De belangrijkste historische locaties in Nieuw-Zeeland

2024 Auteur: Cyrus Reynolds | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-08 22:45

Modern Nieuw-Zeeland is een relatief jong land, met de eerste Maori's die in de 13e eeuw over de Stille Oceaan migreerden en de Europese vestiging amper 200 jaar geleden begon. Groot-Brittannië koloniseerde formeel het land van Nieuw-Zeeland Aotearoa vanaf 1840, en hoewel het land sinds 1948 feitelijk onafhankelijk is, duurde het tot 1986 voordat het volledig juridisch onafhankelijk werd van het VK.

Van archeologische vindplaatsen die de sporen van vroeg-Polynesische nederzettingen in Nieuw-Zeeland laten zien tot plaatsen uit het koloniale tijdperk die vroege interacties tussen Maori en Europeanen markeren tot 20e-eeuwse monumenten tot natuurlijke en door de mens veroorzaakte rampen, hier zijn enkele van de belangrijkste en interessantste historische locaties in Nieuw-Zeeland.

Waitangi, Northland

Als reizigers naar Nieuw-Zeeland maar één historische plek moeten kiezen om te bezoeken, dan zou het Waitangi moeten zijn. In de kleine nederzetting in de Bay of Islands van Northland tekenden Maori-hoofden in 1840 een overeenkomst met vertegenwoordigers van de Britse kroon, waarbij ze de soevereiniteit van hun land afstonden. Het Verdrag van Waitangi (Te Tiriti o Waitangi) is het oprichtingsdocument van het moderne Nieuw-Zeeland. Over het algemeen wordt aangenomen dat de Britse kolonisatie van Nieuw-Zeeland in 1840 is begonnen, hoewel de Britten en andere Europeanen eerder in de 19e eeuw gestaag arriveerden.

Op de Treaty Grounds in Waitangi kunnen bezoekers meer te weten komen over de geschiedenis van Northland en Nieuw-Zeeland. Een volledige replica van het Verdrag van Waitangi in zowel het Engels als Te Reo Maori is te zien in het Verdragshuis, een huis in Britse stijl uit 1830 dat werd gebouwd voor de officiële Britse inwoner, James Busby. De sierlijk gesneden en versierde marae (vergaderhuis) vertegenwoordigt de verhalen van verschillende iwi (stammen) uit het hele land. De Waitangi-verdragsgronden werden in 2019 aangewezen als het eerste nationale historische monument van Nieuw-Zeeland.

Russell, Northland

Aan de overkant van het water van Waitangi is de kleine Russell nu een ontspannen plek vol vakantiehuizen en boetiekrestaurants. Het was echter niet altijd zo vredig. In het begin van de 19e eeuw kreeg de stad, die toen Kororareka heette, de bijnaam 'het hellegat van de Stille Oceaan'. Het was een notoir wetteloze plek, waar de bemanningen van Britse en Amerikaanse walvisschepen dronken werden, bordelen bezochten en soms slaags raakten met lokale Maori-mensen. De kleine houten Christ Church draagt het bewijs van Russells verleden. De slag bij Kororareka in 1845 was slechts een van de vele conflicten tussen Europeanen en Maori in het gebied, en de kerk kwam in het kruisvuur terecht. Je kunt nog steeds de gaten zien die zijn gevormd door musketkogels aan de buitenkant van de kerk.

RegenboogstrijderMemorial, Northland

Tussen de jaren zestig en tachtig testte Frankrijk kernwapens in delen van Frans-Polynesië. Milieugroep Greenpeace gebruikte zijn schip, de Rainbow Warrior, om te protesteren tegen deze tests en legde regelmatig aan in Nieuw-Zeeland. In 1985 gingen twee Franse agenten aan boord van het schip terwijl het in de haven van Auckland lag en bliezen het op. De Portugees-Nederlandse fotograaf Fernando Pereira kwam om bij de tweede van twee explosies.

Frankrijk, een bondgenoot van Nieuw-Zeeland, ontkende aanvankelijk elke betrokkenheid, maar de Nieuw-Zeelandse politie identificeerde de betrokken Franse agenten. Twee kregen tien jaar gevangenisstraf, maar Frankrijk dreigde met een economisch embargo tegen Nieuw-Zeeland, tenzij ze naar Frankrijk mochten terugkeren. Nieuw-Zeeland veroordeelde de bomaanslag als een schending van het internationaal recht; het heeft de betrekkingen tussen Nieuw-Zeeland en Frankrijk jarenlang onder druk gezet.

In december 1987 werd het wrak van de Rainbow Warrior van Auckland naar Matauri Bay in het verre noorden gebracht, vlakbij de Cavalli-eilanden. Nu kunnen alleen duikers het wrak zelf bezoeken, maar een aantrekkelijk monument gemaakt door kunstenaar Chris Booth staat in Matauri Bay.

