Waarom je de Hispanic Society zou moeten zien voordat het sluit

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 23:01

Ga naar de Hispanic Society of America voordat deze op 31 december 2016 sluit. Het is open sinds 1908, vrijwel ongewijzigd, en heeft nu dringend een nieuw dak, airconditioning, een lift voor mindervaliden en nieuwe badkamers nodig. Dit is de tweede fase van een masterplan, waarvan de eerste een nieuwe galerij was voor de buitengewone muurschilderingen "Visions of Spain" van Joaquín Sorolla.

Terwijl het museum gesloten is, reist de collectie naar het Prado Museum in Madrid, Spanje in een tentoonstelling genaamd "Visions of the Hispanic World: Treasures from the Hispanic Society Museum &Library." De tentoonstelling reist vervolgens door de Verenigde Staten, hoewel de extra museumlocaties nog niet zijn aangekondigd. Maar hoewel je de collectie kunt zien, is het het gebouw zelf dat ik je smeek om het nu te zien, want het is praktisch een museum van een museum.

In het begin van de 20e eeuw waren musea meer de binnenkant van een juwelendoos dan de sobere galerijen die tegenwoordig als meer geschikt worden beschouwd. De Hispanic Society is echt gevuld met schatten uit de geschiedenis van Spanje en Portugal, evenals een paar stukken uit het koloniale Ecuador, Mexico, Peru en Puerto Rico. De meeste dingen hebben labels om de werken te identificeren,maar niets anders. Overal zijn hoekjes en gaatjes, net als de grote meesterwerken van El Greco, Goya, John Singer Sargent en Francisco Zubaran.

The Hispanic Society zit op Audubon Plaza, gebouwd op het land waar John James Audubon woonde. (Ja, de vogelman.) Het was de bedoeling dat het een culturele campus zou worden zoals Lincoln Center en de locatie leek rond de eeuwwisseling een veilige gok, omdat het culturele leven van Manhattan zich gestaag naar het noorden had ontwikkeld. Maar toen het in 1908 werd geopend, begon de stad in plaats daarvan op te groeien naar de hemel en de omgeving was alleen maar een woonwijk.

Decennia lang leek het een besloten sociale club voor Spaanse edelen en academici. De leden van de Raad van Bestuur waren niet bekend bij het publiek en je kon een afspraak maken om hun bibliotheek van 200.000 zeldzame boeken en manuscripten te gebruiken, maar je kon alleen een kopie maken als je de toestemming had van de erfgenamen van de maker. (Niet gemakkelijk toen er iets werd geschreven in 1500) Dingen veranderen, maar voorlopig gedraagt de hele plaats zich nog steeds als een teruggetrokken, rijke oom.

Bovenal moet je, moet, moet je de muurschilderingen van Joaquin Sorolla zien. Het gevoel dat ik krijg als ik naar die schilderijen staar, is hetzelfde als wanneer ik me fysiek weer opgeladen voel door op vakantie te zijn. Die bijna spirituele voeding die je krijgt door transcendent licht door je oogbollen te laten stromen. De muurschilderingen van de provincies van Spanje werden speciaal voor de Hispanic Society gemaakt door de oprichter, Archer Huntington, en ze zijn een van 's werelds grootste meesterwerken. Als ik daar te lang doorbreng, wil ikmijn leven afgooien, teruggaan naar de kunstacademie en de rest van mijn dagen doorbrengen als rondreizend schilder. Zie het voordat je het niet kunt zien.

Een juwelendoos met kunst uit Spanje

Elke hoek van de Hispanic Society & Museum staat vol met schatten. Dit uitzicht vanaf de tweede verdieping toont de kasten langs de richel (nu leeg in voorbereiding voor de renovatie), de galerij van oude meestersschilderijen langs de bovenmuren en een uitzicht op de centrale binnenplaats. Het museum hangt in de mode van musea uit het begin van de 20e eeuw, zoals het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston of de Barnes Collection, nu in Philadelphia.

Een visie voor de kunst die nooit volledig werd gerealiseerd

Deze verzameling statige gebouwen lijkt niet op hun plaats in een grotendeels woonwijk van Washington Heights.

Toen Archer Huntington Audubon Plaza opvatte als een culturele campus waarop zijn museum voor Spaanse kunst centraal zou staan, deed hij dat met de wetenschap dat het culturele leven van Manhattan zich gestaag naar het noorden had verplaatst. Maar toen zijn museum in 1908 werd geopend, groeide de stad naar de hemel en de wolkenkrabbers weerhielden de ontwikkeling van Noord-Manhattan.

Een verborgen verzameling schilderijen van oude meesters

"Ik kan niet geloven dat dit hier is", is een normaal gefluister dat wordt gehoord in de galerijen van de Hispanic Society.

In het begin van de 20e eeuw, de term"Spaans" verwees naar Spanje en Portugal. Vanwege de naam nemen mensen vaak aan dat het een kunstcollectie is die lijkt op El Museo del Barrio, terwijl het in feite meer gemeen heeft met de Frick Collection of de Morgan Library & Museum. Maar omdat het niet op Fifth Avenue ligt, maar in Washington Heights, een grotendeels woonwijk die decennialang werd geteisterd door hoge criminaliteit, zijn mensen verbijsterd wanneer ze deze collectie ontdekken die verborgen lijkt te zijn in een van 's werelds grootste steden voor museumliefhebbers.

Een meesterwerk uit de kunstgeschiedenis

Na het verzamelen en tentoonstellen van de schilderijen van de Spaanse meester, gaf Huntington opdracht tot de muurschilderingcyclus genaamd 'Visioenen van Spanje'.

Joaquín Sorolla werkte de laatste vijftien jaar van zijn leven aan de muurschilderingen "Visioenen van Spanje". Speciaal in opdracht van Huntington maakte Sorolla zich zorgen dat het project hem fysiek zou uitputten, wat het deed. Hij kreeg een beroerte in 1920 en kon de schilderijen nooit zien geïnstalleerd voordat hij in 1923 stierf. Deze buitengewone muurschilderingcyclus is een van de grote werken in de westerse kunstgeschiedenis.

De bibliotheek van de Hispanic Society of America

De bibliotheek blijft tijdens de verbouwing op afspraak open. Als je de leeszaal binnenstapt, voelt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Geleerden zoeken door papieren kaarten in de kaartencatalogus en schilderijen, ook gedaan door Joaquín Sorolla van de oprichters van het museumsieren de muren. Het plafond is donker en heeft dringend onderhoud nodig. Glazen tegels in de vloer zijn troebel, maar daaronder gloeit het licht van de stapels opbergers.

Huntington heeft ongelooflijke collecties verzameld, waaronder een hele bibliotheek uit Spanje en boeken van de eerste editie, waaronder Don Quichot. De grootste schat die meestal te zien is, is een met de hand getekende kaart van ontdekkingsreiziger Giovanni (Juan) Vespucci waarop de kust van Mexico en Florida zijn opgenomen. De kaart zal met de rest van de collectie rondtoeren, hoewel deze normaal gesproken in zijn eigen koffer in de leeszaal wordt getoond.