Monongahela-helling: een kabelbaan in Pittsburgh

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:59

Kabels waren de favoriete doorvoer van de 19e eeuw om van de bodem van een steile heuvel naar de top te komen. De meeste mensen weten niet wat ze zijn, waarschijnlijk omdat er momenteel minder dan een dozijn zijn die nog steeds operationeel zijn in de Verenigde Staten. Twee ervan, waaronder de Monongahela Incline, bevinden zich in Pittsburgh, Pennsylvania.

Deze stad in het Midwesten had meer van deze ouderwetse spoorwegen dan welke staat dan ook - niet alleen stad - vroeger. Op een gegeven moment waren er maar liefst 17 tegelijk aan het rennen. Ze waren zo belangrijk voor de gemeenschap dat historicus Donald Doherty zelfs een heel boek over hen schreef met de toepasselijke titel 'Pittsburgh's Inclines'.

Pittsburgh's recordaantal kabelbanen, zoals ze beter bekend staan, is een direct gevolg van de kolenmijngeschiedenis, aldus het lokale radiostation WESA. Mijnwerkers zouden deze handige treinen gebruiken om steenkool te verplaatsen in de 19e eeuw.

Nu zijn er echter veel verdwenen. Meer dan een dozijn hellingen in deze regio zijn afgebroken of opgeheven, maar er zijn er nog twee over: de Duquesne Incline en de Monongahela Incline. De laatste is de oudste en steilste helling in de Verenigde Staten.

Een vitaal vervoermiddel

In eigendom enDe Monongahela Incline, geëxploiteerd door Port Authority of Allegheny County, heeft lange tijd een essentiële rol gespeeld in het openbaar vervoerssysteem van Pittsburgh. Toen de stad halverwege de 19e eeuw snel begon uit te breiden tot een bloeiende industriële stad, verhuisden arbeiders naar hoger gelegen gebieden. Toen ze verhuisden naar Mount Washington, destijds bekend als Coal Hill, werden hun voetpaden naar de plaatsen waar ze beneden werkten steil en gevaarlijk.

Dus, de stad huurde John J. Endres en zijn team van ingenieurs in om een helling te bouwen. Omdat het lokale personeelsbestand voornamelijk uit Duitse immigranten bestond, was het gemodelleerd naar de kabelbanen in Duitsland.

Een populaire toeristische attractie worden

De Mon Incline, zoals de lokale bevolking het noemt, werd in 1974 toegevoegd aan het Amerikaanse nationale register van historische plaatsen. Het is ook door de Pittsburgh History and Landmarks Foundation uitgeroepen tot historisch bouwwerk. In de loop der jaren hebben de 635 meter lange baan en zijn bijzondere auto een aantal renovaties ondergaan.

Nu werkt het niet alleen als een praktisch vervoermiddel voor de lokale bevolking, maar ook als een van de belangrijkste toeristische attracties van de stad. De Mon Incline vervoert nog steeds meer dan 1.500 pendelaars per dag de 35-graden helling op en af met een snelheid van 6 mph en is ook rolstoeltoegankelijk gemaakt. Het rijdt zeven dagen per week en 365 dagen per jaar vanaf 73 West Carson St. en 5 Grandview Ave., waar de stations zich bevinden.

Het lagere station van de Monongahela Incline is gunstig gelegen nabij de Smithfield Street Bridge, waardoor het gemakkelijk bereikbaar is vanaf Station Square en Pittsburgh's lightrailsysteem.

De rit duurt 35 minuten en biedt vanaf de top een ongeëvenaard uitzicht over de stad.