar - een termijn die eindigt in 2047.

Beperkt zelfbestuur. Het parlement van Hongkong is ontworpen als een compromis tussen democraten en aanhangers van Peking. Het wordt gedeeltelijk gekozen door populaire stemmen, en gedeeltelijk door door Peking goedgekeurde caucuses van prominente genomineerden uit het bedrijfsleven en beleidsinstanties.

Het regeringshoofd is de Chief Executive van Hong Kong, die wordt gekozen uit een korte lijst en vervolgens wordt benoemd door Peking.

Afzonderlijk rechtssysteem. Het rechtssysteem van Hong Kong is volledig verschillend van Peking. Het blijft gebaseerd op het Britse gewoonterecht en wordt als vrij en onpartijdig beschouwd. De Chinese autoriteiten op het vasteland hebben niet het recht om mensen in Hong Kong te arresteren. Net als andere landen moeten ze een internationaal arrestatiebevel aanvragen. (Een poging om dit aan te passen - de gedoemde uitleveringswet - leidde tot de protesten die tot op de dag van vandaag voortduren.)

Grensovergang. Immigratie en paspoortcontrole zijn ook gescheiden van China. Hong Kongers hebben hun eigen aparte paspoorten, het HKSAR-paspoort. De grens tussen China en Hong Kong wordt door beide partijen als een internationale grens beschouwd.

Hongkong-toeristen die het vasteland van China willen bezoeken, moeten een visum aanvragen als ze niet in aanmerking komen voor visumvrijstellingbinnenkomst of een visum bij aankomst. Chinese staatsburgers hebben ook een vergunning nodig om Hong Kong te bezoeken.

De import en export van goederen tussen Hong Kong en China is ook beperkt, hoewel de regels en voorschriften zijn versoepeld. Investeringen tussen beide landen stromen nu relatief vrij.

Beijing's lange bereik

Beijing werpt niettemin een lange schaduw over Hong Kong. De bok stopt, niet bij het centrale regeringscomplex in Tamar, Hong Kong, maar helemaal in de Grote Hal van het Volk in Peking.

Militair: Hong Kong heeft geen eigen staand leger; Peking is verantwoordelijk voor de militaire verdediging van het gebied.

Een garnizoen van het Volksbevrijdingsleger (PLA), bestaande uit ongeveer 5.000 soldaten, officieren en ondersteunend personeel, bezet nu voormalige Britse legergebouwen in Hong Kong, waaronder de centrale kazerne in Admiraliteit; de marinebasis Stonecutters Island; en het vliegveld van Shek Kong.

De huidige situatie in Hong Kong heeft bepaalde kringen nerveus gemaakt over de aanwezigheid van de PLA in Hong Kong. Artikel 14 van de garnizoenswet staat de lokale overheid toe om het garnizoen te verzoeken in te grijpen "bij de handhaving van de openbare orde en bij rampenbestrijding". De regering heeft het gebruik ervan alleen in laatste instantie benadrukt en heeft er nog geen beroep op gedaan.

Diplomacy: Hong Kong mag geen afzonderlijke diplomatieke betrekkingen met het buitenland onderhouden. China vertegenwoordigt Hong Kong in de VN en in ambassades over de hele wereld.

Beijing staat de SAR toe om deel te nemen als een"geassocieerd lid" in bepaalde intergouvernementele instanties zoals de Asian Development Bank en de Wereldgezondheidsorganisatie; en in bepaalde handelsgerelateerde overeenkomsten als "Hong Kong, China".

Hong Kongs verschillende identiteit

De impasse tussen krachtige pro-democratische demonstranten en onwrikbare pro-Beijing-aanhangers heeft de huidige spanning tussen Hong Kong en Peking gecreëerd.

Deze kloof komt voort uit het feit dat Hong Kong cultureel gezien zijn eigen ding is, trots verschillend van het vasteland van China. Hoewel de meeste Hong Kongers zichzelf als Chinees beschouwen, beschouwen ze zichzelf niet als een deel van China. Ze hebben zelfs hun eigen Olympisch team, volkslied en vlag.

De officiële talen van Hong Kong zijn Chinees (Kantonees) en Engels, niet Mandarijn. Hoewel het gebruik van Mandarijn is toegenomen, spreken de Hong Kongers de taal voor het grootste deel niet.

De economie van Hongkong wordt gekenmerkt door lage belastingtarieven, vrijhandel en minder overheidsinmenging. De Chinese aandelenmarkten op het vasteland zijn conservatiever en restrictiever.

Cultureel gezien verschilt Hong Kong ook enigszins van China. Hoewel de twee een duidelijke culturele affiniteit delen, hebben ze door vijftig jaar communistische heerschappij op het vasteland en de Britse en internationale invloed in Hong Kong uiteengelopen.

Verrassend genoeg blijft Hong Kong een bastion van Chinese traditie. In Hong Kong floreerden flamboyante festivals, boeddhistische rituelen en krijgskunstgroepen die lang verboden waren door Mao.

Dus we zijn terug bij de oorspronkelijke vraag: Wat?land is Hong Kong eigenlijk? Officieel is het antwoord op deze vraag China. Echter, onofficieel is Hong Kong volgens de meeste praktische maatregelen iets heel anders.