Art Deco-gebouwen in Napier, Hastings en Havelock North

Veel van de gebouwen uit de jaren dertig in de steden Napier, Hastings en Havelock North in Hawkes Bay vertellen een dramatisch verhaal. In de ochtend van 3 februari 1931 trof een aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter Hawke's Bay. Het doodde meer dan 250mensen, vernietigde gebouwen en zorgde ervoor dat de kustlijn permanent achteruitging.

De artistieke art-decostijl was in de jaren twintig over de hele wereld populair, maar begon in de jaren dertig net in de mode te raken in Nieuw-Zeeland. Veel van de gebouwen van Napier, Hastings en Havelock North werden in deze stijl herbouwd. Een belangrijk hoogtepunt van een bezoek aan Napier is het volgen van een Art Deco-tour, begeleid of onafhankelijk.

Botanisch sportveld, Nelson

Sportfans willen deze plek niet missen. Het Botanics Sports Field in Nelson is de plek waar de eerste rugbywedstrijd van Nieuw-Zeeland werd gespeeld. Charles Monro was een jonge lokale man die in Engeland studeerde en de kennis van het nieuwe spel mee terug nam naar Nieuw-Zeeland. Op zaterdag 14 mei 1870 speelde de Nelson Football Club tegen Nelson College, het begin van wat nu een nationale obsessie is. De score? Nelson Football Club won, 2:0.

Tegenwoordig is het Botanics Sports Field een groot sportveld waar allerlei spellen worden gespeeld. Het bevindt zich onder het Centre of New Zealand Monument, dat een geweldig uitzicht heeft over Nelson, Tasman Bay en de bergen van het Kahurangi National Park.

Whariwharangi Bay, Golden Bay

Hoewel Nieuw-Zeeland Aotearoa een Britse kolonie werd, maakten de eerste Europeanen die hier landden en contact hadden met Maori-mensen deel uit van de bemanning van de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman. Ze landden voor het eerst in Whariwharangi Bay in 1642, wat nuaan de Golden Bay-kant van het Abel Tasman National Park. De eerste ontmoeting van zijn bemanning met Maori werd gewelddadig en hun expeditie verliet het gebied en ging verder naar het Noordereiland.

Motuara Island, Marlborough Sounds

De Marlborough Sounds, op de top van het Zuidereiland, zijn van nature prachtig, maar ze bevatten ook een historisch belangrijke plek. Meer dan een eeuw nadat Tasman het Zuidereiland voor het eerst bezocht, maakte kapitein James Cook in de jaren 1770 verschillende stops in de Marlborough Sounds. Op Motuara Island, vlakbij de ingang van de Queen Charlotte Sound, staat een gedenksteen die de plaats markeert waar Cook het bezit van het Zuidereiland opeiste namens de Engelse koning George III. Een pre-Europese Maori pa (versterkte nederzetting) ligt aan het ene uiteinde van het eiland, en het gebied was waar een van de eerste aanhoudende contacten tussen Maori en Pakeha (Europeanen) plaatsvond. Motuara Island is nu een door het Department of Conservation gerund vogelreservaat. Het Cook Memorial op het vasteland is vlakbij, in Resolution Bay, en markeert het begin van de prachtige Queen Charlotte Track, een vijfdaagse wandeling.

Wairau Bar, Marlborough

Aan de monding van de Wairau-rivier in de buurt van Blenheim, bevat de Wairau Bar een van de oudste en belangrijkste archeologische vindplaatsen in Nieuw-Zeeland. Het werd aan het einde van de 13e eeuw bewoond door enkele van de eerste Polynesische ontdekkingsreizigers van Nieuw-Zeeland Aotearoa. Enkele duizenden vroege Maori-artefacten enbotten zijn gevonden op de site, en geven veel inzicht in de vroege menselijke bewoning van Aotearoa.

Takiroa Rock Art Shelter, Waikaura

Hoewel het naburige Australië veel bekender is om zijn uitgebreide oude rotskunstsites, zijn er een handvol plaatsen in Nieuw-Zeeland Aotearoa waar pre-Europese rotskunst te zien is. Northern Otago en Southern Canterbury, op het Zuidereiland, herbergen de meeste hiervan. De kalksteengrotten van Takiroa bevatten houtskool- en rode okerschilderingen van vogels, dieren en mensen, evenals enkele Europese schepen. Ze dateren vermoedelijk tussen de 14e en 19e eeuw.

University of Otago, Dunedin

Nieuw-Zeeland is een klein land en heeft maar een handvol universiteiten. De universiteit van Otago, in de zuidelijke stad Dunedin, is de oudste en een van de meest gerespecteerde. Het moderne Dunedin werd gesticht door Schotse migranten die waarde hechtten aan onderwijs voor zowel jongens als meisjes, mannen en vrouwen. In 1869, toen Dunedin amper twee decennia oud was, werd de Universiteit van Otago opgericht. Het aantrekkelijke neogotische klokkentorengebouw werd gebouwd in 1879 en is een herkenbaar symbool van de universiteit, hoewel tegenwoordig de meeste campusgebouwen veel moderner van ontwerp zijn.