Disney's Toy Story Mania Ride Review

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:13

Toy Story Mania, een mijlpaal in interactieve themaparkattracties, gebruikt ultraflitsende videogametechnologie, verfraait deze met 3D-graphics (ja, rijders dragen een suffe 3D-bril), presenteert een gameplay-ervaring die aanspreekt voor iedereen, van peuters tot de meest ervaren gamers, en wikkelt het allemaal samen met de boeiende personages uit de Toy Story-films. Het resultaat is een duizelingwekkende en zeer verslavende attractie die bijna maniakale gasten heeft die vastbesloten zijn om hun rijgenoten te verslaan en terug in de rij te springen om ze keer op keer te verslaan.

Thrill Scale (0=Wimpy!, 10=Yikes!): 1.5Terwijl de rijvoertuigen tussen de spelschermen rijden, bewegen ze enigszins snel en draaien ze gedeeltelijk. Ook zijn sommige scènes tussen games even donker.

Hoogtevereiste: Geen

Locatie: Toy Story Land bij Disney's Hollywood Studios en Pixar Pier bij Disney California Adventure

Five-Foot Spud

Toy Story Midway Mania (zoals het in Californië bekend staat) is helemaal thuis in de echte midway-games van Pixar Pier. Het gebouw in Victoriaanse stijl van rond de eeuwwisseling lokt ruiters, net als de bijdehante Mr. Potato Head die voor de deur staat. Het interactieve, geanimeerde personage (met de stem van wijlen komiek DonRickles) is zeer verfijnd en fungeert als een traditionele carnavalsblaffer, hoewel hij met menigten gasten die de rij van de populaire attractie versperren, meer dient als een afleiding voor degenen die hun tijd in de rij doorbrengen dan als een shill voor de rit.

Toy Story Mania, dat al actief was in Disney World in Florida, voegde zich bij de opening van Toy Story Land in 2018 bij twee nieuwe attracties, Slinky Dog Dash en Alien Swirling Saucers. bestaande rit werd verplaatst naar de andere kant van het showgebouw. Het resort breidde ook de capaciteit van de populaire attractie uit toen Toy Story Land werd gebouwd.

De attractie maakt gebruik van voertuigen voor vier personen, met twee spelers aan elke kant van het voertuig. Elke gast heeft zijn eigen "spring-action shooter" (die eigenlijk magneten gebruikt en geen veren of mechanische onderdelen heeft) om virtuele objecten, zoals eieren en ringen, af te vuren bij de gesimuleerde carnavalsspellen. Twee voertuigen, met in totaal acht renners, rijden samen door de attractie en stoppen om vijf wedstrijden plus een oefenronde te spelen. Elke set van twee zij-aan-zij rijders krijgt zijn eigen scherm voor elk van de games en de spelers strijden tegen elkaar voor dezelfde doelen. De individuele spellen duren 30 seconden en de hele attractie duurt ongeveer vijf minuten.

De verwaandheid van Toy Story Mania, versterkt door de anderhalve meter lange Mr. Potato Head en het meer dan levensgrote speelgoedpakket in de laadruimte, is dat de berijders zijn gekrompen tot het formaat van een stuk speelgoed (dat is het concept in Toy Story Land in Florida). Devoertuigen zelf zouden speelgoed zijn dat passagiers meeneemt naar de slaapkamer van Andy, het menselijke personage uit de Toy Story-films. Terwijl ze van scherm naar scherm gaan, passeren renners te grote bouwstenen, bordspellen en andere voorwerpen die door de kamer verspreid zijn.

Onder de spellen bevinden zich Bo Peep's Baa Loon Pop, een dartspel, en het Green Army Men Shoot Camp, een bordspel dat gebruikmaakt van virtuele softballs. De rit bevat 4D-effecten, zoals luchtstoten van door een ring gegooide raketten en waterdruppels uit gesprongen waterballonnen. Elke scène heeft doelen met verschillende moeilijkheidsgraden en puntenwaarde.

De objecten met een hogere waarde zijn meestal weggestopt langs de buitenranden van het speelgebied of op bewegende doelen geplaatst. Moeten spelers zich houden aan de grote doelen? Ik denk het niet. De kanonnen aan boord hebben een onbeperkte voorraad munitie, zijn zeer responsief en zijn in staat om snelvuursalvo's af te vuren. Mijn advies: kijk uit en mik op enkele van de grote doelen voordat je stoelgenoot de kans heeft ze te pakken te krijgen, maar blijf non-stop aan de schutter trekken en schakel ook gemakkelijkere doelen uit.

Het laatste spel, na Woody's Rootin' Tootin' Shootin' Gallery (je moet van de namen houden), is een uitdagingsronde. Hier zijn de doelen groot en duidelijk zichtbaar. Het doel is om gewoon naar believen te schieten met meer enthousiasme dan je tegenstander.

Denken buiten de (speelgoed)doos

Het is gemakkelijk om het spelverloop te volgen, aangezien de munitie dezelfde kleur heeft als de schutter en het 3D-perspectief, waardoor de door de computer gegenereerde beelden een overtuigend gevoel vandiepte en realisme, stelt spelers in staat om de banen van hun munitie te volgen (iets wat de Buzz Lightyear shooter-rit in Disneyland en zijn soortgenoten erg missen). Richt bijvoorbeeld hoog en naar rechts en de gelanceerde objecten nemen een voorspelbare boog. Sommige van de doelen bevatten verborgen bonussen; raak ze één keer en ze veranderen in hoger scorende doelen.

12-jarigen en hun grootouders kunnen samen van de rit genieten. Zelfs niet-game-krijgers zouden de controller en de game-ervaring behoorlijk intuïtief moeten vinden. Het kan ontnuchterend zijn om aan het einde van de rit de topscores van de dag en de maand te zien. Hoe kunnen Toy Story Mania-wizzisten meer dan 300.000 punten verzamelen?

Een deel van de truc is om de schutter zo snel mogelijk af te vuren. Om met minimale inspanning munitie te blijven sjouwen, lijken veel succesvolle gamers er de voorkeur aan te geven hun armen in een horizontale positie te plaatsen en de actuator vanaf de zijkant vast te pakken. Het ziet er raar uit, maar het werkt goed. Ook zijn er paaseieren met echt waardevolle doelen verborgen tussen de spellen. Om ze te ontgrendelen, moeten tegenstanders blijkbaar samenwerken.

Omdat Toy Story Mania virtuele gametechnologie gebruikt die op schermen wordt geprojecteerd, zou het relatief eenvoudig zijn om de rit te transformeren. "Als we een vakantie-overlay willen maken, kunnen we in het holst van de nacht gaan en de software vervangen", zegt Chrissie Allen, senior showproducer en regisseur van W alt Disney Imagineering. Sneeuwballen kunnen bijvoorbeeld worden vervangen door softballen en het meeste werk kan offsite worden gedaan door de computercode aan te passen. "We zouden de ervaring kunnen aanpassen zonderooit de attractie moeten sluiten. Daar zijn we enthousiast over", voegt Allen toe. (Update: hoewel het mogelijk is om de rit aan te passen, heeft Disney hem tot op heden intact gelaten.)

De rit is zo verslavend dat je polsen pijn kunnen doen na herhaalde pogingen om je score te verbeteren. De laatste uitdagingsronde is een moordenaar. Misschien moet de American Psychiatric Association een nieuwe, op rijden geïnspireerde diagnostische stoornis erkennen: Toy Story Mania-manie.